Γράφει η Ζέφη Δημαδάμα
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Παρασκήνιο”
Είναι βέβαιο ότι μετά την πανδημία και τη μάχη της ανθρωπότητας για τη διασφάλιση της ανθρώπινης ζωής, θα ακολουθήσει μια δραματική οικονομική ύφεση. Η συρρίκνωση του ΑΕΠ σε παγκόσμιο επίπεδο θα οδηγήσει σε μια ακόμη δύσκολη δημοσιονομική κρίση με σοβαρότατες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες.
Τα παραπάνω έχουν αρχίσει ήδη να διαφαίνονται καθώς ο κορωνοιός εξαπλώνεται ραγδαία σαρώνοντας τομείς της οικονομίας όπως ο τουρισμός, η αγροτική παράγωγη, οι υπηρεσίες, το εμπόριο, οι μεταφορές. Όλα αυτά ακολουθούν μετά τη μακροχρόνια οικονομική κρίση από το 2008, η οποία δεν έπληξε, για πολλούς και διάφορους λόγους, με τον ίδιο τρόπο όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και ενώ οι συνέπειες της υγειονομικής κρίσης και της συνεπακόλουθης οικονομικής κατάστασης γίνονται καθημερινά όλο και πιο ορατές, για άλλη μια φορά η ηγεσία της Ευρώπης μοιάζει αποδυναμωμένη.
Τα μέτρα που αποφασίστηκαν στο τελευταίο Eurogroup και όσα συζητήθηκαν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είναι περίπου τα αυτονόητα. Η εποχή μετά την πανδημία χρειάζεται τολμηρές αποφάσεις. Οι ηγέτες όμως της Ευρωπαϊκής Ένωσης κάθε άλλο παρά τολμηροί και εμπνευσμένοι εμφανίζονται, απογοητεύοντας τους πολίτες και προμηνύοντας πολιτικές κυρίως για τους ισχυρούς και όχι για τους αδύναμους.
Αν και σε μια περίοδο όπως αυτή που διανύουμε, η Ένωση φανεί κατώτερη των περιστάσεων χωρίς αποφάσεις που θα στηρίξουν ουσιαστικά τους πολίτες, τότε η αμφισβήτηση για το ρόλο και το όραμα της Ευρώπης των λαών, θα είναι μεγάλη.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μόνο έναν δρόμο μπροστά της, αυτό της οικονομικής και πολιτικής ολοκλήρωσής της, με την οργάνωση ενός κοινού ευρωπαϊκού σχεδίου, με την έκδοση ευρω-ομολόγων και την κινητοποίηση όλων των χρηματοδοτικών μέσων που διαθέτει. Απαιτείται άμεσα γενναία ενίσχυση των διαρθρωτικών προγραμμάτων, των επιδοτήσεων, μεγαλύτερο ΕΣΠΑ καθώς και προγράμματα δημοσίων επενδύσεων.
Αν και τώρα η Ένωση δεν καταφέρει να λειτουργήσει ενιαία και συντονισμένα με έναν κοινό προϋπολογισμό και αμοιβαιοποίηση του χρέους τότε και η ίδια η οικονομική ανάκαμψη θα είναι προβληματική.
Η μεγάλη κρίση πρέπει να μετατραπεί σε μεγάλη ευκαιρία. Τώρα χρειάζεται να επανεξετάσουμε ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, όπως ήδη οι σοσιαλιστικές και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις, προτείνουν. Σε αυτό το πλαίσιο, το Κίνημα Αλλαγής συμπορεύεται και συνδιαμορφώνει προτάσεις για την επόμενη μέρα με σκοπό να επιτευχθεί μια Νέα Ευρώπη, μια Νέα Ελλάδα.
Δεν είναι τυχαίο ότι ηγέτες κυρίως του Νότου ξεκαθαρίζουν την ανάγκη υιοθέτησης ενός “Ευρωπαϊκού Σχεδίου Μάρσαλ”, το οποίο μεταξύ άλλων θα στηρίξει σημαντικά τον κοινωνικό τομέα, την υγεία, την εκπαίδευση και το περιβάλλον.
Η πανδημία δυστυχώς εμβαθύνει τις κοινωνικές ανισότητες. Καθώς ανταποκρινόμαστε σε αυτή την κρίση, η υποχρέωση μας είναι να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν δυσανάλογα οι άνεργοι, οι οποίοι όπως φαίνεται θα υπερπολλαπλασιαστούν, στους κοινωνικά αποκλεισμένους, στις γυναίκες και στους ηλικιωμένους. Η οικονομική ανάκαμψη, χωρίς να μείνει κανείς πίσω, κανείς αβοήθητος, πρέπει να γίνει η κοινή μας ελπίδα που θα οδηγήσει σε μια νέα εποχή την Ευρώπη. Κάθε κρίση μπορεί να γίνει ευκαιρία και οι Ευρωπαίοι πολίτες αναμένουν να βιώσουν τη δική τους δίκαιη ευρωπαϊκή ανάσταση...
