Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Στα δικά του χέρια, το “τοξικό” Βατικάνο ξαναέγινε “μητέρα Εκκλησία”.
Όχι μόνο για τους Καθολικούς, αλλά ανεξαρτήτως δόγματος, ο Πάπας Φραγκίσκος διατηρεί την ευχέρεια να πιάνει το νήμα με τις ανάγκες της τρέχουσας συγκυρίας. Και να το κατευθύνει στο μέλλον.
Αυτό έκανε με το διπλό μήνυμά του, τόσο στη λειτουργία των Χριστουγέννων, όσο και μπροστά στους συγκεντρωμένους στην πλατεία του Αγίου Πέτρου.
Ο Πάπας “της συνείδησης” μίλησε κατά της απληστίας, ζήτησε ειρήνευση στον πλανήτη, προσδιόρισε τις προτεραιότητες της εποχής μας μάλλον… διαφορετικά από το πώς τις βλέπουν οι μεγάλες δυνάμεις, ζήτησε συνοχή και αλληλεγγύη στις κοινωνίες των ανθρώπων.
Πάνω από όλα όμως, έκανε ένα μάθημα ιστορικού ρεαλισμού. Ο ανθρώπινος πολιτισμός προχώρησε και προόδευσε, επειδή ανέχτηκε τη διαφορετικότητα.
Αγκάλιασε τη διαφορετικότητα.
Επένδυσε στη διαφορετικότητα.
Αυτή η σύνθεση της διαφορετικότητας, ιδεών, πεποιθήσεων και κουλτούρας, είναι που μας επιτρέπει να παραδίδουμε στην επόμενη γενιά έναν κόσμο καλύτερο από αυτόν που κληρονομήσαμε οι ίδιοι.
Μονάχα έτσι, το ταξίδι της ανθρώπινης Ιστορίας μπορεί να συνεχιστεί.
Και ο “επαναστάτης” από την Αργεντινή, το έχει καταλάβει πλήρως.
