Πηγή: “Εφημερίδα των Συντακτών”
Παιχνίδια που παίζει αυτή η πανούργα Ιστορία! Οταν ξέσπασε το σκάνδαλο Novartis, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, οι φερόμενοι ως εμπλεκόμενοι πολιτικοί και τα… ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης με μια φωνή κατήγγειλαν τη συμμορία του Μαξίμου ότι έστησε σκευωρία για να πλήξει τους πολιτικούς αντιπάλους της.
Κάποιοι μίλησαν για συνωμοσία που όμοιά της δεν έχει ζήσει ο τόπος την περίοδο της Μεταπολίτευσης, κάποιοι έκαναν λόγο για σκευωρία αλλά και για σκάνδαλο, στο οποίο όμως ενέχονται όλοι οι άλλοι εκτός από τους πολιτικούς και κάποιοι, οι πιο προσεκτικοί (ανάμεσά τους και ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης), δήλωσαν ότι υπάρχει σκάνδαλο, υπάρχει και σκευωρία, ωστόσο δεν έβαζαν το χέρι τους στη φωτιά για όλους τους πολιτικούς που αναφέρονται στη δικογραφία.
Στο ΚΙΝ.ΑΛΛ. θυμήθηκαν το 1989 και υποστήριξαν ότι ένα νέο «βρόμικο ’89» είναι στα σκαριά, με θύμα ξανά το ΠΑΣΟΚ. Σήμερα ο φάκελος με τις μηνύσεις Σαμαρά, Βενιζέλου, Λοβέρδου, Αβραμόπουλου, τις αλλεπάλληλες και αλληλοσυγκρουόμενες αναφορές του εισαγγελέα Αγγελή, βρίσκεται στη Βουλή και είναι πιθανόν η πλειοψηφία να αποφασίσει τη συγκρότηση εξεταστικής ή προανακριτικής επιτροπής, όπου θα κληθούν να λογοδοτήσουν ο τέως πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης Δημήτρης Παπαγγελόπουλος.
Συνεπώς, μπορεί να ζήσουμε ένα «ανάποδο ’89» με έναν τέως πρωθυπουργό ξανά στο εδώλιο και τον γιο του αρχιτέκτονα του παλιού ’89 στη θέση του κατηγόρου; Το θέλει ο πρωθυπουργός; Αν κάποιος μπορεί να του εγγυηθεί ότι με αυτόν τον τρόπο θα τεθεί οριστικά εκτός μάχης ο εχθρός του, δεν θα έλεγε «όχι». Ομως κανείς δεν είναι σε θέση να του υποσχεθεί μια τέτοια εξέλιξη.
Ο κύριος Μητσοτάκης δεν ξεχνάει ότι ο πατέρας του απέτυχε παταγωδώς να εξαφανίσει τον Ανδρέα Παπανδρέου. «Πέτυχε» το ακριβώς αντίθετο από το επιδιωκόμενο. Ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ οδηγήθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο, αθωώθηκε και επέστρεψε στην πρωθυπουργία με ένα θηριώδες εκλογικό ποσοστό το 1993.
Το θύμα έγινε ήρωας, ο θύτης είδε την κυβέρνησή του να ανατρέπεται από το αγαπημένο του παιδί, τον Α. Σαμαρά. Ο πρώην πρωθυπουργός, ένας εκ των μηνυτών, επιθυμεί να πάρει τη ρεβάνς από τον Τσίπρα για την ήττα του το 2015. Θα κάνει τα πάντα προκειμένου να δικαιωθεί. Την ίδια επιδίωξη έχουν και ορισμένοι ηγετικοί παράγοντες του ΚΙΝ.ΑΛΛ. Πιστεύουν ότι, αν φύγει από τη μέση καταρρακωμένος και ξεφτιλισμένος ο Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταρρεύσει και το ΠΑΣΟΚ θα επιστρέψει στον πρωταγωνιστικό ρόλο που είχε πριν από την επέλαση των κατσαπλιάδων.
Ας τους θυμίσει κάποιος ότι ανάλογη στρατηγική είχαν και στον Συνασπισμό το 1989. Θεωρούσαν ότι, αν έφευγε από το προσκήνιο ο Ανδρέας Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ θα κλονιζόταν και ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου θα γινόταν το κόμμα-κορμός της δημοκρατικής παράταξης. Σήμερα ξέρουμε ότι τα πράγματα ήρθαν ανάποδα. Μετά την αποτυχία της συγκεκριμένης γραμμής, η Αριστερά βυθίστηκε σε κρίση εσωστρέφειας. Δύο χρόνια αργότερα (το 1991) το ΚΚΕ διασπάστηκε και ο κολοβός Συνασπισμός (είχε αποχωρήσει το ΚΚΕ) έμεινε εκτός Βουλής στις εκλογές του 1993.
Ο Α. Λοβέρδος ψυχανεμίστηκε τον κίνδυνο να γυρίσει μπούμερανγκ η ιστορία. Στη συνέντευξή του στον Γ. Παπαδάκη (Αnt1) είπε ότι θα προτείνει στο κόμμα του προανακριτική μόνον για τον κ. Παπαγγελόπουλο και όχι για τον Τσίπρα, γιατί «ο Τσίπρας αναφέρεται ως ωφεληθείς από όλη αυτήν την κατάσταση […] άλλο επωφελούμαι κι άλλο την οργάνωσα κι είμαι ηθικός αυτουργός». Και συμπλήρωσε: «Δεν νομίζω ότι πρέπει σε καμία περίπτωση να εμπλακεί ο κ. Τσίπρας σε όλη αυτήν την κατάσταση».
Εξυπνος άνθρωπος ο κ. Λοβέρδος, είναι δυνατόν να πιστεύει ότι τη σκευωρία (δεν έχει καμιά αμφιβολία ότι έγινε) την οργάνωσε ο κ. Παπαγγελόπουλος ερήμην του πολιτικού προϊσταμένου του; Απλώς φοβάται ότι, αν στοχοποιηθεί ο Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ αντί να διαλυθεί, θα συσπειρωθεί και ενδεχομένως να έχουμε επανάληψη του 1993. Στην ίδια λογική φαίνεται πως θα κινηθεί και η Ν.Δ. Δεν θέλουν τον Τσίπρα κατηγορούμενο, τον θέλουν μονίμως ύποπτο.
Ανάγωγα
Οι υπουργοί μας, ο ένας μετά τον άλλο, ζητούν την πιστή εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Σωστά. Μερικοί όμως αποφεύγουν στις δημόσιες δηλώσεις τους να αναφέρουν το όνομα της χώρας. Σαν να είναι αβάπτιστη. Τα καταλαβαίνω τα ζόρια που τραβάνε (λόγω προτέρου εξάλλου βίου στο συγκεκριμένο θέμα), φοβούνται επίσης μήπως τους ξεφωνίσουν άγρια οι εξαπατημένοι μακεδονομάχοι, ωστόσο αυτή δεν είναι εικόνα σοβαρής κυβέρνησης.
