Συνέντευξη της Ράνιας Σβίγκου, εκπροσώπου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, στην εφημερίδα Kontra News και στο δημοσιογράφο Χρήστο Κυμπιζή
“Η Ελλάδα των πολλών απέναντι στις ελίτ και την ολιγαρχία”
Σας γεμίζει αισιοδοξία η συμμετοχή του κόσμου στις ανοιχτές ομιλίες και συγκεντρώσεις που πραγματοποιεί ο πρωθυπουργός;
Οι πολύ επιτυχημένες εκδηλώσεις του τελευταίου διαστήματος, σε όλη τη χώρα, με αποκορύφωμα τις πρόσφατες ομιλίες του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, όχι μόνο διαψεύδουν πανηγυρικά τα ψεύδη της ΝΔ και των φιλικών της μέσων, περί δήθεν κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αποδεικνύουν ότι οι πολίτες έχουν και μνήμη και κρίση. Δεν θέλουν οι θυσίες τους να πάνε χαμένες. Αντιλαμβάνονται την μεγάλη προσπάθεια που έγινε, από το 2015, η οποία οδήγησε στην έξοδο από τα μνημόνια, την αύξηση του κατώτατου μισθού, την ανάκτηση εργασιακών δικαιωμάτων, την ανόρθωση του κοινωνικού κράτους, τις μεγάλες τομές στην Υγεία, την Παιδεία, τα κοινωνικά δικαιώματα. Και, ταυτόχρονα, αγκαλιάζουν το εγχείρημα της σύγκλισης των αριστερών, προοδευτικών, οικολογικών δυνάμεων, απέναντι σε ένα καθεστώς το οποίο επιζητά την επιστροφή στην εξουσία, μόνο και μόνο για να συνεχίσει το καταστροφικό του έργο, που μας οδήγησε στην κρίση, στα μνημόνια, στην απώλεια του 25% του ΑΕΠ της χώρας. Το μήνυμα που παίρνουν τα στελέχη μας, τα οποία συμμετέχουν καθημερινά σε εκδηλώσεις και συζητήσεις ανά την Ελλάδα, είναι ότι η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, ξέρει ότι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εγγυηθεί ένα καλύτερο μέλλον, με κοινωνική δικαιοσύνη και βιώσιμη ανάπτυξη.
Γιατί να ψηφίσει ο κόσμος ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές; Ποιο είναι το διακύβευμα τους;
Αυτές οι ευρωεκλογές είναι από τις κρισιμότερες των τελευταίων δεκαετιών. Από το αποτέλεσμά τους θα κριθεί το μέλλον της ΕΕ, το οποίο είναι απολύτως συνυφασμένο με το μέλλον των επιμέρους κρατών μελών της. Δύο είναι οι μεγάλοι κίνδυνοι για τους λαούς της Ευρώπης. Η σκληρή κι απάνθρωπη νεοφιλελεύθερη λιτότητα, η οποία οδηγεί στη διάλυση του κοινωνικού κράτους και στην κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Ο άλλος κίνδυνος, είναι η άνοδος της ακροδεξιάς, του ρατσισμού, του εθνικισμού, της ξενοφοβίας. Είναι φαινόμενα που τα βλέπουμε και στη χώρα μας. Γιατί, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, για παράδειγμα, ο κ. Κουρτς, ο οποίος θεσμοθέτησε την δωδεκάωρη εργασία στην Αυστρία, βρίσκεται στην ίδια πλευρά με τον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος θεωρεί ότι τα εργασιακά δικαιώματα είναι ξεπερασμένα, και δεν διστάζει να δηλώνει ότι θα καταργήσει κατακτήσεις των εργαζομένων. Την ίδια στιγμή, μάλιστα, που διασπείρουν ψεύδη αναφορικά με τη συμφωνία των Πρεσπών, νομίζοντας ότι έτσι θα αποκομίσουν πρόσκαιρα μικροκομματικά οφέλη, ενώ στην πραγματικότητα στρώνουν το χαλί στους εγκληματίες της Χρυσής Αυγής. Από την άλλη μεριά της Ιστορίας βρίσκεται το ενωτικό εγχείρημα του αριστερού, προοδευτικού χώρου, ο οποίος παλεύει για μια άλλη ΕΕ, για δημοκρατία στη λήψη αποφάσεων, για αλληλεγγύη, για την προστασία των ασθενέστερων, για την ενδυνάμωση του κοινωνικού κράτους, για μια βιώσιμη, οικολογική ανάπτυξη, προς όφελος της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.
Ταυτόχρονα, όμως, η αντιπαράθεση αφορά στο μέλλον της χώρας, στα δικαιώματά μας. Και εδώ συγκρούονται δύο κόσμοι, η Ελλάδα των πολλών, απέναντι στις ελίτ και την ολιγαρχία. Πως θα σταθεί η χώρα μας στη νέα εποχή μετά τα μνημόνια; Θα μειωθεί περαιτέρω η ανεργία; Θα ενισχυθούν τα εργασιακά δικαιώματα και το κοινωνικό κράτος; Θα προστατευτούν τα δημόσια αγαθά; Ή θα γυρίσουμε πίσω σε μια σκληρή μνημονιακή πολιτική, όπως αυτή που ενστερνίζεται-και διόλου δεν μπορεί να το κρύψει ο κ.Μητσοτάκης;
Έχουν υπάρξει δημοσιεύματα που καταγράφουν αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για την υλοποίηση της Προοδευτικής Συμμαχίας. Κυρίως από την τάση των 53+. Ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα;
Η αναγκαιότητα της συγκρότησης της συμμαχίας αριστερών, προοδευτικών, οικολογικών δυνάμεων, στη βάση μιας προγραμματικής εναλλακτικής πρότασης, αποτελεί κοινή συνισταμένη όλων μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο η συμφωνία των Πρεσπών και η έξοδος από τα μνημόνια, όσο και η λήξη της συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ, δημιούργησε ένα διαφορετικό πολιτικό περιβάλλον. Και, εκ των πραγμάτων, αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο πόλοι, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, αλλά και στην κοινωνία, ο πόλος της συντήρησης, του νεοφιλελευθερισμού, με επίκεντρο τη ΝΔ, κι ο αριστερός, προοδευτικός, οικολογικός πόλος, με επίκεντρο και κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μιλάμε λοιπόν ούτε για μια προεκλογική κίνηση προς άγραν ψήφων, ούτε για μια τεχνητή συγκόλληση ετερόκλητων δυνάμεων, αλλά για μια αναγκαιότητα των καιρών, για μια προγραμματική συμμαχία, για μια συμφωνία ως προς τα κύρια, τα μεγάλα διακυβεύματα για το μέλλον, στην οποία μπορεί να υπάρχουν και διαφορές ως προς τα επιμέρους.
Θα μπορούσαν να βρεθούν δίαυλοι επικοινωνίας με το ΚΙΝΑΛ, ώστε να υπάρχουν περιθώρια συνεργασίας στο μέλλον;
Αυτή είναι μια ερώτηση που θα έπρεπε πρώτα και κύρια να απαντήσει η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ. Δυστυχώς, η κ.Γεννηματά έχει επιλέξει να ταυτίζεται σε όλα τα κορυφαία ζητήματα με τη ΝΔ του κ. Μητσοτάκη, του κ. Σαμαρά, Γεωργιάδη και Βορίδη. Αντί να κοιτάξει τα παραδείγματα άλλων σοσιαλιστικών κομμάτων, που συνεργάστηκαν με την αριστερά, με μεγάλη επιτυχία, τόσο για τα ίδια, όσο και για τους πολίτες των χωρών τους, όπως αυτά της Ισπανίας ή της Πορτογαλίας, και να αντλήσει πολύτιμα διδάγματα για το ίδιο της το κόμμα, εμμένει στην ταύτιση με την πιο ακροδεξιά ΝΔ των τελευταίων ετών. Έγινε παρακολούθημά της, ακόμα και στη συμφωνία των Πρεσπών, αναιρώντας την πάγια γραμμή του κόμματός της, των τελευταίων δεκαετιών. Νομίζει ότι η αντι-ΣΥΡΙΖΑ τακτική της θα αποφέρει κάποια στενά κομματικά οφέλη, αλλά ακόμα και ως προς αυτό, θα διαψευσθεί σύντομα.
Πώς σχολιάζετε τη στάση της αντιπολίτευσης στο σκάνδαλο Novartis; Κάποιοι έσπευσαν να μιλήσουν ακόμα και για παραγραφή…
Στην αρχή μίλησαν για πολιτική σκευωρία, απειλώντας μάλιστα ακόμα και λειτουργούς της Δικαιοσύνης, επειδή έκαναν τη δουλειά τους, απερίσπαστοι από πολιτικές πιέσεις. Όταν κατάλαβαν ότι δεν τους πιστεύει κανένας, τότε άλλαξαν γραμμή. Σήμερα ονειρεύονται παραγραφές, αναιρώντας ακόμα και τις νομικές ερμηνείες που είχαν διατυπώσει οι ίδιοι. Αυτό που, τόσο η κυβέρνηση, όσο κι ο ΣΥΡΙΖΑ, είπαν από την πρώτη στιγμή, ισχύει απολύτως. Σκάνδαλο Novartis υπάρχει, τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς. Σκάνδαλα στην Υγεία, διασπάθιση δημοσίου χρήματος, από τις κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ακόμα και την περίοδο της κρίσης, υπήρξε. Αυτό που δεν υπάρχει πια, και γι’ αυτό βγαίνουν διάφορα στη φόρα, είναι το καθεστώς ατιμωρησίας, οι υπόγειες πιέσεις στη Δικαιοσύνη, το αμοιβαίο «κουκούλωμα» των δυο κομμάτων του πάλαι ποτέ δικομματισμού.
