Γράφει ο Βασίλης Σκουρής
Πηγή: news247
Προεκλογικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωνε σε όλους τους τόνους πως ακόμα και αυτοδυναμία να είχε θα επιδίωκε παντού ευρύτερες συναινέσεις, ενώ και ως πρωθυπουργός επανέλαβε ουκ ολίγες φορές ότι θα επιδιώξει ευρύτερες συναινέσεις.
Δεν πέρασε ούτε καν ένας μήνας και ο νέος πρωθυπουργός είδε να έχει απέναντί του σύσσωμη την αντιπολίτευση, με αφορμή -και- τις τροπολογίες Βρούτση με τις αντεργατικές ρυθμίσεις. Νωρίτερα, το Μέγαρο Μαξίμου είχε τη δυνατότητα να λάβει το “χέρι βοήθειας” που του έτεινε η Φώφη Γεννηματά για το άσυλο, με μια ασυνήθιστη κίνηση, καθώς πήρε η ίδια τηλέφωνο τον πρωθυπουργό, του πρότεινε εναλλακτική λύση για να επιτευχθεί ευρύτερη πλειοψηφία για ένα θέμα που πιθανόν να βάλει “φωτιά” στα Πανεπιστήμια το φθινόπωρο, ωστόσο η Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ κατά το κοινώς λεγόμενο “έφαγε πόρτα”! Την ίδια στιγμή, η νέα κυβέρνηση μπήκε ως ταύρος εν υαλοπωλείω στο κράτος και τους θεσμούς του, επιδιώκοντας τον πλήρη έλεγχό του, ενώ εκτός συναίνεσης έμεινε και η παιδεία, όπου θα μπορούσε να υπάρξουν ευρύτερες συγκλίσεις βάση του νόμου Διαμαντοπούλου του 2011, έναν νόμο που μπορεί να ψηφίστηκε από πολύ μεγάλη πλειοψηφία στη Βουλή, όμως τον αποδυνάμωσε αμέσως μετά ο υπουργός Παιδείας επί Αντώνη Σαμαρά, ο καθηγητής Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος.
Ο νέος πρωθυπουργός, δηλαδή, είχε τον πρώτο κιόλας μήνα της διακυβέρνησής του πολλές ευκαιρίες να κερδίσει συναίνεση, ιδίως καθώς το ΚΙΝΑΛ πιέζεται από τη δεξιά του πτέρυγα για κινήσεις που δεν θα ταυτίζεται ως αντιπολίτευση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι σαφές πως προτίμησε να μην λάβει τη χείρα συνδρομής που του προσφέρθηκε, επέλεξε αντιθέτως την πόλωση με την αντιπολίτευση, έχοντας προφανώς τους λόγους του.
Το ερώτημα είναι εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακολουθήσει αυτή τη στρατηγική και στο μέλλον, καθώς μπροστά μας βρίσκονται τρία τουλάχιστον μείζονα θέματα στα οποία ιστορικά επιβάλλονται ευρύτερες συναινέσεις.
Πρώτον, ο εκλογικός νόμος, την αλλαγή του οποίου έχει προαναγγείλει η νέα κυβέρνηση. Ως γνωστόν οι επόμενες εκλογές θα πρέπει να διεξαχθούν με την απλή αναλογική εφόσον δεν βρεθούν οι 200 ψήφοι ώστε ο νέος νόμος που θα φέρει η κυβέρνηση της ΝΔ να ισχύει από την ερχόμενη αναμέτρηση. Τελευταία έπεσε στο τραπέζι και η πρόταση από τον καθηγητή Νίκο Αλιβιζάτο για τροποποίηση του Συντάγματος, ώστε να απαιτούνται 180 ψήφοι για την εφαρμογή εκλογικού νόμου από τις επόμενες εκλογές- σημειωτέον πως ΝΔ και ΚΙΝΑΛ διαθέτουν 180 βουλευτές και συνεπώς, μπορεί να επιβάλλουν την αλλαγή του συγκεκριμένου άρθρου του Συντάγματος. Οι πληροφορίες του υπογράφοντος επιμένουν πως ούτε στον εκλογικό νόμο θα υπάρξει τελικά συμφωνία μεταξύ ΝΔ και ΚΙΝΑΛ, ίσως γιατί πραγματικά δεν το επιθυμεί πλέον καμία πλευρά.
Δεύτερον, η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας τον προσεχή Φεβρουάριο. Έως τα τέλη Δεκεμβρίου θα έχει ολοκληρωθεί η συνταγματική αναθεώρηση και συνεπώς ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα μπορεί να εκλέγεται ακόμα και με 151 ψήφους, κάτι που δεν έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια, καθώς ένα από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά του ανώτατου άρχοντα είναι η συγκέντρωση ευρύτερων πλειοψηφιών στο πρόσωπό του- γι’ αυτό και συνήθως δεν προερχόταν από την κυβερνητική πλειοψηφία. Θα επιδιωχθεί συναίνεση στο πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας, κάτι που μπορεί για παράδειγμα να επιτευχθεί αυτομάτως, εφόσον ισχύει η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα ότι προτείνει για νέα θητεία τον Προκόπη Παυλόπουλο, ο οποίος κατά κοινή ομολογία, υπήρξε ένας εξαιρετικά επιτυχημένος Πρόεδρος, στις δυσκολότερες μάλιστα στιγμές της μεταπολιτευτικής ιστορίας.
Τρίτον, η συνταγματική αναθεώρηση. Θα επιδιωχθεί από την πλειοψηφία συναίνεση και αν ναι, σε ποιους τομείς; Και μήπως οι έως τώρα ενέργειες της κυβέρνησης υπονομεύουν τη συναίνεση που θα επιδιωχθεί;
Ένα ακόμα μεγαλύτερο ερώτημα είναι γιατί ο πρωθυπουργός δεν θέλησε τη συναίνεση έως τώρα, παρά μόνο στα λόγια.
Οι περισσότερο υποψιασμένοι κάνουν λόγο για το… “2+4”, για το σχέδιο που αποκάλυψαν προ ενός μηνός περίπου τα “Παιχνίδια Εξουσίας”: Εκλογές στη διετία, αν χρειαστεί και διπλές ώστε “να καεί” η απλή αναλογική, ώστε η ΝΔ να κερδίσει μια νέα τετραετία. Εφόσον, βεβαίως, κάτι τέτοιο βγαίνει από τις μετρήσεις.
Υ.Γ.: Όσον αφορά στο Κίνημα Αλλαγής είναι σαφές πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ως στρατηγική τον διεμβολισμό του. Η ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη δείχνει πλέον ότι αρχίζει και το κατανοεί, αν και κάποιοι άλλοι μάλλον ετοιμάζονται για τον Β΄ Γύρο διεύρυνσης που προγραμματίζει εν ευθέτω χρόνω ο νέος πρωθυπουργός.
