Του Νίκου Φυλάγγελου
Το φαινόμενο φυσικά δεν είναι σημερινό.
Δεν έχει συγκυριακά χαρακτηριστικά.
Ο αθλητισμός ενώνει.
Οι εθνικές επιτυχίες, ακόμη περισσότερο.
Μόνο που, με αυτές τις τελευταίες, συνηθίζει να εκτίθεται το πολιτικό σύστημα.
Πολιτκοί που, μέχρι πρότινος δεν γνώριζαν αθλητές και αθλήματα, σπεύδουν να τους αποθεώσουν, σε μια προσπάθεια να κερδίσουν από τη λάμψη τους. Να γίνουν συμμέτοχοι της χαράς και της επιτυχίας.
Στα χρόνια της εθνικής καταστροφής των Μνημονίων, με πολιτικό σύστημα από το… κάτω ράφι, ακατάλληλο και κατώτερο των περιστάσεων, βιώνουμε ακόμη ένα πρωτοφανές σκηνικό.
Επιτυχίες σαν και τον νέο εθνικό θρίαμβο του Λευτέρη Πετρούνια, να ενώνουν τους πολιτικούς που… διχάζουν τους Έλληνες.
Πολιτικούς που, στα χρόνια των Μνημονίων, εξελίχτηκαν σε… εισοδηματίες του εθνικού διχασμού, τον οποίο καλλιέργησαν και φούντωσαν.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο “χρυσό” μετάλλιο, για τον Λευτέρη Πετρούνια.
Εκθέτει ανεπανόρθωτα τους κομιστές της εθνικής διαίρεσης και του μίσους.
