Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος
Το 1986 κυκλοφορεί ο «Χειμωνιάτικος ήλιος» του Μάνου Χατζιδάκι. Στο σημείωμα του συνθέτη που συνοδεύει τον δίσκο, ο Χατζιδάκις προσθέτει και τα παρακάτω λόγια:
«Λυπάμαι μόνο που τον δίσκο αυτόν θα τον ακούσουν κι ακροατές που δεν μ’ αρέσουν. Μα δεν βρήκα μέχρι στιγμής τρόπο να τους το απαγορεύσω. Κι αυτό μου δημιουργεί μελαγχολία».
Ας έρθουμε τώρα στα δικά μας, τα συγκαιρινά, τα προεκλογικά.
Πριν από λίγες μέρες απαντώντας σε έναν συνομιλητή του στο τουίτερ όταν εκείνος τον ρώτησε για το ΚΚΕ, ο κ.Βαρουφάκης έγραψε: «Θρηνώ για τον μαξιμαλισμό τους»… Χτες ο ίδιος άνθρωπος (Βαρουφάκης), δήλωσε στο ραδιόφωνο 247: «Αν δεν υπήρχε το ΜεΡΑ25, μάλλον ΚΚΕ θα ψήφιζα»…
Τι να του συμβαίνει, άραγε, του κ.Βαρουφάκη; Υποψιαζόμαστε πως δεν πρέπει να είναι και το πιο ευχάριστο συναίσθημα, από τη μια να «θρηνείς» κι από την άλλη να εμφανίζεσαι (εν δυνάμει) συνοδοιπόρος εκείνου που αποτελεί το αίτιο της θρηνωδίας σου…
Πάσχει, όντως, από τέτοιο οδυνηρό (εσωτερικό) αντιπάλεμα; Η μήπως απλά ψηφοθηρείο κ. Βαρουφάκης;
Τι να σας πούμε και εμείς. Ως εκ τούτου θα αποφύγουμε να κάνουμε δεύτερες σκέψεις για το αν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις σε αυτή τη δήλωση του κ. Βαρουφάκη. Και θα την θεωρήσουμε ειλικρινή την δήλωση. Ότι, δηλαδή, ο κ. Βαρουφάκης μπορεί και να ψήφιζε ΚΚΕ.
Υπάρχουν, όμως, ορισμένα στοιχεία που έχουν καταγραφεί πριν ακόμα ο κ. Βαρουφάκης εμφανιστεί ως (εν δυνάμει)… ψηφοφόρος του ΚΚΕ.
Για παράδειγμα, υπενθυμίζουμε ότι κατά την μεν κυβερνητική του θητεία, ο κ.Βαρουφάκης μας συστήθηκε έτσι:
α) Θιασώτης της «δημιουργικής ασάφειας»,
β) οπαδός του «70% καλού μνημονίου»,
γ) κήρυκας του «λιτού βίου»,
δ) συνδιαμορφωτής της απόφασης του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου 2015 (που φέρει την υπογραφή του), με την οποία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που «θα καταργούσε τα Μνημόνια», αποδέχτηκε τα Μνημόνια των προηγούμενων διαβεβαιώνοντας τρόικες και θεσμούς ότι «οι Ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την κατηγορηματική τους δέσμευση να τηρήσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές πλήρως και εγκαίρως…». Τότε ήταν που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (αυτή που θα καταργούσε τα Μνημόνια), υπέγραψε δια του κ.Βαρουφάκη, ενώπιον Θεών και τροικανών, οι ενέργειές της «να απέχουν από οποιαδήποτε κατάργηση μέτρων και μονομερείς αλλαγές»…
Αυτά (που επαναλαμβάνουμε φέρουν την υπογραφή του κ.Βαρουφάκη) έγιναν τότε.
Τώρα, κατά την τρέχουσα προεκλογική περίοδο, ο (εν δυνάμει) ψηφοφόρος του ΚΚΕ κ.Βαρουφάκης, μας έχει συστηθεί έτσι:
α) Τη μια μέρα «συνεργάζομαι και με ΣΥΡΙΖΑ και με ΝΔ»,
β) την άλλη μέρα «δεν συνεργάζομαι με κανέναν»,
γ) την επόμενη μέρα κι από τα προ τριετίας είμαι «ασταθής Μαρξιστής» στα βάζω στα ψηφοδέλτιά μου τον κ.Τάκη Μίχα πρώην οπαδό του Τζήμερου,
δ) τη μεθεπόμενη μέρα είμαι «ρεαλιστικά ανυπάκουος» απέναντι στη – πάντα – λατρεμένη ΕΕ κοκ…
Ξέρετε, όμως, εδώ κάτι δεν πάει καλά. Κάτι δεν κολλάει. Γιατί όλα αυτά μαζί, τόσο τα πριν όσο και τα σημερινά, είναι ολίγον παράξενα για έναν ψηφοφόρο του ΚΚΕ (από όσο μπορούμε να γνωρίζουμε). Ακόμα και εν δυνάμει…
Από την άλλη, ποιοι είμαστε εμείς που θα αμφισβητήσουμε την άβυσσο της ψυχής του (κάθε) ψηφοφόρου. Αφήστε που όπως ο Χατζιδάκις δεν είχε τρόπο να αποφύγει ακροατές που δεν του άρεσαν, έτσι και τα κόμματα (του ΚΚΕ συμπεριλαμβανομένου) δεν έχουν τρόπο να αποφύγουν ψηφοφόρους που δεν τους αρέσουν.
Στην περίπτωση, βέβαια, του κ.Βαρουφάκη δεν υφίσταται τέτοιο πρόβλημα. Το θέμα, για την ακρίβεια, έχει λυθεί πριν την γέννησή του. Διότι ο κ.Βαρουφάκης, που ούτε ψηφοθηρεί ούτε “εξυπνακίζει”, έφτιαξε κόμμα. Κι έτσι το ΚΚΕ απαλλάσσεται από την «μελαγχολία» να τον έχει ψηφοφόρο…
