Γράφει ο Μανώλης Καψής
Πηγή: capital.gr
Ο Αλ. Τσίπρας μπορεί σίγουρα από χθες το βράδυ να απολαμβάνει το μπαράζ των επαίνων που δέχεται, μαζί με τον κ. Ζάεφ, για την επιτυχή ολοκλήρωση της Συμφωνίας. Υποθέτω, για τον προσωπικό του εγωισμό ειναι μια μεγάλη ικανοποίηση. Και όσοι παρακολουθούν τις ομιλίες του στη Βουλή, σίγουρα θα έχουν διαπιστώσει μια ελαφριά οίηση που εκπέμπει εσχάτως και που συνήθως εκδηλώνεται μαζί με έναν απροκάλυπτο εκνευρισμό. Βάλσαμο, λοιπόν, για τον “εξημερωμένο Λένιν της Μεσογείου” τα θετικά σχόλια των ξένων ηγετών.
Μπορεί ενδεχομένως να σκέφτεται και το μετά. Σύντομα, το ξέρει… θα είναι πρώην. Κάτι θα έχει να γράψει στο βιογραφικό του, εκτός από το Δημοψήφισμα και τα ταμπούρλα. Δεν είναι λίγο.
Απίθανο πάντως να παίξουν ρόλο τα “μπράβο” του Πιερ Μοσκοβισί, που τα έχει και εύκολα για τον κ. Τσίπρα… η του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ στις εκλογές. Αν υποθέσουμε ότι το μέτρο της επιτυχίας της Συμφωνίας θα κριθεί στις κάλπες, σπανίως “η καλοσύνη των ξένων” παίζει κάποιον ρόλο. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Κάτι ξέρουν και οι άλλοι μνημονιακοί πρωθυπουργοί, πριν από την “Πρώτη Φορά”.
Άλλωστε, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, το είπε πολύ ωραία. “Δεν δίστασαν να θυσιάσουν τα συμφέροντά τους, για το κοινό καλό”. Του ξέφυγε; Απίθανο. Δεν ξέρω βέβαια αν ο κ. Τουσκ εννοούσε τα άμεσα, εκλογικά τους συμφέροντα, αλλα σίγουρα αυτό ισχύει για τον Αλ. Τσίπρα. Η Συμφωνία πέρασε απο τη Βουλή, σε αντίθεση με τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης, και αυτο θα φανεί και στις κάλπες.
Γιατί μπορεί η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ να θέλει όσους μετείχαν στα συλλαλητήρια να είναι ακραίοι εθνικιστές, ακροδεξιοί, οπαδοί του Βουκεφάλα και δεν ξέρω εγώ τι άλλο, αλλά φυσικά η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας μετείχαν βέβαια και όλοι αυτοί, και μερικοί χειρότεροι και από αυτούς, αλλά μετείχαν και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που νιώθουν πολύ απλά ότι θίγεται η ταυτότητά τους. Και δεν έχουν καμία σχέση με τους ακραίους. Πολλοί εξ αυτών μπορεί να νιώθουν και αριστεροί. Ορισμένοι εξ αυτών μπορεί να είχαν ψηφίσει και ΣΥΡΙΖΑ. Πιο πιθανό είναι λοιπόν να έχει δίκιο ο “ανώνυμος” βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, που μιλώντας πρόσφατα με τους δημοσιογράφους, εκτίμησε ότι “πάνω από τη Λάρισα” ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται πλέον σε μονοψήφια ποσοστά…
Η συνήθης “ερμηνευτική” θέλει τον Αλέξη Τσίπρα να νιώθει και να είναι κερδισμένος, γιατί πήρε τις κρίσιμες ψηφοφορίες και σχεδόν με άνεση. Να υποθέσουμε ότι ο ωμός κυνισμός του κ. Τσίπρα, η σύμπραξή του με τους προθύμους, ο ευτελισμός της βουλευτικής ιδιότητας, η ενδοκομματική αποστασία, θα του πιστωθούν εκλογικά; Θα του αναγνωρίσουν οι εκλογείς το χάρισμα του Μακιαβέλι; Τελείως απίθανο. Άλλα είναι τα κριτήρια των ψηφοφόρων.
Ο ίδιος μπορεί να νιώθει ικανοποιημένος, βέβαια, γιατί απηλλάγη από τον Πάνο Καμμένο. Τον αναντικατάστατο. Και έτσι οι πρόθυμοι της κεντροαριστεράς μπορούν να βρουν το άλλοθι που αναζητούν εναγωνίως, για να μετακομίσουν στην “ιδεολογική κολυμπήθρα” του ΣΥΡΙΖΑ. Μικρό, πολυ μικρό το κέρδος. Όσο και η απήχηση των περιφερόμενων οπαδών της σύγκλισης του ΣΥΡΙΖΑ με την κεντροαριστερά.
Ο κόσμος της κεντροαριστεράς, ακόμα και εκείνοι που πάντα θεωρούσαν ότι το πρόβλημα με τα Σκόπια πρέπει να λυθεί με έναν αξιοπρεπή συμβιβασμό, δεν ξεχνάει το παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε τις κρεμάλες ούτε το Δημοψήφισμα, ούτε την πελατειακή λογική και τις ιδεοληψίες στην οικονομία. Ακούει Τσίπρα και αλλάζει δρόμο. Απίθανο να βρεθεί έστω και ένας που θα αλλάξει άποψη, επειδή ο κ. Τσίπρας τα βρήκε με τον Ζάεφ.
Την ίδια στιγμή, η σύμπλευση του Αλέξη Τσίπρα με προσωπικότητες του μεγέθους της Κατερίνας Παπακώστα ή της Έλενας Κουντουρά, πόσο μάλλον του Θανάση Παπαχριστόπουλου ή του Βαγγέλη Αντώναρου, μάλλον θολώνει το μήνυμα του “κεντροαριστερού” ΣΥΡΙΖΑ, έστω και χωρίς τον ίδιο τον Πάνο Καμμένο.
Αφήστε, δε, που έτσι όπως εξελίσσεται η κατάσταση, ο πρώην υπουργός Άμυνας μπορεί να βάλει φωτιά στα τέλια. Οι πρώτες βολές για τους συμβούλους του Αλέξη Τσίπρα, που έδιναν εντολές για ποινικές διώξεις στους εισαγγελείς διαφθοράς, μπορεί να ειναι μόνο η αρχή. Ας καθίσουμε να το απολαύσουμε.
Η ψηφοφορία για τη Συμφωνία των Πρεσπών είχε και παράπλευρες απώλειες. Ο κ. Τσίπρας μπορεί να εξασφάλισε την παράταση του βίου της κυβέρνησης, αλλά οι προοπτικές ειναι δυσοίωνες. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες ανήκουν ήδη στο παρελθόν. Οι συντηρητικοί πρώην ψηφοφόροι των ΑΝΕΛ, που νιώθουν οτι ο Πάνος Καμμένος τούς πρόδωσε και στο μείζον θέμα του Μακεδονικού (εκτός από το μνημόνιο), θα στραφούν στον ΣΥΡΙΖΑ ή στη Νέα Δημοκρατία; Πάντως, δεν θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ. Και η απουσία των ΑΝΕΛ απο την επόμενη Βουλή προφανώς ενισχύει τις πιθανότητες για την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας.
Μήπως η διάλυση του Ποταμιού, που ξεκίνησε με τον Σπύρο Δανέλη, θα βοηθήσει τον ΣΥΡΙΖΑ; Οι φιλελεύθεροι ψηφοφόροι του Σταύρου Θεοδωράκη, ακόμα και εκείνοι που συμφωνούν με τη θετική ψήφο στη Συμφωνία των Πρεσπών, έχουν ήδη μετακομίσει στη συντηρητική παράταξη. Και οι κορώνες που ακούστηκαν εντός και εκτός Βουλης από ορισμένους “γαλάζιους” δύσκολα θα τους αλλάξουν άποψη, οσο και αν τους ενοχλούν. Η διάλυση του Ποταμιού, και αυτή, τη Νέα Δημοκρατία ευνοεί.
Συμπέρασμα. Οι τελευταίες εξελίξεις σίγουρα επέτρεψαν στον κ. Τσίπρα να παραμείνει για λίγο ακόμα στην εξουσία. Θα ήταν κέρδος, αν μπορούσε να “γυρίσει” το παιχνίδι. Σε αντίθετη περίπτωση, μάλλον θα οδηγήσουν σε ακόμα βαρύτερη ήττα. Δεν ειναι απαραίτητα κακό…
