Γράφει ο Δημήτρης Ριζούλης
Πηγή: εφημερίδα “Δημοκρατία”
Τα μηνύματα των ευρωεκλογών της Κυριακής εστιάζονται στην εσωτερική πολιτική κατάσταση και στο δίπολο Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ. Δικαίως εκεί πέφτει το μεγαλύτερο βάρος, αφού έπειτα από χρόνια θα στηθούν και πάλι κάλπες και θα μετρηθούν όλα τα κόμματα σε πραγματικές συνθήκες. Το βράδυ της Κυριακής θα αποτυπωθεί η δύναμη της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που για πρώτη φορά κατεβαίνει με επικεφαλής τον κ. Μητσοτάκη. Αρα τα μηνύματα θα είναι καθοριστικά για το μέλλον και θα προδιαγράψουν πιθανότατα το πλαίσιο (ίσως και την ημερομηνία) των εθνικών εκλογών, που είναι το πραγματικό ματς.
Η δημόσια συζήτηση δυστυχώς αναλώνεται μόνο σ’ αυτή την αντιπαράθεση. Οι πάντες ξεχνούν ότι η ψήφος της Κυριακής θα καθορίσει όχι μόνο τα εσωτερικά πολιτικά πράγματα αλλά και τον ευρωπαϊκό χάρτη. «Ψιλά γράμματα», θα πουν ορισμένοι. Εδώ ο κόσμος καίγεται για το ποιος θα μας κυβερνά… Ελα που δεν είναι καθόλου έτσι, αγαπητοί. Ισως είναι πιο κρίσιμο για τη ζωή και την καθημερινότητά μας τι θα γίνει στην Ευρώπη και ποιες θα είναι οι δυνάμεις που θα επικρατήσουν.
Μήπως ξεχάσαμε όσα ζήσαμε τα τελευταία εννιά χρόνια; Ποιος καθόριζε το μέλλον, τους μισθούς και το επίπεδο διαβίωσής μας; Ποιος συνέγραφε τα νομοσχέδια; Ποιος αποφάσιζε αν θα επιβιώσουμε ή αν θα οδηγηθούμε στην οικονομική ασφυξία;
Ξεχάσαμε μήπως ότι η σημερινή γερμανοκρατούμενη Ευρώπη επέβαλε σχεδόν παντού το δόγμα της τιμωρητικής λιτότητας και ουδείς μπόρεσε να αντιδράσει; Ξεχάσαμε ότι οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών μάς κουνούσαν το δάχτυλο και μας έλεγαν ότι ζούμε πάνω από τις δυνατότητές μας; Σε ακόμα πιο ακραίες περιπτώσεις υποστήριζαν δημόσια ότι τα θέλαμε και τα πάθαμε, γιατί φάγαμε τα λεφτά στις γυναίκες και στα ούζα. Γι’ αυτές τις άθλιες προσβολές κάθε Ντάισελμπλουμ και για τη μανία του μισάνθρωπου Σόιμπλε και των αχυρανθρώπων του θα πούμε… «περασμένα, ξεχασμένα»; Ασφαλώς όχι! Ακόμα κι αν το κάνουν οι δημοσιολογούντες νοσταλγοί των Μνημονίων, ο λαός οφείλει να αποδείξει ότι δεν έχει κοντή μνήμη.
Πώς θα είναι η Ευρώπη από την Κυριακή το βράδυ μάς αφορά απόλυτα. Αν δεν ανατραπεί το αρρωστημένο σύστημα των Γερμανών και των συστηματικών συνεργασιών, μην ελπίζετε σε καλύτερο μέλλον. Αργά ή γρήγορα θα ζήσουμε πάλι τα ίδια, θα περάσουμε νέα δεινά, όποιος κι αν κυβερνά στην Ελλάδα. Μη γελιέστε, το παιχνίδι παίζεται αλλού…
Τι έπρεπε, λοιπόν, να μας απασχολεί σε αυτήν την προεκλογική περίοδο και τι πρέπει να ανατρέψουμε;
1. Την παντοκρατορία της ΕΚΤ, που δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν και καθορίζει σύμφωνα με συγκεκριμένα συμφέροντα την τραπεζική πολιτική. Αυτή η οικονομική διαστροφή προς όφελος των λίγων και των ισχυρών δεν μπορεί να συνεχιστεί.
2. Την ασυδοσία της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών. Χαρτογιακάδες μη εκλεγμένοι, golden boys της συμφοράς καθορίζουν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων όπως ορίζουν οι αγορές και οι εντολείς τους και δεν λογοδοτούν πουθενά.
3. Την κεκαλυμμένη δικτατορία του Δ΄ Ράιχ. Αν οι Γερμανοί δεν συμμαζευτούν, θα κάνουν τα ίδια και χειρότερα. Η Μέρκελ ήδη ετοιμάζεται για μετάβαση στην Ε.Ε. Φανταστείτε τι έχει στον νου της.
4. Την τρομοκρατία που ασκούν κάθε είδους τρόικες, ομάδες ελέγχου και «ειδικοί μηχανισμοί», που υποτίθεται ότι βοηθούν τις χώρες, όμως στην πραγματικότητα στόχο έχουν να τις υποδουλώσουν.
5. Το σχέδιο-τερατούργημα Γαλλίας και Γερμανίας για την υπερκυβέρνηση των Βρυξελλών και το ενιαίο υπουργείο Οικονομικών που θα ελέγχει τα πάντα.
6. Την έλλειψη κοινής εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, που ειδικά για την Ελλάδα έπρεπε να είναι πρώτο ζητούμενο.
7. Τη χαλαρότητα της επιτήρησης των ευρωπαϊκών συνόρων και την αλόγιστη είσοδο μεταναστών, που πέφτει στις πλάτες της Ελλάδας και της Ιταλίας.
8. Την εξομοίωση των ανισοτήτων Βορρά – Νότου και την πραγματική αλληλεγγύη στις φτωχότερες χώρες.
9. Τη διαδικασία ελέγχου και λογοδοσίας. Οποιος παίρνει λάθος αποφάσεις (βλέπε τα λάθη στα Μνημόνια της Ελλάδας) πρέπει να κάθεται στο σκαμνί και να τιμωρείται.
Αυτά είναι μόνο λίγα από όσα έπρεπε να συζητάμε και να επιδιώκουμε. Ομως, τα πολιτικά κόμματα, ακόμα και οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές περί άλλα τυρβάζουν. Εκ των υστέρων θα χύνουν ξανά κροκοδείλια δάκρυα.
