Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου
Πηγή: εφημερίδα “Δημοκρατία”
Το είχαμε προβλέψει εδώ και καιρό, γιατί το βλέπαμε να έρχεται. Το σκηνικό της πόλωσης δεν είναι σημερινό, ούτε των τελευταίων ημερών. Το κλίμα το καλλιεργούν καιρό τώρα τα στρατόπεδα των δύο μονομάχων, χωρίς να λογαριάζουν κόστος για τη χώρα. Αλλά θα κριθούν αμφότεροι για τις επιλογές τους, που δημιουργούν τις συνθήκες περιπέτειας για τη χώρα. Διότι μου φαίνεται πραγματικά αδιανόητο να έχουμε περάσει τόσα τα τελευταία χρόνια και να σκεφτόμαστε και να πράττουμε με όρους και συνθήκες εμφυλιοπολεμικές.
Τον τελευταίο καιρό, παρά την κρισιμότητα των στιγμών, μπήκαν στο παιχνίδι και δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών, που έκαναν ακόμη πιο θολό το πεδίο της αντιπαράθεσης. Οι κ. Τσίπρας και Μητσοτάκης κατηγορούν ο ένας τον άλλον για διασπορά fake news, για διαστρέβλωση δηλώσεων και θέσεών τους.
Αντί, λοιπόν, οι δύο αρχηγοί να περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι κατά μόνας, το πιο έντιμο θα ήταν να καθίσουν δίπλα δίπλα και να ανακριθούν από τους δημοσιογράφους.
Εκεί θα μπορεί ο πολίτης να σχηματίσει άποψη ξεκάθαρη για τις θέσεις κάθε αρχηγού για τη 13η σύνταξη, για τις ημέρες εργασίας, για το ποια Ευρώπη οραματίζονται και ποια η θέση της χώρας μας εντός της, αλλά και για το σχέδιό τους για την επόμενη μέρα. Οι πολίτες πριν πάνε στις κάλπες πρέπει να γνωρίζουν χωρίς διαμεσολαβητές όλη την αλήθεια των θέσεων των κ. Τσίπρα και Μητσοτάκη.
Διότι, όπως πάνε, οι δύο αρχηγοί θα λένε «καλημέρα» το πρωί και ο ένας θα διαψεύδει τον άλλον για το εάν είναι μέρα ή όχι. Τηλεμαχία τώρα λοιπόν, ώστε να κριθούν χωρίς… μεσάζοντες θέσεις, απόψεις, πρόσωπα και σχέδια. Οχι με κραυγές και ψιθύρους, αλλά με επιχειρήματα. Διότι όλα τα άλλα και το κρυφτούλι μόνο κακό κάνουν στη δημοκρατία μας αλλά και στο πολιτικό σύστημα. Οι δύο πολιτικοί αρχηγοί πρέπει να μάθουν να συνομιλούν, προτού ο ελληνικός λαός τούς υποχρεώσει να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι.
Πρέπει να μάθουν να σέβεται ο ένας τον άλλον, ώστε οι πολίτες να παραδειγματιστούν από αυτούς και να μπορέσουν και οι ίδιοι να ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο. Αλίμονο εάν στις δημοκρατίες όλοι πρέπει να συμφωνούν σε όλα μεταξύ τους ή να διαφωνούν σε όλα μεταξύ τους.
Αυτά απαιτούν η κοινωνία και κάθε σκεπτόμενος πολίτης. Ολα τα άλλα είναι υπεκφυγές και πόλεμος σκιών.
Δεν μπορεί λίγες ημέρες πριν από μια κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση ο διάλογος να γίνεται με όρους που δεν αποτελούν τιμή για κανέναν. Είναι δυνατόν στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία οι κορυφαίοι πολιτικοί παράγοντες να μην μπορούν να αντιπαρατεθούν με επιχειρήματα, αλλά μόνο με όρους… γηπέδου;
Θα λέγαμε, λοιπόν, στα επιτελεία των δύο αρχηγών να μην προσπαθούν να παίξουν παιχνίδια κρύβοντας τους κ. Μητσοτάκη και Τσίπρα.
Να τους αφήσουν να απευθυνθούν στον λαό, όπως πρέπει και αξίζει στις αστικές δημοκρατίες. Εξάλλου, από αυτόν τον λαό θα ζητήσουν την ψήφο του.
Από αυτόν τον λαό που έχει πληρώσει ακριβά το μάρμαρο των Μνημονίων και αναζητεί πλέον την αλήθεια, και εκείνον που θα μπορέσει να τον οδηγήσει στην επόμενη μέρα με ασφάλεια. Δεν μπορεί να θεωρούν τους πολίτες ανήλικους.
Το κρυφτούλι δεν βοηθάει. Μπορεί να έχει για κάποιον πρόσκαιρα οφέλη, αλλά, αργά ή γρήγορα, ό,τι είναι ψεύτικο θα καταρρεύσει. Και τότε αλίμονο σε αυτούς που κρύφτηκαν ή τον εξαπάτησαν. Τηλεμαχία, λοιπόν, εδώ και τώρα.
