Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, παρευρέθη σήμερα σε εκδήλωση που συνδιοργάνωσε η Γενική Γραμματεία Πολιτικού σχεδιασμού του κόμματος με το Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής για τα ζώα συντροφιάς. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, και αφού άκουσε τις τοποθετήσεις των ομιλητών, έκανε την ακόλουθη παρέμβαση:
«Χαίρομαι πολύ που συμμετέχω σε αυτήν την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκδήλωση, η οποία συνδιοργανώνεται από την Γραμματεία Στρατηγικού Σχεδιασμού και Επικοινωνίας και από το Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κ. Καραμανλής. Ο Χρ. Ταραντίλης μας μίλησε στην αρχή περιγράφοντας αυτό το πλαίσιο των εκδηλώσεων, ως εκδηλώσεις εκτός πλαισίου. Θα τολμούσα να τον διορθώσω, λέγοντας του ότι είναι εκδηλώσεις εκτός του συνηθισμένου πλαισίου για τα συνηθισμένα θέματα που συζητάμε στον δημόσιο διάλογο.
Ένα από τα μεγάλα προβλήματα τα οποία εντοπίζω όταν συζητάμε με τους συνεργάτες μου για τον καινούργιο ρόλο των κομμάτων σε μια κοινωνία που αλλάζει με πολύ μεγάλη ταχύτητα, έχει ακριβώς να κάνει με το γεγονός ότι τα κόμματα και ο πολιτικός λόγος συχνά δεν τέμνονται με μια κοινωνία η οποία έχει πια άλλα ενδιαφέροντα, άλλες αναζητήσεις, και άλλες προτεραιότητες. Νομίζω ότι πολύ σωστά αναφερθήκατε στον τρόπο και στην ένταση με την οποία τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τα δικαιώματα, με τη φροντίδα των ζώων, των ζώων συντροφιάς, αρχίζουν να μπαίνουν στον δημόσιο διάλογο, και αφορούν ειδικά τη νέα γενιά.
Είμαι λοιπόν, εδώ, όχι μόνο για να στηρίξω με την παρουσία μου αυτή τη δράση, της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και για έναν ακόμα λόγο ο οποίος είναι πάρα πολύ απλός: αγαπώ πολύ τα ζώα. Αλλά ταυτόχρονα δεν έχω την απαίτηση από όλους τους συμπολίτες μου να αγαπούν τα ζώα όσο τα αγαπώ εγώ. Έχω όμως την απαίτηση να τα σέβονται ως έμβια όντα τα οποία έχουν και αυτά τον δικό τους συναισθηματικό κόσμο.
Άκουσα και σημείωσα μια σειρά από εξαιρετικά ενδιαφέρουσες προτάσεις από τους πολύ διακεκριμένους ομιλητές τους οποίους έχουμε σήμερα καλέσει στην σημερινή εκδήλωση. Και καταγράφω καταρχάς ως πρώτη κεντρική προτεραιότητα την ανάγκη για έναν ουσιαστικό εκσυγχρονισμό του νομικού πλαισίου που διέπει το πλαίσιο προστασίας των ζώων στην πατρίδα μας. Αναφέρθηκαν οι ομιλητές στην τραγικά αποτυχημένη προσπάθεια της σημερινής Κυβέρνησης να εισάγει ένα καινούργιο νομοθετικό πλαίσιο το οποίο υπό το βάρος μιας μεγάλης δημόσιας αντίδρασης αναγκάστηκε πολύ σύντομα να το πάρει πίσω. Το έκανε αυτό διότι ενώ συζήτησε, υποτίθεται, με τους αρμόδιους, τους Δήμους, την κεντρική ένωση, τις φιλοζωικές οργανώσεις, τους κτηνιάτρους, τελικά, φαίνεται ότι δεν έλαβε υπόψη καθόλου τις παρατηρήσεις οι οποίες έγιναν στο πλαίσιο αυτού του διαλόγου. Ως Νέα Δημοκρατία δεν έχουμε καμία πρόθεση να επαναλάβουμε το ίδιο λάθος.
Είναι δέσμευση μου εντός των πρώτων 6 μηνών της νέας διακυβέρνησης -εφόσον μας εμπιστευτούν οι Έλληνες να κυβερνήσουμε τη χώρα- η Ελλάδα να αποκτήσει ένα σύγχρονο νομικό πλαίσιο το οποίο δεν θα έχει σε τίποτα να ζηλέψει από τα πιο προχωρημένα νομικά πλαίσια τα οποία έχουν σήμερα Ευρωπαϊκές σύγχρονες, Ευρωπαϊκές χώρες.
Έχω σημειώσει μια σειρά από ζητήματα τα οποία θα ήθελα εν τάχει να θέσω στον δημόσιο διάλογο, και τα οποία αποτελούν και αντικείμενο προσωπικού προβληματισμού και συζήτησης με τους συνεργάτες μου για να καταλήξουμε τελικά, σε μια πρόταση η οποία θα είναι καλά επεξεργασμένη και πολύ ουσιαστική. Ένα πρώτο ζήτημα το οποίο μου έκανε εντύπωση είναι τα ζητήματα των αρμοδιοτήτων. Εξ’ όσων γνωρίζω, η περιβόητη βάση για το τσιπάρισμα των ζώων βρίσκεται, σήμερα, στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης το οποίο κανονικά θα πρέπει, στη δική μου αντίληψη, να ασχολείται με τα παραγωγικά ζώα και όχι με τα ζώα συντροφιάς. Αντίθετα όμως, είναι το Υπουργείο Εσωτερικών -το Υπουργείο το οποίο έχει την εποπτεία της τοπικής αυτοδιοίκησης- που θα πρέπει να έχει και την κεντρική αρμοδιότητα καθώς δεν νοείται κανένα ουσιαστικό πλαίσιο προστασίας των ζώων χωρίς την συνεργασία της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Το δεύτερο το οποίο θα ήθελα να σταθώ έχει να κάνει με την έννοια της κακοποίησης και την έννοια της εγκατάλειψης ενός ζώου. Δε θέλω να σταθώ στην αυτονόητη αποκρουστικότητα των συμβάντων βάρβαρης κακοποίησης ζώων, τα οποία, δυστυχώς με πολύ μεγάλη συχνότητα αναδεικνύονται από τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας. Όμως στο δικό μου το μυαλό και η εγκατάλειψη ενός ζώου συνιστά ουσιαστικά μια μορφή κακοποίησης και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Αυτό σημαίνει ότι δεν παίρνουμε ένα σκυλάκι ή ένα γατάκι, επειδή έρχονται τα Χριστούγεννα και στη συνέχεια αισθανόμαστε ότι μπορούμε να το αφήσουμε ελεύθερο επειδή δε μας βολεύει, επειδή δεν ήταν αυτό το οποίο περιμέναμε, χωρίς να υπάρχουν συνέπειες για μια τέτοια κίνηση. Αυτό σημαίνει βέβαια ότι και το πλαίσιο της εκπαίδευσης των οικογενειών, των νέων παιδιών, σχετικά με τις ευθύνες της ανάληψης ενός ζώου κατοικίας θα πρέπει να ενισχυθεί. Θα πρέπει τα νέα παιδιά, οι οικογένειες να καταλαβαίνουν ότι το να έχεις ένα ζώο είναι μια πράξη ευθύνης. Δεν είναι απλά το ζώο, κάτι το οποίο μας χαρίζει πολύ μεγάλη χαρά, αλλά απαιτεί και το ίδιο το ζώο να του δείξουμε τον ίδιο σεβασμό και την ίδια αφοσίωση που αυτό μας δίνει παντελώς ανιδιοτελώς. Όταν συζήτησα με τη μικρή μου την κόρη για το πώς θα αποκτήσουμε ένα καινούριο ζώο -αφού δυστυχώς τα δύο αδέσποτα ζώα που είχαμε υιοθετήσει συμπλήρωσαν τα χρόνια ζωής τους- συζήτησα πολύ εκτενώς μαζί της για να της εξηγήσω ακριβώς αυτό το πλαίσιο. Και αυτή η συζήτηση πρέπει να γίνεται και να καλλιεργείται σε κάθε οικογένεια, η οποία σκέφτεται σήμερα να αποκτήσει ένα ζώο.
Κάτι ακόμα: Η ιδιοκτησία ενός ζώου δε μπορεί να αποτελεί φορολογικό τεκμήριο. Αυτό, λοιπόν, το δηλώνω ρητά και κατηγορηματικά. Έχουν φορολογηθεί τα πάντα, ας μη φορολογήσουμε και τα ζώα συντροφιάς. Αυτό το ξεχνάμε τελείως. Δεν πρόκειται να υπάρχει καμία τέτοια ρύθμιση, ούτε καμία τέτοια υπόνοια ρύθμισης στο φορολογικό πλαίσιο το οποίο θα εισάγουμε εμείς.
Πώς αντιμετωπίζει η αστυνομία τα περιστατικά καταγγελίας κακοποίησης ζώων; Υπάρχει σήμερα, στην Ελληνική Αστυνομία, ένα γραφείο προστασίας ζώων, ένας πενταψήφιος αριθμός, τον οποίο να καλούμε όταν υπάρχει ένα ζήτημα το οποίο αφορά στα ζώα; Δε συμβαίνει αυτό. Υπάρχουν συσκευές ανίχνευσης, τσιπ, σήμερα, στην Ελληνική Αστυνομία όταν θέλουμε να δούμε αν ένα ζώο είναι τσιπαρισμένο; Προφανώς και δεν υπάρχει. Αυτό που συμβαίνει είναι το αντίστοιχο του να λέμε ότι θέλουμε να εντοπίζουμε μεθυσμένους οδηγούς, χωρίς να έχουμε συσκευές αλκοτέστ. Άρα, το τσιπάρισμα αποτελεί κεντρική προτεραιότητα οποιασδήποτε πολιτικής, διότι ενισχύει την επώνυμη σχέση ιδιοκτησίας μεταξύ του ιδιοκτήτη και του ζώου. Και θα πρέπει να κάνουμε ό,τι χρειάζεται ώστε όσο το δυνατόν περισσότερα ζώα να είναι τσιπαρισμένα.
Τελικά στόχος μας θα πρέπει να είναι, εντός ενός εύλογου χρονικού διαστήματος -να το συζητήσουμε τι είναι ρεαλιστικός και εφικτός στόχος- κανένα ζώο αδέσποτο, κανένα ζώο κακοποιημένο. Αυτός πρέπει να είναι ο μακροπρόθεσμος στόχος της Ελληνικής Πολιτείας, ως προς την αντιμετώπιση των ζώων συντροφιάς. Διότι αυτό πραγματικά συμβαίνει στις Ευρωπαϊκές χώρες, τις πιο προχωρημένες. Δεν υπάρχουν αδέσποτα ζώα και φαντάζομαι ότι τα περιστατικά κακοποίησης ζώων είναι ελάχιστα. Αυτός πρέπει να είναι και ο στόχος τον οποίο θα θέσουμε εμείς. Αυτό σημαίνει, όμως, ότι πρέπει να συζητήσουμε για το πλαίσιο αναπαραγωγής των ζώων. Αν έχουμε ήδη έναν πολύ μεγάλο αριθμό αδέσποτων ζώων, πώς περιορίζουμε την αναπαραγωγή σήμερα; Πουλάμε, παραδείγματος χάριν ή δεν πουλάμε ζώα σε Pet Shops; Είναι ένα ερώτημα το οποίο έχω. Ξέρω ότι διάφορες χώρες δεν επιτρέπουν την πώληση των ζώων σε Pet Shops. Με ποιο τρόπο προχωράμε και γίνονται οι στειρώσεις και ποιο είναι το πλαίσιο το οποίο διέπει τις στειρώσεις των αδέσποτων ζώων; Όλα αυτά είναι ζητήματα, τα οποία πρέπει να τα συζητήσουμε. Όπως πρέπει να συζητήσουμε και με τους κτηνιάτρους για το πλαίσιο της τιμολόγησης του τσιπαρίσματος των ζώων. Διότι σήμερα υπάρχει από ότι γνωρίζω ένας τιμοκατάλογος, ο οποίος σε ένα βαθμό είναι οικονομικά επιβαρυντικός για μια οικογένεια. Προσθέτει ένα κόστος σε μια οικογένεια, η οποία θέλει να αποκτήσει ένα ζώο, όταν το κόστος του ίδιου του τσιπ είναι ένα κόστος το οποίο είναι πάρα πολύ χαμηλό.
Επιμένω πάρα πολύ στα ζητήματα της εκπαίδευσης. Στη σημασία των προγραμμάτων που με πολλή χαρά άκουσα ότι ήδη υπάρχουν στα σχολεία μας, για να μπορέσουμε να ενημερώσουμε τη νέα μας γενιά, τα παιδιά μας, από το Δημοτικό, για τα δικαιώματα των ζώων, αλλά και για τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνουμε όταν αποκτούμε ένα ζώο συντροφιάς.
Επίσης, δε νοείται καμία σωστή πολιτική στα ζητήματα των ζώων συντροφιάς, χωρίς τη στενή συνεργασία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, χωρίς την ανάδειξη βέλτιστων πρακτικών και χωρίς να μπορούμε να έχουμε επίσης μετρήσιμα στατιστικά στοιχεία για το ποιοι Δήμοι κάνουν τελικά πραγματικά καλή δουλειά στο αντικείμενο αυτό και ποιοι δεν κάνουν καλή δουλειά. Ποια καταφύγια δουλεύουν καλά. Ποιο είναι το πλαίσιο λειτουργίας των καταφυγίων προστασίας των ζώων. Αν είναι υπερβολικά αυστηρό ή όχι και πως μπορούμε να βοηθήσουμε τις εθελοντικές οργανώσεις, το φιλοζωικό κίνημα, τις φιλοζωικές οργανώσεις -που τόσο πολύ προσφέρουν σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια- να κάνουν τη δουλειά τους πιο εύκολα χωρίς περιττές γραφειοκρατικές διαδικασίες και χωρίς εμπόδια τα οποία τελικά δυσχεραίνουν την ίδια τη λειτουργία τους.
Και βέβαια θέλω να σας πω ότι η Νέα Δημοκρατία έχει ζητήσει να αναθεωρηθεί το άρθρο 24, το οποίο αφορά συνολικά την προστασία του περιβάλλοντος. Θα είμαστε πολύ ανοιχτοί στο πλαίσιο αυτής της συζήτησης: να μπορούμε να εντάξουμε και μια διάταξη η οποία αποτυπώνει και Συνταγματικά τα δικαιώματα των ζώων.
Κλείνοντας, θέλω για άλλη μια φορά να ευχαριστήσω τη Γραμματεία Προγράμματος, το Ινστιτούτο, τους εξαιρετικούς ομιλητές μας για μια διαφορετική εκδήλωση από τις συνηθισμένες εκδηλώσεις που κάνουν τα πολιτικά κόμματα. Να πω σε όλους τους αρμόδιους οι οποίοι βρίσκονται σήμερα εδώ, ότι ο διάλογος τον οποίο έχουμε ξεκινήσει θα συνεχιστεί και ότι περιμένουμε από εσάς τις συγκεκριμένες σας προτάσεις σχετικά με το νομικό πλαίσιο το οποίο πρέπει να διέπει το καθεστώς προστασίας των ζώων. Και να ζητήσω και κάτι ακόμα: την ενότητα την οποία δείξατε στην αντίδραση σας στο εκτρωματικό νομοσχέδιο Τσιρώνη, να τη δείξετε με τον ίδιο δημιουργικό τρόπο όταν θα έρθετε να καταθέσετε τις δικές σας προτάσεις για το πώς πρέπει να εκσυγχρονιστεί το θεσμικό πλαίσιο. Είμαστε πάντα πολύ καλοί στη χώρα μας στο να ασκούμε κριτική -και εδώ η κριτική η οποία ασκήθηκε ήταν εξαιρετικά τεκμηριωμένη και δικαιολογημένη- είμαστε λιγότερο καλοί όταν πρέπει να συνθέτουμε απόψεις για να καταλήγουμε σε μια κοινή συνισταμένη. Αυτό λοιπόν θα ζητήσω από εσάς.
Και βέβαια, ο τελικός διαιτητής πρέπει να είμαστε εμείς, η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία. Αλλά αυτό το οποίο μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι θα υπάρχει ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο προστασίας των ζώων, σύγχρονο, Ευρωπαϊκό, το οποίο θα ενσωματώνει τις βέλτιστες πρακτικές στα ζητήματα αυτά, εντός του πρώτου εξαμήνου της νέας διακυβέρνησης. Και ότι το πλαίσιο αυτό θα συνδιαμορφωθεί με ανθρώπους οι οποίοι αποδεδειγμένα έχουν προσφέρει πολλά στην προσπάθεια προστασίας των ζώων και γνωρίζουν το αντικείμενο πολύ καλύτερα από εμάς.
Σας ευχαριστώ και πάλι πάρα πολύ για την παρουσία σας, και συγχαρητήρια στη Γραμματεία και στο Ινστιτούτο για την εξαιρετική αυτή πρωτοβουλία».
