Του Νίκου Φυλάγγελου
Τον… Μανού τον ξεχάσαμε πολύ σύντομα, δεν νομίζετε. Ο Εμμανουέλ Μακρόν παρκάρεται στο περιθώριο της εθνικής φαντασίωσης περί ξένων ηγετών και δυνάμεων που θα… τιμωρήσουν την Τουρκία και τον Ταγίπ Ερντογάν.
Τη θέση του έχει πάρει την τελευταία εβδομάδα ο Τζο Μπάιντεν, με τον Εκλεγμένο Πρόεδρο των ΗΠΑ να παρουσιάζεται περίπου ως… διώκτης του Τούρκου Προέδρου, για τα μάτια της Ελλάδας.
Αν δεν ζούσαμε τόσο οριακά φορτισμένες στιγμές, λόγω των τραγικών εξελίξεων με την πανδημία του κορονοϊού, η προτροπή θα ήταν προφανής: Γελάστε άφοβα…
Η Αμερική δεν θα αλλάξει ποτέ στάση απέναντι στην Τουρκία. Τουλάχιστον όχι για να ευνοήσει την Ελλάδα. Η διακυβέρνηση Μπάιντεν έχει ορίσει ως “βασικό εχθρό” τη Ρωσία, και όχι την Κίνα, όπως συνέβαινε με τη διακυβέρνηση Τραμπ.
Για να δυσκολέψει τη Μόσχα λοιπόν, έχει ανάγκη να… αποσπάσει την Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν από την αγκαλιά του Βλαντιμίρ Πούτιν. Και για να το πετύχει αυτό, θα κάνει… τα πάντα.
Η… ωδή στον πραγματισμό που συνιστούν οι πρόσφατες ανατρεπτικές κινήσεις Ερντογάν στις προτεραιότητες της κυβέρνησής του άλλωστε, συνιστά ηχηρή επιβεβαίωση. Ο “Ατατούρκ” της εποχής μας προετοιμάζεται για να τα βρει με τον νέο ένοικο του Λευκού Οίκου.
Και, με την Ευρώπη… στον κόσμο της, ο καθένας μπορεί να υποψιαστεί ποιοί θα βγουν χαμένοι. Εμείς… Ας αφήσουμε λοιπόν κατά μέρος αυτή τη νέα εθνική πλάνη, και ας διαμορφώσουμε με τη σειρά μας καινούριες εθνικές προτεραιότητες.
