Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου
Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να μετράει τις πρώτες του εκατό ημέρες στο ύπατο αξίωμα του πρωθυπουργού, αλλά στο πολιτικό του DNA έχει πολλά χιλιόμετρα. Έχει βιώσει από κοντά τις δύσκολες ώρες που πέρασε ο πατέρας του, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, όταν κάποιοι υπουργοί του αποφάσισαν να ξηλώσουν το πουλόβερ της κυβέρνησης 1990-93 και να τον οδηγήσουν στην πτώση.
Όλα αυτά τα βιωματικά στοιχεία είναι καταγεγραμμένα μέσα του. Δεν είναι τυχαίο ότι στο πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο τα όσα είπε εμπεριείχαν πολλά από αυτά που έχει ζήσει και γνωρίσει όχι εκ του μακρόθεν αλλά εκ του σύνεγγυς.
Για αυτό και από τους υπουργούς του ζήτησε επί της ουσίας λιγότερα χαμόγελα και πιο πολλή δουλειά.
Και ενώ το μήνυμα εστάλη από την αρχή, κάποιοι συνεχίζουν να συμπεριφέρονται σαν να μην το έχουν λάβει.
Και ενώ τα κρούσματα παραφωνιών και πολυγλωσσίας ήταν αρχικά λίγα, βλέπουμε να αυξάνονται καθημερινά θολώνοντας το μήνυμα.
Εάν κάποιος ανοίξει την τηλεόραση, θα δει υπουργούς να κάνουν… παρέλαση, σε σημείο παρεξηγήσεως. Σε κάνουν να αναρωτιέσαι πότε δουλεύουν, όταν δεν περνά ημέρα που δεν κάνουν κάποια εμφάνιση σε κάποιο μέσο.
Δεν λέμε φυσικά να εξαφανιστούν, αλλά πρέπει να καταλάβουν ότι οι πολλαπλές εμφανίσεις οδηγούν μοιραία, ανθρώπινο είναι αυτό, σε λάθη.
Και πρέπει να καταλάβουν ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει αυτήν την πολυτέλεια. Ούτε των λαθών, ούτε των προσωπικών διαδρομών, ούτε των εξυπνακίστικων αναρτήσεων στο διαδίκτυο, μόνο και μόνο για να κάνουν κάποιοι τη διαφορά.
Δυστυχώς η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, εάν και είναι σχετικά νέα, στο μυαλό των πολιτών είναι παλιά. Έτσι την αντιμετωπίζουν, γι’ αυτό και δεν συγχωρούν εύκολα πλέον.
Τα γράφουμε αυτά εγκαίρως, διότι οι επόμενοι δύο μήνες θα είναι κρίσιμοι, τόσο για τους ίδιους όσο και για την κυβέρνηση.
Ήδη ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει κάνει τις πρώτες σημειώσεις του, στο περιβόητο πλέον μπλοκάκι του.
Κάποιες «κίτρινες κάρτες» έχουν μοιραστεί και μερικοί έχουν ενημερωθεί αρμοδίως για τον φόβο της δεύτερης κάρτας, που μπορεί να οδηγήσει σε αποβολή.
Και μπορεί κάποιοι στους διαδρόμους να τον κατηγορούν για συγκεντρωτισμό και για… τοποτηρητές, παντού, αλλά η αλήθεια είναι ότι εάν δεν είχε γίνει με αυτόν τον τρόπο η διαχείριση, τότε τα λάθη που έχουν γίνει θα είχαν πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις, δημιουργώντας προβλήματα.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι πρόκειται για παιδικές (πολιτικές) ασθένειες κάποιων και ότι δεν κρύβεται κάτι πίσω από την κουρτίνα.
Εάν το φαινόμενο και τα παρατράγουδα συνεχιστούν, ο ανασχηματισμός θα είναι πιο κοντά από ό,τι πιστεύουν κάποιοι εντός του κυβερνητικού σχήματος.
Και επειδή τα προβλήματα και τα δύσκολα είναι μπροστά για κάποιους, ας σοβαρευτούν και ας κάνουν πολιτική δουλειά.
Αν νομίζουν ότι έχουν ξεμπερδέψει τόσο εύκολα με το… θηρίο, πλανώνται. Τους περιμένουν στη γωνία και θα είναι οι μεγάλοι υπεύθυνοι για το «comeback» του ΣΥΡΙΖΑ.
Για αυτό επαναλαμβάνουμε την οδηγία: Λιγότερα χαμόγελα και πιο πολλή δουλειά. Για τους πολίτες και τα προβλήματα της κοινωνίας.
