Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Ακόμη πληρώνουμε τις αμαρτίες του ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του 2000.
Τις αμαρτίες του εκσυγχρονιστή – μεταρρυθμιστή κ. Σημίτη και υπουργών του, όπως ο κ. Βενιζέλος. Αλλά, δυστυχώς, ξεχνάμε. Διότι αν θυμόμασταν δεν θα ζητούσαμε τον λόγο από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους υπουργούς του για το μέγα έγκλημα που πράγματι έκαναν να ενημερωθούν επί του περιεχομένου της δικογραφίας για τη Novartis.
Θα ρωτούσαμε απλώς τον Ευάγγελο Βενιζέλο: Γιατί, πρόεδρε, νομοθετήσατε το περίφημο «αμελλητί» με το Σύνταγμα του 2001 και τον νέο νόμο περί ευθύνης υπουργών; Γιατί υποχρεώσατε τους εισαγγελικούς λειτουργούς να διακόπτουν την έρευνα μόλις «πέφτουν» πάνω σε πολιτικό πρόσωπο; Γιατί υποχρεώσατε τους εισαγγελείς να στέλνουν το πόρισμά τους στον εκάστοτε υπουργό Δικαιοσύνης για να το στείλει εκείνος με τη σειρά του στο Κοινοβούλιο; Δεν μπορούσαν να τη στείλουν και μόνοι τους; Αν θέταμε αυτές τις ερωτήσεις και λαμβάναμε ειλικρινείς απαντήσεις, δεν θα διερωτώμεθα σήμερα γιατί ο φάκελος της Novartis, προτού φθάσει στη Βουλή, διαβιβάστηκε στον πρώην υπουργό Δικαιοσύνης Σταύρο Κοντονή, ο οποίος έλαβε γνώση και ενημέρωσε τον πρωθυπουργό. Θα γνωρίζαμε ότι λόγω των νόμων του ΠΑΣΟΚ αυτό είναι υποχρεωτικό.
Και δεν θα τολμούσαν κάποιοι βουλευτές του ΚΙΝ.ΑΛ., όπως ο εξ Ηρακλείου Βασίλης Κεγκέρογλου, να παριστάνουν τους αφελείς στις τηλεοράσεις και να μου… επιτίθενται επειδή τόλμησα να πω στο Οpen TV ενοχλητικές αλήθειες για τον πολιτικό μέντορά τους. Απεναντίας, θα έσκυβαν από ντροπή την κεφαλή και θα σιγούσαν. Επειδή το θέμα είναι επίκαιρο, καθώς η τρέχουσα Βουλή προτίθεται να αναθεωρήσει το οικείο άρθρο 86 του Συντάγματος, καλό είναι να θυμόμαστε γιατί φθάσαμε έως εδώ και ποιοι έδωσαν σε υπουργούς και πρωθυπουργούς το δικαίωμα να απλώνουν, ως μη όφειλαν, τις δικογραφίες πάνω στο γραφείο συσκέψεων του Μαξίμου.
Η αλήθεια, λοιπόν, είναι η εξής: Μετά το 1996 ορισμένοι θαρραλέοι εισαγγελείς, όπως ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, ο Ισίδωρος Ντογιάκος, ο Γεώργιος Ζορμπάς και ο Γεώργιος Γεράκης, έβαλαν στο στόχαστρό τους ποινικές ευθύνες υπουργών του παντοδύναμου ΠΑΣΟΚ και επιχειρηματικών συμφερόντων για σειρά θεμάτων, όπως ήταν οι παράνομες ελληνοποιήσεις, το Χρηματιστήριο, τα ψηφιακά τηλέφωνα, οι εξοπλισμοί, οι κρατικές προμήθειες, τα φρουτάκια κ.ά. Με βάση την τότε ισχύουσα νομοθεσία διαβίβαζαν, μάλιστα, τις οικείες δικογραφίες στον πρόεδρο της Βουλής, ο οποίος ουκ ολίγες φορές τις κρατούσε καιρό στο συρτάρι προφανώς για να προστατέψει την παράταξή του.
Δεν μπορούσε να κρατήσει για πολύ αυτό το «βιολί», όμως. Ενοχλήθηκε το καθεστώς και ομίλησε συκοφαντικά για «κράτος εισαγγελέων». Το ΠΑΣΟΚ -με εισήγηση Βενιζέλου και ανοχή, δυστυχώς, και ορισμένων κορυφαίων στελεχών της Ν.Δ. της εποχής- άλλαξε το Σύνταγμα και τον νόμο περί ευθύνης υπουργών τα έτη 2001 και 2003. Έκτοτε οι παραγραφές ποινικών ευθυνών υπουργών έγιναν εξπρές. Ψεκάστε – σκουπίστε – τελειώσατε. Εκτοτε οι εισαγγελείς εντέλλοντο να διαβιβάζουν «αμελλητί» φακέλους στη Βουλή μόλις έπεφταν πάνω στις ιερές αγελάδες της πολιτικής και μάλιστα όχι απευθείας. Το πόρισμά τους διαβιβάζετο με τις νέες διατάξεις στον εκάστοτε υπουργό Δικαιοσύνης. Απόλυτος ο εξευτελισμός της δικαστικής εξουσίας να νομοθετείται η υποταγή της στην εκτελεστική.
Αλλά η ιστορία ενίοτε έχει κέφια. Η ίδια η ζωή τιμώρησε τον συνταγματικό νομοθέτη Βενιζέλο (και άλλους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ που έγραψαν ωραία συγγράμματα για τον νόμο περί ευθύνης υπουργών) και ευεργέτησε αυτόν που έπληξε, μεταξύ άλλων, η νέα νομοθεσία, τον τέως εισαγγελέα Παπαγγελόπουλο. Μόλις η εισαγγελέας Διαφθοράς Τουλουπάκη έπεσε πάνω στο όνομα Βενιζέλος διαβίβασε «αμελλητί» τον φάκελο μαζί με άλλους στη Βουλή. Και ο φάκελος αυτός «στάθμευσε» υποχρεωτικά με βάση το Σύνταγμα Βενιζέλου και τον νόμο Πετσάλνικου από το υπουργείο Δικαιοσύνης. Στο οποίο συμπτωματικώς… έδρευε και ο εισαγγελέας Παπαγγελόπουλος, ως υπουργός πλέον!
Κοντολογίς: Ο Βενιζέλος έπεσε θύμα του ίδιου του του νόμου. Πώς το λέει ο «Τζόκερ» Χοακίν Φοίνιξ στην ομώνυμη ταινία; Παίρνεις ό,τι σου αξίζει.
