Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Πηγή: εφημερίδα “Δημοκρατία”
Την κερκόπορτα της πολυπολιτισμικότητας, η οποία έχει στόχο τη διάλυση των συγκροτημένων κοινωνιών και τη διάλυση των συντεταγμένων εθνών, ανοίγει ο ΣΥΡΙΖΑ με την πρόταση αναθεώρησης του Συντάγματος που έδωσε την Παρασκευή στη δημοσιότητα. Οι προθέσεις της Αριστεράς είναι κάτι παραπάνω από προφανείς: Θέτει στο στόχαστρό της τους πυλώνες της εθνικής ταυτότητας: τη θρησκεία και την οικογένεια. Και ας ομολογείται από όλους ότι η πατρίδα μας έμεινε όρθια μέσα στην καταιγίδα των Μνημονίων χάρη στη συνοχή της οικογένειας και χάρη στο κοινωνικό δίκτυο της Εκκλησίας.
Η εκδικητικότητα των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ «φωνάζει» από μακριά. Σέβονται το Ισλάμ ως δόγμα, όχι όμως και τον χριστιανισμό. Απαγορεύουν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στον πρωθυπουργό, στους βουλευτές, στους αιρετούς να ορκίζονται στο Ευαγγέλιο, εφόσον το επιθυμούν, αλλά διατηρούν στο Σύνταγμα το δικαίωμα των μουσουλμάνων βουλευτών να ορκίζονται στο Κοράνι! Ενώ διαγράφουν από τα άρθρα 33 και 59 τη φράση «ορκίζομαι στο όνομα της ομοουσίας και αδιαίρετης Τριάδας», εντούτοις διατηρούν (άρθρο 59) την παράγραφο 2, που ορίζει ότι «αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι βουλευτές δίνουν τον ίδιο όρκο σύμφωνα με τον τύπο της δικής τους θρησκείας ή του δικού τους δόγματος». Γι’ αυτούς δεν ισχύει ο όρος ουδετεροθρησκία.
Αναλυτικά: Σύμφωνα με την πρόταση αναθεώρησης της Αριστεράς, το άρθρο 3 του Συντάγματος αναδιατυπώνεται ως εξής: «Η Ελληνική Πολιτεία είναι θρησκευτικά ουδέτερη. Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία βρίσκεται αναπόσπαστα δεμένη με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και κάθε άλλη Ορθόδοξη Εκκλησία και τηρεί απαρασάλευτα τους Κανόνες των Αποστόλων και των Οικουμενικών Συνόδων και την Εκκλησιαστική Παράδοση. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος είναι αυτοκέφαλη και διοικείται σύμφωνα με όσα ορίζουν ο καταστατικός χάρτης της, ο Πατριαρχικός Τόμος του 1950 και η Συνοδική Πράξη του 1928». Από μία πρώτη αντιπαραβολή με το παλαιό άρθρο 3 προκύπτουν τρεις ουσιώδεις μεταβολές:
– Η απάλειψη της φράσης ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος γνωρίζει ως κεφαλή της «τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό».
– Η απάλειψη της αναφοράς πως η αυτοκέφαλη Εκκλησία «διοικείται από την Ιερά Σύνοδο των ενεργεία Αρχιερέων και από τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο».
– Η διακήρυξη ότι η Πολιτεία παραμένει «θρησκευτικά ουδέτερη», αν και αυτό έρχεται σε αντίθεση με τη διατήρηση της δυνατότητας των μουσουλμάνων να δίνουν όρκο στο Κοράνι. Τι σόι… ουδετερότητα είναι αυτή;
Το κυριότερο όμως ζήτημα που απασχολεί κύκλους της Ιεραρχίας, η οποία συγκαλείται εκτάκτως αύριο, Τρίτη, από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, είναι η ουδετεροθρησκία. Ο σταυρός στη σημαία τίθεται εν αμφιβόλω, εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ εννοεί απολύτως τη διακήρυξή του για θρησκευτική ουδετερότητα. Η ορκωμοσία στο Ευαγγέλιο στα δικαστήρια, που αποτελεί σήμερα προαιρετική επιλογή για τους διαδίκους, τίθεται επίσης εν αμφιβόλω. Οι εικόνες στα σχολεία και στα δικαστήρια, ομοίως. Τα θρησκευτικά σύμβολα γενικώς. Αποδεικνύεται μάλιστα ότι η ρίψη της εικόνας της Παναγίας στα σκουπίδια από κρατική λειτουργό δεν αποτελεί τυχαία πράξη, μεμονωμένο περιστατικό. Ακόμη μεγαλύτερη είναι όμως η πρόκληση με τη διαγραφή της λέξης «έθνος» και η κατάργηση του οικείου άρθρου του Συντάγματος για την οικογένεια.
Εως σήμερα το άρθρο 21 του Συντάγματος όριζε ότι «η οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Εθνους καθώς και ο γάμος, η μητρότητα, και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του κράτους». Το άρθρο αυτό καταργείται και στη θέση της οικογένειας οι ολετήρες του ΣΥΡΙΖΑ θέτουν το «αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για όλους». Γίνεται μόνο μια αναιμική αναφορά στην «ειδική προστασία» που παρέχεται στην οικογένεια, μαζί με τη μητρότητα, τα παιδιά, τους απόρους, τους ηλικιωμένους, τα άτομα με αναπηρία. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως φοροαπαλλαγές για την οικογένεια, πολυτεκνικά επιδόματα, μόρια σε πολύτεκνες οικογένειες για εξεύρεση εργασίας κ.λπ. τίθενται επίσης εν αμφιβόλω. Προς δόξαν όλων εκείνων που στην Εσπερία απεργάζονται, στοχεύουν να διαλύσουν μια οργανωμένη κοινωνία με τις ατέλειές της και να την αντικαταστήσουν με ανίσχυρες και ανυπεράσπιστες μονάδες.