Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Ένα μούδιασμα το βίωσαν όλοι. Τουλάχιστον όσοι δυσκολεύονται να καταλάβουν τις ιδιαίτερες ισορροπίες που καταγράφονται στις διεθνείς σχέσεις, και εκείνοι που… από χόμπι σεργιανίζουν στον δημόσιο βίο, κακοποιώντας την πραγματικότητα και την αξιοπρέπεια. Ως πολιτικοί, δημοσιογράφοι, χαριτωμένες φιγούρες των social media.
Από εκεί που ο Εμμανουέλ Μακρόν θα… θυσιαζόταν για εμάς, σε μια πολεμική αναμέτρηση με την Τουρκία, περίπου ως σύγχρονος Λεωνίδας στις Θερμοπύλες, όπως ήταν η ονείρωξη αρκετών, ο Γάλλος Πρόεδρος συνομίλησε με τον Ταγίπ Ερντογάν σαν… καλά φιλαράκια.
Προσπερνώντας τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς με τους οποίους τον στόλιζε για μεγάλο χρονικό διάστημα ο Τούρκος ομόλογός του. Και στην ομιλία του προς τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, μίλησε με όρους διπλωματίας και καθωσπρεπισμού.
Φυσικά, δεν περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό. Άλλο τώρα που ορισμένοι προσγειώθηκαν. Απότομα…
Αυτή η είναι η πολιτική του ρεαλισμού.