Του Μάνου Οικονομίδη
Twitter@EmOikonomidis
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, την Παρασκευή 24 Μαϊου 2019
Τα τελευταία εικοσιτετράωρα πριν από μια εκλογική αναμέτρηση, έχουν έντονα στοιχεία συναισθηματικής φόρτισης. Όπως για τον υποψήφιο των Πανελληνίων Εξετάσεων, ή τον… τερματοφύλακα πριν από ένα πέναλτι, στο ποδόσφαιρο.
Οι επιστήμονες επιμένουν ότι το συναίσθημα της αγωνίας μπορεί να έχει εξαιρετικά χρήσιμη εργαλειοποίηση για έναν άνθρωπο, φτάνει φυσικά να καταφέρει να το… τιθασσεύσει, και να μην παραδοθεί στους αυξανόμενους καρδιακούς παλμούς, τους οποίους προκαλεί.
Φυσικά, οι περισσότεροι δεν τα καταφέρνουν. Γι’ αυτό και ο θρίαμβος της αγωνίας συνιστά κοινό τόπο σε μια σειρά από εκδηλώσεις της ζωής μας, εμπειρικές παραστάσεις και βιωματικές στιγμές που μας χαρακτηρίζουν.
Οι πολλαπλές κάλπες της 26ης Μαϊου είναι οι πρώτες που στήνονται στη χώρα μετά από σχεδόν τέσσερα χρόνια. Και, προσέξτε, μιλάμε για μια χώρα που συνηθίζει να ψηφίζει ακόμη και για το… φαγητό delivery που θα παραγγείλει μια παρέα.
Οι κάλπες αυτές είναι… περίεργες. Σιωπηλές. Και σύνθετες αναφορικά με τους λόγους και τις αφετηρίες παρόρμησης που θα ωθήσουν τον καθένα να σηκωθεί από τον καναπέ και να φτάσει στο παραβάν. Και, εφόσον φτάσει εκεί, τι πραγματικά θα επιλέξει να ψηφίσει.
Την πρωτογενή αγωνία τη βιώνουν εκ των πραγμάτων οι ίδιοι οι υποψήφιοι και τα κομματικά επιτελεία. Γνωρίζουν ότι την επομένη της εκλογικής αναμέτρησης θα έχει διαμορφωθεί ένα καινούριο σκηνικό… κανονικής πραγματικότητας. Δεν θα μιλούν πλέον επί υποθετικών σεναρίων, αλλά επί πραγματικών αποτελεσμάτων. Δηλαδή, της ανόθευτης κρίσης και επιλογής της κοινωνίας.
Περισσότερο ωστόσο και από τους άμεσα ενδιαφερόμενους, τη μεγαλύτερη αγωνία σε αυτές τις εκλογές τη βιώνουν οι… δημοσκόποι. Θα πέσουν και πάλι έξω, όπως παγίως συμβαίνει σε όλες σχεδόν τις εκλογικές αναμετρήσεις της εποχής του εθνικού δράματος του Μνημονίου, δηλαδή από τότε που οι πολίτες αποφάσισαν να… κάνουν πλάκα στις απαντήσεις τους, για να τους εκθέτουν και να προκαλούν χάος στο «σύστημα»;
Ή, θα διορθώσουν την επαγγελματική και επιστημονική φήμη της σχεδόν απόλυτης απαξίωσης, που μετέτρεψε τη λέξη «δημοσκόπηση» σε συνώνυμο… ανεκδοτολογικών αφηγήσεων στην Ελλάδα, τα τελευταία πολλά χρόνια;
Δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε άλλωστε, ακόμη μια, «άβολη αλήθεια». Σε αντίθεση με σχεδόν… ολόκληρο τον υπόλοιπο δυτικό κόσμο, στην Ελλάδα οι δημοσκοπήσεις, στην πλειοψηφία τους, αντί να καταγράφουν τάσεις, επιχειρούν να τις ερμηνεύσουν. Αυθαίρετα. Αν όχι, να τις… διαμορφώσουν κιόλας.
