Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Πηγή: εφημερίδα “Δημοκρατία”
Η πρόταση αναθεώρησης του Συντάγματος, που έδωσε προχθές στη δημοσιότητα ο ΣΥΡΙΖΑ, επιβεβαιώνει, δυστυχώς με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, τις εκτιμήσεις που διατύπωσε η εφημερίδα μας με το πρωτοσέλιδο της 31ης Οκτωβρίου:
Η Αριστερά διακηρύσσει την ουδετεροθρησκεία του κράτους και θέτει στο στόχαστρό της τα θρησκευτικά σύμβολα: Σταυρό, εικόνες, όρκο. Δεδομένου πως ο κύριος Τσίπρας δήλωσε στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ότι η ουδετεροθρησκεία θα νομοθετηθεί «πρακτικά και κανονιστικά», τίθενται πλέον συγκεκριμένα και ευθέως τα εξής ερωτήματα:
1. Πώς συμβιβάζεται η ουδετεροθρησκεία με τον σταυρό στη σημαία και τον σταυρό στον κοντό της σημαίας; Τι θα αποφασίσει το Συμβούλιο Επικρατείας αν κάποιος αλλοδαπός μουσουλμάνος, πολιτογραφημένος Ελλην, προσφύγει στο ΣτΕ και ζητήσει να αφαιρεθεί ο σταυρός από το εθνικό μας σύμβολο, επειδή τάχα παραβιάζει την ουδετερότητα του κράτους;
2. Πώς συμβιβάζεται με τη συριζέικη λογική της ουδετεροθρησκείας η δοξολογία στις εκκλησίες στις εθνικές εορτές; Η παρουσία μητροπολιτών στην εξέδρα των επισήμων; Η διδασκαλία των Θρησκευτικών; Οι εικόνες του Χριστού και της Παναγίας στα δικαστήρια, στα σχολεία, στα δημόσια κτίρια; Η πρωινή προσευχή; Θα καταργηθούν και αυτά; Αν κρίνουμε από τη λογική που θα διέπει το ουδετερόθρησκο Σύνταγμα ΣΥΡΙΖΑ -όπως προκύπτει από την πρόταση αναθεώρησης-, ναι. Με τις διατάξεις των άρθρων 3 και 13 ήδη:
Πρώτον, διαγράφεται η φράση «Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός» από το Σύνταγμα!
Δεύτερον, αποπέμπεται η «Αγία Τριάδα» από το κείμενο του όρκου του Προέδρου της Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού και των υπουργών, οι οποίοι πλέον θα ορκίζονται στην… τιμή και τη συνείδησή τους ( ας αναλογιστούμε πόσες φορές θα ορκιζόταν σε αυτήν την τιμή ο υπόδικος υπουργός του Κορυδαλλού, αν είχε καταργηθεί νωρίτερα ο όρκος!).
Τρίτον, καταργουμένου του θρησκευτικού όρκου αποβάλλεται η Εκκλησία από την τελετή ορκωμοσίας υπουργών – βουλευτών – περιφερειαρχών – δημάρχων στο Προεδρικό Μέγαρο και το Κοινοβούλιο.
Οι φωστήρες του ΣΥΡΙΖΑ νομίζουν ότι με τη διατύπωσή τους αυτή, σε συνδυασμό με τη διαγραφή του άρθρου για την οικογένεια, θα οικοδομήσουν το ιδεολογικό μέτωπο που ονειρεύονται: Πεφωτισμένη Αριστερά κατά συντηρητικών δυνάμεων «πατρίδας – θρησκείας – οικογένειας». Τους έχουν διαφύγει τα εξής, όμως: Η ουδετεροθρησκεία δεν χτυπά μόνο την Ορθοδοξία, αλλά και την εκλογική πελατεία του ΣΥΡΙΖΑ, τους μουσουλμάνους. Πώς, άραγε, συμβιβάζεται η ουδετεροθρησκεία με το γεγονός ότι τα μέλη του Τεμένους Βοτανικού διορίζονται από τον υπουργό Παιδείας; Πώς συμβιβάζεται η ουδετεροθρησκεία με την προαιρετική έστω εφαρμογή της σαρίας; Πώς συμβιβάζεται η ουδετεροθρησκεία με το γεγονός ότι μουσουλμάνοι μαθητές εισάγονται σε ελληνικά ΑΕΙ με κριτήριο το θρήσκευμα, χωρίς εξετάσεις;
Και ακόμη: Αν το κράτος είναι ουδέτερο, μπορεί η ισραηλινή κοινότητα να είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου και να έχει στην εποπτεία της τα εβραϊκά νεκροταφεία; Μπορεί, επίσης, η Καθολική Εκκλησία να έχει νεκροταφεία με το αυτό καθεστώς; Νομίζω τίποτε από όλα αυτά!
Το Μέγαρο Μαξίμου αποφεύγοντας να αγγίξει τη μισθοδοσία του κλήρου θεωρεί πως προωθεί μία «ήπια», ιδεολογικού χαρακτήρα αναδιατύπωση των άρθρων 3 και 13 του Συντάγματος. Στην πραγματικότητα πατά και πάλι μια μεγάλη νάρκη. Βάλλει κατά της ελληνικής παράδοσης και ταυτότητας, όχι κατά της Εκκλησίας. Θα στρατευθούν μαζί του μεταρρυθμιστές δυνάμεις του εκσυγχρονισμού και του φιλελευθερισμού στην υποστήριξη των άρθρων αυτών, θα προσθέσει μερικούς ανεξάρτητους στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του για να μην «πέσει», αλλά θα χάσει τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, του πλέον θρησκευόμενου στον κόσμο, σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του Pew Center. Ο θεός της αυτοδυναμίας λοξοκοιτά ήδη προς τον Κυριάκο.
