Πρόταση προς τους κ.κ Τσίπρα και Μητσοτάκη να δεσμευθούν από τώρα ότι δεν θα οδηγήσουν τη χώρα σε εκλογές με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας το 2020 απευθύνει ο Σταύρος Θεοδωράκης μέσα από την εφ’ όλης της ύλης συνέντευξή του στο Έθνος της Κυριακής και τη Φώφη Γιωτάκη. «Να πάμε σε συναινετική λύση ώστε η Bουλή να μη διαλυθεί ξαφνικά. Η οικονομία θέλει σταθερότητα» επισημαίνει ο επικεφαλής του Ποταμιού και συμπληρώνει: «Ο κ. Τσίπρας επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους ότι θα είναι αυτός που θα κερδίσει τις εκλογές. Αν το πιστεύει λοιπόν «ιδού η Ρόδος» ας δεσμεύσει τον κ. Μητσοτάκη ότι δεν θα τον ρίξει το 2020 με αφορμή την προεδρική εκλογή».
Ο επικεφαλής του Ποταμιού τονίζει την ανάγκη για πολιτική σταθερότητα και το πόσο επηρεάζει την πορεία της οικονομίας και σημειώνει πως πλέον «είμαστε μόνοι. Εκεί που όλοι οι καιροσκόποι και οι λαϊκιστές οραματίζονται πολιτική αστάθεια εμείς να προσφέρουμε προκαταβολικά πολιτική σταθερότητα που σημαίνει εγγυήσεις ότι δεν θα γίνει μπάχαλο η πολιτική ζωή το ’19 και το ’20. Οι επενδυτές, οι αγορές, δεν επιχειρούν σε χώρες με πολιτική αστάθεια. Αν λοιπόν θέλουμε σοβαρούς επενδυτές πρέπει να τους προσφέρουμε πολιτική σταθερότητα. Όχι μια εσαεί προεκλογική ατμόσφαιρα» σημειώνει.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης ξεκαθαρίζει για άλλη μια φορά ότι η ομόφωνη απόφαση των στελεχών του Κινήματος είναι η αυτόνομη πορεία και διευκρινίζει πως «ομόφωνη είναι και η απόφασή μας ότι δεν δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτή την κυβέρνηση». Ασκώντας έντονη κριτική στην κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τονίζει ότι η «χώρα έχει ανάγκη από μια κυβέρνηση αποτελεσματική, εργατική, έντιμη. Πολιτικούς που δεν θα μυρίζουν ναφθαλίνη, αλλά σύγχρονους ανθρώπους που θα έρχονται από την πραγματική ζωή. Ας μιλήσουμε για τις λύσεις και όχι για την ούγια της λύσης» λέει ενω αναφερόμενος στις δημοσκοπήσεις σημειώνει ότι «όλοι ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, συμπιεζόμαστε. Όμως οι μισοί πολίτες δεν έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν στις εκλογές. Και πολλοί είναι αυτοί που ψάχνουν κάτι να τους εμπνεύσει. Ε, αυτό δεν μπορεί να είναι το ένα ή το άλλο παλιό. Η χώρα δεν έχει ανάγκη απλώς μια κυβερνητική αλλαγή. Έχει ανάγκη από αλλαγή νοοτροπίας. Ανοιχτά μυαλά και συνεργασίες μακριά από τα άκρα που διχάζουν τους πολίτες» λέει χαρακτηριστικά. .
Ο Σταύρος Θεοδωράκης αναλύει την καμπάνια που έχει ξεκινήσει εδώ και σχεδόν ένα μήνα το Ποτάμι, ενόψει του Συνεδρίου του Κινήματος το Νοέμβριο, με τον τίτλο #thelopotami, καμπάνια που επικεντρώνεται στα προβλήματα της κοινωνίας. «Είναι «θέλω» αληθινά, πικρά πολλές φορές, σκωπτικά, με χιούμορ, που καθρεφτίζουν τα αδιέξοδά μας. Εμείς τα εκφράζουμε, προσθέτοντας όμως λύσεις – και εδώ φαίνεται η δύναμη του Ποταμιού – για να γίνουν τα «θέλω» μιας κοινωνίας πραγματικότητα. Ξέρετε οι ωφέλιμες εμπνεύσεις καρποφορούν πιο εύκολα σε μικρότερα κόμματα. Στα μεγάλα κυριαρχούν τα υποκριτικά πάθη» λέει.
Ερωτηθείς σχετικά με τη συζήτηση για την περικοπή ή μη των συντάξεων και την παροχολογία στην οποία έχει επιδοθεί η κυβέρνηση, ο Σταύρος Θεοδωράκης τονίζει ότι «αρχίζει ξανά να διαμορφώνεται μια εικόνα στο εξωτερικό ότι ‘’οι Έλληνες άρχισαν τα προεκλογικά τους’’» και πρόσθεσε πως δεν είναι μόνο το θέμα των συντάξεων αλλά «είναι και τα μπρος πίσω στα εργασιακά. Τα ρουσφέτια στο κομματικό κράτος. Μια μυρωδιά ότι «τις καίμε τις μεταρρυθμίσεις» που άλλωστε ποτέ δεν εφαρμόστηκαν, απλώς εγράφησαν στα χαρτιά».
Αναφερόμενος στο θέμα της πΓΔΜ και τις εξελίξεις μετά το δημοψήφισμα, ο Σταύρος Θεοδωράκης υπογραμμίζει πως «για μας ο ευρωπαϊκός δρόμος για τα Σκόπια δεν πρέπει να κλείσει. Και είναι αστείοι όσοι χειροκροτούν ταυτοχρόνως και αυτούς που πολεμάνε τη λύση στην Ελλάδα και αυτούς που πολεμάνε τη λύση στη FYROM. Δεν μπορεί να είσαι και με τα συλλαλητήρια του Συντάγματος και με τα συλλαλητήρια των εθνικιστών στα Σκόπια. Είναι διχασμός προσωπικότητας» καταλήγει.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη στο «Έθνος της Κυριακής»:
Έπειτα από αρκετό καιρό η πολιτική σύγκρουση μεταφέρεται ξανά στο πεδίο της οικονομίας. Αφορμή η βουτιά των τραπεζικών μετοχών αλλά και η κατάθεση του προσχεδίου του προϋπολογισμού…
Η ζημιά για τις τράπεζες μοιάζει μεγάλη. Ελπίζω να μην ζήσουμε ένα ντόμινο πτώσης. Και δεν εννοώ βέβαια μόνο το χρηματιστήριο. Περισσότερα από όλα φοβάμαι την πτώση, για άλλη μια φορά, της αξιοπιστίας της χώρας. Αρχίζει ξανά να διαμορφώνεται μια εικόνα στο εξωτερικό ότι «οι Έλληνες άρχισαν τα προεκλογικά τους». Παροχολογία και διάλυση.
Θεωρείτε την συζήτηση για τις συντάξεις μη απαραίτητη. Γιατί μιλάτε για παραχολογία;
Δεν είναι μόνο οι συντάξεις και το γαϊτανάκι των υποσχέσεων. Είναι και τα μπρος πίσω στα εργασιακά. Τα ρουσφέτια στο κομματικό κράτος. Μια μυρωδιά ότι «τις καίμε τις μεταρρυθμίσεις» που άλλωστε ποτέ δεν εφαρμόστηκαν απλώς εγράφησαν στα χαρτιά.
Πάντως, η κυβέρνηση λέει ότι η όποια οικονομική αναταραχή οφείλεται σε εξωγενείς παράγοντες…
Δεν είναι έτσι. Προφανώς τα όσα συμβαίνουν στα Βαλκάνια, στην Ιταλία, στην Τουρκία μας επηρεάζουν. Η Ελλάδα όμως παραμένει ευάλωτη επειδή συνεχώς κάνει ένα βήμα εμπρός και ένα πίσω. Τίποτα δεν ολοκληρώνεται, όλα μοιάζουν προσωρινά και εύθραυστα μέσα σε ένα σκηνικό τυφλών αντιπαραθέσεων και πολιτικής αστάθειας.
Αυτό μοιάζει να απευθύνεται και στα στελέχη εκείνα της αντιπολίτευσης που κάθε τρεις και λίγο ζητάνε «εδώ και τώρα εκλογές»…
Απευθύνεται σε όσους πολιτεύονται με σύνθημα «ο θάνατος σου η ζωή μου». Και ο θάνατος είναι συχνά ο θάνατος της οικονομίας και της κοινωνίας. «Κάνω τα πάντα για να ανέβω στην εξουσία». Αυτό που έκανε ο κ.Σαμαράς το ’12. Αυτό που έκανε ο κ.Τσίπρας το ’14. «Γαία πυρί μιχθήτω αρκεί να γίνω εγώ πρωθυπουργός».
Αφού θέλετε να προσφέρετε πολιτική σταθερότητα γιατί δεν ανταποκρίνεστε -θα σας ρωτούσαν κάποιοι- στο προσκλητήριο του κ.Τσίπρα για ένα προοδευτικό μέτωπο;
Ποια είναι η πρόοδος του κ.Τσίπρα; Και ποιες είναι οι αληθινές μετατοπίσεις του ΣΥΡΙΖΑ; Πως αγάπησαν την καγκελάριο Μέρκελ; Πως ανακάλυψαν την Αμερική – του Τράμπ; Υπάρχουν άλλα ουσιώδη που πρέπει να απαντηθούν.
Πείτε μου λοιπόν μερικά θέματα που σας κρατούν σε απόσταση από την κυβερνητική προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ…
Αρχικά δεν υπάρχει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παρά μόνο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Μια είναι η κυβέρνηση, μια και αδιαίρετη. Αλλά για να μην νομίζετε ότι υπεκφεύγω μπορώ να σας αναφέρω πολλούς τομείς που η απόσταση δεν γεφυρώνεται. Τι παιδεία θέλουν; Εμείς θέλουμε πανεπιστήμια συμπαραστάτες της οικονομίας και της ανάπτυξης. Δυνατά δημόσια και με αγγλόφωνα τμήματα αλλά και σοβαρά μη κρατικά πανεπιστήμια. Να γίνει η Ελλάδα φοιτητικός προορισμός και Διεθνές κέντρο κλασικών σπουδών.
Η διαφορά σας είναι το άρθρο 16 του Συντάγματος, δηλαδή;
Δεν είναι ένα άρθρο. Είναι ένα πνεύμα. Μάθατε για τους συνδικαλιστές της Μαγνησίας που ζήτησαν να απορριφθεί η δωρεά του Ιδρύματος Μποδοσάκη για τα σχολεία τους; Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Αβέρωφ, του Αρσάκη, του Ζάππα, του Μπενάκη, του Συγγρού αλλά και του Ωνάση και του Νιάρχου. Αυτή η μπαρούφα όμως ότι «οι πετυχημένοι είναι κλέφτες άρα και οι ευεργέτες είναι αρχικλέφτες» έχει πολιτική καταγωγή. Είναι ο λόγος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στα χρόνια της κρίσης.
Δεν μου απαντήσατε όμως. Πως θα περάσουμε σε μια εποχή πολιτικής σταθερότητας την οποία όντως επιζητά η οικονομία;
Πολιτική σταθερότητα σημαίνει πρωτίστως, εγγυήσεις ότι δεν θα γίνει μπάχαλο η πολιτική ζωή το ’19 και το ’20. Οι επενδυτές, οι αγορές, δεν επιχειρούν σε χώρες με πολιτική αστάθεια. Ή μπαίνουν μόνο καιροσκοπικά. Αν λοιπόν θέλουμε σοβαρούς επενδυτές πρέπει να τους προσφέρουμε πολιτική σταθερότητα. Όχι μια εσαεί προεκλογική ατμόσφαιρα.
Πως θα αποτρέψουμε λοιπόν το μπάχαλο όπως λέτε;
Το 2019 με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα γίνουν εκλογές. Στις κανονικές χώρες οι εκλογές σημαίνουν μια δίμηνη αναταραχή και τέλος. Εδώ οι εκλογές εμφανίζονται ως η αρχή ενός γολγοθά. Μετά τις εκλογές έχουμε απλή αναλογική οπότε θα είναι δελεαστικό για μια ομάδα 5 βουλευτών να ρίξει την κυβέρνηση προσδοκώντας ότι με ένα 2% αυτοί οι πέντε θα είναι ξανά στην Βουλή. Και μετά στην κορυφή του γολγοθά είναι οι προεδρικές εκλογές τον Μάρτιο του ‘20. Όλοι λένε ότι εκεί θα τερματίσει τη ζωή της η νέα κυβέρνηση γιατί δεν θα υπάρχει προεδρική πλειοψηφία.
Δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα γίνουν εκλογές επειδή δεν θα μπορεί να εκλεγεί πρόεδρος της Δημοκρατίας…
Μόνο που έχει παρέλθει η εποχή των παιγνιδιών, των δανείων και των ελλειμάτων. Τώρα είμαστε μόνοι. Δεν φαίνεται από πουθενά ότι η Ευρώπη θα μας βοηθήσει αν στραβοπατήσουμε ξανά. Πρέπει λοιπόν να αλλάξουμε εμείς το παιγνίδι. Εκεί που όλοι οι καιροσκόποι και οι λαϊκιστές οραματίζονται πολιτική αστάθεια εμείς να προσφέρουμε προκαταβολικά πολιτική σταθερότητα.
Πως μπορεί να γίνει αυτό;
Δεν είναι δύσκολο. Προτείνω στον κ.Τσίπρα και στον κ.Μητσοτάκη να δεσμευθούν και οι δύο πριν από τις εκλογές ότι δεν θα οδηγήσουν τη χώρα σε νέα εκλογική αναμέτρηση με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ότι θα πάμε σε συναινετική λύση ώστε η βουλή να μην διαλυθεί ξαφνικά.
Αυτή είναι μια πρόταση που… προεξοφλεί ότι θα κερδίσει στις εκλογές ο κ.Μητσοτάκης…
Γιατί το λέτε αυτό; Ο κ.Τσίπρας επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους ότι θα είναι αυτός που θα κερδίσει τις εκλογές. Αν το πιστεύει λοιπόν «ιδού η Ρόδος» ας δεσμεύσει τον κ.Μητσοτάκη ότι δεν θα τον ρίξει το 2020 με αφορμή την προεδρική εκλογή.
Αντιδράσατε πρώτος από τους πολιτικούς αρχηγούς -και έντονα- όταν μαθεύτηκε ο θάνατος του 30χρονου Ζακ στο κοσμηματοπωλείο στην Ομόνοια…
Το πρόβλημα σε αυτές τις περιοχές είναι τεράστιο. Ειδικά τα βράδια είναι απροσπέλαστες. Και αυτό δεν είναι γοητευτικό όπως λένε κάποιοι. Είναι εφιαλτικό. Μην συγχέουμε όμως τις συμμορίες με τα καλάσνικωφ με την περιστασιακή παραβατικότητα κάποιων απεγνωσμένων. «Θέλω χείρα βοηθείας και όχι πόδια τιμωρίας», όπως είπε και ο ηθοποιός και εικαστικός Άγγελος Παπαδημητρίου στο thelopotami.gr
Στο thelopotami.gr είδαμε και τον Θανάση Χειμωνά να λέει «Θέλω φτου ξελεφτερία ξανά στο Πεδίο του Άρεως». Κάνετε μια καμπάνια με λογοπαίγνια-με στόχο;
Δεν είναι λογοπαίγνια. Είναι «θέλω» αληθινά, πικρά πολλές φορές, σκωπτικά, με χιούμορ, που καθρεφτίζουν τα αδιέξοδα μας. Είναι αυτά που συζητούν οι πολίτες. Επώνυμοι και λιγότερο επώνυμοι. Εμείς τα εκφράζουμε, προσθέτοντας όμως λύσεις – και εδώ φαίνεται η δύναμη του Ποταμιού – για να γίνουν τα «θέλω» μιας κοινωνίας, πραγματικότητα. Ξέρετε οι ωφέλιμες εμπνεύσεις καρποφορούν πιο εύκολα σε μικρότερα κόμματα. Στα μεγάλα κυριαρχούν τα υποκριτικά πάθη.
Εγώ θα επιμείνω όμως. Αρκούν αυτά για να σας ψηφίσει ο κόσμος; Γιατί στις δημοσκοπήσεις φαίνεται ότι πιέζεστε πολύ…
Στις δημοσκοπήσεις που γίνονται στους Έλληνες που έφυγαν τα τελευταία χρόνια στο εξωτερικό, είμαστε τρίτο κόμμα. Για να πω και κάτι ενθαρρυντικό για μας. Στις εδώ δημοσκοπήσεις, όλοι ανάμεσα στην ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, συμπιεζόμαστε. Όμως οι μισοί πολίτες δεν έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν στις εκλογές. Και πολλοί είναι αυτοί που ψάχνουν κάτι να τους εμπνεύσει. Ε, αυτό δεν μπορεί να είναι το ένα ή το άλλο παλιό. Η χώρα δεν έχει ανάγκη απλώς μια κυβερνητική αλλαγή. Έχει ανάγκη από αλλαγή νοοτροπίας. Ανοιχτά μυαλά και συνεργασίες μακριά από τα άκρα που διχάζουν τους πολίτες.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο κ.Τσίπρας θα συνεχίσει την σοσιαλδημοκρατική στροφή. Αν αυτό επιτευχθεί δεν βλέπετε περιθώρια συνεργασίας μαζί του;
Σοσιαλδημοκράτης μετά από ακροδεξιές συνεργασίες γίνεται; Δεν γίνεται. Ο κ.Τσίπρας και ο κ.Καμμένος είναι μαζί. Ο ένας έχει εμποτίσει τον άλλο.
Πάντως, υπάρχουν στελέχη σας που προκρίνουν την συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και απεύχονται την συνεργασία με την ΝΔ.
Σε ένα μεγάλο κόμμα υπάρχουν πάντα και διαφορετικές τάσεις. (γέλια). Για να σας απαντήσω όμως στα σοβαρά, η ομόφωνη απόφαση μας είναι η αυτόνομη πορεία του Ποταμιού. Όπως ομόφωνη είναι και η απόφαση μας ότι δεν δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτή την κυβέρνηση.
Η χώρα χρειάζεται κεντροαριστερή κυβέρνηση ή κεντροδεξιά; Αυτό είναι ένα ερώτημα που τίθεται. Θα απαντήσετε;
Η χώρα έχει ανάγκη από μια κυβέρνηση αποτελεσματική, εργατική, έντιμη. Πολιτικούς που δεν θα μυρίζουν ναφθαλίνη αλλά σύγχρονους ανθρώπους που θα έρχονται από την πραγματική ζωή. Πολλοί στο Ποτάμι είναι κεντροαριστεροί και κάποιοι άλλοι είναι φιλελεύθεροι. Εγώ όμως επιμένω ότι οι λέξεις στην Ελλάδα είναι συνήθως προπέτασμα καπνού. Αριστερός ο Λυκούδης, αριστερός και ο Πολάκης, τι σχέση έχουν; Φιλελεύθερη η Λυμπεράκη, φιλελεύθεροι και κάποιοι κρατιστές της ΝΔ. Τι σχέση έχουν; Ας μιλήσουμε λοιπόν για τις λύσεις και όχι για την ούγια της λύσης.
Με το «Μακεδονικό» τι θα κάνετε; Κάποιοι λένε «αφού και οι γείτονες μας αδιαφόρησαν», η συμφωνία πέθανε.
Για μας ο ευρωπαϊκός δρόμος για τα Σκόπια όπως και για τα Τίρανα και την Πρίστινα, δεν πρέπει να κλείσει. Και είναι αστείοι όσοι χειροκροτούν ταυτοχρόνως και αυτούς που πολεμάνε τη λύση στην Ελλάδα και αυτούς που πολεμάνε την λύση στην FYROM. Δεν μπορεί να είσαι και με τα συλλαλητήρια του Συντάγματος και με τα συλλαλητήρια των εθνικιστών στα Σκόπια. Είναι διχασμός προσωπικότητας που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ούτε ο Γιωσαφάτ.
