Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και ο Σαρλ Μισέλ. Η εικόνα στον καθρέφτη της σημερινής Ευρώπης, σε επίπεδο ηγεσίας. Πόσο μικρή και μοιραία αποδεικνύεται, για άλλη μια φορά η απρόσωπη γραφειοκρατία των Βρυξελλών.
Μια Ευρώπη που υψώνει τείχη και κλείνει σύνορα, για να κρατήσει μακριά τον εχθρό-κορονοϊό, ο οποίος όμως ήδη… κάνει βόλτα σε όλη την ήπειρο, περισσότερο από κάθε άλλη ήπειρο στον πλανήτη.
Μια Ευρώπη που ακόμη… κομπιάζει να γκρεμίσει τις αυστηρές πρόνοιες του Συμφώνου Σταθερότητας, και αφήνει περιθώρια σε κάθε κυβέρνηση να κάνει… το δικό της, χωρίς να προδικάζει τίποτα ότι στη συνέχεια δεν θα της ζητήσει… λογαριασμό.
Μια Ευρώπη που διαχειρίζεται με όρους πολιτικού κόστους, τη μεγαλύτερη κρίση όλων των σημερινών γενεών. Την κρίση εμπιστοσύνης στους “θεσμούς”.
Η ζημιά θα είναι ανυπολόγιστη. Ειδικά σε λαούς με παθιασμένη ψυχολογία, όπως είναι ο δικός μας.
