Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Τα περί της προδιάθεσης της Ιστορίας να επαναλαμβάνεται, τα έχουμε διαβάσει, τα έχουμε ζήσει, έχουμε κουραστεί να τα βλέπουμε. Πόσο πιθανό λοιπόν είναι να βιώσουμε το… αδιανόητο;
Όπως το 2016, ο Ντόναλντ Τραμπ να καταφέρει να ανατρέψει τις πιθανότητες και να κερδίσει τις εκλογές; Αυτή τη φορά μάλιστα, έχοντας σωρεύσει τοξικότητα από την τετραετή θητεία του στο Οβάλ Γραφείο, και έχοντας μετρήσιμες και αυταπόδεικτες “μαύρες τρύπες” στην πολιτική του. Από την οικονομία και την έξαρση ρατσιστικής βίας, μέχρι τη διαχείριση της πανδημίας του κορονοϊού.
Και όμως… Τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων “υποψιάζουν”. Η πτώση του Τραμπ σταμάτησε τον τελευταίο μήνα. Οι μεγάλες και διψήφιες διαφορές υπέρ του Τζο Μπάιντεν, “μαζεύονται”. Μετά το Συνέδριο των Δημοκρατικών, η ώθηση προς τον πρώην Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ ήταν οριακή. Και στις Πολιτείες-κλειδιά, που χαρίζουν την Προεδρία μέσω του Κολλεγίου των Εκλεκτόρων, ο Τραμπ συνεχίζει να χάνει, αλλά με διαφορά που διαρκώς συρρικνώνεται.
Η χώρα των ευκαιριών, όπως σωστά περιέγραψε στην ομιλία του ο Τζο Μπάιντεν. Φτάνει να μην αποδειχτεί… ευκαιρία επανεκλογής για τον Τραμπ.
