Γράφει ο Γιώργος Χαρβαλιάς
Πηγή: εφημερίδα “Δημοκρατία”
Στην οδό Πειραιώς, στο Μοσχάτο, εκεί όπου έχει στήσει τα νέα…βιοκλιματικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας ο Κυριάκος, κάτι περίεργο πρέπει να πίνουν. Δεν εξηγείται αλλιώς. Ο συμπαθέστατος καφετζής, που έχει επιβιώσει με πολλούς προέδρους, είναι μια χαρά άνθρωπος. Υπεράνω πάσης υποψίας. Επομένως, κάτι άλλο πρέπει να συμβαίνει.
Πείτε μου, λοιπόν, εσείς για να καταλάβω: Πώς γίνεται την ώρα που γκρεμίζεται το σπίτι ολόκληρης της Κεντροδεξιάς στην Ευρώπη οι δικοί μας να ασχολούνται μόνο με τη Βενεζουέλα και να τουιτάρουν ολημερίς και ολονυχτίς «πέφτει – δεν πέφτει ο Μαδούρο»;
Ακόμη και η σύζυγος του εν αναμονή πρωθυπουργού, που προτιμά να μεταφέρει τις σκέψεις της στα αγγλικά μήπως και συγκινηθεί καμιά πρεσβεία, μόνο μ’ αυτό παθιάζεται στο τουίτερ. Πιο πολλά γράφει για τη Βενεζουέλα παρά για την Ελλάδα…
Οπως ίσως έχετε καταλάβει και από παλιότερα άρθρα μου, το σίριαλ «Σώστε τη Βενεζουέλα» δεν με συγκινεί καθόλου πολιτικά. Από ανθρωπιστικής απόψεως, ασφαλώς και με τρομάζει, γιατί η κατάσταση οδηγείται νομοτελειακά σε ένα λουτρό αίματος, με ευθύνη όχι μόνο του Μαδούρο, αλλά και όσων έχουν επιβάλει «μεταβατικό» πρόεδρο έναν τυπάκο φυτευτό, κατευθείαν από το Λάγκλεϊ, χωρίς να έχουν μεσολαβήσει καν εκλογές.
Από κει και πέρα, άλλη πολιτική σημειολογία στην υπόθεση δεν μπορώ να δω. Τουλάχιστον που να αφορά άμεσα τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα και ασφαλώς την ελληνική συντηρητική παράταξη υπό το φως άλλων κοσμογονικών εξελίξεων που έρχονται στην Ευρώπη. Δεν λέω, απεχθής δικτάτορας ο Μαδούρο, που στο όνομα της επανάστασης έκανε τη χώρα απέραντο πτωχοκομείο, με τους ανθρώπους να παίζουν ξύλο για ένα κομμάτι κρέας. Προκλητικός και μέχρις εσχάτων, που βλέπει τον λαό του να πεινάει και ο ίδιος χλαπακιάζει αλατισμένες σπαλομπριζόλες διά χειρός του Τούρκου σεφ-φιδέμπορα στην Κωνσταντινούπολη. Από κει και πέρα όμως ο πρώτος ή ο τελευταίος σύγχρονος σατράπης είναι; Τουλάχιστον αυτός θυμάται πού και πού να κάνει εκλογές για να περνάει η ώρα. Τα θεοκρατικά αραβικά βασίλεια (που επίσης παράγουν πετρέλαιο… αλλά πακετάρουν τους ανεπιθύμητους τεμαχισμένους σε βαλίτσες, σε στιλ «Ορέστη») γιατί δεν συγκινούν τους Ευρωπαίους, τους Αμερικανούς και τους κατ’ επέκτασιν εγχώριους ευαισθητούληδες της νεοφιλελεύθερης ιμιτασιόν Δεξιάς;
Για να τελειώνουμε λοιπόν: Η Βενεζουέλα πέφτει πολύ μακριά, ο καβγάς δεν γίνεται για τη δημοκρατία, αλλά για τον ορυκτό πλούτο της. Και η αποκαθήλωση του Μαδούρο δεν έχει συμβολισμό ανάλογο με την… πτώση του Τσαουσέσκου, όπως κάποιοι θέλουν να μας πείσουν.
Θα συνιστούσα λοιπόν εκεί στην Πειραιώς να βάλουν ένα φρένο στη… μαδουροπληξία και στους πανηγυρισμούς μέσω τουίτερ όταν φτάσει η ώρα να γκρεμιστεί ο «λαομίσητος». Ας ασχοληθούν καλύτερα οι περί τον πρόεδρο φωστήρες με τα του οίκου τους. Και έχουν πολλά θέματα στην εσωτερική ατζέντα.
Τι εννοώ; Πρώτο και καλύτερο τις εξελίξεις στην Ευρώπη εν όψει και της επερχόμενης εκλογικής αναμέτρησης. Δεν ξέρω αν το έχει καταλάβει ο Κυριάκος, αλλά ο… φιλέλληνας στον οποίο πόνταρε τα ρέστα του για τη διαδοχή του Γιούνκερ μάλλον δεν θα έχει καλή τύχη με τους νέους συσχετισμούς δυνάμεων στο Ευρωκοινοβούλιο. Είναι που είναι αδύναμη η υποψηφιότητα του Βέμπερ (σ.σ.: πρόκειται για έναν απολύτως ατάλαντο πολιτικό κλόουν), οι νέες συνθήκες τον καθιστούν αουτσάιντερ για τη διεκδίκηση της θέσης προέδρου της Κομισιόν, εκτός κι αν αποφασίσει να τον σώσει η μαμά Μέρκελ. Που, αφενός, είναι αμφίβολο ότι θα δώσει μάχη για ένα κουτσό άλογο, αφετέρου, τα κουκιά δεν βγαίνουν, καθώς το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, απ’ όλη την Ευρώπη, μόνο στη Γερμανία είναι πλέον πρώτη δύναμη!
Αν λοιπόν ο Βέμπερ πάει στα αζήτητα (που θα φανεί γρήγορα από τη νέα κατανομή δυνάμεων στην Ευρωβουλή), θα είναι το πρώτο μεγάλο πρόβλημα για τον Κυριάκο. Γιατί διαφήμισε τόσο πολύ τη φιλία του με τον Βαυαρό, που πιστέψαμε ότι αυτός είναι ο «κρυφός άσος» του αρχηγού της Ν.Δ. για να βγει η χώρα από την κρίση.
Ενα δεύτερο πρόβλημα το πρωί της 27ης Μαΐου θα είναι το ακριβές «σκορ» στο ταμπλό των ευρωεκλογών. Ο Κυριάκος -κακώς, κατά τη γνώμη μου- έχει αποδώσει «δημοψηφισματικό χαρακτήρα» σε αυτή την αναμέτρηση: «Ή εμείς ή αυτοί». Τι σημαίνει αυτό; Οτι, αν δεν γράψει το κοντέρ 10 μονάδες διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ και αν η Νέα Δημοκρατία δεν ανεβάσει εντυπωσιακά την οροφή από τις προηγούμενες εθνικές εκλογές, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος μεταφράζεται: «Ούτε αυτοί ούτε εσείς…» Τις έχει τις 10 μονάδες στο τσεπάκι και το 35% αέρα πατέρα η Ν.Δ.; Για να δούμε. Θα συμβούλευα πάντως τον αρχηγό να προσπαθήσει λίγο παραπάνω στην εγχώρια σκηνή προτού κληθεί να λύσει το πολιτικό πρόβλημα της Βενεζουέλας…
