Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Πηγή: εφημερίδα “Δημοκρατία”
Πριν από το περασμένο καλοκαίρι γνωστός μιντιάρχης με εκκρεμότητες υιοθέτησε την ιδέα ότι ο Τσίπρας δεν θα «πέσει» από τα δεξιά (μαινόταν τότε ο πόλεμος κατά του Καμμένου), αλλά από τα αριστερά. Θεωρούσε πως μόνο παλαιοί σύντροφοι του πρωθυπουργού θα μπορούσαν να καταφέρουν πλήγμα στην αξιοπιστία του. Αποτάθηκε έτσι σε δύο κορυφαίες δημοσιογραφικές προσωπικότητες της Αριστεράς, με λαϊκό έρεισμα. Τους ζήτησε να ενταχθούν στον όμιλό του αντί αδράς αμοιβής. Εισέπραξε δύο ευγενικές, πλην ηχηρές αρνήσεις. Ο μιντιάρχης όμως δεν το έβαλε κάτω. Σταδιακά έδωσε βήμα σε όλες τις δυσαρεστημένες περσόνες της Αριστεράς που το πρώτο οκτάμηνο του 2015 συγκρούστηκαν με τον Τσίπρα: στη Ζωή Κωνσταντοπούλου, στον Παναγιώτη Λαφαζάνη, εσχάτως και στον μέντορα του πρωθυπουργού Αλέκο Αλαβάνο.
Τα μέσα ενημέρωσης και οι επιχειρηματίες είναι ελεύθερα να υιοθετούν όποιο είδος συμπολίτευσης ή αντιπολίτευσης επιλέγουν. Δεν ισχύει το ίδιο για τα πολιτικά κόμματα. Με αφορμή λοιπόν ότι η Ν.Δ. έχει κάνει πρώτο θέμα τις δηλώσεις Αλαβάνου κατά Τσίπρα για τα περί ηθικού πλεονεκτήματος, ρωτάμε: Σημαία της Ν.Δ. ο Αλαβάνος; Ο Αλαβάνος που πολέμησε το 2007 την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, που επί των ημερών του στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ κάηκε η Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2008, που επί αρχηγίας του κυκλοφόρησε το ημερολόγιο της «Αυγής» με φωτογραφία του χριστουγεννιάτικου δέντρου της Αθήνας στις φλόγες; Ο Αλαβάνος, που οι παροικούντες την αριστερά Ιερουσαλήμ (Φλαμπουράρης) ξέρουν με ποιον τρόπο πείστηκε να αφήσει τον Τσίπρα να ηγηθεί αντ’ αυτού του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές του 2009; Επιχειρήματα δεν έχει ένα σωρό η Ν.Δ. για να πλήξει το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς; Χρειάζεται και το σωσίβιο του πικραμένου -επειδή τον ξεπέρασε το πουλέν του- Αλέκου; Το αυτό ισχύει και για τον αγαπητό κατά τα λοιπά Παναγιώτη Λαφαζάνη. Τον άνθρωπο που η Ν.Δ. είχε στοχοποιήσει για την επικίνδυνη σκέψη του να κάνει «ντου» στο Νομισματοκοπείο για να πάμε στη δραχμή. Kαι αυτόν επικαλέστηκε η Ν.Δ. Σημαία της Ν.Δ. και ο Λαφαζάνης; Τόσο εύκολα ξεχνάμε;
Η πεποίθησή μου είναι εδραία: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πέσει ούτε με αριστερά δεκανίκια ούτε με εκσυγχρονιστικά ρετάλια. Τον ΣΥΡΙΖΑ θα τον ρίξει ο κόσμος μόνος του. Οι παραστάσεις μου από την περιφέρεια δείχνουν ότι ο κόσμος δεν καταλαβαίνει από… υψηλή πολιτική. Τα πράγματα είναι πιο απλά: Η υψηλή συσπείρωση των οπαδών της Ν.Δ. σε συνδυασμό με τη μαζική μετατόπιση κρίσιμου ποσοστού ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ προς τη Ν.Δ. κάνουν τη διαφορά. Ούτε Αλαβάνο χρειάζονται αυτοί οι άνθρωποι για να τους πει τι να κάνουν ούτε Λαφαζάνη ούτε Τατσόπουλο ούτε Πρετεντέρη. Ο σχεδόν μισός συνδυασμός του κεντροδεξιού δημάρχου Μεσολογγίου Νίκου Καραπάνου θα αποτελείται από στελέχη της Κεντροαριστεράς που ζητούν να ενταχθούν μόνα τους σε αυτόν. Οι παλαιοί πυρήνες του αγροτικού κόμματος Μπαλτατζή στη Βόνιτσα ψηφίζουν Κυριάκο. Ποιος Αλέκος, ποιος Γιάννης και ποιος τρεχαγύρευε! Αλαβάνος υπέρ της Ν.Δ. είναι σαν να βάζεις τον Τάκη Τσουκαλά της Θύρας 7 να φωνάξει «ζήτω ο Παναθηναϊκός»! Γίνονται αυτά;
Το πιθανότερο αποτέλεσμα που μπορεί να επιτύχει ένας πολιτικός οργανισμός όταν χρησιμοποιεί καμένα χαρτιά για να πλήξει μια αντίπαλη παράταξη -και μάλιστα στο θεωρητικά ισχυρό σημείο της, όπως δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις- είναι να ξυπνήσει τα ανακλαστικά της. Η υπερβολή οδηγεί συνήθως σε αποτελέσματα αντίθετα από τα προσδοκώμενα.
