Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Όσοι με διαβάζετε χρόνια ξέρετε ότι λέω με θάρρος τη γνώμη μου. Ξέρετε επίσης ότι δεν χειραγωγούμαι, ότι είναι το «σκαρί» μου τέτοιο που δεν το επιτρέπει.
Ξέρετε, τέλος, ότι γράφω πάντα την αλήθεια με τα δεδομένα που έχω στη διάθεσή μου. Κι αν ποτέ τύχει να κάνω λάθος, αναθεωρώ. Διορθώνω. Σκοπεύω λοιπόν να κάνω χρήση όλων αυτών των «ευεργετημάτων» σήμερα προκειμένου να σας πω ευθέως τη γνώμη μου για το πόρισμα της κυβερνητικής πλειοψηφίας στην υπόθεση Novartis. Kόντρα στην κοινή πεποίθηση, όμως, προειδοποιώ. Και τούτο για έναν απλό λόγο. Η προσκείμενη σε συγκεκριμένη συνιστώσα της Ν.Δ. πλειοψηφία της επιτροπής, η οποία δεν απηχεί τις απόψεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, κάνει κάτι που δεν την τιμά: Στοχοποιεί ονομαστικά εκδότες και δημοσιογράφους, τη διαδρομή των οποίων στον δημόσιο βίο γνωρίζω άριστα και είμαι σε θέση να έχω άποψη γι’ αυτήν. Ας γίνω ξεκάθαρος. Ποιους αποκαλεί «σπείρα» και «συμμορία» με τη μήνυση που κατέθεσε ο Αντώνης Σαμαράς στη Δικαιοσύνη για την υπόθεση Νοvartis; Aπάντηση. Θεωρεί «σπείρα» και «συμμορία» τους Αλέξη Τσίπρα, Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, Ελένη Τουλουπάκη, τους δύο επίκουρους εισαγγελείς Ντζούρα και Μανώλη και τους τρεις προστατευόμενους μάρτυρες.
Ερώτηση: Ποιοι από όλους αυτούς απέμειναν στο κατηγορητήριο της Προανακριτικής; Ο Αλέξης Τσίπρας εξαιρέθηκε με απόφαση του πρωθυπουργού. Η Ελένη Τουλουπάκη δεν αναφέρεται ονομαστικά στο πόρισμα, παρά περιγράφεται μόνον. Έως αυτήν τη στιγμή που μιλάμε, ποινική δίωξη για «κατάχρηση εξουσίας» δεν έχει ασκηθεί εναντίον της. Δύο αντιεισαγγελείς του Αρείου Πάγου που ερεύνησαν τις τυχόν ευθύνες της διαφώνησαν και εξέδωσαν διαφορετικά πορίσματα. Ο πρώτος της αποδίδει ευθύνες για κάποια αδικήματα και ο δεύτερος με ένα εντυπωσιακά λεπτομερές πόρισμα (όπως λέγεται) την αθωώνει πλήρως και ζητά να τεθεί η υπόθεσή της στο αρχείο.
Η όποια κατηγορία εναντίον της φθάνει λοιπόν στην Προανακριτική αποδυναμωμένη. Για τους δύο από τους τρεις επίκουρους εισαγγελείς ζητείται επίσης από τους αντιεισαγγελείς του Αρείου Πάγου να κριθεί η υπόθεσή τους από δικαστικό συμβούλιο, δεν τους απαγγέλλεται κατηγορία. Ο τρίτος επίκουρος εισαγγελέας -γιατί υπήρχε και τρίτος με επώνυμο βυζαντινό- δεν μπήκε καν στο κάδρο διότι δεν μηνύθηκε από τον πρώην πρωθυπουργό. Αυτός θα ξέρει γιατί. Όσο για τους τρεις προστατευόμενους μάρτυρες, η εικόνα που έχω όταν γράφω αυτές τις γραμμές είναι ότι δεν κατηγορούνται. Άγνωστοι όντες.
Οι καταθέσεις που έδωσαν στην Προανακριτική με προστατευμένα τα χαρακτηριστικά τους στη ΓΑΔΑ (κατόπιν απαίτησης των ΗΠΑ) ενώπιον της Προανακριτικής μάλλον αδυνάτισαν την απόπειρα. Δεν ζητείται δίωξή τους εξ όσων γνωρίζω. Ποιος μένει λοιπόν ως «σπείρα» και «συμμορία» από το περιεχόμενο της αρχικής -«μέχρι τέλους»- μήνυσης του κ. Σαμαρά, η οποία φθάνει «ξεδοντιασμένη» στην Ολομέλεια της Βουλής; Ο εξής ένας, ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης Δημήτρης Παπαγγελόπουλος. Κατηγορείται για ηθική αυτουργία σε φυσική αυτουργία μη κατονομαζόμενου προσώπου. Της κυρίας Τουλουπάκη, η οποία θα κριθεί από το δικαστικό συμβούλιο χωρίς να έχει δίωξη στην πλάτη της, ως φαίνεται. Τι απομένει μετά ταύτα; Μα η επινόηση ενός κατηγορητηρίου για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και συμμορία με τη συμμετοχή δημοσιογράφων εξαιτίας καταγγελιών ενός τύπου άσχετου με τη Novartis, ο οποίος έχει απασχολήσει κατ’ επανάληψιν τη Δικαιοσύνη αυτός και οι συνεργάτες του πολύ προτού στραφεί ο εκδότης της Εστίας Επενδυτική με υπόμνημα στις Αρχές εναντίον του. Ο εισαγγελέας Αθανασίου κίνησε δύο και τρεις φορές διαδικασίες ποινικής δίωξης εναντίον του συγκεκριμένου, όχι ο εκδότης της Εστίας Επενδυτική ούτε καν ο Παπαγγελόπουλος.
Κι όμως, η συγκεκριμένη συνιστώσα της πλειοψηφίας της Προανακριτικής υποστηρίζει ότι ο Γιάννης Φιλιππάκης, ο Αλέξης Τάρκας και η συνάδελφος Γιάννα Παπαδάκου συνέστησαν «συμμορία» μαζί με τον αναπληρωτή υπουργό για να κάνουν εκβιασμούς και να αποσπούν ποσά από «αθώους» επιχειρηματίες. Συνιστούν «δωροληψία», κατά τους βουλευτές, τα δικαστικά έξοδα 350.000 ευρώ στα οποία τον υποχρέωσε ο επιχειρηματίας καταδιώκοντάς τον στα δικαστήρια του Λονδίνου επειδή αναφέρθηκε στη δράση του! Και δεν ντρέπονται να το λένε. Βεβαίως, είναι ερμηνεύσιμο γιατί επιλέγεται αυτή η νομική οδός. Είναι τόσο χάρτινο το κατηγορητήριο στο πρώτο σκέλος, καθώς η κυβέρνηση δεν πρόκειται πλην Τσίπρα να επιμείνει ούτε στη δίωξη της εκ Κρήτης καταγόμενης εισαγγελέως Διαφθοράς ώστε επινοείται ένα δεύτερο κατηγορητήριο για να σωθούν τα προσχήματα. Ήτοι αναβαθμίζεται μια ιδιωτική αστική διαφορά σε τάχα δημόσιο σκάνδαλο. Ξέρω καλά τη Γιάννα Παππαδάκου, τον Αλέξανδρο Τάρκα και τον Γιάννη Φιλιππάκη. Όποιος νομίζει την Παπαδάκου «σπείρα» τον καλώ να πάει στο σπίτι της στα Μελίσσια, στο οποίο -όπως μου λένε όσοι πήγαν- δεν έχει μείνει τίποτε από τα προσωπικά της αντικείμενα, είναι γυμνό λες και διατίθεται προς πώληση! Ο,τι έπιπλο, ρούχο και προσωπικό αντικείμενο υπήρχαν τα κατέσχεσε όλα ο θιγείς επιχειρηματίας επειδή δεν του ζήτησε συγγνώμη!
Όσον αφορά τις καταγγελίες ότι πίεζε την εισαγγελέα Ράικου να ασκήσει διώξεις κατά πολιτικών, ας διαβάσει κάποιος την αλληλογραφία της τέως εισαγγελέως Διαφθοράς με το FBI. Η ίδια έγραφε ότι εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα. Ποια Παπαδάκου; Για τον Αλέξανδρο Τάρκα που καταδιώκει σήμερα ο κ. Σαμαράς, υιοθετώντας ως φαίνεται τις καταγγελίες του επιχειρηματία, τι να πω! Ήταν χρόνια στενός συνεργάτης του Μεσσήνιου ηγέτη και έβαλε το κεφάλι του στον τορβά για τον πρώην πρωθυπουργό γράφοντας βιβλία υπερασπιζόμενος τα πεπραγμένα του στο Σκοπιανό. Όταν τα έγραφε ήταν πατριώτης και έντιμος ο Τάρκας και τώρα ξαφνικά έγινε μέλος συμμορίας; Ντροπή. Όσον αφορά τον Γιάννη Φιλιππάκη, τέλος, συνεργάζομαι μαζί του από το 2011. Μου τον γνώρισε ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός κ. Σαμαράς και του το πιστώνω. Τόσα χρόνια στο κουρμπέτι, όμως, ξέρω καλά να αναγνωρίζω τους εκβιαστές και τα λαμόγια από τους τιμίους και τους εντίμους. Κι αν καταλάβω κάτι είμαι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να πάρω το καπελάκι μου και να φύγω.
Ο Φιλιππάκης για πολλά μπορεί να κατηγορηθεί: Ότι είναι συγκρουσιακός, ότι ανοίγει όλα τα μέτωπα μαζί, ότι… Με βάση όλα όσα έχω ζήσει δίπλα του μόνο, για ένα δεν μπορεί να κατηγορηθεί, ότι είναι διεφθαρμένος. Εάν ήταν, δεν θα ήμουν μαζί του. Ούτε θα έγραφα τίποτε σήμερα. Δεν είναι. Αντιθέτως! Είναι ένας άνθρωπος δύσκολος μεν, με αρχές δε. Αρχές και κώδικες που δεν έχουν όσοι θέλουν να τον βάλουν στο στόμα τους.
Το «έγκλημα» Φιλιππάκη είναι ότι ως εκδότης κάνει δημοσιογραφία και όχι δημόσιες σχέσεις. Το «έγκλημα» Φιλιππάκη είναι ότι αγαπά πολύ την πατρίδα του και δεν δίστασε να καταγγείλει ακόμη και φίλους του όταν ένιωσε ότι την πρόδωσαν. Το «έγκλημα» Φιλιππάκη είναι ότι δεν κοιτά τζάκια και επώνυμα όταν πειστεί ότι έχει γίνει κάτι λάθος. Το «έγκλημα» Φιλιππάκη είναι, τέλος, ότι είναι ανεξάρτητος. Τόλμησε να εκδώσει εφημερίδα χωρίς να ζητήσει δανεικά και αγύριστα με αέρα από τράπεζα. Κι όσοι στεκόμαστε δίπλα του ξέρουμε ότι το ταξίδι μαζί του είχε, έχει και θα έχει πάντα φουρτούνες. Αλλά φουρτούνες που αντιμετωπίζουμε με δικά μας πανιά. Και κουμαντάρουμε το σκαρί μόνο προς τα εκεί που θέλουμε εμείς. Όσα μποφόρ κι αν έχει! Θεωρώ άνανδρο, κατά συνέπεια, να γίνονται πολιτικό σάντουιτς άνθρωποι του Τύπου και να ζητείται η παραπομπή τους στο Ειδικό Δικαστήριο επειδή η κατηγορούσα Αρχή απέτυχε να συντάξει κατηγορητήριο με αποδείξεις εις ό,τι αφορά τη Novartis. Όσα υποστηρίζει η πλειοψηφία για το σκέλος Novartis μπορεί να έγιναν, μπορεί και να μην έγιναν. Το νομικό μας σύστημα, όμως, έναν δρόμο ξέρει σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως είδαμε και με τις αρχειοθετήσεις της κύριας υπόθεσης Novartis: τις αποδείξεις. Ελλείψει αποδείξεων -όσοι νομικοί ξέρουν ότι το κατηγορητήριο της Προανακριτικής στο πρώτο σκέλος είναι σχολική έκθεση- είναι ανεπίτρεπτο να διώκεται ο Τύπος. Φουρτούνες, φουρτούνες… εντάξει, αλλά έρχεται μια στιγμή που γυρίζει ο καιρός.
