Γράφει ο Μανώλης Καψής
Πηγή: capital.gr
Μερικές φορές η επικαιρότητα λες και παίζει παιχνίδια. Κι αν δεν παίζει παιχνίδια, σίγουρα έχει χιούμορ. Να μόλις προχθές, ο Αλέξης Τσίπρας καθ οδόν για την πόλη του Φωτός, κήρυξε τον “αριστερό ανένδοτο” από το μπούνκερ των σοσιαλδημοκρατών στο Βερολίνο. Όλοι μαζί, βροντοφώναξε συγκινημένος, “σοσιαλδημοκράτες, αριστεροί, οικολόγοι και λοιποί προοδευτικοί, πρέπει να αποτρέψουμε τον κίνδυνο της ακροδεξιάς και την επέλαση του νεοφιλελευθερισμού, που ανοίγει τον δρόμο στην ακροδεξιά”.
Η σκέψη βέβαια είναι μάλλον πρωτόγονη. Περισσότερο με σύνθημα μοιάζει, παρά με ανάλυση. Η άνοδος των ακροδεξιών, ξενοφοβικών κινημάτων στην Ευρώπη, αποδίδεται από όλους σχεδόν τους σοβαρούς αναλυτές, σε ταυτοτικά ζητήματα που έχουν να κάνουν με την παγκοσμιοποίηση και τη μετανάστευση, και όχι- ή τουλάχιστον πολύ λιγότερο- με τις οικονομικές πολιτικές.
Όπως σημειώνει ο φιλόσοφος Ivan Krastev “η αποτυχία του φιλελευθερισμού να αντιμετωπίσει το μεταναστευτικό πρόβλημα, όχι η οικονομική κρίση ή η αυξανόμενη κοινωνική ανισότητα, είναι που εξηγεί την αντιφιλελεύθερη στροφή του κοινού”. (Βλ. Ivan Krastev, Μετά την Ευρώπη, εκδόσεις Παπαδόπουλος). Εν πάση περιπτώσει, το σύνθημα ήταν καλό για την περίσταση. Ποιος αντέχει άλλωστε τις αναλύσεις βραδιάτικα… Πόσο μάλλον από τον Αλέξη Τσίπρα στα αγγλικά.
Ευγενείς πάντως οι οικοδεσπότες, δεν του είπαν τίποτα για τον Πάνο Καμμένο, ούτε για τον Παύλο Πολάκη. Τους αρκεί που ο Αλέξης Τσίπρας έχει πλέον αριστερό μεν, καθαρό δε μυαλό… Νομίζουν.
Την επομένη της επιστροφής του από το Παρίσι πάντως και λίγο πριν ξαναφύγει για ταξίδι ο Αλέξης Τσίπρας, οι ερευνητές του Κέντρου φιλελεύθερων μελετών Μάρκος Δραγούμης, παρουσίασαν μια ενδιαφέρουσα μελέτη για την ψήφο των κομμάτων την περίοδο 2012- 2018.
Ο αριστερός ΣυΡιζΑ πάντα θα μας εκπλήσσει…Όπως προκύπτει από την έρευνα, το κόμμα του “μπροστάρη” της αριστεράς και μαχητή της ακροδεξιάς, μάλλον είχε πάντα μια “θολούρα” όσον αφορά τα ιδεολογικά. Για παράδειγμα, την περίοδο 2015-2018 η δεξιά Νέα Δημοκρατία -λένε οι αναλυτές- ταυτίζεται στην κοινοβουλευτική της ψήφο σε μεγάλο βαθμό με τα κόμματα της κυβερνητικής πλειοψηφίας (κατά 57%), απ’ ό,τι με την ομοίως αντιπολιτευτική Χρυσή Αυγή (37%) ή με το ΚΚΕ (35%). Δηλαδή η αντιπολίτευση ψηφίζει χοντρικά, τα νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Δεν ψηφίζει μαζί με τη Χρυσή Αυγή τουλάχιστον.
Τι έκανε ο ΣυΡιζΑ όταν εκείνος ήταν αντιπολίτευση; Το διάστημα 2012-2015; Ο ΣυΡιζΑ, αναφέρει η έρευνα, ταυτίστηκε στην κοινοβουλευτική του ψήφο με τη συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε ποσοστό μόλις 21%, ενώ με τη Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ κατά 70% και με τους ΑΝΕΛ κατά 69%. Δηλαδή ο ΣυΡιζΑ συνέπλευσε με τη Χρυσή Αυγή και τους ΑΝΕΛ και κοινοβουλευτικά και στις πλατείες των αγανακτισμένων. Τις θυμάστε υποθέτω τις αριστερές κρεμάλες; Τα αριστερά συνθήματα “να καεί, να καεί το μπου@@@@ η Βουλή”…
Να ήταν το θολωμένο τους μυαλό; Να θυμηθούμε μήπως τον Νίκο Βούτση, τότε που έλεγε ότι δεν υπάρχουν ευπρόσδεκτες και μη ευπρόσδεκτες ψήφοι; Όταν η Χρυσή Αυγή υπολογιζόταν στις ψήφους για την απλή αναλογική; Να θυμηθούμε τα ταξίδια του Πάνου Καμμένου με τους βουλευτές του ΣυΡιζΑ και της Χρυσής Αυγής, και τον Κασιδιάρη φάτσα κάρτα, στο Καστελόριζο και στα πέριξ; Να θυμηθούμε το Νίκο Παρασκευόπουλο για “την προσπάθεια ένταξης της Χρυσής Αυγής στο κλίμα της Δημοκρατίας”; Να θυμηθούμε τη σύμπραξή ΣυΡιζΑ και Χρυσής Αυγής για να πέσει η κυβέρνηση Σαμαρά; Τι να πρωτοθυμηθούμε;
Ό,τι και να θυμηθούμε, όπως και να το ερμηνεύσουμε, δύσκολα θα μας πείσει ο προηγούμενος ανέντιμος βίος του ΣυΡιζΑ, για τη μάχη που δίνει τώρα ο Αλέξης Τσίπρας κατά της ακροδεξιάς. Όταν για χρόνια με τη στάση του εντός και εκτός κοινοβουλίου, μάλλον νομιμοποίησε την ψήφο και την ύπαρξη της Ακροδεξιάς. (Για να μην θυμηθούμε το φλερτ της Ζωής με το νεοναζιστικό μόρφωμα. Ή τις προτροπές Καμμένου στους μετριοπαθείς οπαδούς του, να λιντσάρουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους)… Μάλλον όψιμος λοιπόν και υποκριτικός ο πόνος του Αλέξη Τσίπρα για την ακροδεξιά.
