Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Η Ελλάς οδηγείται στις εκλογές του Ιουλίου μέσα σε μια χαρίεσσα ατμόσφαιρα. Η θριαμβευτική νίκη της Ν.Δ. στις ευρωεκλογές έχει ανεβάσει την ψυχολογία παντού: στον κόσμο, στις αγορές ομολόγων, στο Χρηματιστήριο, στις ξένες πρεσβείες που στοχεύει κάθε τόσο ο Ρουβίκωνας. Αν κατάφερε να ανθήσει η χώρα στο παρελθόν, κατά τη δεκαετία του 2000, αυτό το κατάφερε χάρη στο πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα και στην πολιτική σταθερότητα.
Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, πάντως, και ειδικώς όσοι ασχολούνται με την οικονομία δεν συμμερίζονται απολύτως αυτή την ατμόσφαιρα. Φοβούνται ότι, πίσω από τις διαβεβαιώσεις Τσακαλώτου – Τσίπρα για «μαξιλάρια ασφαλείας», «ειδικούς λογαριασμούς» και «υπερπλεονάσματα», υπάρχει μια τρύπα ύψους 5 δισ. ευρώ που πρέπει να καλυφθεί. Δεν αποκλείεται.
Αλλά, αν τα νούμερα είναι άλλα και οι δείκτες της οικονομίας διαφορετικοί, αν μετά τις εκλογές τεθεί από τους δανειστές ζήτημα ψήφισης νέου, μίνι τετάρτου Μνημονίου με αιτούμενο τις περικοπές των πρόωρων συντάξεων και την εξίσωση των μισθών Δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, τότε αυτές οι εκλογές έχουν πράγματι ένα μεγάλο διακύβευμα: την αλήθεια και την υπέρβασή της, όχι με τους κλασικούς τρόπους που γνωρίζαμε έως τώρα. Σε περίπτωση που ο απατεών ΣΥΡΙΖΑ άφησε επίτηδες ωρολογιακή δημοσιονομική βόμβα για να σκάσει στα χέρια του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, με μύχιο πόθο να τον καταστήσει… παρένθεση, τότε η Ν.Δ. έναν δρόμο έχει: να εξηγήσει με ειλικρίνεια το ενδεχόμενο πρόβλημα στους πολίτες και να παρουσιάσει προεκλογικώς τις μεταρρυθμίσεις-αντίμετρα με τις οποίες θα το αντιμετωπίσει.
Θέλουμε να είμαστε σαφείς. Ενα φιλελεύθερο κόμμα πρέπει να είναι απολύτως έτοιμο να προχωρήσει σε εμβληματικές ιδιωτικοποιήσεις σε λιμάνια, ενέργεια, ίσως και νερό (τα δίκτυα υποδομών της ύδρευσης, ειδικά στη Θεσσαλονίκη, είναι απαρχαιωμένα και απαιτείται εκσυγχρονισμός τους). Και πρέπει να προχωρήσει για να ξεριζώσει το πελατειακό κράτος, που απομυζά τον Προϋπολογισμό, και για να παρέχει μέσω ιδιωτών καλύτερες υπηρεσίες προς τους πολίτες, αλλά, το κυριότερο, για να αξιοποιήσει τα υπερέσοδα εις τρόπον ώστε να προστατεύσει το κοινωνικό σύνολο. Η παράταξη οφείλει να δεσμευτεί προεκλογικά για να σπάσει και την προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ πως τάχα θα αγγίξει μισθούς, συντάξεις.
Αντιθέτως, θα προχωρήσει σε αυτό που ζητά όλη η κοινωνία, και ιδιαίτερα οι δυνάμεις της προκοπής: σε μια γιγάντια αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα, που θα οδηγήσει σε μεγάλες οικονομίες κλίμακος. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δεσμευτεί πως η Ελλάς θα απαλλαγεί από το λίπος που προσέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ στο ελληνικό Δημόσιο κατά τη διακυβέρνησή του. Περιττοί οργανισμοί, που συστάθηκαν μόνο και μόνο για να τακτοποιηθούν «ημέτεροι», πρέπει να απογραφούν και, έπειτα από έλεγχο σκοπιμότητας, να καταργηθούν. Δεν χρωστά σε τίποτε ο ελληνικός λαός να πληρώνει τα σπασμένα των διορισμένων με μειώσεις συντάξεων και μισθών. Πέραν αυτών, μια σειρά από μεταρρυθμίσεις, ειδικώς στην Παιδεία και την αγορά ακινήτων, που ενδεχομένως θα δημιουργήσουν υπεραξίες σε αυτούς τους ευαίσθητους τομείς, πρέπει να δρομολογηθούν άμεσα. Προς τούτο, η νέα κυβέρνηση θα χρειαστεί αφοσιωμένους στον στόχο «Ταλιμπάν» υπουργούς -οι οποίοι έχουν επαφή με το δημόσιο αίσθημα-, αλλά και δημόσιες δεσμεύσεις πριν από τις εκλογές για το σχέδιο, με χρονοδιαγράμματα και προθεσμίες.
Πολλοί θεωρούν ότι η Ν.Δ. πρέπει να «παγώσει» τον πολιτικό χρόνο και να πάει όσο πιο συντηρητικά και μετριοπαθώς προς τις κάλπες για να μη χάσει ψήφους, έδρες και πολιτική κυριαρχία. Αν και κατά βάση συμφωνώ, εν τούτοις θεωρώ πως οι πολίτες πρέπει να έχουν μια γενική ιδέα. Ισως γιατί οι κυριαρχίες του μέλλοντος βασίζονται στην ντομπροσύνη. Ευχή της Αριστεράς είναι να σιωπήσει η Ν.Δ., για να την αποδομήσει μετά τις εκλογές με το ίδιο νόμισμα. Δεν νομίζω πως ο Κυριάκος πρέπει να τους κάνει τη χάρη.
