Του Νίκου Φυλάγγελου
Εκεί που περπάτησε ο Ανδρέας… Η επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να αποπειράται να μιμηθεί τον Ανδρέα Παπανδρέου, τείνει να προσλάβει ανεκδοτολογικές διαστάσεις.
Και σήμερα άλλωστε, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ περπάτησε… στα μέρη του Ανδρέα Παπανδρέου, στην Αχαϊα, επιχειρώντας να επικαιροποιήσει το νήμα με τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, που θέλει να εκμεταλλευτεί.
Οι συγκρίσεις φυσικά δεν χωρούν σε αντικειμενική θεώρηση. Απ’ την άλλη, ποιός θα κατηγορήσει τον πρώην πρωθυπουργό; Το Κίνημα Αλλαγής, ως μετεξέλιξη του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ είναι πολιτικά ανύπαρκτο. Και την ίδια στιγμή, η κοινωνία μας, που στην πλειοψηφία της είναι κεντροαριστερή, αναζητεί πάντα… έναν Ανδρέα.
ΥΓ: Το σχετικό δελτίο Τύπου από τον ΣΥΡΙΖΑ:
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, τη Δευτέρα και Τρίτη (14 και 15 Οκτωβρίου) πραγματοποιεί περιοδεία στην Αχαΐα, στο πλαίσιο του δημοκρατικού καλέσματος για ένταξη στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία.
Σε ομιλία του στην Ακράτα, ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε:
Θα ήθελα να σας πω ότι αισθάνομαι πολύ οικεία, γιατί έρχομαι στην εκλογική μου περιφέρεια, μην το ξεχνάμε αυτό. Είμαι βουλευτής Αχαΐας. Και δεν ήταν τυχαία η επιλογή να είμαι βουλευτής Αχαΐας. Επέλεξα έναν Νομό και μια Περιφέρεια, που ό,τι και να συμβεί σε αυτό τον τόπο, είναι ένα δημοκρατικό κάστρο. Με βαθιές ρίζες και παραδόσεις στους αγώνες του λαού μας, στους αγώνες για δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη.
Και ξεκινάω σήμερα εδώ από την πλατεία αυτή την όμορφη της Ακράτας, μια μακρά πορεία, που έχει το χαρακτηριστικό αυτής της άμεσης, αδιαμεσολάβητης επικοινωνίας. Δεν θέλω να λέω πολλά λόγια, θέλω να ακούω και να κουβεντιάζω με τον κόσμο. Και έχω έναν στόχο. Έναν στόχο να συστοιχίσουμε τον κόσμο που στήριξε σε πολύ δύσκολες στιγμές την προσπάθειά μας με ένα κόμμα το οποίο ήταν του 4% και σήμερα είναι στο 32%. Ένα κόμμα, όμως, το οποίο επιθυμεί να ανοίξει τις πόρτες του στον απλό δημοκρατικό κόσμο, για να αποτελέσει τον κορμό της δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης στην πατρίδα μας.
Είναι ένα δύσκολο εγχείρημα, ιδίως στις μέρες, μας, τις μέρες όπου αμφισβητείται η αξία της συλλογικής δράσης και της συμμετοχής, στις μέρες μας που είναι διαφορετικές από τις μέρες των παλιών δεκαετιών, όπου ο κόσμος επικοινωνεί με διαφορετικό τρόπο, όπου οι νέες τεχνολογίες έχουν μπει στη ζωή μας. Όμως, η αδιαμεσολάβητη επικοινωνία είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για όσους θέλουμε να υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντα της κοινωνίας, να αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες της κοινωνίας και να παλεύουμε μαζί τους.
Άκουσα ότι με προσφωνήσατε με έναν ιδιαίτερα τιμητικό όρο. Εμένα αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο δεν είναι να λέτε ότι εγώ είμαι αυτός που ηγήθηκα της προσπάθειας να βγει η χώρα από τα μνημόνια. Αλλά εμένα αυτό που με ενδιαφέρει είναι να μπορώ και σήμερα να βάζω ένα λιθαράκι με όλους εσάς στην προσπάθεια να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις, ώστε αυτός ο τόπος να κυβερνηθεί με δικαιοσύνη.
Θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής απέναντί σας. Παραλάβαμε τη χώρα στην πιο δύσκολη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας της. Σε μια περίοδο όπου αυτό το οποίο διακυβεύονταν ήταν η ίδια η χρεοκοπία της χώρας. Παραλάβαμε μια χώρα με ταμεία άδεια, με κοινωνικές υπηρεσίες διαλυμένες, διότι κάποιοι είχαν φροντίσει να αφήσουν ένα τεράστιο έλλειμμα πολλών δις ευρώ και να κάνουν ένα πάρτι στον χώρο της Υγείας, στο χρηματιστήριο, στις τράπεζες, στις προμήθειες. Τα γνωρίζουμε όλα αυτά που οδήγησαν στην χρεοκοπία.
Εμείς, βεβαίως, βρεθήκαμε με την απειρία μας, την πίστη μας όμως στις δυνάμεις μας και την εντιμότητά μας, να διαχειριστούμε την πιο δύσκολη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας της χώρας. Κάναμε και λάθη, είχαμε και παραλήψεις. Όμως, στο τέλος της ημέρας, νομίζω ότι σταθήκαμε με εντιμότητα απέναντι σε αυτή την ευθύνη.
Κι αυτός είναι και ο λόγος που μια μεγάλη πλειοψηφία, παρά το γεγονός ότι μας ασκεί κριτική, μας παρακολουθεί και μας στηρίζει. Όταν στις μέρες, τις δύσκολες για εμάς, το 1/3 των ψηφοφόρων μας στήριξε, σε μια μάχη που από την αρχή ήταν προδιαγεγραμμένα αρνητική, αυτό είναι πολύ τιμητικό. Πιστεύουμε, όμως, ότι αυτό το οποίο αξίζει στη δημοκρατική παράταξη του τόπου, στους δημοκρατικούς πολίτες, στην προοδευτική παράταξη, δεν είναι να ηττάται τιμητικά, αλλά να κερδίζει.
Και ακριβώς επειδή εμείς θέλουμε να σχεδιάσουμε την επόμενη μέρα για τον τόπο, μιας ισχυρής προοδευτικής πορείας για τον τόπο, ξεκινάμε αυτή την μακρά πορεία συνομιλίας με το λαό τώρα και συνομιλίας και, αν θέλετε, στην πορεία να αφουγκραστούμε τις ανάγκες και τις αγωνίες τους. Τώρα, πόσο μακρά θα είναι αυτή η πορεία, θα το δείξει η ίδια η ζωή. Κανείς δεν μπορεί να το γνωρίζει αυτό.
Αυτό το οποίο θέλω και οφείλω να σας πω είναι ότι, μόλις μέσα σε 100 μέρες από τη νέα διακυβέρνηση, έχουν αρχίσει να διαψεύδονται οι μεγάλες προσδοκίες που δημιούργησαν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι πριν από τις εκλογές. Μας υποσχέθηκαν ότι θα γίνει ο ουρανός πιο γαλανός. Στην πραγματικότητα αυτό που βλέπουμε είναι ένα νέο κράτος, όπως το ζήσαμε παλαιότερα, σε ποια σύγχρονη μορφή όμως. Το κράτος της δεξιάς να στήνεται, το επιτελικό λεγόμενο κράτος, κοστίζει πάνω από 40 εκατ. στον ελληνικό λαό – και εκεί πρέπει να το παραδεχτούμε, ήταν έτοιμοι να κυβερνήσουν, τους είχαν έτοιμους να τους βάλουν σε θέσεις όλο αυτό το ανθρώπινο δυναμικό, που μέσα σε λίγες μέρες κατέλαβε θέσεις κλειδιά- όμως, οι υποσχέσεις περί ανάπτυξης 4% και μείωσης των πλεονασμάτων πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων από την επόμενη μέρα.
Οι καινοτομίες ήταν ότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ανέλαβε την ΕΥΠ και μάλιστα με κάποιον που δεν έχει πτυχίο. Αλλά, όταν οι νόμοι δεν μας αρέσουν, αλλάζουμε τους νόμους. Την ΕΡΤ. Η καινοτομία η μεγάλη της νέας διακυβέρνησης ήταν ότι διαπίστωσε ξαφνικά πως για το προσφυγικό δεν ευθυνόταν ο ΣΥΡΙΖΑ, που άνοιγε τις πόρτες στους πρόσφυγες και στους μετανάστες, αλλά η γεωπολιτική κρίση, ο πόλεμος στη Συρία και οι ορέξεις του γείτονά μας του Ερντογάν. Η μεγάλη καινοτομία ήταν ότι ανακάλυψαν εκ των υστέρων πως η μεγάλη καταστροφή στο Μάτι οφείλονταν στην κλιματική αλλαγή, ενώ όσο κυβερνούσαν σκάβανε με τα χέρια τους στα αποκαΐδια και στους ανθρώπους που χάθηκαν για να ρίξουν πολιτικές ευθύνες στους αντιπάλους τους. Η μεγάλη καινοτομία ήταν ότι αποφάσισαν να αλλάξουν την απόφαση που είχαμε εμείς για να μειώσουμε οριζόντια τον ΕΝΦΙΑ για όλους, ώστε να δώσουν 200 εκατομμύρια παραπάνω σ’ αυτούς που έχουν υψηλή περιουσία, σ΄ αυτούς δηλαδή που έχουν καλύτερες οικονομικές δυνατότητες. Και βεβαίως όλη αυτή η συζήτηση για τις φοροαπαλλαγές εξαντλήθηκε στα μερίσματα των κερδών, στα κέρδη δηλαδή των επιχειρήσεων.
Εμείς είχαμε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό –και θα το κάναμε πράξη- να προχωρήσουμε με πιο γοργά βήματα σε οριζόντιες φοροαπαλλαγές για όλη την ελληνική κοινωνία. Ακριβώς διότι τώρα είχαμε τη δυνατότητα, μετά από τρία σκληρά χρόνια, ξαναβάλαμε τη χώρα σε ράγες, την οικονομία σε ράγες, σε μια πορεία κανονικότητας και τώρα ήταν η στιγμή να μοιράσουμε, όπως μοιράσαμε δίκαια τα βάρη για να βγούμε από την κρίση, να μοιράσουμε και δίκαια τις δυνατότητες που ανοίγονται μπροστά μας.
Η νέα κυβέρνηση έχει μια άλλη αντίληψη, την αντίληψη της στήριξης μιας ελίτ των ημετέρων και των προνομιούχων. Κι αυτή είναι η μεγάλη διαφορά, διαχρονικά, ανάμεσα σε αυτό που εμείς ονομάζουμε προοδευτική παράταξη και σ’ αυτό που είναι η συντηρητική παράταξη και η Δεξιά στον τόπο μας. Αυτό το οποίο φροντίζουν είναι κάποιοι λίγοι και εκλεκτοί να έχουν τα μεγάλα ωφελήματα. Και πράγματι αυτό θα επιχειρήσουν τα επόμενα χρόνια. Και κυρίως θα επιχειρήσουν μια μεγάλη ριζική αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις. Όλα όσα κερδίσαμε με μεγάλη δυσκολία και αγώνα μετά την επιβολή των μνημονίων, τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τις αυξήσεις στον κατώτατο μισθό, θα τα πάρουν πίσω. Ήδη τα παίρνουν πίσω. Ήδη με τροπολογία της τελευταίας στιγμής το κατακαλόκαιρο πήραν πίσω την υποχρέωση των εργοδοτών να αιτιολογούν τις απολύσεις των εργαζομένων και ήδη τώρα ετοιμάζουν, με το νέο αναπτυξιακό νομοσχέδιο, την κατάργηση της επεκτασιμότητας των συλλογικών συμβάσεων –μία απόφαση που πήραμε αμέσως μόλις βγήκαμε από τα μνημόνια και έδωσε τη δυνατότητα σε αυξήσεις σε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους. Και βεβαίως προχωράνε και σε ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων, καθώς καταργούν την ευνοϊκότερη ρύθμιση, δηλαδή αν ένας εργαζόμενος έχει δύο, κλαδική και συλλογική σύμβαση, να έχει ισχύ η ευνοϊκότερη γι αυτόν. Παρεμβάσεις οι οποίες θα φανούν άμεσα στον μισθό των εργαζόμενων, στον μισθό της μεγάλης πλειοψηφίας δηλαδή όσων εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα.
Δεν θέλω όμως να μακρηγορήσω γι’ αυτά. Γιατί σας είπα ότι ο στόχος ο δικός μου δεν είναι να μιλάω σ’ αυτές τις παρεμβάσεις πολλή ώρα, αλλά να ακούω, να ακούω και τα παράπονά σας και τις ελπίδες και τις προσδοκίες σας, και τις αγωνίες σας και τις επικρίσεις που μπορεί να έχετε, κυβερνήσαμε τεσσεράμισι χρόνια, σε δύσκολες μεν συνθήκες, κάναμε πολλά, παραλείψαμε κάποια. Στόχος μας τώρα είναι να γίνουμε σοφότεροι, με μεγαλύτερη εμπειρία και άρα ικανότεροι εξ αιτίας της δυνατότητας να αποκτήσουμε αυτή τη γνώση μιλώντας μαζί σας για την επόμενη μέρα.
Η επόμενη μέρα, πιστέψτε με, θα έρθει πιο γρήγορα απ’ όσο κάποιοι φαντάζονται. Μπορεί η νέα κυβέρνηση να μην έχει μπροστά της –γιατί κι εμείς φροντίσαμε γι αυτό, εμείς λειτουργήσαμε θεσμικότερα από κάθε άλλη διακυβέρνηση, φροντίσαμε και για τη συνταγματική αλλαγή ώστε να μην υπάρχει το εμπόδιο της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, ανοιχτός λοιπόν θεσμικά ο δρόμος, αλλά με βάση αυτές τις πολιτικές επιλογές που κάνουν, δεν θα είναι πολιτικά ανοιχτός ο δρόμος. Διότι όταν κάποιος έρχεται με τόσο μεγάλη φόρα για να ευνοήσει συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα στον τόπο, όσο κι αν έχει προσώρας τη συντριπτική πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης με το μέρος του, ο ελληνικός λαός στο τέλος της ημέρας καταλαβαίνει και οι πολίτες καταλαβαίνουν. Ακόμα και οι συμπολίτες μας που ψήφισαν τη Ν.Δ. στις τελευταίες εκλογές θα αρχίσουν να συνειδητοποιούν ότι άλλα τα συμφέροντα των πολλών και άλλα τα συμφέροντα των λίγων οικογενειών που σήμερα έχουν την εξουσία σ’ αυτόν τον τόπο.
Μ’ αυτές λοιπόν τις σκέψεις θέλω πραγματικά να σας ακούσω και να σας πω πόσο ευτυχής είμαι που βρίσκομαι ανάμεσά σας και θέλω να εγκαινιάσω μια νέα σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική και τους πολίτες, που είναι αυτή η αδιαμεσολάβητη σχέση μέσα απ’ αυτού του είδους τις συγκεντρώσεις. Και θέλω να σας καλέσω, τέλος, να σας καλέσω ως συνοδοιπόρους σε αυτή την πορεία. Γνωρίζω ότι στις μέρες μας η κομματική ένταξη δεν είναι τόσο δημοφιλής. Όμως εμείς ξεκινάμε σήμερα ένα εγχείρημα να δημιουργήσουμε το κόμμα της νέας εποχής, όχι το κόμμα που σε τραβάει από το μανίκι, ούτε το κόμμα στο οποίο έμπαιναν παλιά κάποιοι μέσα προκειμένου να προσδοκούν την επόμενη μέρα κάποιο διορισμό. Πάνε αυτές οι εποχές. Αλλά το κόμμα εκείνο που συλλογικά και δημοκρατικά και συμμετοχικά θα λειτουργεί και θα μπορεί να ανατροφοδοτεί την ηγεσία με γνώση και με εφόδια προκειμένου να ακολουθήσει μια πολιτική που θα κάνει καλύτερη τη ζωή μας. Αν αυτό δεν μπορέσουμε τώρα που έχουμε αυτή την ευκαιρία να το δημιουργήσουμε, δεν θα καταφέρουμε πολλά πράγματα. Είναι η πιο δύσκολη για μένα προσωπικά αν θέλετε προσπάθεια. Να δημιουργήσουμε δηλαδή ένα κόμμα ανοιχτό, μαζικό, δημοκρατικό. Ο κάθε προοδευτικός πολίτης, ο κάθε δημοκρατικός πολίτης θα έχει την αίσθηση ότι εκεί μπορεί να πει τη γνώμη του και η γνώμη του να μετρήσει. Να βάλει το πρόβλημά του κι αυτό να φτάσει ψηλά και να διεκδικηθεί. Αυτός είναι ο στόχος μας. Γι αυτό ξεκινάμε από κάτω, από χαμηλά, από τα χωριά, τις πόλεις, τους δήμους, τις πλατείες. Ο στόχος αυτός είναι ένας δύσκολος στόχος, αλλά πιστέψτε με αξίζει τον κόπο για όλους μας να προσπαθήσουμε προκειμένου να δημιουργήσουμε την προοδευτική παράταξη της νέας εποχής που, όχι μόνο θα μπορέσει να διεκδικήσει τη νίκη στις επόμενες εκλογές, αλλά να κυβερνήσεις για πολλά, πολλά χρόνια αυτόν τον τόπο διότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που πάντοτε η πλειοψηφία ήταν δημοκρατική και προοδευτική.
Σας ευχαριστώ.
