Γράφει ο Τάσος Παππάς
Είναι να απορεί κανείς πώς καταφέρνει το ΚΚΕ να μετατρέψει μια ήττα σε ισοπαλία. Η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, αποτιμώντας το εκλογικό αποτέλεσμα επισημαίνει:
● Οι κάλπες αποτύπωσαν ένα νέο συσχετισμό μεταξύ των αστικών κομμάτων, με κύριο χαρακτηριστικό την κυβερνητική εναλλαγή μεταξύ των δύο μεγαλύτερων κομμάτων του κεφαλαίου, των μονοπωλίων, της Ε.Ε του ΝΑΤΟ.
◼ Κόμμα του κεφαλαίου, των μονοπωλίων, της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ ο ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με την ανάλυση του ΚΚΕ. Ως εδώ καλά. Τίποτε πρωτότυπο…
● Ενας κόσμος εξαιτίας της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ στράφηκε σε παλιότερες δοκιμασμένες αντιλαϊκές επιλογές…
◼ Γιατί άραγε αυτός ο κόσμος που ήταν δυσαρεστημένος με τις αντιλαϊκές πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ στράφηκε σε πολιτικές που είναι εξίσου, αν όχι περισσότερο, αντιλαϊκές; Γιατί δεν πριμοδότησε τα κόμματα, και ειδικότερα το ΚΚΕ, που πολέμησαν αυτές τις πολιτικές και επί συγκυβέρνησης Ν.Δ- ΠΑΣΟΚ και επί ΣΥΡΙΖΑ;
● Το ποσοστό του ΚΚΕ επιτεύχθηκε μέσα σε συνθήκες πόλωσης, εκβιαστικών διλημμάτων, απογοήτευσης, αποχής, μειωμένων προσδοκιών που καλλιεργούν όχι μόνον η Ν.Δ, αλλά και άλλες αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις που παρουσιάζονται ως «αριστερές» και ως φιλοσοσιαλίζουσες.
◼ Δεν υπάρχει εκλογική αναμέτρηση στην Ελλάδα χωρίς πόλωση, εκβιαστικά διλήμματα, μειωμένες προσδοκίες, λογικές χαμένης ψήφου και παρεμβάσεις από αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις. Στο παρελθόν, μάλιστα, τα κόμματα και οι οργανώσεις που μιλούσαν στο όνομα του μαρξισμού, σε όλες τις εκδοχές του (δηλαδή ο αριστερισμός, σύμφωνα με το ΚΚΕ) ήταν περισσότερα και με μεγαλύτερο εκλογικό εκτόπισμα, αλλά το ΚΚΕ είχε πολύ καλύτερες επιδόσεις από αυτή των τελευταίων εκλογών. Κάτι τρέχει εδώ…
● Οι εργαζόμενοι στέκονται σήμερα πιο θετικά απέναντι στο ΚΚΕ έστω κι αν ακόμη δεν έχουν πειστεί να κάνουν ένα πιο αποφασιστικό βήμα. Ολα αυτά αποτελούν σοβαρή παρακαταθήκη και για το λαό, αλλά και ευθύνη του ΚΚΕ να αποτελέσει πιο ισχυρό εφαλτήριο αγωνιστικής συσπείρωσης… Και η εργατική τάξη τελικά θα γίνει ο βασικός παράγοντας για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στο κίνημα και στο πολιτικό επίπεδο με στόχο την εξουσία.
◼ Από πού προκύπτει ότι οι εργαζόμενοι στέκονται πιο θετικά απέναντι στο ΚΚΕ; Σίγουρα όχι από το εκλογικό αποτέλεσμα.
● Ο ταξικός συσχετισμός δυνάμεων παραμένει πολύ δυσμενής, το εργατικό λαϊκό κίνημα δεν έχει περάσει ακόμη σε φάση δυναμικής και πιο μαζικής αντεπίθεσης.
◼ Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή ο αντίπαλος είναι δυνατός και έχει την ικανότητα να μεταμφιέζεται και να χειραγωγεί τους εργαζόμενους; Επειδή οι ρεφορμιστές, οι οπορτουνιστές και οι πάσης φύσεως αριστεριστές παραπλανούν τον κόσμο; Η γραμμή του κόμματος γενικώς και ειδικώς στο θέμα των πολιτικών συμμαχιών είναι σωστή; Ρωτάς στελέχη του ΚΚΕ γιατί το κόμμα τους δεν ακολουθεί την τακτική του Κομμουνιστικού Κόμματος Πορτογαλίας, το οποίο στηρίζει, χωρίς να συμμετέχει, την κυβέρνηση των σοσιαλιστών, παρέα με το Μπλόκο (ο ΣΥΡΙΖΑ της Πορτογαλίας) και σου απαντούν ότι οι Πορτογάλοι κομμουνιστές είδαν τα ποσοστά τους να μειώνονται, οπότε το παράδειγμά τους δεν προσφέρεται για αντιγραφή.
Μα, και το ΚΚΕ που επιμένει να αρνείται κάθε μορφή συνεννόησης με την άλλη Αριστερά –είτε πρόκειται για τους ρεφορμιστές είτε πρόκειται για τις εξωκοινοβουλευτικές συσσωματώσεις– είναι καθηλωμένο εδώ και χρόνια σε ποσοστά που δεν τρομάζουν τον ταξικό αντίπαλο. Οπότε;
