Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Η δεύτερη πλάνη… χειρότερη της πρώτης. Το 2016, η Χίλαρι Κλίντον αδιαφόρησε για την περίπου αυτονόητη τοξικότητα της υποψηφιότητάς της, και θεωρούσε περίπου δεδομένη τη δια περιπάτου επικράτησή της απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ. Το αποτέλεσμα το… βιώνει ο πλανήτης την τελευταία τετραετία.
Σήμερα, με φόντο την πανδημία του κορονοϊού, και μια σειρά από εξωφρενικές πολιτικές πρωτοβουλίες σε όλους τους τομείς του δημοσίου βίου, ο Τζο Μπάιντεν θεωρούσε τον Ντόναλντ Τραμπ… εύκολη λεία. Ενδεχομένως, ο υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος, με αυτονόητο πλεονέκτημα την αξιοπρέπεια του χαρακτήρα του, σε σχέση με τη Χίλαρι Κλίντον, να καταφέρει να μην έχει την ίδια… γκρίζα τύχη. Ακόμη όμως κι αν εκλεγεί Πρόεδρος, θα τα έχει καταφέρει μετά από μια μάχη θρίλερ, αντί για περίπατο.
Και το ερώτημα είναι προφανές. Θα καταφέρει ο Τζο Μπάιντεν να χάσει τις “πιο εύκολες εκλογές του αιώνα”; Γιατί, η κοινή λογική λέει ότι, η επιλογή ανάμεσα στον ίδιο και τον Τραμπ είναι αυτονόητη και προφανείς για… όλους εμάς. Όταν δεν φαντάζει και τόσο αυτονόητη για τους Αμερικανούς, κρίνοντας από το ροκάνισμα της διαφοράς στις δημοσκοπήσεις, το πρόβλημα δεν το έχει ο Τραμπ.
Το έχει ο ίδιος…