Γράφει ο Μπάμπης Παπαδημητρίου
Πηγή: kathimerini.gr
Η αρχική ιδέα του Κοδριγκτώνος ήταν να επιτευχθεί μια ειρηνική «έξωση» του τουρκο-αιγυπτιακού στόλου. Οταν όμως ο Γάλλος ναυτικός de Rigny (γνωστός και ως «οδός Δεριγνύ» δίπλα στην πλατεία Βικτωρίας) έσπευσε να απαντήσει στα απρόκλητα πυρά που δέχτηκε η φρεγάτα «Σειρήνα», ξέσπασε η ναυμαχία στο Ναυαρίνο. Το αποτέλεσμα ήταν να τα μαζέψει ο Ιμπραήμ και να έρθει αργότερα ο Καποδίστριας για να ξεκινήσει η περιπέτεια του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Ο πρόεδρος Μακρόν έχει περισσότερους λόγους (εσωτερικού πολιτικού γοήτρου) από τον Κάρολο Ι΄ να διπλαρώσει με τις φρεγάτες του την επικίνδυνη αρχομανία της Τουρκικής Αρμάδας. Να θυμίσει δηλαδή στον Ερντογάν, ότι δεν μπορεί με το έτσι θέλω να κάνει κουμάντο στην Ανατολική Μεσόγειο. Κόντρα στους διεθνείς κανονισμούς και αδιαφορώντας για τα συλλογικά συμφέροντα των Μεγάλων. Τα ενεργειακά κοιτάσματα στην περιοχή είναι αυτό που οι αναλυτές αποκαλούν Game Changer, η εξέλιξη δηλαδή που μπορεί να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων. Το παίγνιο είναι, εν προκειμένω, γεωπολιτικό. Η ανεξαρτησία της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο, αλλά και η εναλλακτική προς τα αραβικά καύσιμα είναι θέμα σημαντικό. Δείτε πόσο διαφορετικά συμπεριφέρεται η Αμερική επειδή τολμά να μεταλλάσσει και να αξιοποιεί τα ενεργειακά της κοιτάσματα. Και όσο βαδίζει προς την ανεξαρτησία της, τόσο θα ακούγεται λογικό να ζητεί ο Tραμπ (και αύριο κάποιος άλλος…) να πληρώσουν οι Ευρωπαίοι για την άμυνά τους.
Το ίδιο λογική είναι η απαίτηση της Ουάσιγκτον να συγκρατηθεί η κινεζική επέκταση. Παρατηρητές αποδίδουν την κατάργηση του διαγωνισμού για ό,τι έχει απομείνει στο λιμάνι του Πειραιά, τη βιαστική παραχώρηση του έργου αποθηκών στο Θριάσιο, την επιφύλαξη για την πώληση της Εθνικής Ασφαλιστικής και άλλα παρόμοια σε αμερικανική χείρα. Η κινεζική επέλαση πρέπει να σταματήσει· ιδίως η υιοθέτηση της 5ης τεχνολογικής γενιάς στις τηλεπικοινωνίες (5G). Εκτιμάται ότι η καθημερινή δραστηριότητα του πρέσβη Τζέφρεϊ Πάιατ δεν απηχεί μόνον τη σημερινή Ουάσιγκτον. Εξάλλου, μια μεγάλη μερίδα Αμερικανών επικροτεί τις ενέργειες Tραμπ εναντίον της Κίνας. Ο,τι κι αν λένε οι Γερμανοί…
Οι οποίοι εξάλλου βρίσκονται πίσω από τις φήμες για δύο εξελίξεις που μας αφορούν. Σύμφωνα με καλά περιφρουρημένους παράγοντες του Μαξίμου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αποκτήσει ισχυρό προβάδισμα κύρους επειδή κατόρθωσε να πείσει πως είναι ικανός, διαθέτει σχέδιο και, το κυριότερο, σύντομα θα αποκτήσει μια διευρυμένη συμμαχία στην προσπάθειά του να πείσει τους Ευρωπαίους για τις σημαντικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο μεταμνημονιακό πρόγραμμα επιτήρησης της Ελλάδας. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. θέλει να το επιτύχει όσο πιο συναινετικά μπορεί, παρόλο που αυτό δεν θα αλλάξει τίποτε στα μετεκλογικά σχέδιά του. Η αλυσιδωτή μείωση της φορολογίας είναι η ναυαρχίδα σειράς μεταρρυθμίσεων, που θα δρομολογηθούν όλες μέσα στον πρώτο μήνα και θα ολοκληρωθούν στο πρώτο τρίμηνο.
Η ανησυχία του Μαξίμου είναι δικαιολογημένη. Μέτρηση της Pulse (ΣΚΑΪ) έδειξε ότι το 88% πιστεύει πως «χρειάζεται να μειωθούν γενικά οι φόροι». Ο κ. Τσίπρας όμως είναι ταυτισμένος με τη βαριά φορολόγηση. Είναι ο πρωθυπουργός που «κάνει τον σταυρό του» στο όνομα του «υπερπλεονάσματος». Ο μόνος πολιτικός που νομίζει ότι η οικονομία πηγαίνει καλύτερα όταν τα κρατικά έσοδα αυγαταίνουν. Εφτασε ο πρωθυπουργός, σε μια βδελυρή δήλωση, να θεωρεί «προοδευτικούς» μόνον όσους πολίτες θέλουν ένα βαρύ και μεγάλο κράτος.
Δείτε τώρα τον μοναδικό συνδυασμό των δύο εξελίξεων: Η κυρία Μέρκελ, εφόσον το κόμμα της χάσει και άλλο έδαφος στις ευρωεκλογές, θα πιεστεί σε παραίτηση υπέρ της «Ανεγκρετ» μέσα στο φθινόπωρο. Το ντουέτο Γερμανία – Γαλλία θα σπεύσει με τη χαλάρωση των προγραμμάτων σε όσα κράτη υπέφεραν περισσότερο από την κρίση. Στο νέο περιβάλλον, η Ελλάδα θα μπορέσει να επαναδιαπραγματευτεί το Μεσοπρόθεσμο, μέσω νέας περαιτέρω διευθέτησης του χρέους, που θα επιτρέπει μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος «κοντά στο 2%». Θα είναι άραγε αυτό το αποχαιρετιστήριο «δώρο» της «Μούτε» προς τον «τρυφερό Αλέξη»;
