Γράφει ο Μανώλης Καψής
Πηγή: capital.gr
Οι ψυχολόγοι έχουν εντοπίσει 5 στάδια που βιώνει ο άνθρωπος, όταν βρεθεί αντιμέτωπος με μια μεγάλη απώλεια. Δεν είχαν προβλέψει ίσως ότι ανάλογα συναισθήματα μπορούν να προκύψουν και με την απώλεια της εξουσίας, αλλά να μία ακόμα συμβολή του Αλέξη Τσίπρα και των συντρόφων του, στην πρόοδο της επιστήμης.
Το πρώτο στάδιο είναι λέει η Άρνηση. “Δεν μπορεί να συμβαίνει σε εμένα. Αποκλείεται. Δεν το πιστεύω”, λέει το άτομο που πενθεί. Σαν να βλέπεις τον Νίκο Μπίστη στο στούντιο της τηλεόρασης. Βλέπει το exit poll, ακούει την πρόβλεψη για διαφορά που θα κυμανθεί από 7-8 μονάδες ( μετά πήγε στο 9%) και εκείνος σχολιάζει: “Δεν το πιστεύω, η ήττα θα είναι σε κάθε περίπτωση διαχειρίσιμη”. Ακλόνητος. Ακόμα καλύτερα έπαιξε τον ρόλο όμως η Τασία Χριστοδουλοπούλου. “Το αποτέλεσμα δεν είναι ήττα, αλλά ούτε και νίκη”, αποκρίθηκε στον εμβρόντητο Άδωνι Γεωργιάδη, όταν της ζήτησε στο στούντιο της τηλεόρασης του Αλφα, να σχολιάσει την διαφορά, όταν πια είχε φθάσει στο απίστευτο 9,5%. Και τι είναι; “Είναι μια αριθμητική υπέροχη της ΝΔ” μας εξήγησε χαμογελώντας η αντιπρόεδρος της Βουλής, που θα πρέπει λέει να την διαβάσουμε, σε συνδυασμό με τις εκλογικές επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ στις λαϊκές γειτονιές.
Το δεύτερο στάδιο είναι λέει ο Θυμός. “Είναι άδικο αυτό που συμβαίνει. Δεν υπάρχει Θεός”. Σαν να διαβάζεις τον Κώστα Βαξεβάνη στο Ντοκουμέντο. “Ο πολιτικός που έβγαλε την Ελλάδα από την κρίση και τα μνημόνια, χάνει από αυτόν που τα υπηρέτησε”, έγραψε, αναλύοντας το εκλογικό αποτέλεσμα. Αν είναι δυνατόν!!! “Ο Αλέξης Τσίπρας, ο νεαρός που έβγαλε τη γλώσσα στη σάπια ολιγαρχία καταχειροκροτούμενος από τα πλήθη, μόλις πριν από λίγες ώρες, είδε τα πλήθη να ακολουθούν τον γιο του Μητσοτάκη και φίλο του Μαρινάκη, σε μια πολιτική εκδοχή του συνδρόμου της Στοκχόλμης. Το θύμα έχει εδώ και καιρό αναπτύξει σχέσεις αλληλεξάρτησης με τον θύτη”. Πάλι καλά που δεν έγραψε καλά να πάθουμε και να επιστρέψουμε και τα επιδόματα παρακαλώ. Κοντά ήταν πάντως.
Ακολουθεί λέει η Διαπραγμάτευση. “Αν είχα κάνει εκείνο, ίσως να μην είχε συμβεί το κακό. Θα είμαι καλύτερος, θα αλλάξω”. Η διαπραγμάτευση γίνεται στα κλειστά γραφεία του κόμματος, όπου οι αναλύσεις για το εκλογικό αποτέλεσμα δίνουν και παίρνουν. Μήπως έπρεπε να είχε δοθεί και το δώρο των Χριστουγέννων τον Μάιο; Δώρο διακοπών γιατί δεν προβλέψαμε; Μήπως έπρεπε να δοθεί και δώρο Αποκριάς; Μήπως έπρεπε να δοθεί και 14η σύνταξη; Μια γόνιμη συζήτηση, που υποθέτω θα καταλήξει σύντομα σε συμπεράσματα.
Δυστυχώς για τους συντρόφους, ακολουθεί το 4ο στάδιο, που είναι αυτό της Κατάθλιψης. Αν κρίνω από τις φωτογραφίες που δημοσιεύθηκαν από την ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ είμαστε ακριβώς εκεί… “Είμαι τόσο λυπημένος, γιατί να προσπαθήσω να κάνω οτιδήποτε. Δεν έχω ελπίδες, απλώς θα περιμένω το τέλος”. Επικίνδυνο συναίσθημα στην πολιτική, όταν μάλιστα η προεκλογική περίοδος είναι σύντομη. Αλλά φυσικά υπάρχει πάντα το αίσθημα της αυτοσυντήρησης που θα τους προστατεύσει. Γιατί αν έρθει το τέλος, τι θα κάνει δηλαδή η Κατερίνα Νοτοπούλου; Θα επιστρέψει στην καθαριότητα του Δήμου; Τζάμπα θα πάνε οι γόβες; Ο Καρανίκας θα επιστρέψει στο μπαρ να σερβίρει κοκτέιλ; Ο Νίκος Παππάς θα πρέπει να βρει κανονική δουλειά; Τώρα που ο Πετσίτης την έχει κάνει για Κύπρο μεριά; Ο Δημήτρης Τζανακόπουλος ξανά πίσω στο Αιγάλεω; Για τέτοια είμαστε τώρα;
Η αλήθεια είναι ότι θα χρειαστεί απόθεμα ψυχικής δύναμης για να ξεπεραστεί αυτό το στάδιο, αλλά είμαι βέβαιος ότι με την βοήθεια του μαρξισμού λενινισμού και του πάντα επίκαιρου Άρη Βελουχιώτη, οι σύντροφοι της ριζοσπαστικής αριστεράς, θα βρουν το κουράγιο που απαιτείται. Ένας μήνας είναι αυτός. Θα βάλει πλάτη και ο Βαγγέλης Αντώναρος.
Άλλωστε ακολουθεί το τελευταίο στάδιο που προσφέρει μια ανακούφιση. Το τοποθετώ γύρω στις 30 Ιουνίου με 7 Ιουλίου. Η Αποδοχή. “Εντάξει πονάει, αλλά η ζωή συνεχίζεται”. Και ναι η ζωή συνεχίζεται για όλους. Για την Ελλάδα και τους Έλληνες, η ζωή συνεχίζεται και ελπίζουμε σε μια νέα περίοδο, ανασυγκρότησης και επιτέλους κανονικότητας. Δημοκρατικής και θεσμικής κανονικότητας και οικονομικής ανασυγκρότησης. Η ζωή όμως συνεχίζεται και για τους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ. Που θα έχουν τον χρόνο να αναστοχαστούν τα έργα και τις ημέρες τους στην εξουσία, τα πολύ σκοτεινά τους σημεία και τώρα που η περίοδος της αυταπάτης και της απάτης πήρε τέλος, θα μπορούν πλέον να επανατοποθετηθούν, σαν κανονικοί παίκτες στο πολιτικό σύστημα. Για το καλό όλων.
