Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Πηγή: anoixtoparathyro.gr
<Εγώ φεύγω. Εσείς να δούμε τώρα>
Οδ. Ελύτης
Αυτές οι εκλογές ήταν τεστ αξιοπιστίας προθέσεων, ικανοτήτων και ωριμότητας για όλους: κόμματα, πολιτικούς, δημοσιογράφους, πολίτες. Όπως έπραξε ο καθένας, πήρε και την ανταμοιβή του.
Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι η φωτογραφία της κοινωνίας και ο καθένας είναι άξιος της τύχης του. Αυτοί είμαστε. Απο τον Λεβέντη στον Βελόπουλο και τον Βαρουφάκη. Και απο τον έναν κληρονόμο στον άλλο. <Προσκυνώ τη χάρη σου λαέ μου>…
Σε ό,τι με αφορά και με όση σημασία έχει αυτό, έχω εξηγηθεί από καιρό: Δεν είμαι εν ενεργεία δημοσιογράφος- πολύ περισσότερο μάχιμος ρεπόρτερ. Απλώς με τα κείμενα μου στο ΑΠ -και με τη γνώμη μου, όπου μου ζητήθηκε- έκανα έναν πολιτικό αγώνα για να πάει καλύτερα η χώρα, η πολιτική, και η δημοσιογραφία. Κινούμαι στο πεδίο της ελευθερίας μου , χωρίς εξαρτήσεις και καταναγκασμούς.
Στον πυρήνα αυτής της προσπάθειας επέμενα ότι οι φυσικοί επικεφαλής των δυο παρατάξεων οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Όχι για τις τρέχουσες εξελίξεις και για τον εαυτό τους. Αλλά για την ιστορική προοπτική του χώρου του ο καθένας -και άρα για την ποιότητα του ελληνικού κοινοβουλευτισμού και τη χειραφέτηση της πολιτικής ζωής απο τους γνωστούς δυνάστες της.
Ο ένας για να ανασυγκροτηθεί η Δημοκρατική Παράταξη με τη μετεξέλιξή του κόμματός του σε πολιτικό φορέα της νέας Κεντροαριστεράς.
Ο άλλος για την ανασύσταση της εγχώριας Κεντροδεξιάς με βάση τις ιδρυτικές αρχές του ιδρυτή της ΝΔ.
Δεν το έκαναν.
Ο καραμανλικός συμβιβασμός
Να αρχίζω από τον δεύτερο. Ο Καραμανλής ανέχθηκε την ασυδοσία του Νεομητσοτακισμού και των υποστηριγμάτων του- ακόμη και όταν τον πρόσβαλαν. Ίσως υποτιμώντας τον κίνδυνο της τοξικότητας για τη ΝΔ. Και το ενδεχόμενο ότι αν επικρατήσει οριστικά, το πρώτο θύμα θα είναι ο ίδιος και οι δικοί του. Ηδη θύμα διαστροφικής μεθόδευσης υπήρξε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης.
Σε ό,τι αφορά τον ίδιο τον Κώστα Καραμανλή δεν αλλάζει ο σεβασμός μου στην πολιτική αξία του και η εκτίμησή μου για την ακεραιότητα του ως πολιτικού έναντι των «νταβατζήδων» που χειραγώγησαν το δημόσιο βίο και απομύζησαν τη χώρα.
Αλλά ξέρω πολλούς , ευρέως φάσματος, που δεν θα ήθελαν να σαπίσει πολιτικά στο ισόγειο της Παναγή Κυριακού.
Ο Μητσοτάκης -πλέον με το δίκιο του- θα ολοκληρώσει το σχέδιο του ΙΧ κόμματος, με επιδίωξη το ΙΧ κράτος. Αν δει κανείς τους συμβολισμούς και τα πρόσωπα που συνοδεύουν τη δημόσια παρουσία του, θα καταλάβει τι θα επακολουθήσει. Πρώτα στη ΝΔ και μετά στη χώρα, αν περιέλθει στον έλεγχό του.
Ο Καραμανλής το προσυπέγραψε -ως μη όφειλε, ως πρώην Πρωθυπουργός που χτυπήθηκε αθέμιτα απο τους χορηγούς του Μητσοτάκη. Αυτό ακυρώνει την οικουμενική αποδοχή του. Τώρα ας τα βγάλει πέρα μόνος του με τα < τέσσερα πόδια του τραπεζιού> :Κυριάκος- Σαμαράς- Αδωνις- Μαρινάκης.
Στο πρόσωπό του θριαμβευτή Μητσοτάκη δεν έχασε μόνο ο Τσίπρας. Δεν συμβιβάσθηκε απλώς ο Καραμανλισμός. Από τη νίκη του, κυρίως ηττήθηκε η πολιτική, όπως τη ξέραμε ως μέθοδο κίνησης των πραγμάτων μπροστά.
Θριάμβευσε ο μη πολιτικός λόγος , η ρηχή ρητορική της εύκολης ατάκας, και η υποκουλτούρα της επικράτησης με κάθε μέσο. Η πρακτική της φαιάς προπαγάνδας , η σκηνοθετημένη επαφή με το λαό και οι <αμερικανιές> του πολιτικού μάρκετινγκ στη θέση του προγράμματος και των πολιτικών θέσεων. Ο εθνικισμός, η μισαλλοδοξία, ο κυνισμός, η ευτέλεια και η υιοθέτηση του δόγματος <όσο χαμηλότερα τόσο καλύτερα>.
Ο Μητσοτάκης έκρυψε ότι είναι, προσποιήθηκε οτι δεν είναι , μάθαμε απο τον ίδιο τα οικογενειακά του σε <πρωινάδικα> της σειράς , αλλά οχι την πολιτική του και του βγήκε. Πολιτική-ταμπλόιντ. <Γι αυτό σου λέω πάμε…> τραγουδούσε ο Πάριος
Η «κιβωτός του Νώε»
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν πήρε μαθήματα από την τραυματική πρώτη κυβέρνησή του. Και ενώ με τη δεύτερη διόρθωσε την πολιτική του και ωφέλησε τη χώρα, ξέχασε ότι το ποδήλατο όταν σταματάει πέφτει. Οταν έχεις το θάρρος να υπογράψεις τις Πρέσπες δεν μπορείς να μην παίρνεις μεγάλες πρωτοβουλίες στο εσωτερικό. Ιδίως όσες ‘ηταν ώριμες και θα απέδιδαν.
Οταν ξεκίνησε την αντεπίθεση, ήταν μόνος: οι άλλοι έκαναν τους παρατηρητές- όταν δεν τον τραβούσαν απο το μανίκι.
Ορισμένοι δεν πήραν κάν μέρος στον προεκλογικό αγώνα. Η πήραν οχι για να νικήσει ο Τσίπρας, αλλά για να παρεμποδιστεί η κεντοαριστερή στροφή και να διατηρηθεί η <αριστερή καθαρότητα>.
-Ανέχθηκε για μήνες τον Καμμένο να αμφισβητεί δημόσια την πολιτική του Πρωθυπουργού και να παραμένει υπουργός και να ρυπαίνει το υπουργικό συμβούλιο- ενώ για χάρη του έχασε τον Κοτζιά.
-Ενώ ο ίδιος είχε ήδη αναγνωριστεί ως επικεφαλής της σημερινής Κεντροαριστεράς, δεν ώθησε το κόμμα του στη μετεξέλιξη -ώστε να αναδειχθεί ως εκπρόσωπος της συνάντησης της ριζοσπαστικής Κεντροαριστεράς και της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Η καθυστερημένη «Προοδευτική συμμαχία» συνιστά καρικατούρα, αν όχι γελοιοποίηση, της διεύρυνσης.
-Δεν ξερίζωσε αμέσως τα- λίγα -άνθη του κακού που άρχισαν να φυτρώνουν στο κυβερνητικό στρατόπεδο και ανέχθηκε προβληματικές συμπεριφορές υπουργων και στελεχών του. Οπως ανέχθηκε τις αποτυχίες και κάλυψε ανεπάρκειες . Οχι μόνο στη διακυβέρνηση, αλλά και στην επικοινωνία.. Του βγήηκε η οικονομία και το Μνημονιο και έχασε απο την μιντιοκρατία. Νίκησε τα λιοντάρια και τον έφαγαν οι κοριοί…
-Επέτρεψε σε κεντρικά στελέχη με ιδεοληψία -ή πολιτική υστέρηση -να δηλώσουν αλαζονικά ότι «είμαστε Αριστερά και δεν θέλουμε να γίνουμε Κεντροαριστερά». Δηλαδή να τους ψηφίζουν ως κορόιδα οι κεντροαριστεροί ψηφοφόροι και αυτοί να κυβερνούν ως γνήσιοι «Αριστεροί» …πολυτελείας. Ακόμη και μετά την ήττα δηλώνουν ικανοποίηση γιατί είναι ο… δεύτερος πόλος του πολιτικού συστήματος. Νομίζουν : χωρις του κεντροαριστερούς ψηφοφόρους δεν είναι τίποτε.
Δεν εξυπηρέτησαν μόνο τον Μητσοτάκη. Είναι και οι ευεργέτες της Φώφης Γεννηματά -η οποια παρά τη στήριξη της διαπλοκής και την μιντιακή προώθηση , απέτυχε. Ούτε το ευρω-ποσοστό του Βενιζέλου δε έπιασε- και τώρα θα υποστεί τα επίχειρα του μικρομεγαλισμού ,της αφασίας ,της συναντίληψης με τον Μητσοτάκη και των κηρυγμάτων μίσους κατά της Αριστεράς και του Τσίπρα προσωπικά.
– Στην Αυτοδιοίκηση ο Πρωθυπουργός υιοθέτησε τις ολέθριες επιλογές του Σκουρλέτη και υπουργών -φεουδαρχών, αντί να στηρίξει παλαιά και δοκιμασμένα κεντροαριστερά στελέχη, με προέλευση απο το ΠΑΣΟΚ.. Δεν τις αξιοποίησε για ανοίγματα στην κοινωνία. Όπως δεν αξιοποίησε τους ανασχηματισμούς του για να δώσει το χέρι σε αξιόπιστα πρόσωπα της δημοκρατικής παράταξης.
– Δεν απομάκρυνε τους άχρηστους του Μεγάρου Μαξίμου και της Κουμουνδούρου , τους αλαφροίσκιωτους και τους εμμονικούς που τον εξέθεταν διαρκώς. Οι ίδιοι όταν έκλεισαν οι κάλπες βεβαίωναν εαυτούς και αλλήλους ότι «η διαφορά είναι δυο μονάδες». Ή προπαγάνδιζαν » μάλλον κερδίζουμε». Πώς να εμπιστευθεί κανείς αυτά τα αστροπελέκια;
– Εν τέλει στην πράξη ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα ακολοθούσε στρατηγική δεύτερου κόμματος. Κάποιοι ήθελαν να χάσει με.. ιδεολογική καθαρότητα, για να να επανέλθει έτσι. < Χάθηκε η μάχη, αλλα οχι ο πόλεμος> είπε εμψυχωτικά ο Στ. Κουλογλου. Μόνο που η μάχη χάθηκε απο μέσα. Και για ορισμένους ο πόλεμος γίνεται με λάθος τροπο , με λαθος μέσα και με λάθος εχθρο..
Ο Αλέξης Τσίπρας επέτρεψε να διαμορφώνεται απο τους»Αριστερούς» μια κομματική «Κιβωτός του Νώε«- στην οποια είχαν θέση μόνο τα είδη που θέλουν να διασώσουν. Αφήνοντας τους υπόλοιπους να υποστούν τον Κατακλυσμό, αν δεν πετύχαινε ο εκβιασμός: θα μας ψηφίσετε για να μην έλθει ο Μητσοτάκης.
Ούτε διανοούνται τι θα τους συμβει , αν πάρει τη διακυβέρνηση το «σύστημα Μητσοτάκη». Οπως δεν διανοούνται και πολλοί πολίτες οτι ανοίγει πάλι η πόρτα υποταγής της πολιτικής και των πολιτικών στην οικονομική και μιντιακή ισχύ και τη διατεταγμένη δημοσιογραφική ασυδοσία. Και καλύτερα να ξεχάσουν οτι θα μάθουν ποτέ την αλήθεια για τα σκάνδαλα, – ή οτι θα υπάρξει κάθαρση.
Λυτρωτικές εκλογές, ή μια νίκη της ηττας
Η προσπάθεια του Πρωθυπουργού να καλύψει με -λογικές και δίκαιες-παροχές το χρόνο που έχασε, δεν μπορούσε να κρύψει τα λάθη και τις καθυστερήσεις. Έτσι πέτυχε το αδύνατο: ηττήθηκε από τον Μητσοτάκη- με τις πολιτικές και τις προσωπικές επιβαρύνσεις που έχει. Αν ήταν άλλος απέναντι του θα γνώριζε μεγαλύτερη συντριβή.
Έγινε η χλεύη των ηττημένων, των τυχοδιωκτών και των λαμογιών που συνασπίζονται και βρυχώνται . Τα πιο τυχοδιωκτικά στοιχεία της χώρας που συσπειρώθηκαν στον Μητσοτάκη του στέλνουν λουλούδια.
Επέτρεψε στο εαυτό του να χάσει από την πιο ανήθικη αντιπολιτευτική συμπεριφορά που γνώρισε ποτέ πρωθυπουργός.
Η Δημοκρατική παράταξη αθροιστικά πλειοψηφεί πάλι εναντι της Δεξιάς. Αλλα οι κάλπες έβγαλαν μεγάλη νίκη του Μητσοτάκη και αποδοκιμασία του Τσίπρα.
Έχει τρόπο ανάκαμψης; Πάντα έχει ένας πολιτικός με προσόντα.
Ο Τσίπρας, παρά τις αντινομίες του, έδειξε δημοκρατικό ήθος και ηγετικά αντανακλαστικά: επέστρεψε αμέσως τη μπάλα πίσω στους πολίτες και πάει τον αντίπαλό του στα μαρμαρένια αλώνια.
Αντί να μείνει στο έλεος του Μητσοτάκη και των μιντιακών χειραγωγών του , πάει σε λυτρωτικές εκλογές για να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες του.. Είναι η πρώτη νίκη του ως ηττημένος.
Σ’ αυτή τη πορεία όμως πρέπει να βρει τρόπο για ακαριαίες διορθώσεις. Χωρίς συμβιβασμούς και αντιλήψεις «όλοι δικοί μας είμαστε». Με καθαρό πολιτικό και ιδεολογικό στίγμα και απαλλαγή από τα βαρίδια. Με ριζοσπαστικό πρόγραμμα και εγκατάσταση στο κέντρο της Δημοκρατικής Παράταξης ως εν δυνάμει διαμορφωτής του νεου πολιτικου φορέα της Κεντροαριστερας.
Αν οι <σκληροί δεν χορεύουν> να να κατεβούν απο το τρένο. Τους ενοχλούσε ο Πανούσης , αλλά βρηκαν μια χαρά τον Ρασκούση. Αν δεν βολεύεται η <αριστερή τους συνείδηση>, ας πανε ο Βούτσης, ο Σκουρλέτης, ο Τσακαλώτος, ο Τζανακόπουλος , η…Ζορμπά και οσοι ακόμη δεν ήθελαν την μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ να βρουν την ψήφο τους. Πήγε και ο Λαφαζάνης …
Ο Τσίπρας τα παίζει όλα για όλα . Εχει ακόμη περιθώριο ανάκαμψης; Εχει , αλλά χρειάζεται τόλμη -από δυσμενέστερη θέση πλέον. Δεν υπάρχει όμως άλλη επιλογή , αν θέλει να το χαμογελάσει ξανά ο Θεός της πολιτική: αν δεν διορθώσει τα προηγούμενα λάθη, δεν θα μείνει την ιστορία ως νέος Ανδρέας Παπανδρέου. Αλλά ως νέος Ζαχαριάδης.
Mea culpa
Έχω εξηγήσει γιατί , χωρίς να έχω καμία σχέση με το ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του, – ούτε καν μια προεκλογική διαφημιστική καταχώριση στο ΑΠ δεν υπήρξε- πήρα μέρος στην προσπάθεια επικράτησης του Τσίπρα.
Κυρίως για να μην γνωρίσει η χώρα αυτό που την περιμένει, αν επικρατήσει και στις εθνικές εκλογές ο Νεομητσοτακισμός και ό,τι περιέχει. Θα κάνει να μοιάζει με σχολική παράσταση αυτό που υπέστη η χώρα όταν την παράλαβε ο έτερος υιός του πατρός.
Αν μιλήσουμε όμως για το τεστ αξιοπιστίας που αναφέρω στη αρχή, έπεσα έξω σε όλες τις προβλέψεις και τις εκτιμήσεις μου. Για όλα και για όλους.
Δεν με παρέσυρε κανείς. Η δική μου ανάλυση ήταν λάθος. Λυπάμαι γι αυτό. Και αναλαμβάνω την ευθύνη απέναντι σε συνεργάτες και αναγνώστες. Θα κάνω το πένθος μου, όπως και άλλοι, αλλά δεν θα κάνω οτι δεν τρέχει τίποτε….
Το «Ανοιχτό Παράθυρο» καθιερώθηκε τα τέσσερα τελευταία χρόνια , στη συνείδηση της προοδευτικής κοινής γνώμης ως καθαρή δημοκρατική φωνή και πρέπει να στηριχθεί.
Αλλά πλέον η υπογραφή μου θα είναι βάρος, αν συνεχίσω να γράφω.
Τι να λέμε τώρα; Ποιος θα ασχοληθεί με ό,τι λέω, όταν έχω διαψευσθεί παταγωδώς;
Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη να υποστούν όσα υποστήριζα, όσους με ενθάρρυναν και όσους με επέκριναν.
Καλή τύχη σε όλους μας.
