Του Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου
Το πρώτο αυτογκόλ με την προσέγγιση του θέματος του εμπορικού σήματος των μακεδονικών προϊόντων. Με το «Macedonia the GReat land». Το κεντρικό σύνθημα της καμπάνιας για τα ελληνικά προϊόντα που προέρχονται από την περιφέρεια της συγκεκριμένης περιοχής. Το μόνο προς τη σωστή κατεύθυνση! Το μοναδικό που περιλαμβάνει τη λέξη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Αυτό που έχει προκαλέσει και την αντίδραση των γειτόνων μας, καθώς κανένα άλλο δεν αναφέρει το «Μακεδονία» (την ίδια ώρα που εκείνοι κάνουν κατάχρηση του όρου και δεν αναφέρουν σχεδόν πουθενά το πρόθεμα «βόρεια», ειδικά εντός της χώρας τους).
Μια αντιμετώπιση από πλευράς κυβέρνησης που αντιμετωπίζει το όλο θέμα ως μια «διαφημιστική εκστρατεία έναντι ανταγωνιστών», όπως σωστά διάβασα κάπου! Ενώ κάλλιστα θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν τόσο το ιστορικό σύμβολο του ήλιου της Βεργίνας (ακόμα και σε αυτή την «συμφωνία» των Πρεσπών έχει κατοχυρωθεί ως ελληνικό) όσο και ο ελληνικός χάρτης της χώρας, που είναι αναγνωρίσιμος παγκοσμίως! (Ώστε να υπάρξει διάκριση από τους ψευτομακεδόνες του βορρά, που με την «συμφωνία» κατοχύρωσαν όνομα, γλώσσα, ταυτότητα…)
Το δεύτερο αυτογκόλ με τις τοποθετήσεις διοικητών στα νοσοκομεία της χώρας. Συγγνώμη αλλά αυτή δεν είναι η …κανονικότητα που οραματιζόμαστε! Αυτή που έσπευσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να ευαγγελιστεί τόσο με τις προεκλογικές του δεσμεύσεις όσο και με τις προγραμματικές του δηλώσεις! Ο απεγκλωβισμός από αγκυλώσεις ενός σάπιου υποσυστήματος που υποβόσκει μέσα σε κάθε κομματικό οργανισμό στην Ελλάδα πρέπει επιτέλους να θαφτεί στα τάρταρα. Οπισθοδρομικές αντιλήψεις επιβράβευσης ενός κομματικού μηχανισμού που δήθεν εργάστηκε για να επανέλθει ένα κόμμα στην εξουσία θα έπρεπε να ανήκουν στο παρελθόν. Εκεί που αποτελούσαν ρουτίνα της τότε «κανονικότητας» και δυστυχώς αποδείχτηκαν ένα από τα αίτια διολίσθησης της χώρας στην κατάντια και στην επαιτεία.
Οι κυβερνώντες θα πρέπει να αντιληφθούν πως κανένας κομματικός μηχανισμός και καμία κομματική βάση δεν τους έφεραν στην εξουσία! Η αγανάκτηση και η οργή για τη λεηλασία του κράτους από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και μια σειρά προκλητικών όσο και επιβλαβών αποφάσεων λόγω προχειρότητας και ασχετοσύνης (η λέξη «δόλος» ίσως να προκαλέσει…) ήταν που τους οδήγησαν εδώ που βρίσκονται σήμερα! Αν οι δεσμεύσεις τους για αξιοκρατία και αξιοποίηση των αρίστων δεν λάβει σάρκα και οστά, αν δεν χρησιμοποιηθούν «οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις», αν δεν αναλογιστούν το βάρος της ευθύνης τους μετά από, σχεδόν, μια πενταετία διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και επιστρέψουν σε καταστροφικές πρακτικές του πρόσφατου παρελθόντος, πολύ σύντομα θα απολέσουν το πολιτικό πλεονέκτημα και το χρονικό περιθώριο της ανοχής των πολιτών!
Υ.Γ.1: «Απολιθώματα» και «τοτέμ» είναι για τα μουσεία κι όχι για θέσεις άσκησης εξουσίας, διοίκησης ή διοργάνωσης μεγάλων επετειακών εκδηλώσεων. Ακόμα και για επιτροπές! Ειδικά όταν η εμπειρία από αντίστοιχη ανάληψη αρμοδιοτήτων στο παρελθόν άφησε, πίσω από την πρόσκαιρη «λάμψη», εκτός από θρύψαλα και συντρίμμια, υψηλά χρέη!
Υ.Γ.2: Η αναγνώριση ενός λάθους θέλει «κότσια». Η διόρθωσή του θάρρος. Ποτέ δεν είναι όμως αργά, προκειμένου να επιτευχθεί το ορθό και το δίκαιο!
Υ.Γ.3: Η ψηφοθηρική προβολή του ζητήματος των διοικητών των νοσοκομείων από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ήταν αναμενόμενη. Όταν όμως έχεις τοποθετήσει «μπαμπάδες» (Παππάς – ΟΑΣΘ) και «βουλκανιζατέρ» (Δ/της Νοσ.Σαντορίνης) μόλις πριν 2-3 χρόνια σε αντίστοιχες θέσεις, το λιγότερο, είναι υποκρισία και αποτελεί ύβρη!
