Το πολιτικό στίγμα του ενόψει των προσεχών εκλογικών αναμετρήσεων, προσδιόρισε ο Πρωθυπουργός Αλέξης, με ομιλία του ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα κυριότερα σημεία της ομιλίας του Πρωθυπουργού, έχουν ως εξής:
“Οι μάχες που δώσαμε, οι νίκες που πετύχαμε, διαμόρφωσαν μια νέα συλλογική αυτοπεποίθηση.
Όχι μόνο για την Αριστερά, αλλά για την ελληνική κοινωνία.
Αποδείχθηκε ότι υπήρχε κι’ άλλος δρόμος από αυτόν της αιώνιας λιτότητας και της ασφυκτικής επιτροπείας.
Ο λαός μας σύντομα θα κληθεί να επιλέξει αν θα συνεχίσει το δρόμο που οδηγεί με ασφάλεια στην οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότησης.
Η αν θα επιλέξει το δρόμο της αναστροφής στα χρόνια της κρίσης, στα χρόνια του ΔΝΤ και των μνημονίων που έχουμε αφήσει πια πίσω μας οριστικά.
Κατά την τελευταία τριετία, η ΝΔ του κ. Μητσοτάκη πολιτεύτηκε με μοναδική αρχή την καταστροφολογία.
Όσο η πραγματικότητα τους διέψευδε, τόσο χειρότερα για την πραγματικότητα.
Η αυτογελοιοποίηση δεν είναι τίποτα άλλο παρά ακόμα ένα σύμπτωμα του κυνισμού που τους διακατέχει.
Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η παλινόρθωση ενός κατεστημένου που θέλει να επιστρέψει για να εκδικηθεί τον απείθαρχο λαό, την αδαή πλειοψηφία – όπως έχει πει ο κ. Μητσοτάκης– που τόλμησε να οραματιστεί το μέλλον του τόπου χωρίς αυτούς, τους δήθεν μόνιμους ιδιοκτήτες του.
Το σχέδιο της ΝΔ είναι σχέδιο συμμόρφωσης των «απείθαρχων».
Η διάλυση της δημόσιας υγείας, οι απολύσεις σε ζωτικούς τομείς του δημοσίου, όλα όσα θεωρούν «πηγή σπατάλης».
Τα κοινωνικά αγαθά δηλαδή που αφορούν ένα τμήμα της κοινωνίας που είναι ξένο στον κ. Μητσοτάκη-το θεωρεί βάρος
Ο κ. Μητσοτάκης πιστεύει ότι του αρκούν μια χούφτα ολιγάρχες και τα μιντιακά τους συγκροτήματα για να του εξασφαλίσουν την επιστροφή στην εξουσία.
Με αυτούς προσπαθεί να πλασάρει στη κοινή γνώμη μια χίμαιρα.
Ο ελληνικός λαός δε τρώει κουτόχορτο. Ούτε έχει μνήμη χρυσόψαρου.
Ο λαός γνωρίζει ποιος χρεοκόπησε τη χώρα και ποιος σήμερα τη βγάζει σε ξέφωτο.
Γνωρίζουν οι 350.000 εργαζόμενοι που βρήκαν δουλειά γιατί η ανεργία έπεσε από το 28% στο 18%.
Γνωρίζουν οι εκατοντάδες χιλιάδες του κατώτατου και υποκατώτατου μισθού που είδαν αυξήσεις αξιοπρέπειας.
Πρώτα θα έρθει η ηχηρή διάψευση των ευρωεκλογών και ακολούθως το Φθινόπωρο η οριστική και καθοριστική τους ήττα στη κάλπη των εθνικών εκλογών.
Και η μεγάλη νίκη της προόδου έναντι της συντήρησης.
Της Ελλάδας των πολλών έναντι της Ελλάδας των ελιτ.
Αύριο, κλείνει ένας ιστορικός κύκλος για την τρέχουσα Βουλή, η οποία θα παραδώσει στην επόμενη άρθρα του Συντάγματος προς αναθεώρηση.
Η στάση της αντιπολίτευσης υπήρξε τουλάχιστον αναντίστοιχη του θεσμικού της ρόλου.
Από την πρώτη στιγμή προσπάθησε να την υπονομεύσει.
Ο κ. Μητσοτάκης σύρθηκε σε μια Συνταγματική αναθεώρηση που δεν επιθυμούσε υπό το βάρος της κατακραυγής, όταν έγινε πια σαφές ότι ο λόγος της μη συμμετοχής του, αφορούσε το άρθρο 86, περί ευθύνης Υπουργών.
Αυτή τη μεταρρύθμιση ήθελε να αποφύγει γιατί έχει σκελετούς στις ντουλάπες.
Γιατί βλέπετε, ανοίγουν ο Ξανθός και ο Πολάκης ένα ντουλάπι βγαίνει η Novartis. Ανοίγουν μια αποθήκη βγαίνει το ΚΕΕΛΠΝΟ.
Ανοίγει χτες η Ε. Αχτσιόγλου ένα συρτάρι βγαίνουν 241 εκατομμύρια ξεχασμένα στις φαρμακευτικές. Στην υγειά των κορόιδων.
Εκεί στη Νέα Δημοκρατία ίσως χρειάζεται να φτιάξουν ένα ειδικό τμήμα, μια ειδική πτέρυγα ποινικολόγων, στα γραφεία τους στην Πειραιώς. Αν θέλαμε να αθροίσουμε τα στελέχη τους με διώξεις και καταδίκες, θα μας έπαιρνε η νύχτα.
Το μεγάλο πρόβλημα, όμως, δεν είναι τα στελέχη της ΝΔ, αλλά τα επιχειρηματικά συμφέροντα που τη στηρίζουν.
Πίσω από τη κουρτίνα βρίσκεται ότι πιο λούμπεν έχει βγάλει ο ελληνικός καπιταλισμός & η αστική τάξη.
Δεν είναι μόνο η ελίτ του σαλονιού, αλλά και το παρακράτος του λιμανιού.
Δεν θα αφήσουμε ούτε τη Δημοκρατία ούτε την Ελλάδα στους ολιγάρχες και τους υπόδικους.
Με τους απλούς ανθρώπους, με τους πολλούς, θα προχωρήσουμε στις μεγάλες και ιστορικού χαρακτήρα εκλογικές μάχες που είναι μπροστά μας.
Ομιλία του Πρωθυπουργού και Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρα, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, σε μια νέα εποχή για τη χώρα, αλλά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Είναι πλέον σαφές σε όλους μας, στις Ελληνίδες και τους Έλληνες ακόμα πιο σαφές ότι τα δύσκολα χρόνια έχουν μείνει πίσω μας. Το μεγάλο βήμα που έγινε το 2015, δεν έμεινε μετέωρο. Η χώρα βρίσκεται ήδη στη μεταμνημονιακή εποχή Μια εξέλιξη η οποία δεν ήταν βεβαίως προδιαγεγραμμένη.
Φτάσαμε ως εδώ δίνοντας δύσκολες μάχες και φτάσαμε ως εδώ γιατί το τιμόνι της χώρας σ’ αυτές τις δύσκολες μάχες δεν το κρατούσαν, για πρώτη φορά μετά από χρόνια, κάποιοι που αγνοούσαν και περιφρονούσαν το λαό. Αλλά όσοι τον ακούσαμε, τον σεβαστήκαμε και θεωρήσαμε ύψιστο καθήκον και υποχρέωση να τιμήσουμε την εμπιστοσύνη του.
Και θέλω να απευθυνθώ ιδιαίτερα σε όλους εσάς στην αίθουσα, τα μέλη της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και όλους όσοι στηρίζουν και απαρτίζουν την κυβερνητική κοινοβουλευτική πλειοψηφία, λέγοντας ότι εσείς γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα το βάρος της ιστορικής ευθύνης, αυτής της αποστολής που αναλάβαμε ως κυβέρνηση αυτού του τόπου αλλά και ως παράταξη. Και έχουμε κάθε λόγο σήμερα, όχι απλά να αισθανόμαστε περήφανοι για όσα κερδίσαμε, και δικαιωμένοι για τις δύσκολες επιλογές μας, αλλά να αισθανόμαστε και πιο δυνατοί για τις μάχες που έρχονται.
Γιατί οι μάχες που δώσαμε, οι νίκες που πετύχαμε, έχουν διαμορφώσει μια νέα συλλογική αυτοπεποίθηση. Όχι μόνο για την Αριστερά, αλλά συνολικά για την ελληνική κοινωνία. Διότι αυτό που εν τέλει αποδείχθηκε είναι ότι υπήρχε εναλλακτικός δρόμος, δύσκολος μεν, όχι εύκολος, όπως ίσως κάποιοι πίστεψαν αρχικά, αλλά υπήρχε κι άλλος δρόμος πέραν αυτού της αιώνιας λιτότητας, της ασφυκτικής επιτροπείας και των διαρκών καταναγκασμών.
Σήμερα η χώρα και η οικονομία βρίσκονται σε ένα διαφορετικό πλαίσιο, έχουμε γυρίσει σελίδα. Το πιστοποιούν πλέον όλοι οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, οι αγορές. Ωστόσο, κρίσιμες μάχες και κρίσιμα σταυροδρόμια είναι ακόμα μπροστά μας.
Ο λαός μας σύντομα θα κληθεί να επιλέξει αν θα συνεχίσει η χώρα το δρόμο που οδηγεί στην οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση ή θα επιλέξει έναν άλλο δρόμο, που βγάζει, όμως, στο αντίθετο ρεύμα.
Γιατί μπορεί να μοιάζει με σταυροδρόμι αλλά, στην πραγματικότητα, ο ένας δρόμος πάει ευθεία, ο άλλος δρόμος οδηγεί σε αναστροφή. Αναστροφή στα χρόνια της κρίσης, αναστροφή στα χρόνια της βαθιάς λιτότητας, αναστροφή στα χρόνια του ΔΝΤ. Είναι εδώ και κάνει αισθητή την παρουσία του. Κάποιοι θέλουν να είναι εδώ. Εμείς έχουμε σχέδιο για να πάψει να είναι εδώ και σύντομα θα το κάνουμε πράξη. Όμως, ο ένας δρόμος οδηγεί μπροστά, ο άλλος οδηγεί σε αναστροφή στα χρόνια αυτά που όλοι μας θέλουμε να ξεχάσουμε. Και που πιστεύουμε ότι έχουμε αφήσει πια πίσω μας οριστικά.
Σε όλη, όμως, αυτή τη δύσκολη διαδρομή της τριετίας είχαμε να αντιμετωπίσουμε, όχι μονάχα τις αντικειμενικές δυσκολίες, προσπαθώντας να ανοικοδομήσουμε μια οικονομία στο χείλος της χρεοκοπίας και μια χώρα χωρίς κύρος στο διεθνές πλαίσιο και στην Ευρώπη, και χωρίς αξιοπιστία –τα ανακτήσαμε όλα αυτά. Όλα αυτά τα χρόνια είχαμε να αντιμετωπίσουμε και μια αντιπολίτευση η οποία, όταν δεν προσπαθούσε να μπλοκάρει ή να σαμποτάρει θεσμικές τομές αναγκαίες, καταστροφολογούσε διαρκώς. Και, βεβαίως, ευτυχώς για τη χώρα και την οικονομία και την κοινωνία αυτή η καταστροφολογία διαρκώς διαψεύδονταν παταγωδώς.
Όσο όμως η πραγματικότητα διέψευδε αυτό το αφήγημα της καταστροφής, μέρα με τη μέρα αυτά τα τρία χρόνια, τόσο χειρότερα για την ίδια την πραγματικότητα.
Τι να πρωτοθυμηθούμε όλα αυτά τα χρόνια.
Να θυμηθούμε πρώτα τον περίφημο κόφτη ο οποίος θα θέριζε τους μισθούς και τις συντάξεις; Αντί γι’ αυτόν όμως ήρθε πρώτα η εφάπαξ 13η σύνταξη το 2016 και τα κοινωνικά μερίσματα το 2017 και το 2018, χάρη στην υπεραπόδοση της οικονομίας.
Να θυμηθούμε τις απόψεις τους και την καταστροφολογία τους για το χρέος, εκεί όπου μάλιστα δεν δίστασαν να υπερασπιστούν το PSI και τη λεηλασία στα αποθεματικά των ασφαλιστικών Ταμείων; Αντί όμως για το αδιέξοδο, ήρθε η συμφωνία του Eurogroup τον Ιούνη του 2018 για την ελάφρυνση του χρέους και την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους.
Έπειτα, εφηύραν το περίφημο τέταρτο μνημόνιο, το οποίο μάλιστα ο κ. Μητσοτάκης μας ενημέρωσε ότι μάλλον κάποιος εξωγήινος εκεί στον Υμηττό θα του το είχε διαβάσει και θα του το είχε προφητέψει. Αντ’ αυτού, όμως, ήρθε η οριστική έξοδος από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018.
Στη συνέχεια, ήρθε η καταστροφολογία. Βέβαια ξεχνιούνται όλα αυτά, αλλά νομίζω ότι ο ελληνικός λαός θυμάται, γιατί είναι πρόσφατα, όπου ένα τρίμηνο καθημερινά κοιμόμασταν και ξυπνάγαμε με τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, τα δελτία των ειδήσεων και τα πρωινάδικα να τιμολογούν και να προεξοφλούν τη μείωση που θα υποστεί η σύνταξη του κάθε συνταξιούχου ξεχωριστά.
Μια περικοπή στις συντάξεις την οποία, όχι μόνο είχαν προεξοφλήσει, αλλά οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον κ. Μητσοτάκη ότι προσωπικά ο ίδιος αγωνίστηκε, πηγαίνοντας και στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο, προσπαθώντας να πείσει τους ομοϊδεάτες του μην τυχόν και κάνουν καμιά τρέλα και συναινέσουν με την πρόθεση της ελληνικής κυβέρνησης να ακυρώσει το μέτρο.
Τελικά, ήρθε η ακύρωση των περικοπών για το 2019, η οποία μάλιστα συνέπεσε με αυξήσεις σε περίπου 600 χιλιάδες συντάξεις, 620 χιλιάδες αν δεν κάνω λάθος συνταξιούχους από την εφαρμογή των ρυθμίσεων του νέου ασφαλιστικού, που επίσης πολέμησαν με σθένος όλα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά ήταν η αιτία που οδηγηθήκαμε σε ένα βιώσιμο ασφαλιστικό και στην υπεραπόδοση της οικονομίας.
Και φυσικά, από το όργιο καταστροφολογίας, δεν θα μπορούσε να λείψει η πρόβλεψη για τον αποκλεισμό της χώρας από τις αγορές χρήματος. Μια πρόβλεψη η οποία δεν ήταν ένα χρόνο πριν, έξι μήνες πριν, ήταν μόλις ενάμισι μήνα πριν. Όταν ψηφίζαμε ένα προς ένα μέσα στη Βουλή όλα τα θετικά μέτρα τα οποία εξαγγείλαμε στη Δ.Ε.Θ. Ένα προς ένα. Κι όταν η ελληνική κοινωνία έπαιρνε ανάσα, όχι μόνο οι χαμηλόμισθοι και οι συνταξιούχοι. Έπαιρνε ανάσα η λεγόμενη μεσαία τάξη, και τότε ήταν επίσης η Ν.Δ. και ο αρχηγός της, ο οποίος διαβεβαίωνε ότι το μνημόνιο δεν τελείωσε.
Και πώς δεν τελείωσε αφού παίρνουμε θετικά αντί για αρνητικά μέτρα; Δεν τελείωσε, διότι η χώρα δεν έχει βγει στις αγορές και δεν πρόκειται ποτέ να βγει στις αγορές. Αυτό προέβλεπε ενάμισι μήνα πριν.Δεν του έφτανε φαίνεται, βέβαια, η έκδοση του πενταετούς ομολόγου με ευνοϊκούς όρους, ήρθε όμως και το δεκαετές, την περασμένη εβδομάδα, και μάλιστα με όρους που η χώρα είχε να δει εδώ και 15 χρόνια, για να τελειώσει οριστικά και αυτό το παραμύθι της καταστροφολογίας.
Όμως, νομίζω ότι πλέον η αξιωματική αντιπολίτευση έχει περάσει σε ένα επόμενο στάδιο. Και το επόμενο στάδιο της καταστροφολογίας είναι το στάδιο της γελοιοποίησης. Ξέρετε, είναι αυτό στο οποίος διαμορφώνεις ένα επιχείρημα όπου δεν μπορείς να χάσεις, διότι είναι κορώνα κερδίζω, γράμματα χάνεις εσύ.
Δεν θα βγούμε στις αγορές, έλεγε πριν από ένα μήνα. Τώρα που βγήκαμε στις αγορές γιατί βγήκαμε; Γιατί έχουν προεξοφλήσει οι αγορές την μεγάλη επερχόμενη νίκη του κ. Μητσοτάκη και ότι αυτός θα είναι πρωθυπουργός. Γι’ αυτό βγήκαμε στις αγορές. Όχι γιατί εδώ και 3 χρόνια δουλεύουμε με σχέδιο να ανορθώσουμε την οικονομία, να προωθήσουμε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, με δύσκολες αποφάσεις, όχι γιατί εδώ και 3 χρόνια δουλεύουμε με μεθοδικότητα και επουλώνουμε τις πληγές και κλείνουμε τις τρύπες. Και έχουμε δημιουργήσει την ανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας στην Ευρώπη και Διεθνώς. Όχι γιατί εδώ και 3 χρόνια έχουμε καταφέρει να έχουμε υπεραπόδοση της οικονομίας, να μειώσουμε τα ελλείμματα, να έχουμε πλεονάσματα, να έχουμε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Όχι γι αυτό, αυτά δεν τα αναγνώρισε κανείς και δεν τα αναγνωρίζει, αλλά γιατί δήθεν οι αγορές προεξοφλούν ότι κάποια στιγμή, όταν γίνουν εκλογές -γιατί το προέβλεψε κι αυτό, θα γίνουν εκλογές το 2019 και πρέπει να σας ενημερώσω ότι πράγματι έτσι είναι- θα έρθει η μεγάλη πολιτική αλλαγή την οποία προεξοφλούν οι αγορές και μας δίνουν το δεκαετές ομόλογο.
Ξέρετε όμως κάτι; Η αυτογελοιοποίηση του πολιτικού αφηγήματος της ΝΔ όμως, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ακόμα ένα σύμπτωμα του κυνισμού που τη διακατέχει. Και είναι σύμπτωμα κυνισμού όταν δεν σε αγγίζει αυτό που ονομάζουμε κοινή λογική, κι όταν το μόνο που τους ενδιαφέρει, με κάθε τίμημα και με κάθε κόστος, είναι η επιστροφή στην εξουσία, η παλινόρθωση ενός πολιτικού κατεστημένου που έχει βαρύτατες ευθύνες για την πορεία της οικονομίας και την πορεία της χώρας όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Όχι μόνο την επιστροφή στην εξουσία, θα έλεγα, αλλά και την εκδίκηση, και αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να το συνειδητοποιήσει ο ελληνικός λαός, ότι αυτό το καθεστώς θέλει να επανέλθει και για να εκδικηθεί. Όχι μόνο εμάς, που τολμήσαμε να διατυπώσουμε την εναλλακτική προοπτική για τη χώρα, εμάς άλλωστε δεν μας αγγίζουν ούτε απειλές, ούτε εκφοβισμοί, ούτε τίποτα, αλλά κυρίως, θέλει να εκδικηθεί, κι αυτό είναι το κρίσιμο, έναν ολόκληρο λαό για τις επιλογές του. Τις επιλογές που έκανε σε απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις.
Αυτόν τον απείθαρχο λαό, την «αδαή πλειοψηφία» – όπως έχει πει ο ίδιος– που τόλμησε να οραματιστεί το μέλλον του τόπου χωρίς αυτούς, τους δήθεν μόνιμους, τους εσαεί ιδιοκτήτες του.
Γι’ αυτό και το πολιτικό σχέδιο και πολιτικό πρόγραμμα της ΝΔ, γιατί κάνουν λάθος όσοι θεωρούν ότι δεν έχει πολιτικό πρόγραμμα, είναι ένα σχέδιο συμμόρφωσης των απείθαρχων, των ατάκτων.
Η διάλυση της δημόσιας υγείας, το ασφαλιστικό Πινοσέτ που ξεδιάντροπα μας λένε στελέχη τους ότι έχουν ετοιμάσει, οι απολύσεις στους ζωτικούς τομείς του δημοσίου, όλα αυτά που ο κ. Μητσοτάκης θεωρεί πηγή σπατάλης, είναι ένα πρόγραμμα συγκροτημένο, μοιάζει πολύ με αυτό που ήθελε να εφαρμόσει το ΔΝΤ κι εμείς αποτρέψαμε με μάχη και με διαπραγμάτευση σκληρή.
Και το πιστεύει αυτό, διότι αυτά τα κοινωνικά αγαθά αφορούν ένα τμήμα της κοινωνίας, το οποίο δεν μπορεί να το καταλάβει μάλλον, και θεωρεί ότι είναι και βάρος. Γιατί άλλωστε και ο ίδιος είναι γνήσιος εκπρόσωπος και εκφραστής της Ελλάδας των ελίτ. Και οραματίζεται μια Ελλάδα κομμένη και ραμμένη στα σχέδια και τις επιθυμίες αυτής της ελίτ. Μια Ελλάδα που ευημερούν οι λίγοι και στενάζουν οι πολλοί. Και με αυτούς λοιπόν πορεύεται στον αγώνα για την παλινόρθωση τους.
Έναν αγώνα όμως που δεν γίνεται με δίκαιους και τίμιους όρους, αλλά γίνεται χωρίς αρχές, χωρίς όρια στο ψέμα, τη λάσπη, την προπαγάνδα, και κυρίως χωρίς όρια στο διχασμό.
Όπως βιώσαμε όλοι μας, και πρώτοι απ’ όλους εσείς, οι βουλευτές και βουλευτίνες του ΣΥΡΙΖΑ στη Βόρεια Ελλάδα, όταν με σθένος υπερασπιστήκατε αυτό που εσείς πιστεύατε ως εθνικά και πατριωτικά ορθό, και βρεθήκατε αντιμέτωποι με πολίτες ακραίους, κι επιεικώς τους χαρακτηρίζω πολίτες, οι οποίοι επιχείρησαν να βιαιοπραγήσουν στα σπίτια σας απ’ έξω, και δεν βρήκαν ούτε μια φράση, ιδίως ο κ. Μητσοτάκης, μέσα στη Βουλή, γιατί οι άλλοι βουλευτές βρήκανε προς τιμή τους, για να καταδικάσουν αυτά τα επεισόδια που διεξήχθησαν κατά τη διάρκεια και λίγο πριν την κρίσιμη ψηφοφορία για την ονομασία της γειτονικής χώρας.
Πιστεύουν, λοιπόν, όλοι αυτοί, ότι όταν έχουν μαζί τους την πλειοψηφία των ΜΜΕ και την πλειοψηφία των ολιγαρχών, γιατί υπάρχουν και τέτοιοι στη χώρα κι εμείς ποτέ δεν φοβηθήκαμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, ότι μπορούν να εξασφαλίσουν την επιστροφή στην εξουσία. Με αυτούς έχουν σχεδιάσει και προσπαθούν να πλασάρουν στην κοινή γνώμη αλλά και στους ίδιους τους τους εαυτούς μια χίμαιρα. Μια καλοστημένη πολιτική απάτη.
Την απάτη της δήθεν σοβούσας εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής κοινωνικής έκρηξης, την ώρα που η χώρα μετά από πολλά χρόνια κοινωνικών εντάσεων επανέρχεται στη κανονικότητα, επανέρχεται σε ένα πλαίσιο κοινωνικής ειρήνης.
Την απάτη της δήθεν κατάρρευσης της οικονομίας, με την καταστροφολογία που σας περιέγραψα πριν για 3 συνεχή έτη, την ώρα που όλοι βλέπουν και αναγνωρίζουν ότι η οικονομία μετά από πολλά χρόνια ύφεσης ανακάμπτει επιστρέφοντας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Την απάτη της δήθεν προδοσίας, της εθνικής μειοδοσίας στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, την ώρα που μετά από πολλά χρόνια αδράνειας και ανυποληψίας η χώρα σηκώνει ξανά το ανάστημά της και αναγνωρίζεται ως παράγοντας σταθερότητας και ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια από όλη τη διεθνή κοινότητα.
Και, τέλος, τη μεγάλη απάτη της δήθεν κατά κράτος επικράτησης της ΝΔ και του αρχηγού της στις επικείμενες εκλογές.
Πριν καν εκλεγεί αρχηγός στη ΝΔ ο κ. Μητσοτάκης, έγινε από μερίδα των ΜΜΕ και των δημοσκοπικών εταιριών, Πρωθυπουργός.
Και φρόντισαν μάλιστα οι ίδιοι που είχαν εξαιρετικές επιτυχίες στις προβλέψεις τους και στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις αλλά και στο δημοψήφισμα, όπου έπεσαν έξω μόνο κατά 20 περίπου μονάδες, φρόντισαν και έσπευσαν να προδιαγράψουν ότι ανεξάρτητα από το αν πείθει ή όχι ο κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ, ανεξάρτητα από το αν έχει σχέδιο και πρόταση για το αύριο της χώρας, είναι ήδη νικητές, και μάλιστα με 10,15,20 μονάδες στις επικείμενες εκλογές.
Εγώ θα ήθελα σήμερα από αυτό εδώ το βήμα της ΚΟ, όλους αυτούς, τους επικοινωνιολόγους, τους δημοσιογράφους, τους εκδότες, τους δημοσκόπους, τους δημοκόπους, όλους αυτούς να τους ευχαριστήσω θερμά.
Να τους ευχαριστήσω γιατί μου έχουν κάνει ένα πολύ μεγάλο δώρο. Διότι όποιος πορεύεται με σύμμαχο την απάτη δεν έχει μακρύ δρόμο να διανύσει. Έρχεται κάποια στιγμή η ώρα της αποκάλυψης.
Και αν για την οικονομία και την εικόνα της χώρας στη διεθνή σφαίρα η αποκάλυψη έχει ήδη γίνει ορατή, η κάλπη των ευρωπαϊκών εκλογών που έρχεται στις 26 του Μάη, θα είναι αυτή που θα αποκαλύψει τη μεγάλη απάτη του κ. Μητσοτάκη και των επικοινωνιολόγων του.
Γιατί μπορεί ήδη αυτός, απ’ ότι βλέπω και διαβάζω, να προβάρει ήδη γραβάτες και κουστούμια πρωθυπουργικά, αλλά ξεχνάει ότι τους πρωθυπουργούς δε τους εκλέγουν οι φίλοι επιχειρηματίες και ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης, ούτε οι φίλοι δημοσκόποι, αλλά τους εκλέγει ο ελληνικός λαός με την ψήφο του στην κάλπη.
Και ο ελληνικός λαός δε τρώει κουτόχορτο.
Ούτε έχει μνήμη χρυσόψαρου.
Γνωρίζει και θυμάται.
Γνωρίζει και θυμάται ποιος χρεοκόπησε τη χώρα και ποιος σήμερα τη βγάζει σε ξέφωτο.
Γνωρίζει και θυμάται ποια συμφέροντα εκπροσωπεί ο καθένας.
Γνωρίζουν οι 350.000 εργαζόμενοι που βρήκαν δουλειά, γιατί η ανεργία έπεσε από το 28% στο 18%.
Γνωρίζουν οι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι που είδαν να αλλάζει η ζωή τους, γιατί επί των ημερών μας το ΣΕΠΕ από άδειο κουφάρι έγινε πραγματικό σώμα επιθεώρησης και είναι εκεί για να βάζει πρόστιμα στους εργοδότες ώστε να τηρούνται τα ωράρια εργασίας.
Γνωρίζουν οι εκατοντάδες χιλιάδες του κατώτατου και υποκατώτατου μισθού που είδαν αυξήσεις αξιοπρέπειας, διότι ναι τολμήσαμε το μεγάλο βήμα, το αυτονόητο τολμήσαμε, να πάμε τον κατώτατο, και τον υποκατώτο καταργώντας τον, στα 650 ευρώ.
Γνωρίζουν οι εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες που έλαβαν επίδομα τέκνου, καθώς αυξήσαμε από τα 800 εκατομμύρια τη δαπάνη για το παιδί στα 1,4 δις την τριετία αυτή.
Γνωρίζουν οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι και άποροι που έλαβαν το εισόδημα αλληλεγγύης.
Γνωρίζουν οι εκατοντάδες χιλιάδες, που έλαβαν για τρεις συνεχόμενες χρονιές το κοινωνικό μέρισμα από την υπεραπόδοση της οικονομίας.
Γνωρίζουν οι ένστολοι και όσοι είναι στα λεγόμενα ειδικά μισθολόγια που είδαν μια κάποια δικαιοσύνη με την επιστροφή των αναδρομικών.
Γνωρίζουν οι εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι που είδαν τις συντάξεις τους να σώζονται και να αυξάνονται, έστω αυτό το λίγο, αντί να μειώνονται.
Γνωρίζουν όσοι σήμερα μπαίνουν στη πλατφόρμα για το επίδομα ενοικίου κι αφορά επίσης χιλιάδες οικογένειες και νέους ανθρώπους που θέλουν να φτιάξουν το μέλλον τους και δεν έχουν στέγη.
Όλοι αυτοί, δεν ξέρω αν καταγράφονται στις μετρήσεις, στις επικοινωνιακές στρατηγικές, αλλά είναι υπαρκτοί άνθρωποι, και είναι χιλιάδες. Είναι η πλειοψηφία αυτού του τόπου, οι οποίοι γνωρίζουν και θυμούνται, ότι όλα αυτά τα μικρά βήματα δικαιοσύνης, μετά από μια μεγάλη μπόρα κοινωνικής καταστροφής, είναι βήματα που μόνο εμείς τα κάναμε πράξη, και αν δεν ήμασταν εμείς δεν θα γινόντουσαν πράξη.
Και αν έρθουν κάποια στιγμή αυτοί που χρεοκόπησαν τη χώρα, μέσα σε μια νύχτα θα τα ξηλώσουν όλα αυτά.
Για αυτό λοιπόν θα συνιστούσα στο επιτελείο της ΝΔ, να συνεχίσουν αυτή τη πολιτική της απάτης, δεν ξέρω αν το κάνουν επειδή έχουν εσωτερικά ζητήματα, αλλά εμείς θα θέλαμε να μη τη διορθώσουν, όπως επιχείρησε προχθές ο ευφυής – κατά πως φαίνεται, μη τον κατηγορούμε σε όλα- αντιπρόεδρος κ. Γεωργιάδης, που κάτι ξέρει από λαϊκό κόσμο μιας και υπήρξε υποψήφιος και στη Β΄ εκλογική περιφέρεια της Αθήνας και ξέρει και καταλαβαίνει ότι ο λαϊκός κόσμος δεν κερδίζεται με επικοινωνιακές παράτες.
Να συνεχίσουν, λοιπόν, αυτή τη πολιτική της απάτης, αλλά να μη προσδοκούν ότι θα τους κάνουμε τη χάρη να επισπεύσουμε τις εθνικές εκλογές. Τα πικρά ποτήρια θα τα πιούν ένα ένα.
Πρώτα θα έρθει η ηχηρή διάψευση των ευρωεκλογών και ακολούθως, το Φθινόπωρο, η οριστική και καθοριστική τους ήττα στη κάλπη των εθνικών εκλογών.
Και η μεγάλη νίκη της προόδου έναντι της συντήρησης, η μεγάλη νίκη της Ελλάδας των πολλών έναντι της Ελλάδας των ελιτ που αυτοί εκπροσωπούν.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι, βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας, σε αυτό το περιβάλλον, που είναι πια το περιβάλλον των επερχόμενων ευρωπαϊκών εκλογών, έχουμε μπροστά μας ως Κοινοβουλευτική Ομάδα αλλά και ως κυβερνητική πλειοψηφία, μια ιστορική ευκαιρία, που μας δίνει η διαδικασία της Συνταγματικής Αναθεώρησης που η πρώτη φάση της ολοκληρώνεται αύριο.
Για να προχωρήσουμε σε βαθιές προοδευτικές θεσμικές τομές σε όλα τα επίπεδα.
Να δώσουμε το αποτύπωμα της προοδευτικής στροφής της χώρας που ανοίγει τα φτερά της στο μέλλον.
Και αυτό ακριβώς, με την ευκαιρία της σημερινής συνεδρίασης σας καλώ να επιχειρήσουμε και να ολοκληρώσουμε αύριο, όπου ολοκληρώνεται ο πρώτος κύκλος της μεγάλης αυτής θεσμικής τομής της συνταγματικής αναθεώρησης.
Η ελληνική βουλή να δώσει αύριο ένα καθαρό μήνυμα προόδου.
Για την κατοχύρωση εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων
Την προστασία των συλλογικών κοινωνικών αγαθών
Για τη καθιέρωση της θρησκευτικής ουδετερότητας του κράτους
Για την ουσιαστική ενίσχυση της δημοκρατίας και του συλλογικού κοινωνικού ελέγχου
Για την κατάργηση της επαίσχυντης διάταξης για την ευθύνη των Υπουργών
Την καθιέρωση του αναλογικού εκλογικού συστήματος.
Την υποχρέωση ο Πρωθυπουργός να είναι εκλεγμένος από το λαό
Αυτά τα ζητήματα δεν αποτελούν απλά κομμάτι του δικού μας, του αριστερού ιδεολογικού φορτίου. Αποτελούν υπερώριμα βήματα συλλογικής προόδου για την ελληνική κοινωνία.
Σε αυτή τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης, πιστεύω ότι μέχρι σήμερα πορευτήκαμε μέχρι σήμερα στη διαδικασία, με υψηλότατο αίσθημα ευθύνης.
Τη συζήτηση δεν την κλείσαμε αλλά την ανοίξαμε στους πολίτες και στους φορείς τους, σε συλλογικότητες και οργανώσεις. Θέλω όμως να πω, τώρα που κλείνει αυτός ο πρώτο κύκλος, ότι και σε αυτή τη διαδικασία η στάση της αντιπολίτευσης ήταν τουλάχιστον αναντίστοιχη του θεσμικού της ρόλου. Από την πρώτη στιγμή, προσπάθησε να την υπονομεύσει με κόλπα και τερτίπια, αντί να συμμετέχει με προτάσεις και θέσεις επιχείρησε να τη σαμποτάρει.
Τελικά, σύρθηκαν στην διαδικασία της αναθεώρησης. Σε μια αναθεώρηση που δεν την θέλανε και σύρθηκαν, σας θυμίζω, υπό το βάρος της κατακραυγής, όταν έγινε πια σαφές ακόμα και στον πιο καλοπροαίρετο παρατηρητή ότι ο λόγος της μη συμμετοχής ήταν άλλος, το άρθρο 86 και η διάταξη για την ευθύνη των Υπουργών.
Αυτή τη μεταρρύθμιση ήθελε ο κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ να αποφύγουν, γιατί είναι προφανές ότι έχουν πολλούς σκελετούς κρυμμένους στα ντουλάπια.
Τι να σας πω πια;
Οι υπουργοί αυτής της κυβέρνησης, κάθε φορά που ανοίγουν ένα παλιό ντουλάπι σκιάζονται για το τι θα συναντήσουν.
Ανοίγουν ο Ξανθός και ο Πολάκης ένα ντουλάπι, βγαίνει η Νοβάρτις
Ανοίγουν μια αποθήκη, βγαίνει το ΚΕΕΛΠΝΟ.
Ανοίγει προχτές η Αχτσιόγλου ένα παλιό συρτάρι, βγαίνουν 241 εκατομμύρια ξεχασμένα κερασμένα στις φαρμακευτικές.
Έχουμε πάθει σύγκρυο.
Σε λίγο κάθε φορά που θα ανοίγουμε παλιά συρτάρια θα φωνάζουμε προληπτικά και τον εισαγγελέα..
241 εκατομύρια ξεχασμένα –κερασμένα στις φαρμακευτικές εταιρίες, στην υγειά των κορόιδων. Και δεν είναι σκανδαλολογία αυτό. Είναι η πραγματικότητα. Για τις πραγματικές αιτίες που δημιούργησαν τα τεράστια ελλείμματα. Που έφτασαν στο 15% και αποτέλεσαν την αφορμή για να σπρώξουν τη χώρα σε αυτή τη μνημονιακή περιπέτεια, σε αυτή την τραγωδία. Και είμαι βέβαιος ότι αυτοί οι σκελετοί που βρίσκουμε στα ντουλάπια είναι μονάχα κάποια από αυτά τα οποία έτυχε να βρεθούν μπροστά στο δρόμο μας, διότι προφανέστατα κάποια άλλα τα έχουν καταχωνιάσει όχι σε ντουλάπια, αλλά εκεί που κανείς δεν θα τα βρει ποτέ. Έτσι οδηγήθηκε η χώρα σε αυτή την περιπέτεια. Βούλιαξαν και ρήμαξαν τη χώρα για να κάνουνε δωράκια σε φίλους, επιχειρηματίες και μεγάλα συμφέροντα, είτε πολυεθνικές είτε και μη πολυεθνικές εταιρίες.
Άραγε αυτά τα δωράκια τα έκαναν χωρίς αντάλλαγμα; Είναι ένα ερώτημα αυτό.
Την ίδια στιγμή όμως, γιατί στο άλλο ερώτημα δεν θα απαντήσουμε εμείς, θα απαντήσουν αυτοί που πρέπει να απαντήσουν, η δικαιοσύνη,
Εμείς αυτό που γνωρίζουμε και πρέπει να το πούμε, είναι, ότι την ίδια στιγμή έκαναν αυτά τα δωράκια κι έκαναν τα στραβά μάτια, εν προκειμένω στις φαρμακευτικές, τον μέσο φορολογούμενο, το μικρό και μεσαίο επιχειρηματία δεν τον ξεχνούσαν να του στείλουν το λογαριασμό.
Εκεί δεν έκαναν κεράσματα.
Εκεί τους τρέχανε στα αυτόφωρα για μερικές εκατοντάδες ευρώ.
Με ένα νόμο αίσχος που οδηγούσε τη μισή Ελλάδα στα κρατητήρια μέσα στις πιο μαύρες μέρες της κρίσης.
Και αυτό το νόμο εμείς τον αλλάξαμε, για να περισώσουμε την αξιοπρέπεια των ανθρώπων.
Και μετά αναρωτιούνται οι γραφιάδες της ελίτ στις ωραίες στήλες που γράφουν στις κυριακάτικες εφημερίδες γιατί χρεοκόπησε η χώρα.
Μήπως ήταν, αναρωτιούνται, η ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς η ευθύνη της χρεωκοπίας;
Μήπως έφταιγαν οι εργαζόμενοι που έκαναν απεργίες και είχαν την κουλτούρα της διεκδίκησης;
Μήπως έφταιγε το κακό το ριζικό μας;
Αλλά όλοι ξέρουν ποιος έφταιξε.
Αλλά όλοι πια, ξέρουν ποιος έφταιγε. Έφταιγε αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα, η ολιγαρχία, και τα δωράκια στις ελίτ που μας έκαναν τελευταία χώρα στην Ευρώπη στα έσοδα για 20 συνεχόμενα χρόνια μέχρι την κρίση.
Να λοιπόν ποιος χρεοκόπησε τη χώρα. Και να γιατί, αυτή είναι η απάντηση και ας τολμήσουμε να την πούμε αυτή την απάντηση, ιδίως όσοι βγαίνετε στα ΜΜΕ, γιατί εμείς τώρα καταφέραμε να πιάσουμε τους στόχους, που δεν τους έπιαναν αυτοί έχοντας επιβάλει δεκαπλάσια λιτότητα στον ελληνικό λαό από το 2010 έως το 2015.
Γιατί εμείς σταματήσαμε το μεγάλο φαγοπότι και τα δωράκια στους επιχειρηματίες. Δημιουργήσαμε διαφάνεια στα δημόσια οικονομικά και, βεβαίως, καταφέραμε να πιάσουμε στόχους που κάποιοι θεωρούσαν ότι δεν μπορούν να πιαστούν ποτέ στην Ελλάδα -και αναφέρομαι στα πρωτογενή πλεονάσματα, που όλοι είχαν προεξοφλήσει ότι δεν είναι εφικτά.
Ήταν εύκολο αυτό που κάναμε; Όχι. Δεν είχε κόστος αυτό που κάναμε; Και βέβαια είχε μεγάλο κόστος. Υπήρχε άλλος δρόμος; Δεν υπήρχε άλλος δρόμος. Δεν είχε μήπως κόστος το να σταματήσουμε αυτό το αλισβερίσι; Αυτό το πάρτι και στο χώρο της υγείας και αλλού; Βεβαίως και είχε κόστος. Το βλέπετε…
Δεν έχουμε μαζί μας μεγάλα εκδοτικά και τηλεοπτικά συγκροτήματα. Δεν έχουμε μαζί μας τη διαπλοκή. Τα μισά από αυτά που πέτυχε η σημερινή κυβέρνηση να είχαν πετύχει οι προηγούμενες, θα τους λιβάνιζαν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Εμείς δεν θέλουμε κάτι τέτοιο, δεν θέλουμε κανείς να μας λιβανίζει. Θέλουμε όμως να αποδίδεται δικαιοσύνη. Να υπάρχει αντικειμενικότητα.
Κάθε φορά που κάποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, όχι κάνει παράπτωμα, ακόμη και δάνειο απολύτως σύννομα αν έχει πάρει, γίνεται θέμα ισότιμο του Μεσανατολικού. Για τα στελέχη της ΝΔ βέβαια, εκτός της ασυλίας που παρέχει ο νόμος περί ευθύνης των υπουργών υπάρχει και η ασυλία των ΜΜΕ. Εκεί όλοι κάνουν πως δεν βλέπουν, δεν ακούνε.
Εκεί βέβαια στη Νέα Δημοκρατία ίσως χρειάζεται να φτιάξουν ένα ειδικό τμήμα, μια ειδική πτέρυγα ποινικολόγων στα γραφεία τους στην Πειραιώς, για να ασχολούνται με τις υποθέσεις, καταδίκες ή ποινικές διώξεις στελεχών τους. Δεν θα αναφερθώ ονομαστικά γιατί θα μας πάρει χρόνο.
Αλλά, προσέξτε, αυτά είναι ψιλά γράμματα. Δεν είναι σοβαρά αδικήματα αυτά για τους ολιγάρχες που ελέγχουν κάποια, όχι όλα, τα ΜΜΕ. Δεν είναι αυτά σοβαρά αδικήματα.
Άλλο βέβαια αν κάποιος υπουργός έχει κακή συμπεριφορά και καπνίζει, αυτό είναι πολύ σοβαρό θέμα, αλλά όχι οι ποινικές διώξεις, ούτε τα κακουργήματα.
Όμως, θα ήθελα να σας πω τούτο, το οποίο πέρα από τον αστεϊσμό είναι πάρα πολύ σοβαρό.
Το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι η ΝΔ και τα στελέχη της.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι η ποιότητα της επιχειρηματικότητας που κρύβεται πίσω από τις κουρτίνες. Που κρύβεται πίσω από τη ΝΔ και τον κ. Μητσοτάκη.
Και επειδή εμένα δεν μου αρέσει να μασάω τα λόγια μου, από πίσω δεν κρύβονται μόνο οι ελίτ αλλά και ότι πιο λούμπεν έχει βγάλει ο ελληνικός καπιταλισμός και η ελληνική αστική τάξη από την μεταπολίτευση και μετά.
Δεν είναι μόνο η ελίτ του σαλονιού, είναι και το παρακράτος του λιμανιού. Αυτοί που επιθυμούν να κυβερνήσουν αντ’ αυτού, επιβάλλοντας τους δικούς τους όρους και τους δικούς τους νόμους. Και βεβαίως, πρώτα από όλα, να ξεμπερδέψουν με τις υποθέσεις τους με τη δικαιοσύνη.
Από την άλλη, εμείς δε λειτουργούμε με τη λογική της εκδικητικότητας και του ρεβανσισμού. Δεν στοχοποιούμε κανέναν. Είμαστε πάρα πολύ ανεκτικοί στην κριτική, μας αρέσει η κριτική και δεν στοχοποιούμε όποιον έχει διαφορετική άποψη από εμάς.
Δεν θα αφήσουμε, όμως, ούτε τη Δημοκρατία ούτε την χώρα ολόκληρη στα χέρια κάποιων ανεξέλεγκτων ολιγαρχών, υπόδικων, και των εκβιαστών. Αυτό θα το πούμε ξεκάθαρα.
Γιατί μπορεί να μην έχουμε μαζί μας τον Τύπο και τα ΜΜΕ – και ευτυχώς, λέω εγώ, που δεν τα έχουμε, γιατί μάλλον κάτι σωστό κάνουμε- αλλά έχουμε μαζί μας τους απλούς ανθρώπους.
Τους βλέπετε καθημερινά όταν πηγαίνετε και περπατάτε και στις λαϊκές γειτονιές και στα αστικά κέντρα. Τους βλέπετε. Και τον θυμό πολλές φορές, αλλά είναι γνήσιος. Και την απογοήτευση πολλές φορές, αλλά είναι γνήσια. Αλλά βλέπετε ότι ακόμα μπορούν, και είσαστε οι μόνοι βουλευτές που μπορούν, να σας κοιτούν στα μάτια. Να σας κοιτούν στα μάτια και να ζητάνε από εσάς, όχι από τους άλλους.
Και αυτοί οι απλοί πολίτες, οι δημοκρατικοί πολίτες, πιστεύω ότι καταλαβαίνουν ότι το διακύβευμα είναι πολύ σοβαρό και για το τόπο και για τη δημοκρατία και γι αυτό θα δώσουν την απάντησή τους όταν κληθούν στις κάλπες.
Και πρώτος σταθμός, η κρίσιμη κάλπη των ευρωεκλογών.
Εκεί όπου στη μία πλευρά του πολιτικού ανταγωνισμού βρίσκεται η αναβαπτισμένη ακροδεξιά όλων των μορφών, προεξέχουσας της ΝΔ, αλλά ξέρετε η επιλογή της ηγεσίας της ΝΔ να μετατοπιστεί προς τα δεξιά στο θέμα της ονομασίας της γειτονικής χώρας, η επιλογή της να δώσει χώρο και τροφή σε περιθωριακές απόψεις στην ελληνική κοινωνία, είναι μια καταστροφική επιλογή πρώτα για τους ίδιους. Και αυτό θα φανεί έντονα, ιδίως στην κάλπη των ευρωεκλογών.
Από την άλλη, όμως, του πολιτικού χάρτη είμαστε εμείς, είναι η Αριστερά της συλλογικής προόδου και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Είναι η Δημοκρατική και προοδευτική Συμμαχία που συγκροτούμε και που έχει όραμα, έχει αξίες, έχει και σχέδιο για την επόμενη μέρα στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Γιατί αυτές οι ευρωπαϊκές εκλογές θα είναι εξαιρετικά κρίσιμες για την Ευρώπη και το πρώτιστο καθήκον κάθε δημοκράτη, όχι αριστερού, κάθε δημοκράτη είτε ανήκει είτε δεν ανήκει στην αριστερά, στην κεντροαριστερά, στο κέντρο, είτε και στην κεντροδεξιά, είναι να βάλουμε πλάτη για να υπάρξει ανάχωμα κοινό απέναντι στην επέλαση της ακροδεξιάς σήμερα στην Ευρώπη.
Αυτή λοιπόν θα είναι η κρίσιμη κάλπη των ευρωεκλογών. Και η μεθεπόμενη κάλπη θα είναι αυτή της μεγάλης ευθύνης γιο το τόπο και τη πορεία του.
Γιατί το δίλημμα εκεί, θα είναι αν θα συνεχίσουμε τη πορεία εξόδου από τη κρίση με τη κοινωνία όρθια ή θα επιστρέψουν αυτοί που βύθισαν τη χώρα στη κρίση και τη κοινωνία στην απόγνωση, δίνοντας μάλιστα τα κλειδιά σε ότι πιο σκοτεινό έχει βγάλει η οικονομική εξουσία και η διαπλοκή, στα χρόνια της μεταπολίτευσης.
Η μεθεπόμενη κάλπη όμως, αυτή των εθνικών εκλογών, θα είναι -και κλείνω με αυτό- και κάλπη όπου οι Ελληνίδες και οι Έλληνες δεν θα ψηφίσουν μόνο για ποια κυβέρνηση θέλουν, αλλά θα ψηφίσουν και ποιο Σύνταγμα θέλουν.
Η αυριανή ψηφοφορία στη Βουλή είναι αυτή η οποία θα θέσει σε πραγματική και απόλυτη βάση τη θεσμική πορεία του τόπου. Ξεκάθαρα και διακριτά.
Για να επιλέξει ο ελληνικός λαός το φθινόπωρο ανάμεσα σε δύο επιλογές, το να ολοκληρωθεί αυτή η θεσμική μεταρρύθμιση, η συνταγματική μεταρρύθμιση, ή να ναυαγήσει.
Το να προχωρήσουμε στα θέματα διεύρυνσης της δημοκρατίας ή να πάμε σε βήματα περιστολή της δημοκρατίας.
Θα αποφασίσει ο ελληνικός λαός ανάμεσα στην προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων ή την διαρκή αμφισβήτηση τους, ανάμεσα στην θεσμική θωράκιση του πολιτεύματος ή τη διατήρηση των παραθύρων που επιτρέπουν τη μονιμοποίηση καταστάσεων εξαίρεσης.
Φίλες και φίλοι βουλευτές, συντρόφισσες και σύντροφοι της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και φίλοι και φίλες βουλευτές της κυβερνητικής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, είμαι απόλυτα βέβαιος ότι είμαστε έτοιμοι δώσουμε αυτή τη μεγάλη μάχη.
Είμαστε έτοιμοι να αναμετρηθούμε ξανά με τις ευθύνες μας.
Είμαστε έτοιμοι να αναμετρηθούμε ξανά με την ιστορία.
Είμαστε, κυρίως, έτοιμοι και έτοιμες, όλες και όλοι, να συνεχίσουμε μαζί με τον ελληνικό λαό τον μεγάλο και όμορφο αγώνα που ξεκινήσαμε το 2015, κάνοντας μέχρι σήμερα πολλά σημαντικά θεαματικά βήματα προς τα εμπρός.
Και είμαστε έτοιμοι να συνεχίσουμε αυτή την ευθεία πορεία, δημιουργώντας μια νέα εποχή για το μέλλον αυτού του τόπου.
Καλή δύναμη και καλούς αγώνες.
