Του Μάνου Οικονομίδη
Στον σωστό καιρό… Μια αποστροφή από τους στίχους του “Μαρμαρωμένου Βασιλιά” του Σταμάτη Σπανουδάκη, το ηχητικό κομμάτι “Θα έρθεις σαν αστραπή”, που χρησιμοποιούσε ο Κώστας Καραμανλής για την είσοδό του σε προεκλογικές συγκεντρώσεις, καθρεφτίζει τη σαρωτική “επιστροφή” του πρώην πρωθυπουργού, με τη μάχη παραταξιακής συνείδησης για την αυτοδυναμία του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας, στην αναμέτρηση της 7ης Ιουλίου.
Ο επί 12 1/2 χρόνια πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, επί ηγεσίας του οποίου η παράταξη την οποία ίδρυσε ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής διεύρυνε τους πολιτικούς ορίζοντες και το κοινωνικό ακροατήριό της, αφήνει το αποτύπωμά του στην πιο κρίσιμη καμπή της μάχης. Τη στιγμή που κρίνεται η αλλαγή σελίδας στον τόπο, και ο καθαρός οδικός χάρτης που έχει ανάγκη η Ελλάδα, μετά από μια δεκαετία κρίσης και εθνικής καταστροφής, λόγω των Μνημονίων.
Η παρέμβαση Καραμανλή… σφυρίζει λήξη για το ματσάκι της μεγάλης διαφοράς στις εκλογές. Έχει αξία ωστόσο να σταθεί κανείς σε ορισμένες πολύ συγκεκριμένες παραμέτρους της περιοδείας του στη Βόρεια Ελλάδα. Αρχικά, στη βαθιά πολιτική ομιλία του, όπου επανέφερε την ιστορική συνείδηση της Κεντροδεξιάς στις θεμελιώδεις προτεραιότητές της. Μακριά από τα άκρα και τον φανατισμό. Μακριά από τον αποπροσανατολισμό της συγκυρίας.
Στη συνέχεια, στο αυθόρμητο ξέσπασμα αγάπης, στα όρια της λατρείας, μέσω των social media. Για έναν ηγέτη που δεν χρησιμοποίησε ποτέ τα κοινωνικά δίκτυα, ακριβώς επειδή δεν παραδόθηκε ποτέ στο πάθος του… αυτοθαυμασμού, και τη διαρκή αναζήτηση της επιβεβαίωσης. Ήξερε πάντα ότι αρκούσε ένα νεύμα του, προς μια κοινωνία που δεν σταμάτησε ποτέ να τον αγαπάει.
Και τέλος, στις ζωηρές εικόνες, έντονες και “ομιλούσες”, από τις περιοδείες του σε περιοχές της Βορείου Ελλάδας. Εκεί όπου οι πολίτες τον σταματούσαν για να φωτογραφηθούν μαζί του. Να του σφίξουν το χέρι. Να τον χειροκροτήσουν και να του θυμίσουν ότι δεν τον ξέχασαν ποτέ. Όπως άλλωστε και εκείνος. Δεν τους ξέχασε ποτέ.
Το βράδυ της μοιραίας για το μέλλον του τόπου επικράτησης του τελευταίου των Παπανδρέου, στις εκλογές του “λεφτά υπάρχουν”, τον Οκτώβριο του 2009, ανακοινώνοντας από το Ζάππειο την παραίτησή του από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, ο Κώστας Καραμανλής είχε μιλήσει για “κλονισμό” της σχέσης του με τους πολίτες. Που ήταν πάντοτε η δύναμή του. Η μοναδική αλλά και μη διαχειρίσιμη από τους αντιπάλους του.
Η σχέση φυσικά, δεν κλονίστηκε ποτέ. Και ο χρόνος έρχεται να επιβεβαώσει σήμερα ότι, όσο… επιπόλαιος κι αν είναι ο λαός μας, διατηρεί την εσωτερική ορθή κρίση, να μην ξεχνάει εκείνους που πραγματικά στάθηκαν στο πλευρό του.
Πολύ περισσότερο, εκείνους που “του είπαν όλη την αλήθεια. Χωρίς δισταγμό”.
