Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Τα πράγματα δεν πάνε καλά. Τα ραντάρ των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών «συλλαμβάνουν» περίεργες κινήσεις της Άγκυρας στα Δωδεκάνησα και την Αθήνα.
Οι Τούρκοι δεν έχουν εγκαταλείψει τη φιλοδοξία τους να ηγηθούν των απανταχού μουσουλμάνων της ελληνικής επικράτειας, πλέον της Θράκης, ιδία δε των 250.000 μουσουλμάνων των Αθηνών, και προς τούτο κινούνται δραστήρια στο παρασκήνιο. Η συμμαχία τους με γνωστό δικαιωματιστή μουσουλμάνο των Αθηνών (και την αυτόμολο σύζυγό του), ο οποίος αντιτίθεται με σφοδρότητα στην ίδρυση και τη λειτουργία του τεμένους στον Βοτανικό, είναι η πρώτη ένδειξη της τουρκικής κινητικότητας που «έπιασαν» τα ελληνικά ραντάρ προσφάτως. Το σχήμα αυτό θα υποστηριχτεί και θα ενισχυθεί ποικιλοτρόπως, ηθικώς και υλικώς, ως δούρειος ίππος, με τις γνωστές μεθόδους που ακολουθούν οι γαλαντόμοι Τούρκοι σε αυτές τις περιπτώσεις. Παράλληλα πρώτη φορά η Άγκυρα κινείται με μεγάλη επιθετικότητα στα Δωδεκάνησα. Εκεί μουσουλμάνοι της Κω και της Ρόδου, προφανώς καθοδηγούμενοι από την ίδια, άρχισαν εκστρατεία διαμαρτυρίας υπέρ των μουσουλμάνων της Θράκης, με το επιχείρημα ότι -τάχα- η Ελληνική Δημοκρατία έκλεισε πέντε μειονοτικά σχολεία στην περιοχή.
Αυτό δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ. Σε άλλες εποχές τέτοιες κινήσεις θα μπορούσαν να θεωρηθούν από τις αρμόδιες υπηρεσίες έως ρουτίνας και να υποτιμηθούν. Στη συγκεκριμένη γεωπολιτική συγκυρία, όμως, απαγορεύεται. Σας δώσαμε μια γεύση από χθες, άλλωστε, όσον αφορά το «γιατί;». Τα ζητήματα της θρησκείας είναι άμεσα συνδεδεμένα με τα θέματα της τρομοκρατίας και της εσωτερικής ασφάλειας. Αφορούν περισσότερα του ενός δικαιώματα και περισσότερες της μιας ελευθερίες. Αφορούν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των μουσουλμάνων, αλλά αφορούν και τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των χριστιανών. Η πιθανότης να ζήσουμε Μπατακλάν και στην Αθήνα αυξάνεται, αν δεν δράσουμε γρήγορα για να διαλύσουμε αυτούς τους πυρήνες. Ήδη οι Άραβες μετριοπαθείς του Ισλάμ των Αθηνών οργανώνουν θρησκευτικές τελετές (όπως η πρόσφατη, για τη Θυσία του Αβραάμ, στο Ολυμπιακό Στάδιο), προκειμένου να ανακόψουν την τουρκική ορμητικότητα.
Ωστόσο, όπως λένε οι καλά γνωρίζοντες, η μελλοντική ασφάλεια της πόλεως των Αθηνών εξαρτάται από την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης και του δήμου να λειτουργήσουν με αξιοπιστία το τέμενος του Βοτανικού. Αυτό είναι το κομβικό σημείο. Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, αποτελεί περίπου πατριωτική πράξη η λειτουργία του. Ο διορισμός μελών του διοικητικού συμβουλίου, ο διορισμός του ιμάμη, η έναρξη των προσευχών. Τα επίσημα εγκαίνια -άτυπα- έχουν γίνει.
Και τούτο διότι η λειτουργία του Βοτανικού θα δώσει σκέπη στους μετριοπαθείς Άραβες πιστούς μουσουλμάνους, οι οποίοι δεν θέλουν την Άγκυρα πάνω από το κεφάλι τους, ειδικώς σε θέματα που αγγίζουν τον πυρήνα των ατομικών τους ελευθεριών και της πίστης τους. Το τζαμί θα λειτουργήσει ως «μεγάλος προβολέας», ο οποίος θα εντοπίσει και θα αποκαλύψει στο «εκκλησίασμα» τους τυχόν εξτρεμιστές φανατικούς μουσουλμάνους που θρέφουμε κάτω από τον κόρφο μας. Ουδέν κρυπτόν. Η λειτουργία του, επίσης, θα δώσει την ευκαιρία στους μουσουλμάνους των Αθηνών να διαπιστώσουν ποιοι το θέλουν πραγματικά και ποιοι όχι. Ποιοι είναι πιστοί μουσουλμάνοι και ποιοι παίζουν παιχνίδια υπονόμευσης τρίτων χωρών, κρυπτόμενοι και βολεμένοι πίσω από αφελείς αντιδράσεις της Ακροδεξιάς.
Δεδομένης της άρνησης, μην πω προκατάληψης, που υπάρχει για το Ισλάμ σε ισχυρές πλειοψηφίες του πληθυσμού, δεν είναι πολιτικά εύκολο για την κυβέρνηση και την Αυτοδιοίκηση να εγγυηθούν την άμεση λειτουργία του. Το αντιλαμβάνομαι. Έχω πλήρη εικόνα. Απαιτείται τόλμη, γενναιότης και επεξήγηση. Όπως δεν ήταν εύκολη η ίδρυση του Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Αλλά τώρα ξέρουμε ότι επιτελεί εθνικό σκοπό.
Ωστόσο, με δεδομένη την όποια γνώση κατέκτησα για το Ισλάμ κατά την παραμονή μου στη Θράκη, στη διάρκεια των φοιτητικών μου χρόνων, πείθομαι από τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ: η προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας των μουσουλμάνων των Αθηνών εγγυάται τη δημόσια τάξη και την εσωτερική ασφάλεια. Είναι περίπου πατριωτική πράξη. Και, εν πλήρει γνώσει ότι είμαι εκτεθειμένος στην καλόπιστη κριτική, το μοιράζομαι μαζί σας. Αναμένοντας και τον αντίλογο.
