Γράφει ο Μανώλης Καψής
Μια ερμηνεία για όσα ζούμε τις τελευταίες ημέρες είναι η παραζάλη των κυβερνώντων από την οδυνηρή ήττα, σε όποιες κάλπες κι αν στήθηκαν τις τελευταίες ημέρες. Και για τον εξωραϊστικό σύλλογο “Άνω Βραχάτι” να είχαν στηθεί κάλπες, αντισύριζα θα ψήφιζαν οι ψηφοφόροι. Αλλά και πάλι δεν είναι απολύτως σίγουρο. Όχι το τι θα ψήφιζαν. Για το αν η παραζάλη οφείλεται στην ήττα.
Για παράδειγμα, τη φαεινή ιδέα της απλής αναλογικής στις εκλογές για τους Δήμους, ο Πάνος Σκουρλέτης την εμπνεύστηκε νηφάλιος (ελπίζω) και πεπεισμένος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα σαρώσει στις εκλογές. Είχε και τις αποκλειστικές πληροφορίες του Αντώναρου, βλέπετε…
Προέκυψε έτσι ο Δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, που εξελέγη με το συντριπτικό ποσοστό του 66%, να έχει 7 δημοτικούς συμβούλους, και ο αντίπαλός του, που πήρε 33%, να εχει 11 συμβούλους. Παράλογο; Φυσικά. Αυτό προσπάθησε να εξηγήσει και ο Δήμαρχος Ορεστιάδας, κ. Μαυρίδης, σε επιστολή του στον κ. Χαρίτση. Όπου του λέει ότι χάρη στον Πάνο Σκουρλέτη, αν και εξελέγη από την πρώτη Κυριακή, με σχεδόν 51%, δεν διαθέτει πλειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο. Πόσο πιο παράλογο;
Εντάξει, αντιλαμβάνομαι ότι, αν σε λένε “Μαυρίδη”, τέτοια εποχή οι Συριζαίοι αποκλείεται να σου απαντήσουν, αλλα το ερώτημα παραμένει. Τι στο καλό είχε στο μυαλό του ο Πάνος Σκουρλέτης; Μήπως η παραζάλη είναι ενδημικό φαινόμενο στη ριζοσπαστική αριστερά;
Η αλήθεια είναι ότι ακούγοντας την Τασία Χριστοδουλοπούλου να ομολογεί ότι έκανε μετάταξη την κόρη της στη Βουλή, αν και overqualified φυσικά…, εκμεταλλευόμενη ορισμένες διασυνδέσεις, λες δεν μπορεί, κάτι συμβαίνει. Μήπως είναι στο νερό που πίνουν;
Σίγουρα η παραζάλη πάντως πήρε διαστάσεις επιδημίας, όταν ανακοινώθηκε εκείνο το 9,35%. Να, πάρτε τον Νίκο Παππά. Που τις ώρες της ανάπαυλας από τον ταξικό αγώνα, βρίσκει ακόμα ευκαιρία και διάθεση να “τουιτάρει”. Με λιγότερο κέφι, βέβαια, από τότε που μας προειδοποιούσε ότι στις εκλογές θα έχουμε εκπλήξεις, αλλά πάντως “τουιτάρει”. Σε ένα εμπνευσμένο tweet των τελευταίων ημερών μάς ενημέρωσε ότι κάποιοι σκοτεινοί τύποι, οπαδοί της λιτότητας, “χτίζουν το αφήγημα που θα δικαιολογεί το 4ο μνημόνιο”. Πιστεύει δηλαδή, στα αλήθεια, ότι υπάρχει κυβέρνηση, κόμμα, πολιτικός χώρος, πολιτικός, άνθρωπος τέλος πάντων, που θέλει να επιβάλει νέο μνημόνιο στην Ελλάδα. Ιδεολόγος μαζοχιστής.
Αν μάλιστα τον πάρει κανείς τοις μετρητοίς, ο κ. Παππάς πιστεύει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με το που θα αναλάβει, θα καταργήσει το 8ωρο, θα επιβάλει 7ήμερη εργασία, θα παραδώσει τα δημόσια νοσοκομεία σε ιδιώτες, θα εφαρμόσει ασφαλιστικό Πινοσέτ, θα κόψει τις συντάξεις, θα κόψει τους μισθούς, τον βήχα, θα απολύσει δημόσιους υπαλλήλους και φυσικά παραμένει το ερώτημα, μήπως θέσει και περιορισμούς στον βραδυνό ύπνο; Μετά λοιπόν γιατί αναρωτιέσαι τι μυαλό κουβαλάει η Θεανώ Φωτίου, που δήλωσε ότι “ανησυχεί για το πρόγραμμα υιοθεσιών” αν εκλεγεί ο Μητσοτάκης; Τι, απατεώνες είμαστε;
Τη μεγαλύτερη σύγχυση πάντως φαίνεται ότι αντιμετωπίζει ο κ. Τσίπρας. Φάνηκε στη δήλωσή του για το report της Κομισιόν για τις προεκλογικές του παροχές. Αν πιστέψουμε τον κ. Τσίπρα, οι συντηρητικοί κύκλοι στις Βρυξέλλες τόσο καιρό ήθελαν να επιβάλουν σκληρά μέτρα στην Αθήνα, αλλά δεν τολμούσαν, γιατί καραδοκούσε ο Μπαλάφας, που θα τους έβαζε στη θέση τους. Να την πάθουν σαν τους δημοσιογράφους της ΕΡΤ; Δεν παίζει. Είδαν όμως ότι τις εκλογές θα τις κερδίσει ο Μητσοτάκης (βουλωμένο γράμμα διαβάζουν αυτοί…) και αποφάσισαν να τον ξεμπροστιάσουν, αποκαλύπτοντας εγκαίρως το σκληρό, οικονομικό του προγράμμα.
Με δυο λόγια, στη “σκέψη” του Αλέξη Τσίπρα οι εταίροι ζητούν απολύσεις έκτακτων συμβασιούχων, όχι γιατί εκείνος ως γνήσιος εκφραστής της πελατειακής λογικής προσέλαβε υπεράριθμους, αλλά γιατί ο Μητσοτάκης δεν θα προσλάμβανε υπεράριθμους.
Παράλογο; Μπα, δεν νομίζω. Ρωτήστε και τον Σκουρλέτη…
