Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Δεν έκρυψε ποτέ τη φιλοδοξία του να γίνει “βασιλιάς του κόσμου”, όπως φώναζε πάνω στον “Τιτανικό” ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Ως… Μανού ωστόσο, δεν πηγαίνεις πολύ μακριά.
Ο Εμμανουέλ Μακρόν κατάφερε τους τελευταίους μήνες να καλύψει το χαμένο έδαφος, να επιστρέψει σε θετική δημοφιλία, και να ξαναπιάσει το νήμα με θετικές εικόνες από τον πολιτικό βηματισμό του στα Ηλύσα Πεδία.
Ο Γάλλος Πρόεδρος ωστόσο, δεν δείχνει να μπορεί να “προσπεράσε锨. Να κάνει το επόμενο βήμα, και να ηγηθεί της Ενωμένης Ευρώπης, ως φυσικός κληρονόμος των αρχών του Διαφωτισμού, πέρα και μακριά από την αρτηριοσκληρωτική προσέγγιση της Γερμανίας για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς… “μαύρου μηδενικού”.
Σε σημειολογικό επίπεδο, θα τον συνοδεύει πάντα ο… χαίδευτικός χαρακτηρισμός εκείνου του εφήβου μαθητή. Θα είναι ένας… Μανού.
