Πρωτολογία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης
Κύριε Τσίπρα, διέκρινα μία ένταση και έναν εκνευρισμό στην πρωτολογία σας. Μάλλον ο αέρας της Θεσσαλονίκης την οποία επισκεφτήκατε δεν βοήθησε την ψυχολογική σας διάθεση, ίσως γιατί στο Μετρό δεν σας υποδέχθηκαν μουσαμάδες, αλλά ένα πραγματικό εργοτάξιο. Και εξακολουθείτε, κύριε Τσίπρα, σε κάθε εμφάνισή σας στη Βουλή από αυτό εδώ το βήμα, όταν κάνετε αναφορές στη οικονομία να παρουσιάζετε μία κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, όπως την παραδώσατε -κατά την άποψή μας- ιδιαιτέρως ωραιοποιημένη. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, δεν έχετε καταφέρει ακόμα να απαντήσετε σε ένα ουσιαστικό ερώτημα: Εάν τα πράγματα, κύριε Τσίπρα, στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 2019 πηγαίναν τόσο καλά, γιατί χάσατε τις εκλογές με σχεδόν 10 μονάδες;
Και αν τα πράγματα σήμερα πηγαίνουν όσο άσχημα τα παρουσιάσατε σήμερα, γιατί η εικόνα της κοινωνίας -και δεν θα αναφερθώ στις δημοσκοπήσεις που αποτυπώνουν την πρόθεση ψήφου, αλλά σε εκείνες τις πιο ουσιαστικές μετρήσεις που αποτυπώνουν το δείκτη αισιοδοξίας στην ελληνική κοινωνία- γιατί η εικόνα αυτή είναι τελείως διαφορετική από την εικόνα την οποία εσείς παρουσιάζετε σήμερα εδώ, από το βήμα της Βουλής.
Φοβάμαι ότι τα μαθήματα από την προηγούμενη διακυβέρνησή σας, αλλά και από την ετυμηγορία της κάλπης, δεν τα έχετε πάρει ακόμα. Και εξακολουθείτε και σήμερα να κάνετε μία απεγνωσμένη προσπάθεια να εμφανιστείτε ως υπέρμαχος, εσείς, αυτών τους οποίους διαλύσατε στην κυριολεξία με τις δικές σας πολιτικές.
Ανακαλύψατε τώρα τους μικρομεσαίους και τη μεσαία τάξη. Εσείς, που την υπερφορολογήσατε βάναυσα και την οδηγήσατε σε μία κατάσταση απόλυτης απελπισίας. Δεν αναφερθήκατε σήμερα -ίσως και το κάνατε εν τη ρύμη του λόγου σας, ίσως να το κάνατε συνειδητά- στην πρόθεσή σας να μειώσετε το ΦΠΑ στην εστίαση στο 6%. Όταν συναντάτε τους επιχειρηματίες και είστε μόνος σας τους τα λέτε αυτά. Στη Βουλή δεν μπορείτε να τα πείτε όμως, διότι θυμούνται πάρα πολύ καλά οι άνθρωποι του κλάδου της εστίασης ότι εσείς πήγατε τον ΦΠΑ από το 13 στο 24%. Και έρχεστε τώρα για να πλειοδοτήσετε, να πείτε ότι θα κατέβει στο 6%.
Πάμε, λοιπόν, να απαντήσω ένα-ένα στα δύο βασικά σας επιχειρήματα, όπως παρουσιάζονται και στην ερώτησή σας και όπως τα αναπτύξατε στην πρωτολογία σας. Το πρώτο επιχείρημα είναι ότι τα πράγματα στην οικονομία πήγαιναν πολύ άσχημα πριν τον κορονοϊό και το δεύτερο επιχείρημά σας είναι ότι τα μέτρα τα οποία έχει πάρει η κυβέρνηση είναι ανεπαρκή και θα έπρεπε να δώσουμε πολλά περισσότερα σε πολλούς περισσότερους.
Ξεκινώ, λοιπόν, με το πρώτο επιχείρημά σας. Ποια είναι η κατάσταση της οικονομίας σήμερα; Είναι πραγματικά τόσο άσχημη, ήταν τόσο άσχημα τα πράγματα το τελευταίο τρίμηνο του 2019, όπως τα παρουσιάζετε; Ξέρετε, η αξιοπιστία μιας οικονομίας μετριέται με πολλούς τρόπους. Κάποιοι είναι πιο υποκειμενικοί, ο Δείκτης Οικονομικής Εμπιστοσύνης, μια μέτρηση του πώς αντιλαμβάνεται η ίδια η αγορά και οι καταναλωτές την οικονομική πορεία της χώρας. Δεν χρειάζεται να σας πω πώς εκτινάχθηκε ο Δείκτης της Οικονομικής Εμπιστοσύνης μετά τις εκλογές.
Υπάρχει όμως και ένα πολύ αντικειμενικό μέτρο σύγκρισης οικονομικής απόδοσης. Και αυτό δεν είναι άλλο από το πώς οι αγορές αποτιμούν την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Διότι οι αγορές είναι αυτές οι οποίες μας δανείζουν, θα εξακολουθούν να μας δανείζουν και πρέπει να μας δανείζουν με λογικό επιτόκιο, για να μπορούμε να αναχρηματοδοτούμε ένα πολύ μεγάλο δημόσιο χρέος το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, φυσικά επί δικών σας ημερών αυξήθηκε.
Πάμε, λοιπόν, να δούμε, κύριε Τσίπρα, όταν εσείς δανειστήκατε τελευταία φορά με 10ετές ομόλογο, με τι κόστος δανεισμού βγήκατε: 3,9%, στις 12/3/2019. Η Ελληνική Δημοκρατία σε συνθήκες πανδημίας, μεγάλης οικονομικής κρίσης, δανείστηκε με επιτόκιο 1,57%.
3,9 – 1,57. Αυτή είναι η καλύτερη απάντηση στους ισχυρισμούς σας περί της συνολικής πορείας της ελληνικής οικονομίας.
Και, βέβαια, επειδή δεν είμαστε μόνοι μας σε αυτόν τον κόσμο, αλλά δρούμε μέσα σε ένα καθεστώς μιας οργανωμένης οικονομικής κοινότητας που δεν είναι άλλη από την ευρωζώνη, αξίζει να σας διαβάσω στα αγγλικά το πρωτότυπο κείμενο από τα συμπεράσματα του Eurogroup της 11ης Ιουνίου 2020: «We commend the Greek authorities for the quick and decisive policy response, both in containing the outbreak of the virus and in taking the necessary economic and fiscal support measures».
Τι μας λέει, λοιπόν, το Eurogroup; Ότι «τα καταφέρατε καλά και στη διαχείριση της πανδημίας» κάτι το οποίο για εσάς, όπως έχουμε ξανασυζητήσει, ήταν περίπου αυτονόητο, δεν κάναμε τίποτα το ιδιαίτερο, κάναμε απλά αυτά τα οποία έπρεπε να κάνουμε, ακολουθήσαμε τις συμβουλές και τις κατευθύνσεις των άλλων χωρών. Ας το προσπεράσω αυτό. Νομίζω ότι όλοι έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους για το αν πραγματικά η χώρα συνολικά συστρατεύτηκε σε αυτήν την προσπάθεια. Αλλά έρχεται το Eurogroup εδώ πέρα και μας συγχαίρει για την έκταση της οικονομικής αντίδρασης και των μέτρων τα οποία έχουμε πάρει. Προφανώς, θα μου πείτε «τι σημασία έχει εδώ πέρα τώρα το Eurogroup, εμείς θα έπρεπε να ήμασταν πολύ πιο γαλαντόμοι και ας ρισκάρουμε ενδεχομένως και μία κόντρα με την Ευρώπη».
Πάνω σε αυτά, θα σας πω ότι η στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η αξιοπιστία την οποία έχει η χώρα πια καταφέρει να κερδίσει στην Ευρώπη, είναι μία αξιοπιστία την οποία την πιστωνόμαστε, όχι μόνο σήμερα αλλά σε βάθος χρόνου. Και φυσικά αντανακλάται και στο γεγονός ότι μπορέσαμε να εξασφαλίσουμε από το διαφαινόμενο μεγάλο πακέτο στήριξης, το οικονομικό, ένα πολύ σημαντικό ποσό το οποίο θα χρηματοδοτήσει την αναπτυξιακή πορεία της ελληνικής οικονομίας. Όχι φέτος, όμως, κύριε Τσίπρα, αλλά από το 2021 και μετά.
Η περιβόητη, λοιπόν, ύφεση, στην οποία αναφέρεστε, δεν είναι ύφεση, κύριε Τσίπρα, είναι ανάπτυξη. Ένα τοις εκατό αναπτύχθηκε η ελληνική οικονομία το τέταρτο τρίμηνο του 2019. Και το πρώτο τρίμηνο του 2020, κύριε Τσίπρα, ως δια μαγείας και κόντρα στις δικές σας προβλέψεις, η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε μόλις 0,9%. Πόσος ήταν ο μέσος όρος συρρίκνωσης στην υπόλοιπη ευρωζώνη, κύριε Τσίπρα; Πόσος ήταν; Το ξέρετε; Πόσος ήταν; 3,6%. Τέσσερις φορές μικρότερη συρρίκνωση, κύριε Τσίπρα, και εσείς εδώ πέρα μιλάτε για «ύφεση Νέας Δημοκρατίας» και «ύφεση Μητσοτάκη».
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει, με πολύ απλά λόγια, κύριε Τσίπρα, ότι η ελληνική οικονομία είχε μπει στο 2020 με μεγάλη αναπτυξιακή ορμή και ότι η απόδοση της ελληνικής οικονομίας τους πρώτους δύο μήνες του 2020, ήταν πολύ υψηλή, πολύ καλύτερη από το μέσο όρο της ευρωζώνης. Σημαίνει βέβαια, ναι, και ότι η ελληνική οικονομία τελικά, τουλάχιστον ως προς τον Μάρτιο του 2020, χτυπήθηκε λιγότερο απ’ ό,τι η υπόλοιπη Ευρώπη. Αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.
Σπεύδουν σήμερα πολλοί διεθνείς οίκοι να αναθεωρήσουν τις προβλέψεις τους, οι οποίες μιλούσαν για μία ελληνική οικονομία η οποία θα χτυπηθεί πολύ περισσότερο από το μέσο ευρωπαϊκό όρο, βλέποντας ότι τα καταφέρνουμε καλά όχι μόνο στην αντιμετώπιση της πανδημίας, αλλά και στον περιορισμό των οικονομικών επιπτώσεων από αυτήν την πρωτοφανή υγειονομική κρίση.
Και να σας πω και κάτι; Δεν είχα πρόθεση να μπω σε αυτήν τη συζήτηση. Αλλά, κάποια στιγμή καλό είναι, κύριε Τσίπρα, να κάνουμε και ένα συνολικό απολογισμό, τώρα πια που έχουμε στη διάθεσή μας όλα τα στοιχεία, τι ακριβώς έγινε τη δική σας τετραετία. Κυβερνήσατε 4,5 χρόνια. 2015-’16, ’17, ’18 και το μισό ’19. Να δούμε απολογιστικά τι έγινε αυτά τα τέσσερα χρόνια, από το ’15 μέχρι το ’18, που ήσασταν αποκλειστικά υπεύθυνοι για τη διαχείριση της οικονομίας;
Τι έγινε, κύριε Τσίπρα, αυτά τα τέσσερα χρόνια; Ποιος ήταν ο συνολικός ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας αυτά τα τέσσερα χρόνια; Τον ξέρετε; Να σας συμβουλεύσουν λίγο εδώ πέρα οι δικοί σας; Ποιος ήταν; Τέσσερα χρόνια. Δεν μιλάω για το ’15 μόνο. Μιλάω για τα τέσσερα χρόνια. Τον έχετε κύριε Τσίπρα; Να σας τον πω εγώ: 0,7% όταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ο μέσος όρος ήταν 2,3%, ο χαμηλότερος ρυθμός ανάπτυξης στην Ευρώπη. Αυτά είναι τα κατορθώματά σας.
Και μετά έρχεστε και πολυδιαφημίζετε τις δικές σας οικονομικές επιδόσεις. Αλλά, εν πάση περιπτώσει νομίζω ότι όλα αυτά ανήκουν σε ένα βαθμό στο παρελθόν, έχουν κριθεί και στις εκλογές του Ιουλίου, ας συζητήσουμε περισσότερο για το σήμερα και για το αύριο και για όλα αυτά τα οποία πρέπει να γίνουν ακόμα στην ελληνική οικονομία.
Τι κάναμε εμείς από τη στιγμή που ξέσπασε η κρίση; Καλό είναι να τα θυμίσουμε και σε αυτήν την αίθουσα, να τα ακούσουν και πάλι οι Έλληνες πολίτες. Με το ξέσπασμα της υγειονομικής κρίσης θωρακίσαμε αμέσως το Σύστημα Υγείας με 280 εκατομμύρια. Δώσαμε έκτακτο επίδομα -δώρο, αμοιβή, επιβράβευση, όπως θέλετε πείτε το- σε όλους τους εργαζόμενους στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Μας κόστισε περίπου 90 εκατομμύρια. Αξιοποιήσαμε δωρεές. Κάναμε 4.300 προσλήψεις νοσηλευτών και γιατρών. Διπλασιάσαμε, μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, τις κλίνες εντατικής θεραπείας. Ξεπεράσαμε τις 1.000. Και έχουμε, ήδη, δρομολογήσει ένα σχέδιο, ώστε να μπορέσουμε να φτάσουμε εντός των επόμενων μηνών, περίπου στον ευρωπαϊκό μέσο όρο ως προς τις κλίνες, τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Μας παραδώσατε 565, κύριε Τσίπρα, 565. Εσείς, που πολυδιαφημίζατε το Εθνικό Σύστημα Υγείας και το δήθεν ενδιαφέρον σας γι’ αυτό. Και εμείς θα μπορέσουμε μέσα σε ένα χρόνο αυτές να τις διπλασιάσουμε.
Οκτακόσιες-πενήντα χιλιάδες επιχειρήσεις, δυο εκατομμύρια εργαζόμενοι, τέθηκαν συνολικά υπό την προστασία της πολιτείας. Απαγορεύτηκαν οι απολύσεις και καθιερώθηκε αποζημίωση 800 ευρώ σε υπαλλήλους, σε επαγγελματίες και 600 ευρώ σε επιστήμονες. Το κράτος κάλυψε ασφαλιστικές εισφορές. Νομοθετήσαμε τη μείωση του ενοικίου. Μετατέθηκε η εξόφληση όλων των οφειλών. Παρατάθηκαν ως το Σεπτέμβριο, σε πρώτη φάση, τα επιδόματα ανεργίας, όπως και εκείνα 120.000 αυτοαπασχολούμενων στον κλάδο του τουρισμού.
Για τις επιχειρήσεις, για τη ρευστότητα των επιχειρήσεων, διατίθενται, όπως γνωρίζετε πολύ καλά, αυτή τη στιγμή 7 δισεκατομμύρια από το Ταμείο Εγγυοδοσίας σε επιχειρήσεις με την εγγύηση σε ύψος 80% του ελληνικού Δημοσίου. Και πριν από αυτό έτρεξε το πρόγραμμα του ΤΕΠΙΧ. Το ΤΕΠΙΧ, πράγματι, ήταν ένα πρόγραμμα το οποίο έδινε τη δυνατότητα στις τράπεζες να βάλουν τραπεζικά κριτήρια στο δανεισμό τον οποίο έδιναν σε επιχειρήσεις. Και η αλήθεια είναι ότι οι τράπεζες στο ΤΕΠΙΧ ήταν αρκετά αυστηρές στις εταιρείες τις οποίες χρηματοδότησαν. Αυτή είναι μία πραγματικότητα. Αλλά το ΤΕΠΙΧ ΙΙ έτρεξε με πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς από ό,τι είχε τρέξει το αντίστοιχο ΤΕΠΙΧ επί δικών σας ημερών.
Θα περιμένουμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τον τρόπο με τον οποίο οι τράπεζες θα ανταποκριθούν στο καινούργιο πρόγραμμα του Ταμείου Εγγυοδοσίας. Εκεί πέρα περιμένω ότι δεν θα ζητήσουν από τις επιχειρήσεις τον ίδιο βαθμό εξασφαλίσεων, καθώς το κράτος έρχεται και εγγυάται το μεγαλύτερο μέρος του δανείου. Και πιστεύω ότι από αυτό το πρόγραμμα ένα σημαντικό κεφάλαιο ρευστότητας θα κατευθυνθεί στην πραγματική οικονομία. Στα ζητήματα, λοιπόν, που αφορούν τη στήριξη των επιχειρήσεων, δεν βλέπω να υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ της δικής σας και της δικής μας πρότασης.
Και, βέβαια, η επιστρεπτέα προκαταβολή, την οποία σπεύσατε με τόσο μεγάλη ευκολία να απαξιώσετε, είναι ένα πρόγραμμα από το οποίο σήμερα, κύριε Τσίπρα, έχουν ωφεληθεί παραπάνω από 50.000 επιχειρήσεις. Έχουμε ήδη ανακοινώσει ότι το πρόγραμμα θα ενισχυθεί και θα ξεπεράσει τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ. Και επειδή εσείς μπορεί να μην συναντηθήκατε στη δική σας περιοδεία με επιχειρήσεις οι οποίες αξιοποίησαν το πρόγραμμα αυτό, να σας αναφέρω ορισμένα παραδείγματα μόνο από επιχειρήσεις μικρές και μεγαλύτερες, οι οποίες για πρώτη φορά με τόσο μεγάλη ταχύτητα είδαν ενίσχυση ρευστότητας από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Εταιρεία αγροτικών προϊόντων με έναν μόνο εργαζόμενο, στην Ηλεία, πήρε 4.000 ευρώ. Άλλη επιχείρηση, με επιπλωμένα δωμάτια στην Αργολίδα, πήρε 6.500 ευρώ. Μεγαλύτερες επιχειρήσεις, επιχείρηση διανομής βιβλίων και Τύπου στις Κυκλάδες που έχασε 110.000 ευρώ σε τζίρο, πήρε 60.000 ευρώ. Εταιρεία χρωμάτων στη Θεσσαλονίκη, που και αυτή είχε απώλειες τζίρου που ξεπέρασαν τα 100.000 ευρώ, εισέπραξε 75.000 ευρώ. Είναι σημαντικά ποσά αυτά. Σημαντική στήριξη ρευστότητας για πολλές επιχειρήσεις. Και η δεύτερη φάση της επιστρεπτέας προκαταβολής θα ενισχύσει ακόμα περισσότερο επιχειρήσεις που το έχουν σήμερα ανάγκη.
Όλα αυτά αθροίζονται τελικά στο ποσό για το οποίο μιλήσαμε. Είναι τα κονδύλια τα οποία και σήμερα που μιλάτε από αυτό το βήμα επιλέγετε, κύριε Τσίπρα, να αγνοείτε. Είναι κονδύλια τα οποία δόθηκαν την κατάλληλη στιγμή. Ούτε εμπροσθοβαρώς ούτε οπισθοβαρώς, όπως γράφετε στην ερώτησή σας. Δόθηκαν με το βάρος που απαιτεί η κάθε χρονική στιγμή, ώστε και να υπάρχει αποτέλεσμα, αλλά και να υπάρχουν εφεδρείες για την επόμενη στιγμή.
Μιλήσατε πολύ για τα ζητήματα του κόσμου της εργασίας και θα μιλήσω στη συνέχεια για το πρόγραμμα «Συν-εργασία». Αλλά θέλω να αναφέρω και στην Εθνική Αντιπροσωπεία ότι η στήριξη προς τις επιχειρήσεις δεν είναι μια στήριξη η οποία έρχεται χωρίς ελέγχους για τη συμμόρφωση με τους νέους κανόνες. Το τελευταίο τρίμηνο έχουν γίνει παραπάνω από 88.000 έλεγχοι, από το ΣΕΠΕ, την ΕΛ.ΑΣ. από τη Γενική Γραμματεία Εμπορίου, από την Αρχή Διαφάνειας, σε επιχειρήσεις, σε χώρους εργασίας. Ο πρώτος μας στόχος είναι να προστατεύσουμε τους εργαζόμενους, αλλά και τους πελάτες, από ανεύθυνες πρακτικές που τους εκθέτουν σε περιττούς κινδύνους.
Για εμάς η υποχρεωτική χρήση μάσκας, όπου αυτή επιβάλλεται, οι αναγκαίες αποστάσεις, όλα τα μέτρα θα εποπτεύονται αυστηρά από όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Είναι ένα δείγμα σεβασμού και προστασίας των συνανθρώπων μας που εργάζονται. Και θα επιμείνω ότι η εφαρμογή των μέτρων αυτών, ιδιαίτερα στους κλάδους του τουρισμού και της εστίασης, πρέπει να γίνεται με απόλυτη συμμόρφωση στις υποδείξεις των ειδικών. Και η πολιτεία θα εξακολουθεί να είναι πάρα πολύ αυστηρή ως προς τους ελέγχους που θα κάνει σε επιχειρήσεις και θα επιβάλει, όπου αυτό απαιτείται, τα ανάλογα πρόστιμα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από την αρχή της υγειονομικής περιπέτειας είχα τονίσει ότι το βάρος αυτής της κρίσης πρέπει να το επιμεριστούμε με τρόπο δίκαιο. Πρώτα απ’ όλα το κράτος, μετά οι επιχειρήσεις, τελευταίοι οι εργαζόμενοι. Για να υπάρξει όμως αποτέλεσμα, η διαδικασία αυτή πρέπει να είναι ρεαλιστική. Ρεαλιστική στη βάση της και δυναμική στην εφαρμογή της. Να αντιστοιχεί με τις συνθήκες της πραγματικής οικονομίας, αλλά και να εναλλάσσει με ευελιξία τα τακτικά με τα στρατηγικά στοιχεία.
Ακριβώς αυτό επιχειρεί να κάνει το πρόγραμμα «Συν-Εργασία» για την απασχόληση. Το πρόγραμμα αυτό είναι μια σύμπραξη της πολιτείας με τις δυνάμεις της παραγωγής. Έχει ως κεντρική του προτεραιότητα να μη χαθούν πολλές θέσεις εργασίας. Δεν υπάρχει ανάπτυξη χωρίς επιχειρήσεις που να δημιουργούν νέο πλούτο. Όπως δεν υπάρχουν και επιχειρήσεις που προκόβουν χωρίς εργαζόμενους που προκόβουν και αυτοί μαζί τους.
Η εργασία είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη της οικονομίας. Είναι, όμως, ταυτόχρονα και ατομικό δικαίωμα που εξασφαλίζει την κοινωνική συνοχή. Η ανεργία σημαίνει πάνω απ’ όλα αδικία. Όποιος, λοιπόν, σήμερα σε αυτήν την αίθουσα επικαλείται κοινωνική ευαισθησία, οφείλει πριν απ’ όλα να δώσει μάχη για τη δουλειά. Και αυτό θα γίνει εάν η εργασία σε αναστολή συνδυαστεί για ένα διάστημα με την ενίσχυση της πραγματικής απασχόλησης με βάση την πραγματική ζήτηση.
Δεν γίνεται ένα εστιατόριο, ένα ξενοδοχείο το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπο με πολύ μειωμένο τζίρο να κρατά όλες τις ημέρες ενεργό όλο το προσωπικό του, ανεξάρτητα από την πληρότητά του. Χωρίς πελατεία τα έξοδα θα λυγίσουν την επιχείρηση, στέλνοντας τελικά στην ανεργία τους εργαζόμενους. Σε αντίθετη κατεύθυνση, μεγάλη ζήτηση με λίγο προσωπικό, θα σήμαινε κακή εξυπηρέτηση και κακές υπηρεσίες.
Αυτές, λοιπόν, οι πρωτόγνωρες συνθήκες στην αγορά εργασίας απαιτούν λύσεις ρεαλιστικές, τολμηρές -και το τονίζω αυτό- προσωρινές. Προσωρινές για να αντιμετωπίσουμε αυτήν την έκτακτη κατάσταση. Και αυτό ακριβώς έρχεται να υπηρετήσει το Πρόγραμμα «Συν-Εργασία».
Ως τα τέλη Οκτωβρίου επιχειρήσεις που είδαν τον τζίρο τους να γκρεμίζεται, που τώρα έχουν λιγότερη δουλειά, θα μπορούν να προσαρμόζουν ανάλογα το χρόνο εργασίας των υπαλλήλων τους. Οι τελευταίοι, ωστόσο, θα διατηρούν σχεδόν τον ίδιο μισθό και όλα τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα, έστω και για τις μισές ημέρες απασχόλησης. Η «Συν-Εργασία», αξιοποιώντας το ευρωπαϊκό πρόγραμμα SURE, έρχεται να καλύψει αυτό το μέρος της διαφοράς στην αμοιβή. Και, βέβαια, έχουμε ένα σταθερό κατώτατο όριο και αυτό δεν είναι άλλο από τον βασικό μισθό. Και, βέβαια, έχουμε και την απαγόρευση των απολύσεων για όλους όσοι εντάσσονται στο πρόγραμμα.
Οι επιχειρήσεις οι οποίες χτυπήθηκαν τους δίνεται έτσι η δυνατότητα να ορθοποδήσουν, γιατί; Γιατί απαλλάσσονται από ένα μέρος του βάρους του μισθολογικού κόστους. Οι εργαζόμενοι, από την άλλη πλευρά, διατηρούν τις δουλειές τους. Με άλλα λόγια, από τα επιδόματα ανεργίας η κυβέρνηση προκρίνει την επιδότηση της εργασίας -αυτή είναι η βασική φιλοσοφική μας διαφορά- και αντί για τα λουκέτα, επιλέγει την απασχόληση. Και προκειμένου να σώσει θέσεις εργασίας δημιουργεί και αξιοποιεί αυτό το σύστημα, το καινούργιο πρόγραμμα το οποίο ονομάσαμε «Συν-Εργασία».
Ξέρετε, κύριε Τσίπρα, πού έχει τις ρίζες του αυτό το πρόγραμμα; Στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Ποιος ήταν ο πρώτος ο οποίος το εφάρμοσε; Εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στη Γερμανία από σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση, με πολύ μεγάλη επιτυχία. Έχει έρθει η ώρα να καταλάβετε -και να καταλάβουν οι επικριτές μας- ότι αυτή η κυβέρνηση, μια κεντροδεξιά φιλελεύθερη κυβέρνηση, γνωρίζει πολύ καλά πότε το κράτος πρέπει να παρεμβαίνει για να στηρίζει τον κοινωνικό του ρόλο και πότε πρέπει και μπορεί να επιτρέπει στην επιχειρηματικότητα να δράσει δημιουργικά.
Εξακολουθείτε και σήμερα, αντιπολιτεύεστε -σας το έχω πει αρκετές φορές αλλά φαίνεται ότι εξακολουθείτε να έχετε την ίδια τακτική- μια κυβέρνηση η οποία υπάρχει μόνο στο φαντασιακό σας κόσμο. Αυτή η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση, την οποία δήθεν παρουσιάζετε στις ομιλίες σας, πολύ απλά δεν υπάρχει. Γιατί αυτή η κυβέρνηση όταν χρειάστηκε στήριξε τον κόσμο της εργασίας, έριξε χρήματα στην αγορά και απέδειξε ότι σε στιγμές κρίσης το κράτος πρέπει να είναι παρών και να αξιοποιεί όλα τα «πυρομαχικά» τα οποία έχει στη διάθεσή του.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα επιμείνω στη γλώσσα της αλήθειας. Η ευημερία της χώρας προφανώς και πληγώθηκε από το πέρασμα του ιού. Ναι, φέτος θα έχουμε ύφεση, σημαντική ύφεση, ενώ βρισκόμασταν σε τροχιά ανάπτυξης. Και ναι, αυτό το καλοκαίρι θα είναι ένα καλοκαίρι πολύ διαφορετικό το οποίο θα απαιτήσει την κινητοποίηση όλων των δυνάμεων της κοινωνίας, ώστε το καλό όνομα της Ελλάδος να γίνει τίτλος κάτω από τον οποίο θα γράψουμε το κεφάλαιο αναγέννησης της οικονομίας.
Ανοίγω μια παρένθεση, κύριε Τσίπρα, για άλλη μία φορά επιμένετε να ισχυρίζεστε ότι η εικόνα την οποία έχουν οι πολίτες για την κυβέρνηση και για τη συνολική πορεία της χώρας είναι αποτέλεσμα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης τα οποία, όπως είπατε, «μπουκώνουμε» με κρατικό χρήμα. Λες και η καμπάνια, η οποία έγινε, ενημέρωσης για τον κορονοϊό, ήταν πεταμένα λεφτά. Όχι, πεταμένα λεφτά ήταν οι διαφημίσεις των ΔΕΚΟ τις οποίες βάζατε εσείς επί δική σας κυβέρνησης για να στηρίζετε μόνο εφημερίδες που στήριζαν εσάς.
Φαντάζομαι το ίδιο δεν ισχύει και για τον ξένο Τύπο. «Μπουκώσαμε» και τον ξένο Τύπο με λεφτά; Δώσαμε διαφημίσεις στη «Wall Street Journal»; Στους «Financial Times»; Στους «New York Times»; Όλοι αυτοί οι οποίοι σήμερα μιλάνε με καλά λόγια για τη χώρα μας και οι οποίοι κάνουν τη σύνδεση μεταξύ της αποτελεσματικής αντιμετώπισης της υγειονομικής κρίσης και της δυνατότητας ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, είναι και αυτοί «χρηματοδοτούμενοι» από την ελληνική κυβέρνηση; Όχι, κύριε Τσίπρα. Βλέπουν την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα έχει να κάνει με το γεγονός ότι όσο καλύτερα αντιμετωπίζει κανείς την υγειονομική κρίση, τόσο ενισχύεται η εικόνα της χώρας και τόσο τελικά θα είναι ευκολότερη η επάνοδος σε μια ταχύτερη και σε μια δυναμικότερη ανάκαμψη.
Σας μίλησα, ήδη, για το τι έγινε το πρώτο τρίμηνο του 2020. Και θα ήθελα πραγματικά να μου δώσετε τη δική σας ερμηνεία για το πως είναι δυνατόν μια οικονομία ή οποία -κατά τα δικά σας λεγόμενα- τα πήγαινε χειρότερα από την υπόλοιπη Ευρώπη, να βρίσκεται το πρώτο τρίμηνο του 2020 με τέσσερις φορές μικρότερη ύφεση από την υπόλοιπη Ευρώπη. Με τα νούμερα τα πηγαίνετε καλά. Μηχανικός είστε. Εξηγείστε μου, παρακαλώ πολύ, πώς συμβαίνει αυτό; Πώς μπορεί να γίνει αυτό αριθμητικά, εάν η πορεία της οικονομίας το πρώτο δίμηνο δεν ήταν πολύ καλύτερη από την υπόλοιπη πορεία της Ευρώπης; Πως είναι δυνατόν, δηλαδή, εμείς να είχαμε αυτήν την ύφεση; Η Ιταλία να έχει ύφεση 5,1%, Ισπανία 4,1%, η Γερμανία και η Γαλλία που χτυπήθηκαν αργότερα και αυτές από τον κορονοϊό, να έχουν ύφεση 2,2% και 5,8% αντίστοιχα.
Ο κορονοϊός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μπορεί να ανέκοψε προσωρινά την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Δεν έπληξε όμως τις βάσεις της. Αυτές που θεμελίωσαν την εμπιστοσύνη των εταίρων πριν ακόμα ενσκήψει η πανδημία. Και που σε λίγο θα πλαισιωθούν και από τα νέα ευρωπαϊκά κεφάλαια που εισηγήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Με ρωτήσατε να σας αναφέρω επενδύσεις οι οποίες έχουν γίνει στην Ελλάδα επί δικών μας ημερών. Θα σας αναφέρω τέσσερις επενδύσεις, οι οποίες έγιναν τους τελευταίους δύο μήνες, μέσα στην πανδημία. Δύο ελληνικά startups εξαγοράστηκαν από πολύ μεγάλες επιχειρήσεις του εξωτερικού. Δεν το ξέρετε; Δύο ελληνικά startups εξαγοράστηκαν για πολύ σημαντικά ποσά, νέες, νεοφυείς επιχειρήσεις. Τα ποσά; Δεκάδες εκατομμύρια και για τις δύο αυτές επιχειρήσεις. Σε τρίτη επιχείρηση εισήλθε σημαντικό κεφάλαιο από το εξωτερικό και η προβληματική Forthnet εξαγοράστηκε και αυτή από σημαντικό κεφάλαιο του εξωτερικού, διασώζοντας με αυτόν τον τρόπο θέσεις εργασίας και δίνοντας ψήφο εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία. Και αυτές είναι επενδύσεις οι οποίες έγιναν τους τελευταίους δύο μήνες. Δύο μήνες εντός της πανδημίας. Όταν ελάχιστοι, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έκαναν επενδύσεις.
Ας έρθω, λοιπόν, λίγο τώρα στο πρόγραμμα υποστήριξης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έτσι όπως αυτό ανακοινώθηκε. Μας ασκούσατε κριτική σε αυτήν εδώ την αίθουσα ότι είμαστε απόντες τελείως από τις ευρωπαϊκές εξελίξεις, ότι δεν συμμετέχουμε στα ευρωπαϊκά δρώμενα, ότι δεν ζητάμε ένα μεγάλο, φιλόδοξο ευρωπαϊκό πρόγραμμα, ότι δεν ενδιαφερόμαστε τάχα να πάρουμε εγγυήσεις και όχι δάνεια. Και έγινε ακριβώς αυτό το οποίο ζητούσαμε. Ήρθε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και έβαλε στο τραπέζι ένα πολύ φιλόδοξο πρόγραμμα, ύψους 750 δισεκατομμυρίων ευρώ, χρηματοδοτούμενο σε μεγάλο βαθμό από κοινό δανεισμό, το οποίο στηρίζεται πολύ περισσότερο σε επιχορηγήσεις και λιγότερο σε δανεικά. Και από το οποίο η χώρα έχει λαμβάνειν, τουλάχιστον στο αρχικό σχέδιο της Επιτροπής, περί τα 32 δισεκατομμύρια ευρώ. Όλα αυτά για τα οποία κατηγορούσατε την κυβέρνηση ότι δήθεν δεν θα μπορούσε να πετύχει έγιναν, κύριε Τσίπρα, από αυτήν την κυβέρνηση.
Και τουλάχιστον πρέπει να σας αναγνωρίσω ότι χαιρετίσατε αυτό το πρόγραμμα. Θα σας ήταν δύσκολο εξάλλου να κάνετε κάτι διαφορετικό. Αλλά εδώ πέρα θα πρέπει να επισημάνουμε τρία δεδομένα τα οποία είναι σημαντικά. Το πρώτο έχει να κάνει με το γεγονός ότι το πρόγραμμα αυτό ακόμα δεν έχει επισημοποιηθεί. Απαιτείται η έγκριση του Συμβουλίου και θα έχουμε μπροστά μας μία δύσκολη διαπραγμάτευση. Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο είναι ότι το πρόγραμμα αυτό αφορά επενδύσεις οι οποίες θα ξεκινήσουν από το 2021. Όταν μας ζητάτε, δηλαδή, να ξοδέψουμε χρήματα σαν να μην υπάρχει αύριο το 2020, γιατί πήραμε κάποια χρήματα σημαντικά, τα οποία θα πέσουν στην ελληνική οικονομία το 2021, αυτό λέγεται «μήλα με πορτοκάλια», κύριε Τσίπρα. Άλλο ο κρατικός προϋπολογισμός και οι δυνατότητές του για το 2020, άλλο ένα αναπτυξιακό εργαλείο από το 2021 το οποίο θα έρθει να χρηματοδοτήσει πρωτίστως επενδύσεις. Συγχέετε δύο έννοιες τελείως διαφορετικές.
Είναι σαν να μας λέτε -θα έπρεπε να τα ξέρετε αυτά μετά από τέσσερα χρόνια, τεσσεράμισι χρόνια, συγγνώμη, Πρωθυπουργός της χώρας- ότι τα λεφτά του ΕΣΠΑ μπαίνουν στο κρατικό προϋπολογισμό και μπορούμε να τα κάνουμε ό,τι θέλουμε. Όχι δεν μπορούμε να τα κάνουμε ό,τι θέλουμε αυτά τα λεφτά και δεν θα μπορούμε να τα κάνουμε ό,τι θέλουμε. Και να σας πω και κάτι; Τα χρήματα αυτά, το σημαντικό αυτό ποσό, σε όποιο ποσό και αν καταλήξουμε -εύχομαι να καταλήξουμε τελικά στο ποσό των 32 δισεκατομμυρίων, αλλά σε κάθε περίπτωση θα είναι ένα πολύ σημαντικό ποσό- αυτή η κυβέρνηση δεν θα το σπαταλήσει. Θα το επενδύσει για να χρηματοδοτήσει τη μεταμόρφωση της ελληνικής οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας.
Γιατί τα χρήματα αυτά, σε κάθε περίπτωση, θα είναι πάρα πολύ σημαντικά για να μπορέσουμε να χρηματοδοτήσουμε σημαντικές δράσεις, όπως η πράσινη ανάπτυξη και η μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Η κατάρτιση των εργαζομένων μας έτσι ώστε να μπορούν να προσαρμοστούν σε διαφορετικές συνθήκες, σε μία αγορά εργασίας η οποία αλλάζει συνέχεια. Να χρηματοδοτήσουμε ακόμα βασικές μας υποδομές, περιβαλλοντικές υποδομές, δίκτυα ύδρευσης, άρδευσης, φράγματα, στα οποία δυστυχώς έχουμε μείνει πίσω. Να χρηματοδοτήσουμε τον ψηφιακό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού κράτους.
Αναρωτιέμαι μερικές φορές, βλέπω εσάς και βλέπω και τους Υπουργούς σας οι οποίοι διαχειρίστηκαν το σχετικό χαρτοφυλάκιο. Πόσο δύσκολο ήταν τελικά να γίνουν όλα αυτά τα αυτονόητα πράγματα τα οποία γίνονται σήμερα από το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης; Για να μπορέσουν να εξυπηρετηθούν, επιτέλους, οι πολίτες με εύκολο και ψηφιακό τρόπο. Δεν κάνατε τίποτα σε όλα αυτά. Τίποτα δεν κάνατε. Μόνο με το διάστημα ασχολούσασταν. Φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Και βλέπετε ότι μέσα στην πανδημία καταφέραμε, χωρίς να δαπανήσουμε σχεδόν καθόλου χρήματα, να εξυπηρετήσουμε τους πολίτες με έναν τρόπο που μας πιστώνεται συνολικά και να κάνουμε ένα άλμα ψηφιακής μετάβασης για το μέλλον. Αλλά έχουμε ακόμα πολλά βήματα να κάνουμε.
Και βέβαια, σήμερα είμαι σε θέση, συμπληρώνοντας τις πρωτοβουλίες για τις οποίες έχουμε ήδη μιλήσει, να σας μιλήσω και για τέσσερις ακόμα νέες πρωτοβουλίες οι οποίες ενδυναμώνουν το υφιστάμενο πρόγραμμα το οποίο έχουμε ανακοινώσει.
Το πρώτο. Έχουν, ήδη, μιλήσει για αυτό οι δύο αρμόδιοι Υπουργοί. Η «Συν-Εργασία» ενισχύεται με ακόμα σχεδόν 200 εκατομμύρια και έτσι μέχρι τα τέλη Ιουλίου θα καλύπτει και το 60% των εργοδοτικών εισφορών για τους εργαζόμενους στο πρόγραμμα. Και εάν χρειαστεί, αυτή η επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών θα επεκταθεί και για τον Αύγουστο και για τον Σεπτέμβριο.
Ακούσαμε την αγορά. Μίλησα προσωπικά με πολλούς επιχειρηματίες και πείστηκα, πράγματι, ότι το αίτημά τους να έρθει το κράτος να καλύψει ένα μέρος των εργοδοτικών εισφορών, όταν αυτοί απασχολούν εργαζόμενους για το 50% του χρόνου τους, ήταν ένα αίτημα δίκαιο. Γι’ αυτό και ερχόμαστε σήμερα να κάνουμε αυτή τη διόρθωση στο Πρόγραμμα «Συν-Εργασία» και να καλύψουμε ένα κομμάτι των εργοδοτικών εισφορών.
Ερχόμαστε, όμως, να βοηθήσουμε και ως προς την εξόφληση των φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων. Μπορώ, λοιπόν, σήμερα να ανακοινώσω ότι οι οφειλές Μαρτίου έως και το Σεπτέμβριο, που έχουν ανασταλεί, θα αποτελέσουν ένα ξεχωριστό σύνολο που θα αποπληρωθεί σε 12 άτοκες δόσεις ή 24 δόσεις μειωμένου επιτοκίου, και μάλιστα από το 2021.
Μπορώ, επίσης, σήμερα να ανακοινώσω ότι έχουμε αποφασίσει με το Οικονομικό Επιτελείο να αυξήσουμε τον αριθμό των δόσεων για φόρο εισοδήματος και για ΕΝΦΙΑ. Τα φυσικά πρόσωπα θα μπορούν να εκπληρώσουν τις φετινές τους υποχρεώσεις σε οκτώ μηνιαίες αντί τριών διμηνιαίων δόσεων. Οι εταιρείες σε οκτώ δόσεις αντί έξι μηνιαίων και οι ιδιοκτήτες σε έξι αντί πέντε. Ο στόχος, πάντα, είναι να διευκολυνθεί η ρευστότητα των φορολογούμενων.
Και τέταρτον, ανακοινώνω σήμερα ότι επανερχόμαστε σε μια λογική επιβράβευσης των συνεπών φορολογουμένων. Όσοι αποπληρώνουν εφάπαξ τις φετινές τους υποχρεώσεις θα έχουν άμεση έκπτωση φόρου ύψους 2%. Ο στόχος είναι να πληρώσουν λιγότερο φόρο όλοι οι υπόχρεοι, αλλά να εξασφαλιστεί και η ομαλή και έγκαιρη ροή εσόδων στα δημόσια ταμεία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κλείνω με τις ίδιες σκέψεις που διατύπωσα και στην αρχή. Είμαστε πια στη φάση που από το μέτωπο της υγείας περνάμε στον αγώνα για την οικονομία. Παραμένουμε, όμως, και θέλω να το τονίσω αυτό, σε απόλυτη επιφυλακή για την ασφάλειά μας. Το πρώτο μας μέλημα, όμως, είναι η στήριξη της εργασίας, η προστασία της εργασίας, η στήριξη εργαζόμενων, η στήριξη επιχειρήσεων, ώστε να τεθούν και πάλι σε κίνηση οι μηχανές της παραγωγής.
Δίνουμε έτσι στις εποχές το νόημα που απαιτεί το εθνικό συμφέρον. Μετατρέπουμε το καλοκαίρι σε καιρό σποράς της φροντίδας, ώστε το φθινόπωρο να γίνει η άνοιξη της ελπίδας και να ανατείλει μέσα στον χειμώνα του 2020 και στην άνοιξη του 2021 ο ζεστός ήλιος της ανάπτυξης. Σας ευχαριστώ πολύ.
Δευτερολογία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του αρχηγού
της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης
Να ξεκινήσω με το ζήτημα των μικροπιστώσεων. Πράγματι, η κυβέρνηση παρέλαβε από εσάς ένα σχέδιο νόμου σχετικά με τις μικροπιστώσεις, το οποίο επικαιροποιούμε και καταθέσουμε προς ψήφιση στην Εθνική Αντιπροσωπεία. Θεωρούμε εξαιρετικά σημαντικό να λειτουργήσει αυτός ο θεσμός, υπό την εποπτεία της Τράπεζας της Ελλάδος, έτσι ώστε να μπορούν μικροί επιχειρηματίες, αυτοαπασχολούμενοι, να έχουν πρόσβαση σε ποσά μέχρι 25.000 ευρώ, χωρίς τις βαριές γραφειοκρατικές διαδικασίες και κυρίως χωρίς τις εγγυήσεις που συνήθως η επαφή με το τραπεζικό σύστημα αναπόφευκτα συνεπάγεται.
Η αλήθεια είναι ότι, από τις εμπειρίες άλλων χώρων, γνωρίζουμε καλά ότι ο ρυθμός της αποπληρωμής αυτών των δανείων είναι εξαιρετικά υψηλός, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν εγγυήσεις. Είναι στην ουσία μια ψήφος εμπιστοσύνης σε συμπολίτες μας οι οποίοι σε μεγάλο βαθμό ήταν αποκλεισμένοι από το τραπεζικό σύστημα. Και με αυτόν τον τρόπο θα έχουν τη δυνατότητα να έχουν έστω και μια μικρή χρηματοδότηση.
Βέβαια, το γεγονός ότι και αυτό το νομοσχέδιο δεν το ψηφίσατε φαντάζομαι ότι εντάσσεται στη συνολική σας λογική με τίτλο «Δεν προλάβαμε». Τεσσεράμισι χρόνια κυβερνούσατε και ό,τι καλό κάνει αυτή η κυβέρνηση έρχεστε και λέτε «μα και εμείς θέλαμε να το κάνουμε, αλλά δυστυχώς δεν προλάβαμε».
Έρχομαι τώρα, χωρίς να μπω σε μεγάλη λεπτομέρεια, σε όλη αυτή τη συζήτηση, η οποία δύσκολα νομίζω ότι κανείς μπορεί να την παρακολουθήσει τεχνικά: για το τι έγινε το τέταρτο τρίμηνο του 2019, αν η οικονομία ήταν ή δεν ήταν σε ύφεση. Θα προσθέσω ένα μόνο επιχείρημα, κύριε Τσίπρα, το οποίο δεν ανέφερα στην πρωτολογία μου. Ο λόγος για τον οποίο το τέταρτο τρίμηνο του 2018 ήταν ένα καλό τέταρτο τρίμηνο. Αναφέρομαι στο ’18. Ήταν ακριβώς γιατί επιλέξατε τότε να δώσετε ένα κοινωνικό μέρισμα. Καλά κάνατε, το είχαμε στηρίξει τότε και καλά κάνατε και δώσατε το κοινωνικό μέρισμα τα Χριστούγεννα του 2018 και έτσι προφανώς στηρίχθηκε η κατανάλωση το 2018.
Τι έγινε το 2019, κύριε Τσίπρα; Να φρεσκάρω λίγο τη μνήμη σας; Το ποσό αυτό το οποίο επρόκειτο να δοθεί τον Δεκέμβριο του 2019, το μοιράσατε τον Μάιο του 2019, μπας και διασώσετε τη διαφαινόμενη εκλογική σας ήττα. Φούσκωσε λοιπόν έτσι το δεύτερο τρίμηνο και δυστυχώς έλειπαν τα χρήματα αυτά από την οικονομία το τέταρτο τρίμηνο. Άρα, καλό είναι να θυμόμαστε σε αυτήν τη χώρα τη μεγάλη ευκολία με την οποία επιχειρήσατε στο παρελθόν και μπρος στο φάσμα της διαφαινόμενης εκλογικής ήττας να εξαγοράσετε τις συνειδήσεις των Ελλήνων πολιτών.
Βέβαια, δεν σας βοήθησε πάρα πολύ, καθώς μέσα σε ένα μήνα καταγράψατε τέσσερις απανωτές εκλογικές ήττες και βρεθήκατε τώρα στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Ενδιαφέρουσα, κύριε Τσίπρα, η αναφορά σας στην Αργεντινή. Εσείς δεν μας είχατε παρομοιάσει κάποτε και λέγατε «Τι κρίμα που η Ελλάδα -θυμάμαι καλά- δεν είναι Αργεντινή»; Δεν τα είχατε πει αυτά; Τα ξεχάσατε τώρα; Και, βέβαια, φαντάζομαι ότι κάποιος από τους οικονομολόγους συμβούλους σας θα μπορεί να σας συμβουλέψει και να σας πει ότι η κρίση στην Αργεντινή ήταν μία κρίση ισοτιμίας του νομίσματος. Και η Ελλάδα ουδέποτε πρόκειται να αντιμετωπίσει τέτοιο πρόβλημα, διότι ευτυχώς κατάφερε και έμεινε στο ευρώ παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες κάποιων δικών σας συναδέλφων να φύγουμε από την ευρωζώνη το καταστροφικό πρώτο εξάμηνο του 2015.
Λοιπόν, κύριε Τσίπρα, έχετε ένα μεγάλο πρόβλημα στη Βουλή κάθε φορά που επιλέγετε να καταθέσετε κάτι στα πρακτικά. Το κάνετε συνέχεια. Αναρωτιέμαι γιατί. Σας τα δίνουν οι συνεργάτες σας; Δεν διαβάζετε ολόκληρα τα κείμενα τα οποία καταθέτετε; Συνειδητά διαστρεβλώνετε την πραγματικότητα και θέλετε να δίνετε άλλες εντυπώσεις; Για να δούμε, λοιπόν, ακριβώς το κείμενο το οποίο καταθέσατε. Γράφει εδώ πέρα: «Κατάθεση, κύριος. Τσίπρας στα πρακτικά της Βουλής». Για να δούμε, λοιπόν, ακριβώς τι είπε το Eurogroup το οποίο εσείς επικαλεστήκατε και ισχυριστήκατε ότι η χώρα δεσμεύθηκε -αυτό είπατε- σε πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% για το 2021. Σε πρωτογενή πλεονάσματα. Ότι δεσμεύτηκε.
Διαβάζω, λοιπόν: «The updated forecast of the European Institutions», οι προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εκτιμούν ότι θα επιστρέψουμε σε πλεόνασμα το 2021. Εκτιμούν ότι θα επιστρέψουμε, αλλά -μην βιάζεστε κύριε Μπάρκα- υπάρχει μια πρόταση ακόμα. Λοιπόν, να σας τη διαβάσω: «We recall in this context the Eurogroup statement of March 16th, where we agreed that “automatic revenue shortfalls and unemployment benefit increases, resulting from the drop in economic activity will not affect compliance with the applicable fiscal rules”».
Έρχεται το Eurogroup το ίδιο και λέει ότι επιβεβαιώνουμε ότι ο κανόνας αυτός, εάν υπάρχει ανάγκη, δεν θα ισχύσει. Και έρχεστε εδώ πέρα και ψεύδεστε για ακόμα μία φορά και μετά απορείτε γιατί σας λέει όλος ο κόσμος ψεύτη. Ψεύτη σάς λέει και ο κύριος Κοτζιάς και οι δικοί σας συνάδελφοι ψεύτες σάς λένε. Ντροπή σας, κύριε Τσίπρα. Ντροπή σας. Αλλά πάλι πιαστήκατε αδιάβαστος.
Λοιπόν, ή θα πρέπει να απολύσετε τους συνεργάτες σας οι οποίοι σας δίνουν αυτά εδώ πέρα τα έγγραφα να καταθέσετε ή συνειδητά, για ακόμα μία φορά, όπως έχετε κάνει πολλές φορές, διαστρεβλώνετε την πραγματικότητα, παραπλανώντας την Εθνική Αντιπροσωπεία και λέγοντας συνειδητά ψέματα στους βουλευτές και στον ελληνικό λαό. Λυπάμαι. Ξανακαταθέτω ξανά, λοιπόν, στα πρακτικά αυτό το οποίο κατέθεσε ο κύριος Τσίπρας, για να έχουν όλοι γνώση του τι πραγματικά έγινε στο Eurogroup. Την επόμενη φορά, κύριε Τσίπρα, μείνετε μακριά από καταθέσεις εγγράφων. Νομίζω ότι είναι η τέταρτη φορά, τουλάχιστον, που έχετε πιαστεί ψευδόμενος για έγγραφα τα οποία εσείς ο ίδιος έχετε καταθέσει. Εντάξει, ψυχραιμία.
Λοιπόν, έρχομαι τώρα σε μία σειρά από ζητήματα τα οποία θίξατε. Μιλήσατε για επενδύσεις. Και εκεί πραγματικά μπλέχτηκα, διότι από τη μία μας είπατε ότι υπάρχει ένδεια επενδύσεων από την άλλη είπατε, «μα τώρα που θα έρθουν επενδύσεις, έρχονται γιατί έχετε μία νομοθεσία η οποία είναι αντεργατική και θα προσελκύσουμε επενδύσεις με αυτόν τον τρόπο».
Κοιτάξτε, η κυβέρνηση αυτή έχει κάνει την προσέλκυση των επενδύσεων κεντρική πολιτική της επιλογή. Και για να μπορέσουμε να προσελκύσουμε επενδύσεις χρειαζόμαστε προφανώς μια καλή συνολική εικόνα της χώρας, ένα καλό μακροοικονομικό κλίμα, χρειαζόμαστε μειώσεις φόρων, απλούστευση της γραφειοκρατίας, απλούστευση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας με προστασία του περιβάλλοντος και ταυτόχρονα μια δυνατότητα να μπορούμε να προσελκύσουμε επενδύσεις, διαφυλάσσοντας καίρια εργατικά δικαιώματα και προστατεύοντας τον κόσμο της εργασίας.
Το πρώτο μας μέλημα ήταν, είναι και θα είναι, η μείωση της ανεργίας και η δημιουργία καλά πληρωμένων θέσεων εργασίας.
Αναφέρθηκα σε κάποιες επενδύσεις, ενδεικτικές, μικρές, διότι έχουν να κάνουν με το οικοσύστημα της νέας επιχειρηματικότητας το οποίο, ευτυχώς, αναπτύσσεται και ανθεί στη χώρα μας. Αν θέλετε μεγάλες επενδύσεις, έχω άλλες τόσες να σας πω. Blackstone, 500 εκατομμύρια επενδύθηκαν το Σεπτέμβριο του 2019 σε πέντε σημαντικά ελληνικά ξενοδοχεία. Cisco, ανακοίνωσε τη δημιουργία νέου κέντρου big data στη Θεσσαλονίκη. Pfizer, το ίδιο πράγμα. Μεγάλοι κολοσσοί οι οποίοι επιλέγουν να έρθουν να επενδύσουν στη χώρα και τι, να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας. Γιατί βλέπουν τι; Από τη μία βλέπουν ένα εξαιρετικό εργατικό δυναμικό, διότι ευτυχώς τα δημόσια πανεπιστήμιά μας, παρά τα προβλήματά τους, εξακολουθούν και παράγουν εξαιρετικούς πτυχιούχους οι οποίοι μπορούν να αξιοποιηθούν και δικαιούνται να έχουν καλές θέσεις εργασίας με καλούς μισθούς.
Και από την άλλη βλέπουν μια κυβέρνηση η οποία βελτιώνει ραγδαία το επιχειρηματικό περιβάλλον, δημιουργεί συνθήκες μακροοικονομικής σταθερότητας, βελτιώνει -όσο και αν σας ενοχλεί αυτό και δεν θα έπρεπε να σας ενοχλεί κύριε Τσίπρα- την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Είναι κατάκτηση εθνική για τη χώρα το γεγονός ότι σήμερα τυγχάνει καθολικής αναγνώρισης για τον τρόπο που αντιμετώπισε την πανδημία. Είπα η χώρα, όχι η κυβέρνηση, η χώρα. Πρωτίστως οι Έλληνες πολίτες, οι οποίοι συμμορφώθηκαν με τις υποδείξεις των ειδικών. Είναι κατάκτηση αυτό για τη χώρα. Και βγάζετε, εξακολουθείτε να βγάζετε σε κάθε ευκαιρία και εσείς και τα στελέχη σας, μία μιζέρια, μία στεναχώρια, μία ενόχληση γι’ αυτό που έχει γίνει. Λες και δεν αφορά, συνολικά, ολόκληρη τη χώρα, δεν είναι προίκα συνολικά της ελληνικής κοινωνίας και είναι μόνο προίκα της κυβέρνησης.
Αλλά, θέλω να επανέλθω και σε όλη αυτήν τη συζήτηση την οποία μονίμως ανακυκλώνετε περί βιώσιμης ανάπτυξης η οποία προστατεύει το περιβάλλον και δεν δίνει τη δυνατότητα στα μεγάλα συμφέροντα να ασκήσουν μία αντιπεριβαλλοντική πολιτική. Μια ρητορική η οποία έρχεται από το παρελθόν. Αλλά, αναρωτιέμαι, για τις εμβληματικές πρωτοβουλίες αυτής της Κυβέρνησης όσον αφορά τη μετάβαση σε μία οικονομία χαμηλών εκπομπών, δεν έχετε πει λέξη. Δεν έχετε πει λέξη για το γεγονός ότι αυτή η κυβέρνηση πήρε την τολμηρή πρωτοβουλία να κλείσει όλες τις λιγνιτικές μονάδες, εκτός από μία στην περιοχή της Κοζάνης και στην περιοχή της Μεγαλόπολης. Λέξη δεν έχετε πει για αυτό το ζήτημα. Εμβληματική πρωτοβουλία η οποία αναγνωρίστηκε διεθνώς ως μία τολμηρή κίνηση.
Και δεν έχετε πει και λέξη για το γεγονός ότι καταφέραμε και εξασφαλίσαμε από το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης σημαντικότατους πόρους. Θα φτάσουν κοντά στα 2 δισεκατομμύρια ευρώ για να μπορέσουμε ακριβώς να χρηματοδοτήσουμε αυτήν τη μετάβαση, να δημιουργήσουμε άλλες θέσεις εργασίας, να μετατρέψουμε ειδικά τη Δυτική Μακεδονία σε ένα κέντρο καινοτομίας, ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, διατηρήσιμου οικοτουρισμού, βιώσιμης ανάπτυξης. Γιατί; Γιατί κλείνετε το μάτι σε κάποια συμφέροντα και σε κάποιες παθογένειες του χθες. Αυτό σημαίνει ουσιαστική, πραγματική πολιτική βιώσιμης ανάπτυξης που δίνει έμφαση στην κυκλική οικονομία. Και όχι να μένουμε κολλημένοι σε στερεότυπα του παρελθόντος, τα οποία δεν έχουν καμία θέση την Ελλάδα του 2020.
Όταν προσπάθησα να αναλύσω το πρόγραμμά σας, το «Μένουμε Όρθιοι 1», το οποίο μετά έγινε «Μένουμε Όρθιοι 2», και φαντάζομαι ότι πολύ σύντομα θα γίνει «Μένουμε Όρθιοι 3», διότι στην ουσία το μόνο το οποίο κάνετε είναι κάθε φορά που έρχεται η κυβέρνηση να επιστρατεύσει επιπρόσθετα «πολεμοφόδια», έρχεστε και λέτε «πολύ καλά είναι αυτά, να δώσουμε παραπάνω». Ό,τι κάνουμε να δώσουμε παραπάνω. Αν κάναμε τα διπλά, θα λέγατε να δώσουμε τα τετραπλάσια. Η βασική μας φιλοσοφία όμως, και αυτό δεν το θεωρώ λάθος επί της αρχής, δεν διαφέρει τόσο πολύ. Τι ήρθε αυτή η κυβέρνηση και έκανε; Ήρθε και είπε: Αναλαμβάνω το κόστος της μισθοδοσίας ιδιωτικών επιχειρήσεων. Και το έκανε με πάρα πολύ μεγάλη ταχύτητα. Καταλαβαίνω ότι αυτό σας αιφνιδίασε. Δεν είναι κάτι το οποίο το περιμένατε από μία «νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση η οποία δεν προστατεύει τον κόσμο της εργασίας». Ήρθε αυτή η κυβέρνηση και επέκτεινε τα επιδόματα ανεργίας.
Ναι, τι να κάνουμε; Συγκρούεται με την πραγματικότητα την οποία θέλετε να χτίσετε για μία «ανάλγητη κυβέρνηση η οποία νοιάζεται μόνο για τα συμφέροντα των μεγάλων και των τρανών». Ήρθε αυτή η κυβέρνηση και, ναι, έμπρακτα στήριξε το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Με πολλές προσλήψεις, με ενίσχυση, 4.300 προσλήψεις διετίας. Έχω δεσμευτεί προσωπικά ότι σχεδόν όλες από αυτές θα έχουν χαρακτηριστικά μονιμότητας. Στηρίξαμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Και μία απάντηση από εσάς και από τους λαλίστατους Υπουργούς οι οποίοι διαχειρίστηκαν το χαρτοφυλάκιο αυτό στο παρελθόν, γιατί μας παραδώσατε 565 κρεβάτια εντατικής εσείς που είχατε τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για το Εθνικό Σύστημα Υγείας;
Και ανεχόσασταν και εσείς αυτή την άθλια πρακτική, όχι μόνο τώρα, αλλά και στο παρελθόν να χρειάζονται πολιτικές παρεμβάσεις για να βρίσκει κάποιος ένα κρεβάτι στην Εντατική. Αυτό ήταν κοινωνική πολιτική, κύριε Τσίπρα; Αυτό ήταν κάτι το οποίο υπερασπιζόταν τα συμφέροντα του λαού και των πιο αδύναμων Ελλήνων;
Και, βέβαια, δεν ήσασταν εδώ, επιλέξατε για ακόμα μια φορά να μιλήσετε μόνος σας στη συζήτηση για την Παιδεία, γιατί δεν απαντήσατε στο βασικό επιχείρημα: Γιατί η ενίσχυση της δημόσιας Παιδείας και των πρότυπων και πειραματικών σχολείων που απευθύνονται κυρίως σε παιδιά τα οποία οι γονείς τους δεν έχουν τη δυνατότητα να τα στείλουν σε ιδιωτική εκπαίδευση, γιατί πολεμάτε με τόση λύσσα ένα θεσμό που απευθύνεται πρωτίστως στα φτωχά πλην, όμως, ιδιαίτερα προικισμένα ελληνόπουλα;
Όλα αυτά, τα οποία τα κάνουμε εμείς, «η ανάλγητη, νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση των ελίτ», έρχονται και συγκρούονται με το κεντρικό σας αφήγημα. Και μετά απορείτε γιατί ο λεγόμενος χώρος του πολιτικού κέντρου, ο μεσαίος χώρος, έχει καταληφθεί πολιτικά από τη Νέα Δημοκρατία. Και αναρωτιέστε γιατί τα όποια ανοίγματα κάνετε στην κεντροαριστερά, στη σοσιαλδημοκρατία, πέφτουν ουσιαστικά στο κενό. Μα ξέρετε, κύριε Τσίπρα, όλοι κρινόμαστε τελικά για τις πολιτικές μας. Και αν αυτή η κυβέρνηση έχει σήμερα μία αναγνώριση από την ελληνική κοινωνία -και νομίζω ότι αυτό είναι κάτι το οποίο είναι αναμφισβήτητο- έχει αναγνώριση διότι κάνει περισσότερα από αυτά που λέει και διότι ενδιαφέρεται για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, χωρίς διακρίσεις, και την εποχή της κρίσης στρέφει πρώτα το βλέμμα της στους πιο αδύναμους.
Σας είπα και ξανά, σε αυτήν την αίθουσα, ότι όταν επιλέξαμε την οριζόντια επιδότηση της εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, το κάναμε με μία λογική η οποία ήταν σχεδόν -επαναλαμβάνω τον όρο που είχα χρησιμοποιήσει- σοσιαλιστική. Ναι. Εσείς τι είχατε προτείνει; Ποσοστό επί του μισθού ή και ολόκληρο το μισθό, γιατί όχι και διπλάσιο από το μισθό, ανέξοδα είναι για εσάς, μπορείτε να λέτε ό,τι θέλετε. Λοιπόν, εμείς είπαμε όχι. Και ο εργαζόμενος των 5.000 ευρώ και ο εργαζόμενος των 600 ευρώ το ίδιο ποσό θα πάρει. Με αυτόν τον τρόπο στηρίξαμε τους πιο αδύναμους, εις βάρος αυτών οι οποίοι είχαν υψηλότερους μισθούς.
Παρουσιάσατε μία κατάσταση τραγική στην οικονομία. Κύριε Τσίπρα, έχετε καταλάβει ότι ο πλανήτης ολόκληρος περνάει τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση από τη δεκαετία του ’30; Σήμερα η συζήτηση που έγινε αφορούσε το τι έγινε το τέταρτο τρίμηνο του 2019, αλλά ποιος είπε ότι σήμερα η κατάσταση στην οικονομία είναι καλή; Η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη. Αντιμετωπίζουμε μία πρωτοφανή κρίση. Η κρίση είναι παγκόσμια. Φαντάζομαι ότι δεν ισχυρίζεστε -ακόμα δεν το είπατε σήμερα- ότι η κρίση αυτή είναι «κρίση Μητσοτάκη και Νέας Δημοκρατίας». Δεν το λέτε, φαντάζομαι, αυτό. Είναι μία παγκόσμια, συμμετρική κρίση που αφορά όλους. Και όλοι θα κριθούμε τελικά, απολογιστικά, για το πόσο λιγότερο επώδυνη θα είναι αυτή η κρίση και πόσο γρήγορη θα είναι η ανάκαμψη η οποία θα την ακολουθήσει.
Λοιπόν, αυτό είναι το μέτρο της επιτυχίας μας. Δεν το γνωρίζουμε ακόμα. Φαντάζομαι ότι όλοι μας σε αυτήν την αίθουσα ευχόμαστε η κρίση να είναι όσο το δυνατόν πιο σύντομη, όσο το δυνατόν λιγότερο επώδυνη, και η ανάκαμψη να έρθει όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Αλλά σήμερα αντιμετωπίζουμε μία εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Άρα με το να περιγράφετε με γλαφυρά λόγια την πραγματικότητα της οικονομίας σήμερα δεν λέτε στον κόσμο κάτι καινούριο. Ο κόσμος δεν ξέρει ότι σήμερα τα πράγματα είναι δύσκολα; Αλλά το να χρεώνετε αυτή την κατάσταση στην κυβέρνηση, όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι αφενός με μία μεγάλη πανδημία και αφετέρου όταν η αυτή κυβέρνηση έβαλε πολύ γρήγορα, πολλά χρήματα στο τραπέζι και είναι διατεθειμένη να προσθέσει ακόμα περισσότερα, ανάλογα με την εξέλιξη της κρίσης, λυπάμαι κύριε Τσίπρα, αυτό είναι κάτι το οποίο δεν αδικεί μόνο την κυβέρνηση, νομίζω ότι αδικεί και εσάς και αδικεί τελικά την κοινή λογική.
Και κλείνω με μία αναφορά στον εφιάλτη σας. Γιατί έτσι προσωπικά τον εκλαμβάνω. Δίνετε μερικές φορές την εντύπωση ότι ξυπνάτε κάθιδρος το βράδυ και λέτε «εκλογές, τι θα γίνει αν γίνουν εκλογές»; Και αυτός ο πανικός είναι διάχυτος και σε εσάς και στα στελέχη σας. Ηρεμήστε, κύριε Τσίπρα. Μπορώ να αποκαταστήσω την ηρεμία του ύπνου σας και να διασφαλίσω ότι θα πάτε διακοπές άνετα το καλοκαίρι. Δεν θα γίνουν εκλογές πριν το τέλος της τετραετίας.
Μπορείτε, λοιπόν, να μην έχετε αυτήν την ανησυχία και εσείς και τα στελέχη σας. Η χώρα δεν χρειάζεται, σε καμία περίπτωση, εκλογές. Η κυβέρνηση έχει πολιτικό κεφάλαιο, το οποίο προτίθεται να επενδύσει. Ο κεντρικός πυρήνας της κυβερνητικής πολιτικής, ως προς την ανάγκη η χώρα αυτή να μεταμορφωθεί μέσα από ένα μεγάλο κύμα μεταρρυθμίσεων, δεν έχει αλλάξει. Κάποιες επιμέρους προσαρμογές στο σχέδιό μας προφανώς και θα γίνουν και ευχόμαστε και ελπίζουμε να μπορούμε να έχουμε επιπρόσθετα, σημαντικά κεφάλαια στη διάθεσή μας από το Ταμείο Ανάκαμψης, για να μπορέσουμε να χρηματοδοτήσουμε αυτόν το μεγάλο μετασχηματισμό, τον οποίον τόσο ανάγκη έχει η ελληνική κοινωνία.
Επομένως, μπορείτε να κάνετε τις διακοπές σας άνετα και να ξαναδώσουμε όλοι μαζί εκλογικό ραντεβού το 2023. Μέχρι τότε έχετε ακόμα τρία χρόνια στην αντιπολίτευση.
