Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Καθώς σεργιανίζουμε… τραγουδώντας προς την επόμενη χαμένη ευκαιρία μιας Αναθεώρησης του Συντάγματος, μετά δηλαδή τη νέα, ατροφική “διόρθωση” που ψηφίστηκε από τη Βουλή το απόγευμα της Δευτέρας, έχει αξία να ανοίξουμε τη συζήτηση.
Και να σκεφτούμε αν, μια μελλοντική Αναθεώρηση θα μπορούσε να περιλαμβάνει ουσιαστικές ποιοτικές τομές στη Δημοκρατία μας. Στη λειτουργία του πολιτεύματος, και επομένως στην καλύτερη θωράκισή του απέναντι σε ανατροφοδοτούμενες στρεβλώσεις και παθογένειες.
Θα μπορούσαμε για παράδειγμα να καθιερώσουμε όριο θητείας στα αξιώματα; Ή… όριο αξιωμάτων, δηλαδή να μην μπορεί κάποιος να μεταπηδά από τη μια θέση εξουσίας στην άλλη, και μάλιστα επί σειρά πολλών ετών.
Η περίπτωση του Γιάννη Στουρνάρα μπορεί να λειτουργήσει ως παράδειγμα και… αφύπνιση. Ο κεντρικός τραπεζίτης που δύσκολα θα παραμείνει στη θέση του, από τη στιγμή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θέλει να συνδυάσει το μέλλον της χώρας με όσους είχαν πρωταγωνιστική συμμετοχή στο “γκρίζο” παρελθόν της, βρίσκεται στον δημόσιο βίο από το 1986.
Στο πλευρό του Κώστα Σημίτη, του Γιάννου Παπαντωνίου και άλλων πρωταγωνιστών μιας περιόδου που δεν προκαλεί στην ηθική μνήμη της ελληνικής κοινωνίας τις καλύτερες δυνατές… συγκινήσεις.
Περισσότερες από τρεις δεκαετίες στον δημόσιο βίο, είναι πολλές. Πάρα πολλές. Η Δημοκρατία δεν προσφέρεται για… συνταξιοδότηση. Και ο Γιάννης Στουρνάρας πέρασε από πληθώρα πόστων, από απλός σύμβουλος και συνεργάτης, μέχρι κορυφαίος υπουργός και κεντρικός τραπεζίτης. Η Δημοκρατία δεν είναι επάγγελμα. Είναι προσφορά στην κοινωνία.
Και αν κρίνουμε από την κάθε άλλο παρά… φωτεινή εικόνα που έχει η πλειοψηφία της κοινωνίας για τον Γιάννη Στουρνάρα, μάλλον λίγοι βλέπουν αυτή την υπερ-τριακονταετή παρουσία του στα δημόσια πράγματα ως προσφορά στο κοινό καλό.
Με παράδειγμα τον Γιάννη Στουρνάρα λοιπόν, ας σκεφτούμε σοβαρά μέχρι την επόμενη Αναθεώρηση, τι μπορούμε να κάνουμε, ώστε να ανοίξει η πολιτική. Να μην παραμείνει… κλειστή λέσχη για λίγους και φίλους. Μονάχα έτσι θα μπολιαστεί η Δημοκρατία μας με νέο αίμα. Και ηθική…
