Του Κυριάκου Βελισσάριου
Με αμιγώς πολιτικούς όρους, υπήρξε το “αρτιότερο προϊόν” που διεκδίκησε τον Λευκό Οίκο. Περισσότερο πλήρης, όχι μονάχα από τον Μπαράκ Ομπάμα, αλλά και από τον ίδιο τον Μπιλ Κλίντον. Μόνο που, ήταν και… αφόρητα τοξική. Σε ασυγχώρητο βαθμό.
Η Χίλαρι Κλίντον υπήρξε πιθανότατα μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία για την Ουάσινγκτον. Η Ιστορία θα αναρωτιέται τι θα συνέβαινε αν γινόταν η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος των ΗΠΑ. Αν είχε καταφέρει δηλαδή να διαχειριστεί αποτελεσματικότερα τα… θέματά της, που την κατέστησαν αποκρουστική σε μεγάλα τμήματα της αμερικανικής κοινωνίας, και τελικά την οδήγησαν στο… αδιανόητο. Να ηττηθεί από τον Ντόναλντ Τραμπ.
Η πρώην Πρώτη Κυρία και πρώην Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ αναγνωρίζει το δικό της μερίδιο ευθύνης στο ατελές βιογραφικό της. Την ίδια στιγμή ωστόσο, διαμαρτύρεται διακριτικά για το γεγονός ότι η αμερικανική κοινωνία δεν αναγνώρισε επαρκώς τις θυσίες της.
Σε προσωπικό επίπεδο, την απόφαση να μην διαλύσει τον γάμο της με τον Μπιλ Κλίντον, μετά την αποκάλυψη του ντροπιαστικού σκανδάλου Λουίνσκι.
Και σε πολιτικό επίπεδο, να διεκδικήσει δυο φορές την Προεδρία των ΗΠΑ, ως η πρώτη γυναίκα που το προσπάθησε.
Ακόμη να… καταλάβει δηλαδή. Γι’ αυτό και η Ιστορία δεν θα είναι μεγαλόψυχη μαζί της.
