Κύριε Πρόεδρε,
αγαπητέ Γιάννη,
κυρίες και κύριοι,
Χαίρομαι ιδιαίτερα για την παρουσία μου, σήμερα, στην 3η τελετή απονομής των βραβείων βιώσιμης, καινοτόμου και υπεύθυνης επιχειρηματικότητας του Επιμελητηρίου Αθηνών. Θυμάμαι πολύ καλά το 2014, όταν με την ιδιότητα τότε του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, είχα συμμετάσχει στην πρώτη σας τολμηρή πρωτοβουλία, να χαιρετήσετε και να γιορτάσετε επιχειρήσεις οι οποίες πήγαν κόντρα στο ρεύμα και κατάφεραν και διακρίθηκαν και αξίζουν της αναγνώρισης μας. Είμαι εδώ γιατί κάθε θαρραλέα επιχειρηματική πρωτοβουλία είναι, με τον τρόπο της, μια πυξίδα για έναν νέο δρόμο που οδηγεί στην ανάπτυξη, και άρα στην ευημερία για όλους.
Πριν, όμως, μπω, αγαπητέ Πρόεδρε, στο κύριο μέρος της σημερινής μου τοποθέτησης, θα ήθελα να μου επιτρέψετε μία σύντομη παρέμβαση για τα όσα άκουσα σήμερα. Ο κ. Τσίπρας μας είπε στη Βουλή ότι μόλις τώρα συμπληρώνει 100 μέρες στην εξουσία. Γιατί για αυτόν ο χρόνος της διακυβέρνησης μετρά από τότε που δήθεν έβγαλε την χώρα από τα μνημόνια. Δηλαδή από την 21η Αυγούστου του 2018! Πρόκειται για μια πρωτοφανή ομολογία αποτυχίας και μια ακόμα χοντροκομμένη απόπειρα εξαπάτησης.
Ξέραμε ότι η εξουσία έχει φθείρει τον ΣΥΡΙΖΑ. Φαίνεται όμως ότι η αγωνία μπροστά στις επερχόμενες εκλογές κάνει κάποιους να θέλουν να μετρήσουν το χρόνο αλλιώς. Πράγματι, ο χρόνος μετράει αλλιώς. Μόνο που, πλέον, μετρά αντίστροφα. Τα υπόλοιπα είναι ήδη γνωστά.
Ο κ. Τσίπρας είναι, σήμερα, ήδη ο μακροβιότερος, και τολμώ να πω, και ο συνεπέστερος μνημονιακός πρωθυπουργός. Δυστυχώς για την Ελλάδα, μετράει τέσσερα χρόνια στην κυβέρνηση, όχι 100 μέρες. Τέσσερα χρόνια που οι πολίτες τα πλήρωσαν ακριβά –σε φτώχεια και σε φόρους– και γι’ αυτό δεν πρόκειται να τα ξεχάσουν. Όπως δεν ξεχνούν και το μαύρο πρώτο επτάμηνο του 2015 αλλά δεν ξεχνούν και τα ψέματα που έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Ο κ. Τσίπρας πήγε τη χώρα στο χείλος το γκρεμού, διέλυσε τις τράπεζες, επέβαλε capital controls, εξαπάτησε τους Έλληνες με ένα δημοψήφισμα-παρωδία. Και μετά υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο. Και μετά επέβαλε 10 δισ., επαναλαμβάνω 10 δισ. πρόσθετα αχρείαστα μέτρα. Και μετά δέσμευσε τη χώρα σε υψηλά, εξοντωτικά υψηλά πλεονάσματα για πολλά χρόνια. Και μετά υποθήκευσε τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια. Και σήμερα μας κρατά, ακόμα, εκτός αγορών. Τώρα θέλει να ξεχάσουμε όλα όσα ζήσαμε. Αυτό δεν γίνεται. Ούτε έχει νόημα να υποτιμά την αντίληψη των πολιτών.
Η μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων γνωρίζει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πήρε από τους Έλληνες 10 και τους επιστρέφει το 1. Γνωρίζει ότι η κυβέρνηση αυτή διέλυσε τη μεσαία τάξη. Ότι κυνήγησε την επιχειρηματικότητα. Ότι έβαλε ταξικό πρόσημο στις πολιτικές της. Γνωρίζει ότι σήμερα, αυτή η κυβέρνηση, υπονομεύει το μέλλον της χώρας. Γνωρίζει επίσης ότι η οικονομία, παρά τα πανηγύρια κάποιων, παραμένει καθηλωμένη. Ότι οι επενδύσεις έχουν πιάσει πάτο. Ότι οι μισθοί, αντί να αυξάνονται, μειώνονται. Ότι οι νέοι μας συνεχίζουν να αναζητούν ελπίδα στο εξωτερικό. Όλα αυτά, ενώ η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται την οικονομική πολιτική ως ένα παιχνίδι επιδομάτων. Οι Έλληνες αξίζουμε καλύτερα. Και συμφωνώ αγαπητέ Πρόεδρε: μπορούμε καλύτερα.
Η Ελλάδα δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ξαναμπεί στον φαύλο κύκλο μιας πελατειακής πολιτικής που μοιράζει προσωρινή ανακούφιση την ίδια ώρα που πριονίζει το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε όλοι. Η Ελλάδα και οι Έλληνες θέλουν δουλειές και ευκαιρίες ενώ, σήμερα, η κυβέρνηση θέλει να καταδικάσει την κοινωνία σε φτωχοποίηση και σε εξάρτηση από επιδόματα. Όμως οι Έλληνες ξέρουν ότι δεν έχουν τίποτα πια να περιμένουν από αυτή την κυβέρνηση. Και αυτό το κεφάλαιο της παρακμής πρέπει να κλείσει. Η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει μπροστά με υγιή και βιώσιμο τρόπο. Να απελευθερώσει δημιουργικές δυνάμεις. Πρέπει να αλλάξει το κλίμα και η ψυχολογία της αγοράς. Δεν φτάνουν τα επιδόματα-εμείς τα ψηφίζουμε γιατί ξέρουμε ότι υπάρχουν συμπολίτες μου που τα έχουν ανάγκη. Αλλά δεν μπορεί να γίνει, σήμερα, δουλειά στη χώρα με αποσπασματικές κινήσεις. Η χώρα χρειάζεται μια δημιουργική αναγέννηση. Χρειάζεται, κυρίως, μια κυβέρνηση που ξέρει πού θέλει να πάει και πώς θα πάει εκεί.
Πράγματι, μπορούμε. Αλλά μπορούμε με λιγότερους φόρους και εισφορές. Με απλοποίηση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, με επιθετικές αποκρατικοποιήσεις. Με μικρότερο και καλύτερο κράτος που θα λειτουργεί με αξιολόγηση και αξιοκρατία. Με λύσεις που θα δώσουν τη δυνατότητα στους πολλούς που γονάτισαν τα χρόνια της κρίσης να μπορούν να σταθούν ξανά όρθιοι. Στο σχέδιό μας υπάρχει θέση για όλους και θα το κάνουμε πράξη με τη στήριξη των πολιτών, με συμμάχους όλες τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας με αιχμή την υγιή επιχειρηματικότητα.
Κυρίες και κύριοι,
Σήμερα, έχουμε τη μεγάλη χαρά να βραβεύουμε την καινοτομία της κανονικότητας, την καινοτομία της διπλανής πόρτας. Οι τιμώμενες επιχειρήσεις, και διάβασα με πολύ μεγάλη προσοχή την ιστορία όλων των επιχειρηματιών που βραβεύονται σήμερα, δεν είναι παρακλάδια κάποιων πολυεθνικών εταιρειών. Δεν δημιουργήθηκαν από μέλη της επιχειρηματικής ελίτ. Οι περισσότεροι εκ των συντελεστών τους -ιδρυτές, μέτοχοι, εργαζόμενοι- προέρχονται από τη μεσαία τάξη. Είναι απόφοιτοι δημοσίων σχολείων και δημοσίων πανεπιστημίων. Δεν κινήθηκαν στην ασφάλεια ενός προστατευμένου περιβάλλοντος. Αλλά τόλμησαν, εργάστηκαν και δημιούργησαν κάτι πραγματικά ξεχωριστό παλεύοντας σκληρά κάθε μέρα με πολλές αντιξοότητες. Και τους αξίζει κάθε έπαινος γι’ αυτό και ένα θερμό χειροκρότημα.
Τα τελευταία χρόνια πολλοί συμπολίτες μας δοκιμάστηκαν σκληρά. Πολλοί έντιμοι, ικανοί, εργατικοί άνθρωποι, είδαν τα όνειρά τους να γκρεμίζονται, τη ζωή τους να γίνεται χειρότερη, συχνά ανυπόφορη. Όχι απαραίτητα από δικά τους λάθη, αλλά γιατί βρέθηκαν παγιδευμένοι σε αυτόν τον ανεμοστρόβιλο της γενικευμένης κρίσης. Θα σταθούν ξανά όρθιοι και θα προχωρήσουν μπροστά από την κρίση, όταν αυτή η κρίση -από την οποία θα είχαμε βγει οριστικά το 2014 ή τουλάχιστον 2015, όταν βραβεύσαμε για πρώτη φορά τις επιχειρήσεις που εκπροσωπούνται εδώ στο Επιμελητήριο Αθηνών- αποτελέσει οριστικά παρελθόν. Όταν η Ελλάδα αρχίσει να πατά ξανά γερά στα πόδια της. Όταν η χώρα αναπτύσσεται δυναμικά. Όταν ενθαρρύνει τις επενδύσεις και το επιχειρείν. Όταν δημιουργεί νέες και καλύτερες δουλειές. Όταν δίνει ευκαιρίες σε όλους. Όταν όλοι εσείς, οι άνθρωποι της καινοτομίας και της δημιουργίας θα είστε, πράγματι, η πολύτιμη δύναμη μιας οικονομίας με σφρίγος και αυτοπεποίθηση. Μιας οικονομίας που θα μπορέσει να τραβήξει όλη την κοινωνία μπροστά.
Κυρίες και κύριοι,
Οι πρωτοβουλίες σας είναι πραγματικά θαρραλέες. Γιατί η αλήθεια είναι ότι στις μέρες μας, κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα απαιτεί κουράγιο, υπομονή και αντοχή απέναντι στα εμπόδια που αντιμετωπίζει. Πρόσφατα, η Έκθεση Doing Business της Παγκόσμιας Τράπεζας επιβεβαίωσε τη διαρθρωτική στασιμότητα της ελληνικής οικονομίας: Δυστυχώς, η Ελλάδα υποχωρεί 5 θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη (είναι σήμερα στην 72η θέση) ύστερα από 6 θέσεις που είχε ήδη υποχωρήσει το 2017. Ενώ και στον κατάλογο για την Ανταγωνιστικότητα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για το 2018, υποχωρεί και εκεί 4 βαθμίδες -έρχεται μόλις 57η ανάμεσα 140 χώρες.
Πρόκειται, δυστυχώς, για δύο ακόμη διεθνή αρνητικά ρεκόρ αυτής της κυβέρνησης. Με δυσβάσταχτους φόρους και εισφορές, με ελλιπή χρηματοδότηση, με ανεπαρκή τραπεζικό δανεισμό -ειδικά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις- με αμέτρητες στρεβλώσεις στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών. Οι επισημάνσεις αυτές ερμηνεύουν ορισμένα πράγματα: τις αναιμικές επενδύσεις αλλά και, συνολικά, την μειωμένη ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Και αν προστεθούν η ατολμία για μεταρρυθμίσεις, η κωλυσιεργία στις ιδιωτικοποιήσεις η κωλυσιεργία στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και αυτός ο πολυέξοδος, αυτός ο ακριβός κρατισμός, τότε έχουμε τον πλήρη κύκλο της κυβερνητικής αποτυχίας. Μιας αποτυχίας που δυστυχώς αντανακλάται στα επίμονα υψηλά -δυστυχώς απαγορευτικά- επιτόκια δανεισμού τα οποία στην πράξη ανατινάζουν τον μύθο περί «καθαρής εξόδου» στις αγορές. Ενός ακριβού δανεισμού, ανοίγω μια παρένθεση, τον οποίο πληρώνετε και εσείς ουσιαστικά, όσο πιο ακριβος είναι ο δανεισμός για τη χώρα τόσο πιο ακριβός είναι ο δανεισμός για τις επιχειρήσεις. Ακόμα πιο ακριβός ο δανεισμός για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Και, βέβαια, και στις δεσμεύσεις για πολύχρονη λιτότητα οι οποίες διαλύουν το ψέμα του δήθεν τέλους των μνημονίων. Δυστυχώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και στις φθινοπωρινές της προβλέψεις, περιορίζει τους ρυθμούς ανάπτυξης για το 2019-20 στο 2,1% και 2,2%.
Αυτοί οι ρυθμοί ανάπτυξης, αγαπητέ Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, είναι σημαντικά χαμηλότεροι από αυτούς που η χώρα έχει ανάγκη. Αλλά είναι χαμηλότεροι και σε σχέση με οικονομίες που βίωσαν προγράμματα προσαρμογής και βγήκαν, τελικά, από την κρίση, όπως η Πορτογαλία και η Κύπρος. Στη δε πρώτη έκθεση «ενισχυμένης εποπτείας» της περασμένης εβδομάδας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επισήμανε το προφανές: Ότι τα υπερβολικά μεγάλα πλεονάσματα για τα οποία καμαρώνει η κυβέρνηση, προκύπτουν από μια φορολογική αφαίμαξη, από το πάγωμα των πληρωμών του Δημοσίου και από την υποεκτέλεση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Με άλλα λόγια, αυτό το διαβόητο «μαξιλάρι» της Κυβέρνησης φουσκώνει με τον ζωογόνο αέρα τον οποίο στερεί από τους πνεύμονες της πραγματικής οικονομίας. Η Κυβέρνηση υπονομεύει την ανάπτυξη ανοιχτά, για να υπηρετήσει βραχυπρόθεσμες σκοπιμότητες με την πολιτική της: υπερπλεόνασμα, υπερφορολόγηση, μείωση των δημοσίων επενδύσεων, καθυστέρηση στις μεταρρυθμίσεις. Αυτή, δυστυχώς, είναι η συνταγή που κρατά τη χώρα καθηλωμένη.
Κυρίες και κύριοι,
Η απομάκρυνση της σημερινής Κυβέρνησης αποτελεί μια αναγκαία συνθήκη για να πάει η χώρα και η οικονομία μπροστά. Αυτή, όμως, δεν αρκεί. Θα πρέπει να συνοδευτεί από την υιοθέτηση ενός πραγματικά εξωστρεφούς παραγωγικού μοντέλου που θα ενσωματώνει στην παραγωγική διαδικασία και την καινοτομία, την καινοτομική γνώση. Διάβαζα κάπου πρόσφατα ότι από το 1870 άλλωστε, τα 9/10 της αύξησης του συνολικού ακαθάριστου προϊόντος στον πλανήτη οφείλονται στην καινοτομία. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η Ε.Ε. έχει τοποθετήσει την καινοτομία στο επίκεντρο της πολιτικής της για την Ευρώπη του μέλλοντος. Για την Ελλάδα, το στοίχημα αυτό είναι καθοριστικό: από μια οικονομία της «απομίμησης» πρέπει να μεταβούμε γρήγορα σε μια «καινοτόμο οικονομία», με προϊόντα που θα έχουν υψηλή προστιθέμενη αξία, που θα βρίσκουν τις θέσεις τους σε διεθνείς αγορές. Τρεις είναι οι κεντρικοί άξονες του δικού μας αναπτυξιακού σχεδίου, θα σας μιλήσω σύντομα γι’ αυτούς: Πρώτος άξονας είναι η δραστική αλλαγή της δημοσιονομικής πολιτικής. Η μείωση φόρων, η περιστολή των κρατικών δαπανών και η μείωση της φορολογίας αποτελεί την κορωνίδα των παρεμβάσεων μας για την ανάταξη της οικονομίας. Προχωράμε σε μια μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων από το 29% στο 20% εντός μιας δεκαετίας. Και στη μείωση της φορολογίας στα μερίσματα, ιδιαίτερα σημαντική για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις από το 15% στο 5%, ώστε ο πραγματικός συνολικός συντελεστής από το 40% να πάει στο 24% εντός μιας διετίας.
Εδώ επιτρέψτε μου μια παρένθεση: Άκουσα σήμερα τον Πρωθυπουργό να μας λέει ότι μείωσε την φορολογία, μειώνει την φορολογία στις επιχειρήσεις από το 29% στο 28%. Προφανώς ξέχασε ότι με το άρθρο 14 του νόμου 4472/2017 είχε ήδη μειώσει τη φορολογία από το 29% στο 26% για να έρθει τώρα να σας πει ότι την κάνει 28%. Κοιτάξτε κάποια στιγμή η εξαπάτηση σε αυτή τη χώρα πρέπει, επιτέλους να σταματήσει. Δεν μείωσε την φορολογία στις επιχειρήσεις ο κ. Τσίπρας, αύξησε την ψηφισμένη μείωση της φορολογίας από το 26% στο 28%. Και αν πιστέψουμε τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης, η φορολογία θα πέσει τελικά στο 26% το 2021, θα επιστρέψει δηλαδή εκεί που ήταν το 2014.
Δική μας δέσμευση αποτελεί, επίσης, η μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30% εντός μιας διετίας. Μια μείωση του ΕΝΦΙΑ που θα αφορά όλους, όχι μόνον κάποιους, όχι μόνον τους πιο αδύναμους αλλά και τη μεσαία τάξη. Αυτή που κυρίως έχει χτυπηθεί σήμερα από την υψηλή φορολόγηση στην ακίνητη περιουσία. Αλλά μέσα και από τη νέα φιλοσοφία μας για το ασφαλιστικό σύστημα που έχει δαιμονοποιηθεί με απαράδεκτο τρόπο από τη σημερινή κυβέρνηση, δεσμευόμαστε και για μια σταδιακή μείωση των εισφορών από το 20% στο 15%. Ενώ, έχουμε επίσης δεσμευτεί ότι θα μειώσουμε και το ΦΠΑ στην εστίαση από το 24% στο 13%, όπως είχαμε κάνει και το 2013, με θετικά τότε δημοσιονομικά αποτελέσματα κόντρα στις προβλέψεις της τρόικα. Είχαμε δίκιο αγαπητέ Πρόεδρε όταν ισχυριζόμασταν ότι η μείωση του ΦΠΑ θα βελτιώσει τη φορολογική συμμόρφωση. Οι μειώσεις αυτές είναι απαραίτητες για να μένει κάτι, επιτέλους, στην τσέπη των ανθρώπων του κλάδου της εστίασης που τόσα προσφέρουν στην οικονομία μας, χωρίς να τους εξωθούμε αναγκαστικά στην φοροδιαφυγή. Πιστεύουμε ότι αυτές οι γενναίες μειώσεις θα δώσουν μια πραγματική αναπτυξιακή ώθηση. Πολύ μεγαλύτερη από τις άτολμες μειώσεις της σημερινής κυβέρνησης, οι οποίες δεν διορθώνουν τα δικά της λάθη με την υπέρμετρη φορολόγηση των προηγούμενων ετών.
Ο δεύτερος άξονας της πολιτικής μας, για τον οποίο έχω μιλήσει σε πολλές ευκαιρίες αναλυτικά, σχετίζεται με μια ολοκληρωμένη στρατηγική μεταρρυθμίσεων. Σύμφωνα με τον ετήσιο δείκτη «οικονομικής πολυπλοκότητας» η Ελλάδα είναι στην 59η θέση, πίσω από χώρες όπως η Βοσνία, η Αγκόλα, τα Εμιράτα και η Κόστα Ρίκα. Καθόλου τυχαία, επίσης, καταγράφει σημαντική υστέρηση σε κρίσιμους δείκτες, όπως στην ενσωμάτωση της καινοτομίας στην οικονομία αλλά και στην ψηφιακή οικονομία. Είμαστε με το ζόρι στην 26η θέση ανάμεσα στις 28 χώρες της Ευρώπης. Γι’ αυτό και πρέπει να δοθεί ξεκάθαρη προτεραιότητα σε εκείνους τους κλάδους που έχουν δυνατότητες παροχής σημαντικής προστιθέμενης αξίας. Όπως για παράδειγμα η βιομηχανία, χώρος που κατ’ εξοχήν ευνοεί την ανάπτυξη της καινοτομίας. Τα μερίδια της μεταποίησης, της μεγάλης μεταποίησης, αλλά και της μικρής μεταποίησης είναι πολύ μικρά συγκριτικά με άλλους τομείς όπως ο τουρισμός.
Τέτοιες πολιτικές μπορεί να αναλάβει ένα «έξυπνο κράτος». Το οποίο αναζητά κατάλληλες συνέργειες ανάμεσα στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα πυροδοτώντας έτσι μία συνολική δυναμική. Έχουμε εισηγηθεί, ανάμεσα σε πολλές άλλες προτάσεις, την ανάπτυξη επιχειρηματικών πάρκων που θα λειτουργούν ως οργανωμένοι υποδοχείς επιχειρήσεων αλλά και ως ενδιάμεσοι φορείς αδειοδότησης. Έχουμε επιμείνει στην απλούστευση των αδειοδοτήσεων, με κατάργηση ενός εντελώς απαρχαιωμένου συστήματος περιβαλλοντικής αδειοδότησης με βάση τις οχλήσεις και με διατήρηση μόνο των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Με σύμπτυξη των οικοδομικών αδειών με αυτές της χρήσης γης. Με θεσμοθέτηση ιδιωτικών φορέων αδειοδότησης και σίγουρα, με την απλοποίηση των χωροθετήσεων νέων περιοχών για επιχειρηματική δραστηριότητα.
Θέλουμε, επίσης, να ενοποιήσουμε όλες τις δομές προώθησης εξαγωγών σε έναν νέο φορέα, στο υπουργείο Εξωτερικών. Αλλά, όπως σωστά είπατε, αγαπητέ Πρόεδρε, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δώσουμε στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ώστε να μπορούν να ενσωματώσουν την καινοτομία και να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα για την επόμενη ημέρα. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το γνωρίζετε κι εσείς εξάλλου καλύτερα, η έλλειψη επαρκούς τραπεζικής χρηματοδότησης είναι σήμερα το κορυφαίο εμπόδιο στην ανάπτυξη των ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Γι’ αυτό και το ολοκληρωμένο σχέδιο που έχουμε παρουσιάσει για την τόνωση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία έχει τόσο μεγάλη σημασία. Και γι’ αυτό και είναι σημαντικότατο να αντιμετωπιστεί με πιο δραστικό τρόπο το πρόβλημα των κόκκινων δανείων ώστε οι τράπεζες, απελευθερωμένες πια από αυτό το βάρος, να μπορούν να χρηματοδοτήσουν την πραγματική οικονομία. Είναι μεγάλο πρόβλημα και όλες οι λύσεις οι οποίες προέρχονται από την ίδια την αγορά και προφανώς δεν επιβαρύνουν τον Έλληνα φορολογούμενο είναι ευπρόσδεκτες στον βαθμό που κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση.
Και ταυτόχρονα, θα πρέπει να αναδιαμορφώσουμε όλο το ρυθμιστικό πλαίσιο ώστε να μη λειτουργεί αποτρεπτικά για την ανάληψη επιχειρηματικών σχεδίων. Οι υπέρμετρες φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις, αλλά και διάφορες άλλες στρεβλώσεις στην αγορά εργασίας, στην αγορά προϊόντων καθηλώνουν τις επιχειρήσεις σε μικρή κλίμακα δραστηριοτήτων. Πολλοί προτιμούν αγαπητέ Πρόεδρε να παραμείνουν μικροί σήμερα. Είναι καλύτερο μερικές φορές να είσαι κάτω από το ραντάρ. Όμως χρειαζόμαστε να κάνουμε το ανάποδο, χρειαζόμαστε περισσότερα κίνητρα για εξαγορές και συγχωνεύσεις. Είναι απαραίτητο ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις να αποκτήσουν κρίσιμο μέγεθος για να μπορούν να είναι ανταγωνιστικές. Είναι καλύτερα να έχεις ένα μικρότερο ποσοστό σε μια εξωστρεφή ανταγωνιστική, γρήγορα αναπτυσσόμενη εταιρεία, παρά ένα μεγαλύτερο ποσοστό σε μια επιχείρηση χωρίς μέλλον.
Και βέβαια είναι πολύ σημαντική η λειτουργία ενός πτωχευτικού δικαίου που θα παρέχει μία πραγματική «δεύτερη ευκαιρία» σε περιπτώσεις επιχειρηματικής αποτυχίας. Έχουμε μιλήσει αναλυτικά για το σχέδιο μας για τη δεύτερη ευκαιρία επιχειρήσεων που σήμερα δεν μπορούν να σταθούν στα πόδια τους. Όπως ακόμη είναι αναγκαίες οι στοχευμένες παρεμβάσεις για την προώθηση της ψηφιακής καινοτομίας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, μέσα από την καθιέρωση θεσμών συνεργασίας μεταξύ της ακαδημαϊκής έρευνας της βιομηχανίας με clusters επιχειρήσεων και με την ενεργό συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα σε αυτές τις πρωτοβουλίες. Θέλω να σταθώ λίγο στα clusters, στις ομάδες επιχειρήσεων που έχουν κάποιο κοινό ενδιαφέρον. Αντιπροσωπεύουν, σήμερα, το 39% των θέσεων εργασίας στην Ευρώπη με το 55% των μισθών. Στη χώρα μας τα ποσοστά αυτά είναι πολύ μικρότερα με αποτέλεσμα πολλές ελληνικές επιχειρήσεις να μένουν αποκομμένες από συνέργειες που θα τους επιτρέψουν να αξιοποιήσουν πλήρως το παραγωγικό δυναμικό τους. Και βέβαια, ξεχωριστή έμφαση απαιτείται στη νεοφυή επιχειρηματικότητα, τα startups, τα οποία πρέπει να αποκτήσουν όχι απλά πρόσβαση στην χρηματοδότηση, αλλά πρέπει να υποστηριχθούν από ένα συνολικό πλαίσιο πολιτικών που θα ενθαρρύνουν τις επιχειρήσεις στα πρώτα τους δύσκολα βήματα. Χαίρομαι ιδιαίτερα για την αναφορά την οποία έκανε πριν ο Γρηγόρης Αρναούτογλου για νέες επιχειρηματικές προσπάθειες οι οποίες ξεκίνησαν μέσα στην κρίση, σε πολύ αντίξοες συνθήκες και οι οποίες σήμερα βρίσκονται εδώ για να βραβευτούν για την επιχειρηματική τους επιτυχία. Πράγματι, η κρίση γέννησε μια νέα επιχειρηματικότητα, άλλαξε τα πρότυπα, άλλαξε τις προτεραιότητες νέων ανθρώπων. Τους έσπρωξε προς την επιχειρηματικότητα, τους έκανε να αναλάβουν ρίσκα να γίνουν πιο δημιουργικοί. Και αυτήν την προίκα της κρίσης θα πρέπει όχι απλά να τη διαφυλάξουμε αλλά να την ενισχύσουμε με κάθε τρόπο.
Τρίτος άξονας της πολιτικής μας είναι η διάχυση της ευημερίας όχι μόνον στους μετόχους αλλά και στους εργαζόμενους των επιχειρήσεων. Σήμερα, δυστυχώς, οι αμοιβές στον ιδιωτικό τομέα παραμένουν καθηλωμένες σε χαμηλά επίπεδα. Πριν από δύο μόλις μέρες δημοσιεύθηκαν τα στοιχεία της έκθεσης της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) για το 2017: οι μισθοί στην Ελλάδα το 2017 μειώθηκαν κατά 3,5%, όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη αυξήθηκαν κατά σχεδόν 2%. Η Κυβέρνηση που καμώνεται ότι είναι υπέρ των ασθενέστερων, είναι αυτή που με την δική της πολιτική μειώνει τα εισοδήματά τους. Και η μείωση της ανεργίας στηρίζεται ολοένα και περισσότερο σε συμβάσεις μερικής απασχόλησης. Αλλά δυστυχώς, με αυτούς τους ρυθμούς αποκλιμάκωσης, η ανεργία θα επιστρέψει στα προ κρίσης επίπεδα το 2030.
Εμείς πιστεύουμε ότι οι αποδοχές των εργαζομένων πρέπει να ακολουθούν την πορεία της απασχόλησης και της παραγωγικότητας. Σε αυτό το πλαίσιο, η αύξηση, αγαπητέ Πρόεδρε, του κατώτατου μισθού που θα συμφωνείται ύστερα από ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις είναι, μια εξέλιξη, απόλυτα καλοδεχούμενη. Κατά την άποψη μας ο υπο-κατώτατος μισθός πρέπει να καταργηθεί αμέσως. Ενώ η εργασιακή νομοθεσία προφανώς πρέπει να εφαρμόζεται απαρέγκλιτα χωρίς εκπτώσεις σε βάρος των εργαζομένων και του υγιούς ανταγωνισμού. Όσες επιχειρήσεις βραβεύεστε σήμερα, αλλά και πολλές άλλες που διακρίνονται παρά τις δυσκολίες, γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ότι η επιτυχία κάθε επιχείρησης εξαρτάται από τους ίδιους τους εργαζόμενους της. Ικανοποιημένοι και ευχαριστημένοι εργαζόμενοι σημαίνει καλές και επιτυχημένες επιχειρήσεις.
Γι’ αυτό και θα το ξαναπώ, μιλώντας πάντα τη γλώσσα της αλήθειας: Εμείς δεσμευόμαστε να μειώσουμε τις φορολογικές και ασφαλιστικές επιβαρύνσεις για όλες τις επιχειρήσεις, να διαμορφώσουμε ένα περιβάλλον φιλικό που θα ευνοεί τις επενδύσεις. Θέλουμε από εσάς, αγαπητέ Πρόεδρε, να επενδύσετε και εσείς στην επιτυχία των επιχειρήσεων σας. Με σωστό σχεδιασμό, τήρηση της νομιμότητας και του ανταγωνισμού. Θα είμαστε δίπλα σας για να αναπτυχθούν οι επιχειρήσεις που θα τολμήσουν να αυξήσουν την κερδοφορία τους. Θέλουμε και εσείς -μεγάλες αλλά και μικρές επιχειρήσεις- να λειτουργείτε ως μέρος της κοινωνίας, προσφέροντας ασφάλεια αλλά και μέρισμα ευημερίας στους εργαζομένους, αλλά και στηρίζοντας τις τοπικές κοινωνίες μέσα στις οποίες δραστηριοποιείστε. Είναι η ώρα να προχωρήσουμε σε μία βαθιά αλλαγή στην ίδια την κουλτούρα των επιχειρήσεων. Και το πως αντιλαμβανόμαστε επιτέλους την επιχειρηματικότητα σε αυτή τη χώρα, με ένα κράτος που δεν θα πνίγει την ιδιωτική πρωτοβουλία και έναν επιχειρηματικό κόσμο, που δεν θα ζει απομονωμένος σε έναν κλοιό πρόσκαιρου κέρδους, αλλά στην καρδιά μιας ευημερούσας κοινότητας πολιτών.
Τέλος, θα ήθελα πολύ σύντομα να αναφερθώ στα ζητήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης. Η Ελλάδα, δυστυχώς, παραμένει ουραγός στις χώρες του ΟΟΣΑ στην εφαρμογή ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης αλλά και σε προγράμματα κατάρτισης και επανεκπαίδευσης των εργαζομένων. Αυτό πρέπει να αναστραφεί με τη συνεργασία των ίδιων των επιχειρήσεων, καθώς τα δημόσια οικονομικά δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος της χρηματοδότησης τέτοιων προγραμμάτων. Όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, στην Ιρλανδία όπου επιχειρήσεις του ίδιου κλάδου, της ίδιας περιφέρειας σχηματίζουν οι ίδιες δίκτυα κατάρτισης, με την υποστήριξη ενός Εθνικού Ταμείου Κατάρτισης της χώρας προκειμένου να επιμεριστούν το κόστος εκπαίδευσης. Ξέρω ότι το επιμελητήριο σας κ. Πρόεδρε έχει καταθέσει πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις για το πως η επιχειρηματική κοινότητα μπορεί να συμμετέχει σε αυτή την μεγάλη προσπάθεια επανακατάρτισης και απόκτησης νέων δεξιοτήτων για να μπορείτε και εσείς στη συνέχεια να βρίσκετε το εργατικό δυναμικό το οποίο αναζητείτε.
Και φυσικά, πρέπει να δούμε συνολικά πώς η Παιδεία θα αποτελέσει δύναμη ανάπτυξης για τη χώρα. Όπως συμβαίνει σε άλλες οικονομίες, στην Κύπρο, τη Γερμανία, την Ολλανδία, σχεδόν σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες. Το περασμένο Σάββατο παρουσιάσαμε αναλυτικά το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας για την Παιδεία, το μάθημα της επιχειρηματικότητας, ο επαγγελματικός προσανατολισμός, η πρακτική άσκηση από το γυμνάσιο και το λύκειο έχουν κομβικό ρόλο στο πρόγραμμα μας. Μόνο που αυτό μπορεί να εφαρμοστεί σε ανοιχτά σχολεία και σε σύγχρονα πανεπιστήμια.
Θα έχω τη χαρά σε λίγο να βραβεύσω μια νέα κοπέλα, την Ελένη-Μαρία. Η Ελένη-Μαρία μπήκε πρώτη στο τμήμα οργάνωσης και διοίκησης του Πανεπιστημίου Πειραιά. Γνωρίζω πολύ καλά πόσο κόπιασε η ίδια και πόσα στερήθηκε η οικογένεια της για να τη στηρίξει. Δική μου δέσμευση είναι ότι θα κάνουμε τα πάντα ώστε η προσπάθεια η δική της αλλά και όλων των παιδιών και των οικογενειών να πιάσει τόπο. Να εγγυηθούμε τα αυτονόητα, να σπουδάσει σε ένα σύγχρονο, καλό πανεπιστήμιο που θα προάγει τη γνώση και θα της δώσει ευκαιρίες να προχωρήσει στη ζωή της. Ένα πανεπιστήμιο που δεν θα είναι άνδρο ανομίας, όπως συμβαίνει σήμερα στα περισσότερα ιδρύματα της χώρας. Είναι χρέος μας απέναντι σε κάθε νέα και νέο αυτής της χώρας και ειδικά τους λιγότερο προνομιούχους.
Αγαπητοί φίλοι,
Οι επιχειρήσεις που σήμερα βραβεύονται προάγουν την καινοτομία που τόσο χρειαζόμαστε ως χώρα. Είναι προσπάθειες που δεν προέκυψαν, απλώς, ως κινήσεις ανάγκης για οικονομική επιβίωση σε δύσκολες συνθήκες. Αλλά ως ευρηματικές πρωτοβουλίες που προσφέρουν ξεχωριστά προϊόντα, ξεχωριστές υπηρεσίες σε πολλούς διαφορετικούς τομείς: από την μεταποίηση και τον πρωτογενή τομέα μέχρι τις ψηφιακές υπηρεσίες και τη γαστρονομία.
Όλοι, όμως, οι επιχειρηματίες που βραβεύουμε σήμερα ενώνονται από ένα αόρατο νήμα: τη σκληρή δουλειά σε αντίξοες συνθήκες, την επιμονή να ξεπερνάτε μεγάλες δυσκολίες, την πίστη ότι διαθέτετε ένα μοναδικό προϊόν, μια μοναδική υπηρεσία, που αξίζει την εμπιστοσύνη των πελατών σας. Εξάλλου όπως μας δίδασκε ένας καθηγητής επιχειρηματικότητας στο πανεπιστήμιο μου, η επιχειρηματική επιτυχία είναι 10% έμπνευση και 90% σκληρή δουλειά και ιδρώτας. Είναι καιρός η υγιής επιχειρηματικότητα να βρει ξανά τη θέση που της αξίζει στην αξιακή πυραμίδα της πατρίδας μας. Για αυτό σας βραβεύουμε, γι’ αυτό αναγνωρίζουμε την επιτυχία σας. Και εύχομαι τα παραδείγματά σας να βρουν πολλούς μιμητές.
Σας θέλουμε συμμάχους στην προσπάθειά μας να χτίσουμε μια καλύτερη Ελλάδα. Εμείς σας εμπιστευόμαστε να επενδύσετε στον τόπο μας. Να δημιουργήσετε περισσότερες, καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Εμπιστευθείτε και εμάς να συμπορευθούμε για μια Ελλάδα της προόδου, της προκοπής, της δημιουργίας. Γιατί, πράγματι, μαζί μπορούμε! |
|
