Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου
Είναι αλήθεια ότι οι πρώτες εκατό ημέρες της κυβέρνησης αφήνουν μια γλυκιά αίσθηση στους πολίτες. Βλέπουμε έναν μηχανισμό που πέρασε (για την ώρα) αναίμακτα τα πρώτα προβλήματα που αντιμετώπισε, όπως πυρκαγιές και πλημμύρες.
Διαπιστώσαμε ότι έχουμε ανθρώπους που θέλουν να «τρέξουν» πράγματα και ότι σε πολλά ήταν έτοιμοι.
Ψηφίστηκαν μέτρα που ανακούφισαν τους πολίτες, κάνοντας,αυτό που λένε οι κατέχοντες στη γλώσσα του ψηφιακού κόσμου, επανεκκίνηση (restart).
Εάν λοιπόν βαθμολογούσαμε τα μέχρι σήμερα έργα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, θα της βάζαμε βαθμό προβιβάσιμο.
Διαπιστώνουμε όμως πως κάποιοι πιστεύουν ότι η χώρα βγήκε στο ξέφωτο και ότι στον ουρανό δεν υπάρχει κανένα συννεφάκι. Θυμίζουν λίγο, με τη συμπεριφορά και τα λόγια τους, το τραγουδάκι: «Είμαι ανεβασμένος, στα σύννεφα πετάω…».
Θα είμαστε οι τελευταίοι που θα θέλαμε να τους κατεβάσουμε από το (γαλάζιο) συννεφάκι τους. Αλλά οφείλουμε, μια και αυτός είναι ο ρόλος της δημοσιογραφίας, να τους βγάλουμε λίγο από το όνειρό τους.
Δυστυχώς, αγαπητοί υπουργοί, τα δύσκολα είναι μπροστά. Διότι μπορεί ο πρωθυπουργός με τις αποφάσεις του να δημιούργησε περίοδο χάριτος στην κυβέρνησή του, αλλά τα σύννεφα,που δημιουργούνται στον ορίζοντα, αρχίζουν να πυκνώνουν.
Τόσο σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική όσο και την εσωτερική.
Το διεθνές σκηνικό, από τη μια με την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του προέδρου Τραμπ και από την άλλη με την καουμπόικη λογική του Ερντογάν, μόνο κλίμα σταθερότητας δεν καλλιεργεί. Αν σε αυτό το εκρηκτικό δίδυμο προσθέσουμε και τον Μπορίς Τζόνσον και το Brexit, τότε τα πράγματα, σε ό,τι αφορά το εξωτερικό μας περιβάλλον, μόνο θετικά δεν μπορούμε να τα δούμε.
Αν, δε, κοιτάξουμε το εσωτερικό μας περιβάλλον, που βασίζεται κυρίως σε ένα αφήγημα οικονομίας, πράγματι έχουμε πολλά στοιχήματα που πρέπει να κερδηθούν.
Με πρώτο και καλύτερο αυτό της ΔΕΗ. Διότι μπορεί για την ώρα να μην έγινε η «έκρηξη», αλλά η «βόμβα» είναι ακόμη ενεργή. Και εάν κάποιοι εκτιμούν ότι πρώτα θα μαζέψουν το…μαγαζί και μετά θα το πουλήσουν, τότε θα βρεθούν προ εκπλήξεως.
Διότι ούτε σε δέκα τέρμινα δεν θα συμβεί.Το μοντέλο υπάρχει, είναι αυτό με το οποίο πουλήθηκε ο ΟΤΕ, ας τολμήσουν και ας το ακολουθήσουν. Όχι σήμερα, αλλά χθες. Κάθε μέρα που περνά, η «βόμβα» αυτή θα επανενεργοποιείται,με ό,τι αυτό θα σημάνει για την ελληνική οικονομία αλλά και για τους καταναλωτές.
Η ΔΕΗ δεν είναι βέβαια το μόνο στοίχημα.
Το Ελληνικό είναι ένα ακόμη, μια και, παρά τις καλές προθέσεις, ακόμη οι μπουλντόζες δεν έχουν μπει και –μακάρι να βγούμε ψεύτες–θα καθυστερήσουν περισσότερο από ό,τι σχεδιάζουν οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες.
Και αυτά που επισημαίνω είναι ενδεικτικά ως στοιχήματα.
Μια και υπάρχουν και άλλα. Όπως το προσφυγικό, το θέμα εκλογής Προέδρου, η υπόθεση Novartis, η Συνταγματική Αναθεώρηση, η καθημερινότητα των πολιτών και πάντα ο αστάθμητος παράγοντας, που δεν είναι άλλος από το τυχαίο λάθος κάποιου.
Τέλος, θα υπενθυμίζαμε στους νεότερους αξιωματούχους, γιατί οι παλαιότεροι είμαι βέβαιος ότι θα το ενθυμούνται, ότι υπάρχει στην ψυχολογία πάντα ένας όρος που όσοι τον ξεχνούν τιμωρούνται αργά ή γρήγορα. Αυτός είναι το υποσυνείδητο και η λειτουργία του.
Λάθη και παραλείψεις που σήμερα μπορεί να φαίνονται μικρά και αστεία, σωρευτικά μπορούν να γίνουν μεγάλα και σοβαρά.
Γι’ αυτό προσοχή στη διαχείριση. Διότι όσο και αν ακουγόμαστε ως… Κάλχες, η καταιγίδα με την κλιματική αλλαγή που βιώνει ο πλανήτης είναι τόσο κοντά όσο και η ηλιόλουστη μέρα…
Δημοσιεύθηκε στην στήλη «Δελτίο Θυέλλης» της εφημερίδας Παρασκήνιο
