Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Διακεκριμένος πανεπιστημιακός, που είχε σχετιστεί με το ΠΑΣΟΚ παλαιότερα, ερωτηθείς για την νεοπαγή κυβέρνηση Μητσοτάκη έσπευσε να πει: «Ξεκίνησε πολύ καλά».
Κάποιος τότε του επισήμανε 5-6 από τα «καλά» του κυβερνητικού ξεκινήματος:
Την -αδιαφανούς προετοιμασίας- ανάθεση υπουργείων σε μέλη άλλων κομμάτων- ο ένας μάλιστα ήταν για μια περίοδο Νο2 και δελφίνος στο δικό του- με άλλες ιδεολογίες.
Την υπουργοποίηση απολιτίκ προσώπων για να ασκήσουν πολιτική.
Την μεταφορά της αρχισυνταξίας του ΑΠΕ και της ΕΡΤ στο πρωθυπουργικό γραφείο.
Τη σκληρή κομματική διαδικασία στην τοποθέτηση γενικών γραμματέων.
Την έκθεση ιδεών που εμφανίσθηκε ως προγραμματικές δηλώσεις.
Την ανάθεση στην αστυνομία, της σωφρονιστικής, της ακαδημαϊκής και της μεταναστευτικής πολιτικής.
Όταν άκουσε αυτά τα δείγματα γραφής, το πήρε πίσω: «Δεν ασχολήθηκα και πολύ αυτές τις μέρες και είχα την αίσθηση ότι είναι εντάξει τα πράγματα».
Σ’ αυτό ακριβώς ποντάρει η κυβέρνηση Μητσοτάκη: Να μην ασχολούνται οι πολίτες με τις αποφάσεις της και να μένουν με την εντύπωση που δημιουργεί η μιντιακή υπεροπλία της.
Για να μπορεί έτσι ένα συγκεκριμένο σύστημα στα ΜΜΕ να εμφανίζει τον Μητσοτάκη ως «τον πιο καλά προετοιμασμένο πρωθυπουργό», ενώ απλώς χτίζει ένα ΙΧ κράτος.
Να δημιουργεί την εντύπωση ότι η κυβέρνηση χαρίζει φόρους, ενώ απλώς αναδιανέμει όσα χάρισε η προηγουμένη κυβέρνηση .
Να προβάλλει ότι ανοίγει την κάνουλα των παροχών, ενώ δεν υπάρχει ούτε μια σελίδα από τον επόμενο προϋπολογισμό.
Να πουλάει «αποκατάσταση της αξιοπιστίας στο εξωτερικό», όταν το πρώτο που παρέλαβε ήταν η υψηλή αξιοπιστία που δημιούργησε η προηγουμένη κυβέρνηση, πάνω στα συντρίμμια της χρεοκοπίας και του διεθνής διασυρμού που άφησαν οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σαμαρά- για να μην πάμε στους παλιότερους.
Σ’ αυτό το ποντάρισμα όλα επιτρέπονται. Όπως π.χ. να λέγεται στο δελτίο ειδήσεων του κατ’ εξοχήν νεοδημοκρατικού καναλιού προπαγάνδας ότι η πρώην φοιτητική κινητοποίηση για το άσυλο είναι δουλειά του ΣΥΡΙΖΑ και όταν ο ευσυνείδητος ρεπόρτερ που τον παρακολουθεί το διαψεύδει να του βάζουν τα γυαλιά με την -ψευδή-πληροφορία ότι η … Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ κάλεσε για συλλαλητήριο. Κι είμαστε ακόμη την αρχή.
Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε από το βήμα της Βουλής τη γραμμή. Ή, καλύτερα, μετέφερε τη γραμμή που επεξεργάστηκαν για την επόμενη περίοδο οι επικοινωνιολόγοι που επιχρωματίζουν, όταν δεν διαμορφώνουν, συνολικά τη δημόσια παρουσία ακόμη και τώρα που πήρε αυτό που ήθελε.
Αυτή η γραμμή συνοψίζεται στην εξυπνάδα «ότι στις 7 Ιουλίου έγιναν εκλογές και τις έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ». Άρα κανείς από την αξιωματική αντιπολίτευση δεν δικαιούται να μιλάει για ό,τι και αν κάνει η κυβέρνηση. Στην αντίστοιχη θέση ο ίδιος ο Μητσοτάκης ζητούσε εκλογές.
Με αυτό το προπαγανδιστικό όχημα υπολογίζουν στην κυβέρνηση -βοηθούσης και της θερινής ραστώνης – να πορευθούν ως το τέλος του χρόνου όταν η Βουλή θα ψηφίσει για το πρώτο σοβαρό νομοθέτημα τη νέας κυβέρνησης: τον προϋπολογισμό.
Ως τότε η κυβερνητική ρητορική και η μιντιακή της κάλυψη θα διαμορφώνει προπέτασμά καπνού για να ξεχαστούν οι προεκλογικές υποσχέσεις της ΝΔ, οι ανακολουθίες και οι κολοτούμπες της.
Από την πρώτη βδομάδα που πέρασε και «δεν ξεκίνησε το Ελληνικό», όπως έλεγε ο Πρωθυπουργός, μέχρι την αναγκαστική αποδοχή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Λόγω της οποίας -αποδοχής- έμεινε στα κρύα του λουτρού ο Σαμαράς ως επίτροπος και πήρε τη θέση ένας κατ εξοχήν «Πρεσπαδόρος», για να χρησιμοποιήσουμε μια φράση πρωθυπουργικών φίλων .
Ποτέ άλλοτε κυβέρνηση δεν αναγκάσθηκε σε αναστροφή από την πρώτη μέρα που ανέλαβε. Στην πρώτη διεθνή έξοδό του ο Μητσοτάκης δεν θα έχει το περιθώριο να λέει τη γειτονική χώρα «Σκόπια». Ούτε πολύ περισσότερο να τσαμπουνάει ότι θα .. ζητήσει να μειωθούν πρωτογενή πλεονάσματα.
Αν αυτό δεν γίνεται αντιληπτό ούτε από έναν ευφυή πανεπιστημιακό είναι γιατί το καλύπτει ένα επικοινωνιακό νέφος, πυκνότερο από την προεκλογική περίοδο.
Σ’ αυτό το σημείο βρίσκεται η πρόκληση για την αντιπολίτευση. Δεν έχει πρόβλημα στη σύγκριση της πολιτικής της με όσα θα κάνει η θα παραλείψει η νέα κυβέρνηση. Αυτό θα λυθεί από μόνο του στην πράξη. Ήδη άρχισε να συμβαίνει.
Ούτε έχει πρόβλημα επιβεβαίωσης της ισχύος της. Αυτό κρίθηκε στην κάλπη και άφησε ρέστους όσους επιδίωκαν «την οριστική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ», για να χρησιμοποιήσουμε μια φράση του Ανδρέα Λοβέρδου – «αδελφού» του Μιχ. Χρυσοχοΐδη κατά δήλωση του-για τον οποίο ακόμη περιμένουμε τη συνέχεια μετά τη την πρόσκλησή του στον ανακριτή για τη Νοβάρτις.
Η πρώτη πρόκληση αντιπολιτευτικής λειτουργίας για τον Αλέξη Τσίπρα -πέρα φυσικά από την μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ- είναι επικοινωνιακή. Η δυνατότητα να αναδεικνύει αυτά που προσπαθεί να κρύψει η κυβέρνηση και να βάζει στη σωστή σειρά όσα ήδη εμφανίζει ανεστραμμένα. Παραφράζοντας τον Αντλάι Στίβενσον να αναδεικνύει μια αλήθεια για κάθε ψέμα της κυβερνητικής προπαγάνδας.
Πώς ακριβώς μπορεί να το κάνει αυτό είναι δική του υπόθεση να το βρει. Αλλά πρέπει να το βρει. Αν δεν θέλει να έχει ως αντιπολίτευση στα ΜΜΕ την ίδια αντιμετώπιση που είχε και ως κυβέρνηση.
