Επιμέλεια Αγγελική Νάκου
Η μυθολογία του “Πολέμου των Άστρων”, μας χάρισε μια από τις πιο εμβληματικές γυναικείες φιγούρες της 7ης Τέχνης. Και μάλιστα, σε μια εποχή, πριν από τέσσερις δεκαετίες, όταν, παρά τα μπουσουλήματα προόδου, οι γυναίκες διεκδικούσαμε ακόμη μερίδιο ισοτιμίας και αξιοπρέπειας στα “πάνω ράφια”. Της επαγγελματικής ζωής, του δημοσίου βίου, της κοινωνίας στο σύνολό της.
Η Κάρι Φίσερ, που “έφυγε” πρόωρα πριν από δυο χρόνια, ενσάρκωσε την πριγκίπισσα Λέια, που έγινε ηρωίδα και πρότυπο για τις γενιές των κοριτσιών που ακολούθησαν το δικό της σεργιάνισμα στο κινηματογραφικό σύμπαν του “Star Wars”. Μια από τις ατάκες που ταξίδεψαν στο μέλλον λοιπόν, επέμενε ότι, “η ελπίδα είναι σαν τον ήλιο. Αν πιστεύεις, μονάχα όταν τον βλέπεις, θα δυσκολευτείς να… βγάλεις τη νύχτα”.
Η δική μας “ηρωίδα”, Χριστίνα Βίδου σεργιανίζει εδώ και αρκετά χρόνια, σε βηματισμό μετριοπάθειας, αξιοπρέπειας και ήθους, στον πάντα ανεξάντλητο σε… περιπέτειες χώρο των ΜΜΕ. Ο ΣΚΑΪ είναι το σπίτι της, όπως μας λέει, ανοίγοντας την καρδιά της στα “Υστερόγραφα”, με την τηλεόραση ως… ωραίο φλερτ που, δεν εξελίχτηκε σε σχέση, και το ραδιόφωνο ως στοργική οικογένεια.
Η Χριστίνα Βίδου περιγράφει σκέψεις, συναισθήματα και το αποτύπωμα κάθε συγκυρίας, που αθροιστικά… δημιουργεί Ιστορία, και, για να ενώσουμε το νήμα με τον κινηματογραφικό πρόλογο, επιμένει ότι, ακόμη και όταν ζεις σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, μπορείς να “ταξιδέψεις” και να ονειρευτείς.
Φτάνει φυσικά, να το θέλεις. Και να το πιστέψεις…
– Και να θέλετε να… κρυφτείτε, δυσκολεύεστε. Η λέξη «ζωή» ως στοιχείο ταυτότητας της εκπομπής σας στο ραδιόφωνο, αποκαλύπτει μια μάλλον αυθόρμητη προδιάθεση προς περισσότερο «ψαγμένο» και αισθητικά διαφορετικό αποτύπωμα. Είναι εύκολο τελικά, να διαμορφώσεις τη δική σου «γωνίτσα» στα σημερινά ΜΜΕ, εν πολλοίς κόντρα και απέναντι στη συνήθεια, τη ρουτίνα, τη βιασύνη, την επιφανειακή διαχείριση των θεμάτων;
“Βαριά λέξη το αποτύπωμα. Στόχος της εκπομπής είναι η ενημέρωση. Άλλωστε, αυτός είναι ο ΣΚΑΙ 100,3. Ο ΣΚΑΙ είναι ενημέρωση, είναι τα αντανακλαστικά του και η ταχύτητά του. Στην απογευματινή ζώνη, λοιπόν, προσπαθούμε να βάλουμε στην ατζέντα της επικαιρότητας ΚΑΙ την υγεία μας ΚΑΙ τον πολιτισμό μας ΚΑΙ την επιστήμη… Κυρίως όμως, ψάχνουμε να βρούμε ανθρώπους που με το έργο τους αφήνουν το αποτύπωμα τους στην κοινωνία.
Αν χρειάζεται, λοιπόν, να μιλήσουμε για αποτύπωμα…μιλάμε για το αποτύπωμα αυτών των ανθρώπων, που έχουν κάνει κάτι ουσιαστικό και ωφέλιμο για τον κόσμο. Και όλα αυτά να τα πούμε όχι με βαρύγδουπο ύφος, στημένες ατάκες και σοβαροφάνεια.
Αλλά, όπως τα λέμε με τους φίλους μας. Αυτό είμαστε με τον Σωτήρη Σταθόπουλο και τον Προκόπη Χατζηνικολάου, με τους οποίους παρουσιάζουμε την εκπομπή.
Φίλοι, παρέα… έτσι και το αυθόρμητο του πράγματος”.
– Από εδώ η αγάπη μου, και από ο ερωτάς μου, είναι για εσάς η τηλεόραση και το ραδιόφωνο; Υπό την έννοια ότι το τανγκό το έχετε χορέψει και με τα δυο Μέσα, αν και είναι εμφανής ο πειρασμός των ερτζιανών.
“Η τηλεόραση ήταν ένα ωραίο φλερτ που δεν εξελίχθηκε σε σχέση. Υποθέτω ότι δεν υπήρχε χημεία και timing, στοιχεία απαραίτητα για να στεριώσει μια σχέση.
Το ραδιόφωνο είναι το σπίτι μου, η οικογένεια μου, εδώ γεννήθηκα και μεγάλωσα επαγγελματικά. Το 1995 πέρασα το κατώφλι του ΣΚΑΙ. Εχω κάνει ελεύθερο ρεπορτάζ, παραγωγή εκπομπών, αρχισυνταξία εκπομπών, σύνταξη και εκφώνηση ειδήσεων.
Εχω περάσει απίστευτα ξενύχτια με συναδέλφους για την κάλυψη θεμάτων. Ομορφες δυνατές στιγμές. Το ραδιόφωνο είναι ΚΑΙ εμπειρία είναι και τέχνη”.
– Η κρίση είναι… γένους θηλυκού. Πόσο εύκολο είναι για μια σύγχρονη γυναίκα σαν εσάς, να ενσαρκώνει, από επιλογή και συνειδητά, τους πολυεπίπεδους και σύνθετους ρόλους της μητέρας, της δημοσιογράφου, της Χριστίνας που δεν ακυρώνει τα προσωπικά όνειρα, σε πείσμα της κακοφωνίας και της ασχήμιας της συγκυρίας;
“Ο συνδιασμός των ρόλων δεν έχει να κάνει με το φύλο ή την επαγγελματική ταυτότητα. Εχει να κάνει με τις προτεραιότητες που βάζει ένας άνθρωπος στη ζωή του συν τα «όπλα» που του δίνει η κοινωνία.
Όταν αποφασιζεις να δημιουργήσεις οικογένεια, ξέρεις ότι θα πρέπει να πας πίσω τους προσωπικούς σου στόχους και τα θέλω σου. Για ένα διάστημα τουλάχιστον. Ξέρεις ή αν δεν το ξέρεις θα τα μάθεις, ότι θα αργήσεις να κοιμηθείς ένα 8ωρο ( λολ) ότι το 24ωρο πολλές φορές δεν σε χωράει. Τώρα, αυτό είτε θα το αφήσεις να σε καταπιεί σηκώνοντας τα χέρια ψηλά, είτε θα φτιάξεις ένα πρόγραμμα που θα ακολουθείς και θα κάνει την οικογένειά σου κι εσένα να απολαμβάνετε στιγμές.
Κάθε πρωί ξυπνάω στις 5 γιατί εχω εκπομπή στον Μελωδία 07.00-10.00. Ενδιάμεσα, έως το μεσημέρι που θα πάω στον ΣΚΑΙ, φροντίζω το σπίτι μου, μαγειρεύω, παίρνω το παιδί μου από το σχολείο, τρώμε μαζί. Ωστόσο, δεν με παραμελώ, δεν με αφήνω να παραιτηθώ. Με προσέχω. Πρέπει να περάσω το μήνυμα αυτό στη 10χρονη κόρη μου. Τρέχω 5 χιλιομετρα κάθε μερα. Χαλαρό τρέξιμο, δεν πάω για αγώνες. Είναι μια μικρή κατάκτηση, έως πολυτέλεια, κάποιες μέρες να το καταφερω. Δεν τα αφήνω όμως. Είναι η δική μου στιγμή”.
– Ξαναδιαβάζοντας το «ημερολόγιο καταστρώματος», διανθισμένο με την προσωπική και επαγγελματική διαδρομή σας, υπάρχουν σελίδες που έμειναν κενές, για να γεμίσουν σε μια ύστερη ευκαιρία, και επομένως διατηρούν μέσα σας το στοιχείο της «εκκρεμότητας»;
“Μόνο μια εκκρεμότητα;;; Έχω πολλές! Κι ευτυχώς που είναι τόσες.
Είναι ευλογία, είναι κίνητρο ζωής για να τις εκπληρώσεις, να υπερβείς τα όρια, να παλέψεις λίγο περισσότερο”.
– Παιδί της θάλασσας, αν δεν κάνω λάθος, καθώς μένετε και εργάζεστε σε παραλιακά μέρη. Βοηθάει, ο ορίζοντας που χάνεται κάθε φορά που τον αγκαλιάζει η ματιά, να ταξιδεύουν το μυαλό και η καρδιά σε διαρκώς καινούριες «Ιθάκες»;
“Μπορεί να κοιτάξεις κι έναν τοίχο και να «ταξιδέψεις».
Μπορεί να ζεις σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και να «ταξιδέψεις» και να ονειρευτείς.
Ο ορίζοντας είναι το εύρος του μυαλού. Τι θες να δεις αν θες!”.
