Ομιλία του Πρωθυπουργού και Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ
Αλ. Τσίπρα, στο Αιγάλεω
Πολίτες του Αιγάλεω, πολίτες της Δυτικής Αθήνας.
Είναι μεγάλη η χαρά μου, που βρίσκομαι ξανά μπροστά σας, μετά από σχεδόν 4 χρόνια, όταν ξεκινάγαμε, τον Σεπτέμβρη του 2015 την μεγάλη πορεία και την μεγάλη μάχη, τον μεγάλο αγώνα.
Και σήμερα, η παρουσία σας εδώ είναι εκπληκτική. Η παρουσία σας στην μεγάλη αυτή πλατεία, οι χιλιάδες των απλών ανθρώπων που ήρθαν να δώσουν ένα μήνυμα ισχυρό, ένα μήνυμα καθαρό, ένα μήνυμα νίκης, από εδώ που χτυπά η καρδιά της Ελλάδας που οραματιζόμαστε.
Από εδώ που χτυπά η καρδιά της Ελλάδας του μόχθου, της σκληρής δουλειάς, της αξιοπρέπειας, της δημιουργίας, της νέας γενιάς που δεν το βάζει κάτω. Από εδώ που χτυπά η καρδιά της Ελλάδας, στις λαϊκές γειτονιές της Δυτικής Αθήνας. Της Ελλάδας που οραματιζόμαστε να χτίσουμε ξανά, να σηκώσουμε ξανά στα πόδια της, από εκεί που την είχαν ρίξει, στην χαράδρα της χρεοκοπίας και της κοινωνικής λεηλασίας.
Φίλες και φίλοι, το ξέρετε πολύ καλά, όλοι και όλες που είσαστε σήμερα εδώ σε αυτή την πλατεία και είσαστε χιλιάδες, το ξέρετε πολύ καλά ότι δεν έχουμε όλοι σε αυτό τον τόπο το ίδιο όραμα. Δεν εξυπηρετούμε τα ίδια συμφέροντα. Πώς θα μπορούσε άλλωστε; Πως γίνεται οι θύτες και τα θύματα της κρίσης να έχουν τις ίδιες ανάγκες και επιθυμίες;
Και είναι νομίζω, και το βλέπουμε καθαρά όσο περνάνε οι μέρες και ξεδιπλώνονται οι προγραμματικές θέσεις των κομμάτων, είναι η πρώτη φορά σε μια εκλογική αναμέτρηση που είναι τόσο εμφανής η αντίθεση, τόσο ξεκάθαρη η σύγκρουση των συμφερόντων ανάμεσα στα δυο κόμματα που διεκδικούν την εκλογική νίκη.
Πρόκειται, επιτρέψτε μου να πω, για τη σύγκρουση δυο διαφορετικών κόσμων. Ο κόσμος τους, ο κόσμος των ελίτ, είναι η Ελλάδα της βαθιάς κρίσης και της χρεοκοπίας. Είναι η Ελλάδα στην οποία υποφέρουν οι πολλοί για να καλοπερνούν οι λίγοι. Τη ζήσαμε αυτή την Ελλάδα, τη γνωρίσαμε αυτή την Ελλάδα, ιδίως την καταστροφική πενταετία 2010-2015.
Τη ζήσαμε όταν έκλειναν σχολεία και νοσοκομεία, την ώρα που αυτοί που κυβερνούσαν έκαναν δωράκια στις πολυεθνικές του φαρμάκου. Όταν μείωναν 30% τον κατώτατο μισθό, για να κάνουν τα χατίρια των βιομηχάνων. Όταν πετσόκοβαν τις συντάξεις και διέλυαν το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα για να στείλουν πελατεία στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Όταν φόρτωναν τα βάρη της κρίσης στους πολλούς και ενίσχυαν την προκλητική φοροασυλία του μεγάλου πλούτου, των βιομηχάνων, των καναλαρχών, των ολιγαρχών αυτού του τόπου. Τα ζήσαμε όλα αυτά…
Τα ζήσαμε όλα αυτά και ο κ. Μητσοτάκης είναι αυτός που έρχεται με τις θέσεις τις προγραμματικές που αναγκάζεται να ξεδιπλώνει το τελευταίο διάστημα για να μας το θυμίζει.
Όχι, δεν θέλω να γιουχάρετε τον κ. Μητσοτάκη. Ένα μεγάλο χειροκρότημα, ένα μεγάλο ευχαριστώ για την παρουσία του και την προσπάθειά του να ανδρώσει πολιτικό λόγο. Διότι δεν μπορεί να κρύψει την Ελλάδα που οραματίζεται.
Αυτά που βγαίνουν από τα δικά του χείλη τις τελευταίες ημέρες, είναι οι αλήθειες του, είναι το σχέδιό του, είναι το πρόγραμμά του. Είναι αυτό το οποίο, όσο και αν προσπάθησαν οι επικοινωνιολόγοι του να του ζητήσουν να κρύψει, του βγαίνει στις τελευταίες ημέρες στις συνεντεύξεις του.
Από μια άποψη θα έλεγε κανείς ότι είναι συνεπής με τα συμφέροντα της τάξης του. Με τον κόσμο που θέλει να εκπροσωπεί.
Ο άλλος κόσμος, ο κόσμος των πολλών, ο κόσμος που ζει ιδιαίτερο εδώ στην Δυτική Αθήνα, αλλά και σε κάθε γωνιά της χώρας μας, είναι ένας κόσμος που φαίνεται ότι δεν τον αφορά. Του είναι ούτως ή άλλος ξένος. Αλλά το σημαντικότερο δεν είναι ότι του είναι ξένος, αλλά ότι του είναι και ασήμαντος.
Δεν σας ξέρει πολίτες του Αιγάλεω, δεν σας ξέρει πολίτες της Δυτικής Αθήνας, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι δεν τον ενδιαφέρει να σας μάθει. Δεν ξέρει και δεν τον ενδιέφερε ποτέ να μάθει πώς ζείτε, ποιες είναι οι αγωνίες σας, ποια τα όνειρα σας, ποιες είναι οι ανάγκες σας, ποιες είναι οι επιθυμίες σας.
Στις λαϊκές γειτονιές, οι άνθρωποι που ζουν, γι’ αυτόν είναι απλοί αριθμοί σε στατιστικές και λογιστικά βιβλία. Άνθρωποι που η κοινωνική τους καταγωγή και ο τόπος που μεγάλωσαν, γι’ αυτόν πρέπει να ορίζει αμετάκλητα και την θέση τους σε αυτή την κοινωνία. Γι’ αυτό και μίλησε εχθές για τα νέα παιδιά στο Περιστέρι που γίνονται ψυκτικοί.
Γελάει όλη με αυτό όλη η Ελλάδα, γελάει με τα παραδείγματα που επιλέγει, αλλά εγώ σήμερα δεν ήρθα εδώ για να αναπαράξω το αστείο του πράγματος. Εγώ ήρθα εδώ για να αναδείξω το επικίνδυνο του πράγματος. Γιατί δεν ήταν τυχαίο που στο μυαλό του κ. Μητσοτάκη, ένας νέος που θέλει να γίνει ψυκτικός είναι από το Περιστέρι και από την, Εκάλη όχι από την Πολιτεία, όχι από το Πανόραμα της Βούλας, όχι από κάποια πλούσια περιοχή της Αθήνας ή της Ελλάδας.
Αυτό συμβαίνει, και ακούστε γιατί είναι ανατριχιαστικό και γιατί είναι επικίνδυνο το 2019, γιατί έχει μια πολύ σαφή θέση στο μυαλό του για το ποιά είναι η θέση και ο προορισμός του καθενός σε αυτή τη κοινωνία, σε αυτή τη χώρα. Έχει σαφή αντίθεση με την ίδια την ιδέα της κοινωνικής κινητικότητας που αποτέλεσε το υπόβαθρο της συλλογικής προόδου για την ελληνική κοινωνία από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά.
Γιατί φίλες και φίλοι, πολίτες του Αιγάλεω, η Ελλάδα που βρήκε ξανά περπατησιά και όρθωσε ξανά το ανάστημα της μετά τα δύσκολα χρόνια του Εμφυλίου, δεν ήταν δημιούργημα της αριστοκρατίας και των ελίτ της. Η Ελλάδα αναγεννήθηκε από τα παιδιά των αγροτών στη Λάρισα που έγιναν γιατροί. Από τα παιδιά των κτηνοτρόφων στην Ήπειρο που έγιναν μηχανικοί. Από τα παιδιά των μεροκαματιάρηδων στο Περιστέρι που έγιναν δικηγόροι. Από τα παιδιά των λιμενεργατών του Πειραιά που έγιναν επιστήμονες. Έτσι αναστήθηκε η Ελλάδα.
Αυτό ήταν το κοινωνικό συμβόλαιο της μεταπολεμικής Ελλάδας. Ένα κοινωνικό συμβόλαιο που δεν έσπασε ποτέ και δεν θα σπάσει ούτε τώρα από τη νεοφιλελεύθερη μανία αυτών που τους λείπει η εξουσία, από την αλαζονεία τους που έρχονται θεωρώντας ότι έχουν νικήσει πριν στηθεί η κάλπη. Ούτε τώρα θα σπάσει το κοινωνικό συμβόλαιο, γιατί ο ελληνικός λαός είναι αυτός που θα πει την τελευταία λέξη για το ποιος θα κυβερνά τούτον τον τόπο.
Εδώ λοιπόν, φίλες και φίλοι, πολίτες του Αιγάλεω, βρίσκεται η διαφορά μας. Ο δικός μας ο κόσμος, η Ελλάδα των πολλών, που αποκαθιστά αδικίες, επουλώνει τις πληγές της κρίσης, που στηρίζεται στις δικές της δυνάμεις. Που ανακτά την κυριαρχία της και ξεμπερδεύει, σιγά σιγά αλλά ξεμπερδεύει όμως, με τις προσταγές και τους καταναγκασμούς των τεχνοκρατών της τρόικας και του ΔΝΤ.
Η Ελλάδα που επενδύει στη νέα γενιά, στους ανθρώπους της. Η Ελλάδα που δίνει δυνατότητες και ευκαιρίες στη νέα γενιά. Και η Ελλάδα αυτή, η Ελλάδα των πολλών έχει πολλά πρόσωπα.
Έχει τα πρόσωπα των ανθρώπων της. Του ψυκτικού αλλά και του γιατρού από το Περιστέρι. Της φοιτήτριας αλλά και του συνταξιούχου από το Αιγάλεω. Του εργάτη αλλά και του δικηγόρου από το Καματερό. Της πωλήτριας αλλά και της καθηγήτριας από τα Λιόσια. Του καταστηματάρχη αλλά και του δασκάλου από την Πετρούπολη. Της νοσοκόμας αλλά και της αρχιτεκτόνισσας από την Αγιά Βαρβάρα
Αυτοί είναι ο δικός μας κόσμος. Είναι ο κόσμος των πολλών. Αυτοί είναι οι πολλοί που έβαλαν πλάτη στα χρόνια της κρίσης για να μπορέσει η Ελλάδα να σταθεί ξανά στα πόδια της. Αυτοί θα είναι και οι πρωταγωνιστές της Ελλάδας της νέας εποχής που χτίζουμε μέρα με τη μέρα.
Το μέλλον ανήκει στον κόσμο της δουλειάς. Στον κόσμο του μόχθου, στον κόσμο της δημιουργίας και αυτός ο κόσμος είτε ψήφιζε αριστερά είτε και δεξιά παλιότερα, έχει καταλάβει ποιοι είναι με το συμφέρον του και έχει καταλάβει με ποιους θα γείρει σε αυτή την κάλπη στις 26 του Μάη.
Φίλες και φίλοι, τα χρόνια που πέρασαν από την προηγούμενη φορά που ήμουν εδώ, 4 χρόνια πριν, ήταν χρόνια δύσκολα. Περάσαμε πολλά, αλλά αντέξαμε. Και τα ξέρετε καλύτερα από όλους όλα αυτά τα οποία ζήσαμε και ζήσατε. Ιδιαίτερα εδώ, σε αυτές τις γειτονιές της Δυτικής Αθήνας, που ξέρετε καλά από την καθημερινότητά σας, γιατί η σκληρή δουλειά και η επιμονή είναι η ταυτότητα των ανθρώπων αυτών των περιοχών.
Ξεκινήσαμε μαζί μια μεγάλη πορεία για την απελευθέρωση της χώρας από τα δεσμά της λιτότητας και των μνημονίων. Των μνημονίων που απειλούσαν να γίνουν κανόνας, όχι μόνο για τα χρόνια που πέρασαν, αλλά και για τις επόμενες δεκαετίες. Θυμηθείτε, σχεδόν ένα χρόνο πριν, λίγοι ήταν αυτοί που πίστευαν ότι θα καταφέρουμε τελικά να τα κάνουμε παρελθόν.
Παλέψαμε σκληρά. Υποχρεωθήκαμε σε ένα δύσκολο συμβιβασμό τον Ιούλιο του 2015. Όμως ήταν αναγκαίος συμβιβασμός. Δεν ερωτευτήκαμε εμείς τα μνημόνια. Δεν ερωτευτήκαμε την εξουσία για να τακιμιάσουμε με αυτούς που ήταν πάντοτε οι αυλικοί της. Κάναμε ένα βήμα πίσω για να μπορέσουμε να κάνουμε πολλά περισσότερα μαζί μπροστά. Και φυσικά, ζητήσαμε και μετά το συμβιβασμό, την έγκριση του λαού μας για να προχωρήσουμε. Έντιμα και καθαρά. Και ο λαός μας έδωσε αυτή την έγκριση, το Σεπτέμβρη του 2015.
Αλλά, αν θέλετε, το πιο σημαντικό επίτευγμα αυτής της τετραετίας, δεν είναι ότι καταφέραμε να τελειώσουμε τα μνημόνια. Δεν είναι ότι το καταφέραμε αυτό. Σίγουρα αυτό είναι ιστορικό επίτευγμα.
Το πιο σημαντικό, όμως, για μένα είναι ότι, καταφέραμε μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο της συμφωνίας με τους δανειστές, να πετύχουμε σημαντικές νίκες για να κρατήσουμε την κοινωνία όρθια. Να στηρίξουμε τους πλέον αδύναμους, να στήσουμε στα πόδια του το κοινωνικό κράτος, να βάλουμε τάξη στο χάος των ελλειμμάτων, να κόψουμε τις σπατάλες και τις ρεμούλες, να θέσουμε τις βάσεις για την ανάπτυξη της οικονομίας.
Έτσι πετύχαμε να φτάσουμε στο ιστορικό ορόσημο του Αυγούστου του 2018, όταν και βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια. Και από τη μέρα εκείνη έχουμε ξεκινήσει να υλοποιούμε το δικό μας πρόγραμμα, μέσα στα πλαίσια τα οποία είναι δεδομένα και συμφωνημένα στην Ευρώπη, τα δύσκολα δημοσιονομικά πλαίσια. Αλλά είμαστε εμείς αυτοί, δηλαδή η εκλεγμένη κυβέρνηση του κυρίαρχου λαού και όχι τεχνοκράτες, που βρίσκουμε τον δρόμο και τον τρόπο να φτάσουμε αυτούς τους στόχους. Και εμείς ξέρουμε καλύτερα από αυτούς.
Έχουμε λοιπόν ξεκινήσει από τη μέρα εκείνη να υλοποιούμε το δικό μας πρόγραμμα για την ανάταξη της οικονομίας και την σταδιακή αποκατάσταση των αδικιών. Για την επόμενη μέρα της πατρίδας. Με σχέδιο και ασφάλεια. Χωρίς εξαρτήσεις και καταναγκασμούς από κανέναν.
Φίλες και φίλοι, ιδιαίτερα απευθυνόμενος εδώ σε εσάς, στους πολίτες του Αιγάλεω. Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι δεν πετάμε στα σύννεφα. Το ξέρω πολύ καλά, ότι ο απλός κόσμος, οι πολλοί στους οποίους αναφέρθηκα πιο πριν, περνάνε ακόμα δύσκολα. Όμως, έχουμε αποδείξει ότι η έγνοια και το μυαλό μας κάθε στιγμή ήταν και θα είναι σε αυτούς.
Ό,τι περιθώριο δημοσιονομικής ανάσας μας δόθηκε σε αυτούς το επιστρέψαμε και αυτό θα κάνουμε πάντα. Και ο σχεδιασμός μας για την Ελλάδα του αύριο από αυτούς ξεκινάει και σε αυτούς κατευθύνεται. Και στόχος μας τώρα είναι την ανάκαμψη της οικονομίας να την νιώσουν επιτέλους και οι πολλοί στην καθημερινότητά τους.
Αμέσως μετά την έξοδο από τα μνημόνια:
Δεσμευθήκαμε και υλοποιήσαμε τις παρεμβάσεις για την αποκατάσταση της εργασιακής κανονικότητας. Επαναφέραμε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Δεσμευθήκαμε και υλοποιήσαμε για μέτρα στήριξης της κοινωνικής πλειοψηφίας στη ΔΕΘ τον περασμένο Σεπτέμβρη.
Δεσμευθήκαμε και υλοποιούμε τη μείωση του ΕΝΦΙΑ, κυρίως για τη λαϊκή κατοικία.
Δεσμευθήκαμε και υλοποιούμε την ελάφρυνση των ασφαλιστικών εισφορών.
Δεσμευθήκαμε και υλοποιούμε τώρα τον Σεπτέμβρη 4.500 προσλήψεις σε καθηγητές στην ειδική αγωγή, γιατί για εμάς δεν υπάρχουν παιδιά ενός κατώτερου Θεού.
Δεσμευθήκαμε και υλοποιούμε την προστασία της πρώτης κατοικίας, της λαϊκής κατοικίας.
Δεσμευθήκαμε και υλοποιούμε τις ευνοϊκές ρυθμίσεις για τις οφειλές των πολιτών σε ταμεία και εφορία με τις 120 δόσεις που ψηφίζουμε αύριο στη Βουλή.
Δεσμευθήκαμε όμως και υλοποιούμε επίσης άμεσα τα μέτρα στήριξης που ανακοινώσαμε την προηγούμενη εβδομάδα στο Ζάππειο για την απόδοση της 13ης σύνταξης, τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, τη μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα για το καλάθι των νοικοκυριών, καθώς και τα μέτρα στήριξης και φορολογικής ελάφρυνσης για το 2020 και μετά.
Και δεν σταματάμε εδώ. Είναι μεγάλος ο κατάλογος των πεπραγμένων μας για να χωρέσουν σε αυτή την ομιλία, και σε κάθε ομιλία. Επιτρέψτε μου όμως να σταχυολογήσω ορισμένα από αυτά.
Στην Υγεία πρώτα απ’ όλα, στις πιο δύσκολες στιγμές της κρίσης, με το πιστόλι στον κρόταφο, το 2016, ήμασταν εμείς που δώσαμε μάχη, που δώσαμε σκληρή διαπραγμάτευση και πετύχαμε την πρόσβαση 2,5 εκατομμυρίων ανασφάλιστων συμπολιτών μας στο ΕΣΥ.
Ήμασταν εμείς που προχωρήσαμε σε 19.000 προσλήψεις προσωπικού και τώρα που επαναφέραμε το 1 προς 1, ενώ οι προηγούμενοι είχαν 1 πρόσληψη για 5 αποχωρήσεις. Τώρα είμαστε στο 1 προς 1, αλλά ο κ. Μητσοτάκης θέλει να μας ξαναπάει στο 1 προς 5, τώρα με το 1 προς 1 έχουμε σχέδιο για 2.500 προσλήψεις από το 2019 και για τα 4 επόμενα χρόνια 10.000 επιπλέον προσωπικό, γιατροί, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό στα νοσοκομεία.
Αλλά το σημαντικότερο που κάναμε στην υγεία, ήταν ότι εξυγιάναμε τα οικονομικά των νοσοκομείων που τα βρήκαμε ελλειμματικά και τώρα είναι πλεονασματικά, και βάλαμε ένα το τέλος σε αυτό το πάρτι της διαπλοκής, το πάρτι της σπατάλης και της διαφθοράς.
Στον τομέα της Πρόνοιας, όπου αυξήσαμε τους πόρους από τα 780 εκατομμύρια μόλις, που βρήκαμε το 2015 σε δαπάνες, σήμερα σε πάνω από τα 3 δις σε δημόσιες δαπάνες για την Πρόνοια.
Με το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης για 700.000 συμπολίτες, με τα προγράμματα ανάσχεσης της ανθρωπιστικής κρίσης, με την πολιτική για το παιδί και τα επιδόματα τέκνου, με το επίδομα στέγης που σήμερα παίρνουν 240.000 νοικοκυριά, συμπολίτες μας που το έχουν ανάγκη.
Αλλά και στον τομέα της Παιδείας, που τελειώσαμε με αυτό το αίσχος των φωτοτυπιών και των ελλείψεων, όπου τα σχολεία άνοιγαν και έκαναν μήνες για να λειτουργήσουν με επάρκεια σε καθηγητές και σε βιβλία. Στον τομέα της Παιδείας, όπου προχωράμε σε ένα συνολικό σχέδιο τα επόμενα χρόνια για προσλήψεις 15.000 μόνιμου προσωπικού, αλλά και σε ένα νέο χάρτη για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, με την αύξηση των κονδυλίων και την ίδρυση νέων πανεπιστημιακών τμημάτων στη θέση των ΤΕΙ.
Αλλά και στον τομέα της Κοινωνικής Ασφάλισης, όπου ενοποιήσαμε τα ταμεία και εξυγιάναμε, τα ελλειμματικά ταμεία των προηγούμενων χρόνων, κάνοντας βιώσιμο το ασφαλιστικό μας σύστημα. Όπου παραλάβαμε 400.000 εκκρεμείς αιτήσεις συνταξιοδότησης το 2014 και έχει δοθεί λύση για το 75% των περιπτώσεων αυτών. Όπου ακυρώσαμε τις προκλητικές περικοπές που μας επέβαλε το ΔΝΤ από 1/1/2019, που τις είχαν προεξοφλημένες αλλά οι περικοπές αυτές στις συντάξεις, προς κακή τους τύχη, οι πολιτικοί μας αντίπαλοι που τις προεξοφλούσαν, δεν ήρθαν ποτέ. Και όχι μόνο δεν ήρθαν ποτέ, 600 χιλιάδες συμπολίτες μας είδαν μικρές αλλά σημαντικές αυξήσεις στις συντάξεις τους.
Και τώρα, την επόμενη Δευτέρα, μιας και ψηφίζουμε αύριο, η 13η σύνταξη σε μόνιμη βάση γίνεται πραγματικότητα. Και είναι μόνο η αρχή για την αποκατάσταση της μεγάλης κοινωνικής αδικίας που η πολιτική της λιτότητας επέβαλε στους πολλούς στην πατρίδα μας.
Στον τομέα της Εργασίας, όπου μειώσαμε την ανεργία, τα τέσσερα αυτά χρόνια, κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες, όπου επαναφέραμε τις βασικές αρχές των συλλογικών διαπραγματεύσεων, όπου αυξήσαμε τον κατώτατο μισθό κατά 11%, όπου καταργήσαμε τον υποκατώτατο για τους νέους, αυτήν την ρατσιστική διάταξη για τους νέους ανθρώπους.
Αλλά και στην Παραγωγή και την Πραγματική Οικονομία, όπου πετύχαμε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, για πρώτη φορά μετά από οχτώ ολόκληρα χρόνια, για τρεις συνεχόμενες χρονιές και αναμένουμε ακόμα μεγαλύτερη φέτος, ενώ έχουμε ιστορικά ρεκόρ στις Άμεσες Ξένες Επενδύσεις, τις εξαγωγές, τον τουρισμό και την απορρόφηση των πόρων του ΕΣΠΑ.
Θα μπορούσα, φίλες και φίλοι, όπως είπα αρχικά, να μιλάω ώρες για αυτά τα σημαντικά επιτεύγματα. Όμως σήμερα εδώ, από το Αιγάλεω θα ήθελα να αναφερθώ ιδιαίτερα στη Δυτική Αθήνα. Να αναφερθώ ιδιαίτερα σε μια περιοχή που κάποιοι για χρόνια θεωρούσαν ως την πίσω αυλή της πρωτεύουσας. Και τα παιδιά της, παιδιά ενός κατώτερου θεού.
Ενδεικτικό της αδιαφορίας των προηγούμενων κυβερνήσεων ότι στην τετραετία 2010-2014 στην Δυτική Αθήνα εγκρίθηκαν έργα ΕΣΠΑ και ΠΔΕ ύψους μόλις 34 εκ. ευρώ. Με συγκεκριμένο σχέδιο και προγραμματισμό, την τετραετία αυτή εγκρίναμε από ΕΣΠΑ και ΠΔΕ, 62 νέα έργα στη Δυτική Αθήνα, με προϋπολογισμό 70 εκατ. ευρώ. Τα διπλάσια δηλαδή.
Και μάλιστα, ειδικά στο Δήμο Αιγάλεω, χωροθετούνται τα 22 από τα 62 έργα που υλοποιούνται στη Δυτική Αθήνα. Σε έναν Δήμο που το πρόσωπό του αλλάζει τα τελευταία χρόνια χάρη και στις εξαιρετικές παρεμβάσεις του δημάρχου σας, του Δημήτρη του Μπίρμπα, που είμαι σίγουρος ότι οι πολίτες του Αιγάλεω θα τον τιμήσετε ξανά και θα τον εμπιστευτείτε για μια νέα τετραετία στο τιμόνι της πόλης σας.
Όλα αυτά, φίλες και φίλοι, τα κάνουμε σε μια Περιφέρεια πολύπαθη, στην Περιφέρεια Αττικής, που θα μου επιτρέψετε να πω πως είχε την τύχη τα τελευταία πέντε χρόνια να διοικείται από μια άλλη συντοπίτισσά σας εδώ από το Αιγάλεω, από τη Ρένα Δούρου. Από τη Ρένα που πολεμήθηκε από συγκεκριμένη μερίδα των μέσων ενημέρωσης όσο κανένας άλλος περιφερειάρχης ή υπερνομάρχης που πέρασε από αυτόν τον θώκο.
Οι προηγούμενοι ήταν κάπου στο απυρόβλητο, είχαν την εύνοια των μέσων ενημέρωσης. Η Ρένα, όμως, είχε τον πόλεμο αυτών των μέσων. Η Ρένα σε αυτήν την κάλπη πρέπει να κριθεί όμως για τα έργα της, για τους πόρους που έδωσε στους φτωχότερους δήμους της Αττικής και όχι για τα ρουσφέτια που δεν έκανε στα γνωστά συμφέροντα που την έχουν βάλει στο στόχαστρο και εδώ και τέσσερα χρόνια ό,τι φταίει σε αυτόν τον τόπο, φταίει η Περιφέρεια της Αττικής.
Και έκανε πολλά έργα σε όλη την Αττική. 3,2 δις ευρώ από το ΕΣΠΑ και σχεδόν ένα δις ακόμα από το ΠΔΕ που εγκρίθηκαν για έργα επί των ημερών της. Και γι’ αυτό η Ρένα θα είναι στο τιμόνι της Περιφέρειας και για τα επόμενα 4 χρόνια. Γιατί στο τέλος μιλάει το έργο και όχι η προπαγάνδα.
Επιτρέψτε μου όμως να ξεχωρίσω το πιο σημαντικό κατά τη γνώμη μου πεπραγμένο μας αυτά τα χρόνια στην Δυτική Αθήνα, που η υλοποίησή του ξεκίνησε από το Αιγάλεω, και μιλώ για τη δημιουργία του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αττικής, που ήταν ένα όραμα αλλά και μια υποχρέωση στη Δυτική Αθήνα, στη Δυτική Αττική. Και που στηρίχθηκε στο πολύ καλό επίπεδο που είχαν κατακτήσει τα ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά και αποτέλεσε την αφετηρία όλων των συνεργειών που ακολούθησαν μέσω Πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Λίγο πριν το Πάσχα ψηφίσαμε τον σχετικό Νόμο, ολοκληρώθηκε η κατάργηση των αναχρονιστικών διαχωρισμών των ιδρυμάτων σε πρώτης και δεύτερης κατηγορίας, με τη δημιουργία ισχυρών πανεπιστημιακών πόλων. Ενώ για πρώτη φορά εισάγεται και η ελεύθερη πρόσβαση σε κάποια τμήματα των Πανεπιστημίων της χώρας μόνο με το απολυτήριο του Λυκείου.
Για την αναβάθμιση των υποδομών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αθήνας δίνουμε επιπλέον 31 εκατ. ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Δεν κάναμε μόνο την θεσμική τομή, αλλά έχουμε έγνοια να περπατήσει, να προχωρήσει, να πάει μπροστά. Και πιστεύω ότι αυτό το Πανεπιστήμιο θα στεγάσει τα όνειρα και τις επιθυμίες των παιδιών των λαϊκών οικογενειών της Δυτικής Αθήνας και όχι μόνο.
Φίλες και φίλοι, πολίτες του Αιγάλεω, τα πεπραγμένα μας και το σχέδιο για την επόμενη μέρα είναι ο οδοδείκτης για την Ελλάδα των πολλών. Όμως, σας είπα και στην αρχή, κάποιοι έχουν άλλα σχέδια. Και ευτυχώς για εμάς τα λένε φωναχτά, δεν τα κρύβουν. Δεν μπορούν πια να τα κρύβουν. Όσο και αν προσπαθούν να πάνε την ατζέντα στη λάσπη, το βούρκο, την παραπολιτική, ο κόσμος και ιδιαίτερα ο λαϊκός κόσμος, αυτόν που εμείς απευθυνόμαστε και που ποτέ δεν ξεχνάμε ότι είναι αυτός που μας έφερε σε θέσεις διακυβέρνησης, ποτέ δεν ξεχάσαμε ποιοι μας έφεραν εδώ που είμαστε, ποτέ δεν ξεχάσαμε ποιών τα συμφέροντα υποστηρίζουμε, αυτός ο κόσμος έχει αρχίσει και καταλαβαίνει.
Και ακούει τις τελευταίες μέρες, σχεδόν καθημερινά, τον κ. Μητσοτάκη να αναφέρεται στις ανατριχιαστικές πτυχές του σχεδίου του και του προγράμματός του για τη χώρα. Ξέρετε, εγώ νόμιζα χθες ότι με την εξαγγελία για την 7μερη εργασία ότι το τερμάτισε. Αλλά φαίνεται έχει και άλλο. Και σήμερα, στην εκπομπή του αγαπητού μας φίλου του κ. Πορτοσάλτε απέδειξε ότι έχει κι άλλα να πει και να προσθέσει.
Σήμερα, λοιπόν, μας ανακοίνωσε μια νέα καινοτομία. Αυτή τη φορά για τη δημόσια υγεία. Και τι μας είπε; Να μην αγοράζουν λέει εξοπλισμό τα δημόσια νοσοκομεία. Περιττές σπατάλες άλλωστε. Αλλά να νοικιάζουν για παράδειγμα μαγνητικούς τομογράφους από ιδιώτες. Και να βάλουμε τους δημόσιους λειτουργούς, τους γιατρούς και τους νοσηλευτές, να δουλεύουν για χάρη των ιδιωτών. Και να παίρνουν και μπόνους οι τυχεροί. Να βάλουμε δηλαδή αυτούς που πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος και ιδιαίτερα στην υγεία δεν επαρκούν για τις ανάγκες αλλά ο κος Μητσοτάκης δε θέλει προσλήψεις, θέλει μόνο αποχωρήσεις, θέλει ξανά το 1 προς 5, να τους βάλουμε να δουλεύουν για τα μεγάλα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα. Αυτή είναι η πρόταση που κατέθεσε σήμερα.
Δε λέω, φίλες και φίλοι, καλό το ντιλ με τους μεγαλοϊδιοκτήτες των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων, με τους κλινικάρχες, καλό το ντιλ, αλλά όχι στη πλάτη των ελλήνων φορολογουμένων. Όχι τέτοια ντιλ στην πλάτη των πολλών.
Για αυτό εμείς λέμε ότι οι πολίτες του Αιγάλεω για εμάς η Υγεία, η Παιδεία, το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό, δεν είναι εμπόρευμα. Γι’ αυτό και αλλάζουμε και το Σύνταγμα. Προχωράμε στη μεγάλη συνταγματική μεταρρύθμιση να είναι κατοχυρωμένο λαϊκό δικαίωμα η ελεύθερη πρόσβαση στην Παιδεία, στην Υγεία. Η ελεύθερη πρόσβαση στην Ενέργεια.
Όμως, φίλες και φίλοι, πολίτες του Αιγάλεω, ο λόγος για τον οποίο εμείς λέμε το εξής, ότι δεν κατηγορούμε τον κ. Μητσοτάκη για την ταξική του καταγωγή, γιατί μεγάλωσε και ανήκει στις ελίτ, αλλά γι’ αυτό το οποίο πρεσβεύει και υποστηρίζει, είναι αυτές οι θέσεις που διατυπώνει κάθε μέρα τις τελευταίες μέρες. Και ξέρετε, το ότι γεννήθηκε και μεγάλωσε στις ελίτ, – βεβαίως, ήταν 6 μηνών εξόριστος, αλλά εν πάση περιπτώσει– σε ένα περιβάλλον στο οποίο είχε τη δυνατότητα να μην έχει άγχος για την επόμενη μέρα. Να μην έχει άγχος για το πώς θα μεγαλώσει, να μην έχει άγχος για το πώς θα ζήσει, να μην έχει άγχος για το πώς θα σπουδάσει, δεν έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις, δεν διαγωνίστηκε, δεν συγκρίθηκε με άλλους. Είχε, εν πάση περιπτώσει μια καλή τύχη. Δεν τον κακίζουμε γι’ αυτό. Αυτό ίσως του δημιουργεί ένα πρόβλημα κατανόησης της πραγματικότητας. Δεν μπορεί να καταλάβει πώς είναι οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν αγωνία και άγχος πώς θα ξημερώσει η επόμενη εβδομάδα. Δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει 100, 150, 200 ευρώ επίδομα γι ‘αυτούς τους ανθρώπους. Αυτό είναι ένα πρόβλημα κατανόησης.
Αλλά εμείς δεν τον κατηγορούμε για το πρόβλημα της κατανόησης. Εμείς τον κατηγορούμε γιατί το πρόγραμμά του αδικεί κατάφορα τους πολλούς προκειμένου να εξυπηρετήσει, να ευνοήσει τα συμφέροντα των λίγων. Θέλει να καταργήσει το οκτάωρο και τις αργίες, γιατί; Για να κερδίζουν περισσότερα οι μεγαλοεργοδότες. Θέλει να διαλύσει το ασφαλιστικό, γιατί; Για να κερδίζουν οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Θέλει να μειώσει το προσωπικό στην Υγεία, γιατί; Και να δώσει υπηρεσίες στους ιδιώτες. Για να κερδίζουν περισσότερα αυτοί, οι ιδιώτες. Θέλει να καταργήσει τα επιδόματα γιατί; Γιατί τα θεωρεί περιττό κόστος για το δημόσιο προϋπολογισμό.
Είπε προχθές ότι τα επιδόματα πρέπει να είναι προσωρινά. Και θέτει διαρκώς το ψευτοδίλλημα: κοινωνικά δικαιώματα ή ανάπτυξη και δουλειές; Λες και μια οικονομία που αναπτύσσεται δε μπορεί και δε πρέπει ταυτόχρονα να στηρίζει τους πιο αδύναμους, να στηρίζει τους νέους, να στηρίζει τους επισφαλώς εργαζόμενους, να στηρίζει τα ΑμεΑ.
Ο κ. Μητσοτάκης, λοιπόν, και οι νεοφιλελεύθεροι συνοδοιπόροι του, θεωρούν τα 200 και τα 300 ευρώ ελεημοσύνη. Και τη 13η σύνταξη, λαϊκισμό και προεκλογικό κόλπο. Ε, λοιπόν, να του το εξηγήσουμε εδώ, από την καρδιά της Ελλάδας των πολλών, από τις γειτονιές της Δυτικής Αθήνας, για να το καταλάβει λοιπόν. Τα επιδόματα δεν είναι ελεημοσύνη. Τα επιδόματα είναι δικαιοσύνη. Είναι κοινωνική δικαιοσύνη. Και εμείς θα είμαστε εδώ για να στηρίζουμε τους πολλούς, για να στηρίζουμε αυτούς που έχουν ανάγκη.
Το επίδομα στέγασης, φίλες και φίλοι, δεν είναι ελεημοσύνη, είναι το στήριγμα σε ένα νέο ζευγάρι που θέλει να κάνει οικογένεια. Σε ένα νέο ζευγάρι που το αγόρι και το κορίτσι, παρότι μπορεί να είναι 30 και 35 χρονών ζουν στο παιδικό δωμάτιο, και τα βγάζουν πέρα δύσκολα και δεν μπορούν να κάνουν οικογένεια. Δεν είναι λοιπόν ελεημοσύνη, είναι στήριγμα.
Το επίδομα της μητρότητας και τα επιδόματα για το παιδί που εμείς δημιουργήσαμε, υπάρχουν για να στηρίζουν τις νέες μητέρες που αναλαμβάνουν την μεγάλη ευθύνη να φέρουν στον κόσμο και να μεγαλώσουν ένα παιδί.
Το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης που εμείς θεσπίσαμε, το θεσπίσαμε για να διασφαλίζει ότι δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά Έλληνας πολίτης που δεν θα έχει ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για να μπορεί να τραφεί, και δεν θα τρέφεται αποκλειστικά από συσσίτια. Ότι δεν θα ξαναζήσουμε ποτέ ξανά σε αυτή τη χώρα τις σκηνές, να βλέπουμε ανθρώπους στους κάδους των απορριμμάτων να ψάχνουν για φαγητό. Γι’ αυτό τα θεσπίσαμε όλα αυτά. Και δεν θα γυρίσουμε πίσω.
Όλα αυτά τα επιδόματα, που μας λένε ότι είναι κοινωνική ελεημοσύνη, είναι κοινωνική δικαιοσύνη που διασφαλίζουν μια βασική για μας και πανανθρώπινη θα έλεγα αρχή, στην οποία πρέπει να πιστέψουμε όλοι, είτε ερχόμαστε από την αριστερά είτε ψηφίσαμε δεξιά. Και κοιτάω εδώ και το φίλο μου τον Θύμιο, που είναι σήμερα μαζί μας, και είναι ένα παράδειγμα λαϊκών ανθρώπων που έρχονται μαζί μας, δεν προέρχονται από την αριστερά. Αλλά βρίσκονταν πάντα στην λεγόμενη λαϊκή δεξιά, που σήμερα ο κ. Μητσοτάκης διώχνει από το κόμμα του, διότι το έχει κάνει κόμμα της ακροδεξιάς και των ακραίων νεοφιλελεύθερων, του ΔΝΤ. Και εμείς, καλωσορίζουμε τους απλούς ανθρώπους, τους απλούς λαϊκούς ανθρώπους που ενώνουν τις δυνάμεις τους με την Προοδευτική Συμμαχία.
Τα επιδόματα, λοιπόν, για εμάς είναι μια πανανθρώπινη αρχή. Ότι ο καθένας και η καθεμιά πρέπει να αμείβεται ανάλογα με τις ανάγκες του και να έχει ίσες δυνατότητες να αναπτύξει τις ικανότητές του.
Ο κ. Μητσοτάκης θέλει όλοι να εξισωθούν προς τα κάτω. Στον πάτο της εξαθλίωσης και της εργασιακής ζούγκλας. Ξέρετε όμως, πέρα από ανατριχιαστικές αλήθειες για το πρόγραμμα του, ο κ. Μητσοτάκης προσπαθεί να βάλει στο ρεπερτόριό του και ορισμένα χονδροειδή ψέματα. Μας λέει εντάξει, εσείς με τους φτωχούς και τους αδύναμους, αλλά διαλύσατε λέει τη μεσαία τάξη.
Για να δούμε ποιος διέλυσε τη μεσαία τάξη όλα τα προηγούμενα χρόνια. Για να δούμε ποιοι ήταν αυτοί με τις πολλαπλές περικοπές στις συντάξεις και στους μισθούς διέλυσαν τη μεσαία τάξη. Για να δούμε ποιοι ήταν αυτοί που διέλυσαν και κατάρρευσαν κάθε στήριγμα για τη μεσαία τάξη.
Ήρθε προχθές, λίγες μέρες πριν, μια αποκαλυπτική έρευνα. Της ΕΛΣΤΑΤ, υπό την αιγίδα της EUROSTAT. Κανείς δεν μπορεί να την αμφισβητήσει. Τι λέει αυτή η έρευνα; Ότι κατά την καταστροφική τετραετία 2010-2014, 822.000 συμπολίτες μας που άνηκαν στη μεσαία τάξη, έπεσαν από αυτή τη βαθμίδα προς τα κάτω, προς τη φτώχεια, λόγω της τεράστιας απώλειας εισοδήματος, δηλαδή μια απώλεια πάνω από 5.000 ευρώ ανά οικογένεια.
Ενώ για τα δύο επόμενα χρόνια, μετρά ως το 2017, δεν μετράει τα καλά χρόνια που ήρθαν μετά, τα δύσκολα χρόνια, τα δύο επόμενα χρόνια που μας λέει ότι εμείς διαλύσαμε τη μεσαία τάξη, όχι μόνο δεν συνεχίστηκε αυτή η ροή, αλλά ανατράπηκε αυτή η ροή. 2015-2018
Όχι μόνο δε συνεχίστηκε η ροή πολιτών από τη μεσαία τάξη προς τη φτώχεια αλλά η ροή αναστράφηκε127.000 πολίτες επέστρεψαν στην εισοδηματική βαθμίδα της μεσαίας τάξης.
Και προφανώς τα τελευταία δυο χρόνια 2017- 2019 αυτός ο αριθμός θα έχει πολλαπλασιαστεί.
Να λοιπόν άλλο ένα ψέμα, άλλη μια προπαγάνδα και άλλη μία απόδειξη ότι δεν έχει καμιά ελπίδα , καμία σωτηρία η μεσαία τάξη από τον κ. Μητσοτάκη και το πρόγραμμά του.
Να λοιπόν γιατί δεν έχουν καμία ελπίδα οι πολλοί παρά μόνο οι λίγοι και εκλεκτοί τα συμφέροντα των οποίων εκπροσωπεί.
Φίλες και φίλοι,
Θα κλείσω την παρέμβασή μου, λέγοντάς σας ότι όσο πλησιάζει η ώρα της αλήθειας, η ώρα της κάλπης, δηλαδή να κρίνει ο πραγματικός ξενοδόχος που λέει η ιστορία, ο λαός, το μέλλον αυτού του τόπου, τόσο θα γίνεται πιο σαφές το δίλημμα, το πραγματικό δίλημμα αυτών των εκλογών, που αν και είναι ευρωπαϊκές εκλογές, μοιάζουν περισσότερο με εθνικές.
Ναι, τις έκανε αυτός πράγματι και τον ευχαριστούμε γι αυτό. Και το δίλημμα, νομίζω, είναι το δίλημμα για την επόμενη μέρα της πατρίδας μας. Και η απάντηση του ελληνικού λαού σε αυτό το δίλημμα θα δώσει κι ένα ισχυρό μήνυμα στην Ευρώπη, όπου κι εκεί οι δυνάμεις της προόδου αγωνίζονται για καλύτερες μέρες απέναντι στη μέγγενη της λιτότητας και την απειλή της ακροδεξιάς.
Από τη μία λοιπόν είναι ο κόσμος των ελίτ. Η Ελλάδα των λίγων και των εκλεκτών.
Το ξεπερασμένο 8ωρο
Η κατάργηση των επιδομάτων και της 13ης σύνταξης
Η 7ήμερη εργασία,
Η Ελλάδα του ΔΝΤ και των προσταγών του
Η Ελλάδα του ασφαλιστικού Πινοσέτ
Η Ελλάδα της μαζικής μετανάστευσης των στο εξωτερικό
Η Ελλάδα της ρεμούλας και της απάτης. Μην το ξεχνάμε και το τι μας έφερε εδώ.
Από την άλλη όμως μεριά είναι η Ελλάδα που πεισμώνει, είναι η Ελλάδα που προσπαθεί, είναι η Ελλάδα που σηκώνει κεφάλι.
Η Ελλάδα που στηρίζεται ξανά στις δικές της δυνάμεις, στους ίδιους της ανθρώπους.
Είναι η Ελλάδα των πολλών.
Η Ελλάδα που αποκαθιστά τις αδικίες, που επουλώνει τις πληγές της κρίσης.
Που διευρύνει δικαιώματα και ελευθερίες.
Που αποκαθιστά σιγά-σιγά την κοινωνική δικαιοσύνη.
Που επενδύει με σχέδιο, με όραμα στα συγκριτικά πλεονεκτήματά της, της παραγωγικής της βάσης αλλά και των ανθρώπων της.
Είναι η Ελλάδα που στηρίζεται στη νέα γενιά αυτού του τόπου. Στη νέα γενιά και στις δυνάμεις της.
Δεν ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι του μόχθου και της εργασίας αλλά και οι νέες και οι νέοι έδωσαν τη χαριστική βολή σ’ αυτό το σάπιο σύστημα που μας οδήγησε στη χρεοκοπία το 2015. Και τώρα θα ξαναδώσει το μήνυμα της νίκης, το μήνυμα της ελπίδας.
Γιατί έχει έρθει η ώρα να χτίσουμε μαζί την Ελλάδα της νέας εποχής,
Γιατί έχει έρθει η ώρα μιας νέας μεγάλης νίκης
Έχει έρθει η ώρα να πάρουμε ξανά την πατρίδα μας στις πλάτες μας.
Έχει έρθει η ώρα των πολλών.
Και από δω, από το Αιγάλεω, η συγκλονιστική παρουσία του λαού του Αιγάλεω σήμερα το φανερώνει. Καμία σημαντικότερη δημοσκόπηση από την παρουσία σας σήμερα εδώ. Καμία σημαντικότερη δημοσκόπηση.
Και προκαλώ τον κ. Μητσοτάκη, όχι να έρθει σε ντιμπέιτ. Δεν πρόκειται να έρθει. Ας έρθει εδώ, στην πλατεία του Αιγάλεω να κάνει συγκέντρωση, να δούμε οι πολλοί με ποιον είναι και να δούμε και οι λίγοι πού θα βρεθούν.
Θέλω λοιπόν να σας ζητήσω τις επόμενες μέρες, μέχρι τις 26 του Μάη που ψηφίζουμε για τα αυτοδιοικητικά σχήματα, για δήμο, για περιφέρεια και για ευρωπαϊκές εκλογές, να δώσουμε τη μάχη μαζί. Πόρτα-πόρτα, σπίτι το σπίτι, διότι εκεί είναι η δικιά μας δύναμη.
Εμείς δεν έχουμε τα μεγάλα και ελεγχόμενα ΜΜΕ. Αυτά πάντοτε ήταν απέναντι. Θα είναι και τώρα. Εμείς όμως έχουμε επιχειρήματα. Εμείς όμως έχουμε προτάσεις. Εμείς όμως έχουμε αξίες. Εμείς όμως έχουμε έργα. Εμείς όμως έχουμε ανθρωπιά. Αυτά θέλουμε να μοιράσουμε στον κόσμο για να μας στηρίξει. Και θα μας στηρίξει.
Από τις γειτονιές που έδωσαν τη μεγάλη ώθηση το 2015, στέλνουμε το μήνυμα νίκης και ελπίδας. Έχουμε τη δύναμη. Δεν γυρίζουμε πίσω. Γιατί το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.
Ήρθε η ώρα λοιπόν τώρα να επιστρέψουμε τις θυσίες και τους κόπους αυτών που έβαλαν πλάτη για να μείνει η Ελλάδα όρθια.
Ήρθε η ώρα των πολλών. Σας ευχαριστώ. Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για την καταπληχτική σημερινή συγκέντρωση που δίνει το μήνυμα της νίκης. Νίκη όχι ντέρμπι στις 26 του Μάη. Νίκη καθαρή λέει σήμερα το Αιγάλεω, λέει σήμερα η δυτική Αθήνα.
Γεια σας
