Του Κωνσταντίνου Μουτσιάνα*
Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών ΑΠΘ
Σύμβουλος Χρηματοοικονομικής Διοίκησης
Η διαχείρισης της κρίσης της πανδημίας του κορονοϊού ήταν, κατά γενική ομολογία, αποδοτική και προστάτευσε το κοινωνικό σύνολο από πρωτόγνωρες συνέπειες. Η κυβέρνησε αντιλήφθηκε άμεσα τις διαστάσεις του προβλήματος, ζήτησε τη συνδρομή των ειδικών και διαμόρφωσε άμεσα ένα σχέδιο αντιμετώπισης της κατάστασης. Σε μια δυναμική διαδικασία όπως αυτή της εξάπλωσης ενός ιού που ακόμη και η επιστημονική κοινότητα αδυνατούσε ορισμένες φορές να καταλάβει πώς συμπεριφέρεται, τα νέα δεδομένα ενσωματώνονταν με ταχύτητα στη λήψη των σχετικών αποφάσεων.
Η κρίση του κορονοϊού ανέδειξε ορισμένες πλευρές του κρατικού μηχανισμού για τις οποίες είχαμε ως πολίτες είτε διαστρεβλωμένη εικόνα είτε κακή γνώμη για την επάρκεια λειτουργίας τους. Παρά το γεγονός ότι έχουμε καλή άποψη για τους ιατρούς, το νοσηλευτικό προσωπικό, το ΕΚΑΒ, η στάση μας απέναντι στο ελληνικό νοσοκομείο είναι σχεδόν αρνητική. Μια στάση που ενδεχομένως να πηγάζει από την εικόνα κτιριακών εγκαταστάσεων, των υποδομών αλλά και από μεμονωμένα περιστατικά.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας στάθηκε, ωστόσο, στο ύψος των περιστάσεων με το σύνολο του προσωπικού να υπερβαίνει καθημερινά τον εαυτό του. Ναι, η αλήθεια είναι ότι είχαμε παρεξηγήσει το Ε.Σ.Υ. Τώρα όμως δείχνουμε εμπιστοσύνη γιατί τελικά όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι οι μη αποδοτικοί δημόσιοι υπάλληλοι που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κοιτάνε το ρολόι τους για να σχολάσουν. Είναι μέρος του κρατικού μηχανισμού που προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο. Και αυτή η προσφορά υπερβαίνει κατά πολύ την αμοιβή τους.
Διατυπώθηκαν πολλές απόψεις για το τέλος παγκοσμιοποίησης, το κύκνειο άσμα της φιλελεύθερης και ανοικτής οικονομίας και την επιστροφή στον κρατισμό. Βέβαια, όλοι αυτοί που διατυπώνουν αυτούς τους στοχασμούς αγνοούν ότι όταν μετά από μεγάλες κρίσεις υπήρξε κρατικοποίηση αυτό οδήγησε σε χρεωκοπίες. Αγνοούν, σκοπίμως, ότι η αλματώδης εξέλιξη στη τεχνολογία και τις επιστήμες επωφελήθηκε σημαντικά από το φιλελεύθερο οικονομικό περιβάλλον.
Θέλουμε ένα κράτος που να αφήνει το αποτύπωμά του. Που θα εγγυάται την υγειονομική ασφάλεια. Ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας που θα αναπτύσσει συνεργασίες με τον ιδιωτικό τομέα και θα αυξάνει την παραγωγικότητά του. Ένα κράτος που διασφαλίζει τις συνθήκες ανάπτυξης της ελεύθερης αγοράς και της ανοικτής οικονομίας. Δεν είναι κρατισμός, είναι εμπιστοσύνη στο κράτος.
