Της Ευτυχίας Κοκκίνη
Με τον αριθμό των κρουσμάτων να ανεβαίνει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, έχοντας πλέον ξεπεράσει τη χιλιάδα, διαισθάνομαι την ανάγκη με αυτό το άρθρο να επανέλθω στο θέμα της πανδημίας και κυρίως στη νοοτροπία των ανθρώπων εκείνων που αψηφούν τις υποδείξεις των ειδικών σε βάρος των υπόλοιπων συμπολιτών τους.
Είναι αλήθεια ότι από το Σάββατο που ξεκίνησε η επιβολή του μέτρου της μάσκας παντού, ακόμη και σε εξωτερικούς χώρους, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που εξακολουθούσαν να παρανομούν. Είτε φορώντας τη μάσκα στο προγούλι, είτε προβάλλοντας τη μύτη έξω από αυτή, είτε κρύβοντας την επιμελώς στην τσέπη ή την τσάντα τους. Μία κατάσταση που δημιουργεί το δίχως άλλο πανικό και εκνευρισμό σε όλους τους πειθαρχημένους πολίτες, κυρίως γιατί η δική τους αμέλεια μπορεί να αποβεί μοιραία για το κοινωνικό σύνολο.
Μου είναι πραγματικά δύσκολο να κατανοήσω τη λογική αυτών των ανθρώπων. Το θράσος με το οποίο «επαναστατούν» απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Με τη γελοία δικαιολογία ότι δε μπορούν να ζουν κλεισμένοι και «φιμωμένοι». Δηλαδή, κατά τη γνώμη τους, εμείς οι υπόλοιποι λατρεύουμε τον εγκλεισμό και θέλουμε να κρύβουμε το μισό πρόσωπο μας χάριν παγκόσμιας τάσης για επιβολή.
Μου είναι αδιανόητο να δεχτώ τις ευτελείς δικαιολογίες των περισσοτέρων εξ αυτών για «πληρωμένους» ψευτοασθενείς, όπως αποκαλούν κάποιους συμπολίτες μας που βγαίνουν να μιλήσουν στα μέσα ενημέρωσης για την εμπειρία τους με τον covid. Μου προκαλεί οργή η επιθυμία για διασκέδαση σε ιδιωτικά πάρτι ή για συγκέντρωση σε πλατείες. Ακόμη και όταν μετά γυρίσουν σπίτι τους και ελλοχεύει ο κίνδυνος μετάδοσης του ιού στους δικούς τους ανθρώπους. Αυτό το απύθμενο θράσος κόντρα στη νοημοσύνη, την ευαισθησία, εν γένει τη συναίσθηση της κατάστασης. Λες και το πάθημα της Ιταλίας, ως πρώτη παθούσα χώρα στην Ευρώπη, αλλά και τόσων ισχυρών κρατών που ακολούθησαν, πέρασε από τη σκέψη τους σαν ένα απλό περιστατικό που σύντομα θα ξεχαστεί.
Κατά μία έννοια θα ήταν άδικο να μη γίνει μνεία και σε εκείνους που μεν πιστεύουν στην ύπαρξη του covid, αλλά δε μπορούν να πειθαρχήσουν απόλυτα στα μέτρα. Έτσι, θα φορέσουν τη μάσκα, αλλά θα τη βγάλουν για να σου μιλήσουν. Θα σε πλησιάσουν να σε αγκαλιάσουν, να σε φιλήσουν, γιατί, εντάξει, δεν έγινε κάτι, σε ξέρουν και απλά σε εμπιστεύονται. Θα δώσουν προτεραιότητα στην άθληση τους πηγαίνοντας για γυμναστική σε ένα χώρο που δεν έχει παράθυρα. Ναι, ξέρουν ότι δεν τηρούνται τα μέτρα, αλλά η εκγύμναση μετά της κοινωνικής συναναστροφής προηγείται της υγείας. Αυτά και τόσα άλλα περιστατικά που θυμώνουν όλους εμάς τους υπόλοιπους.
Μιλώντας προσωπικά, αυτή τη δύσκολη περίοδο έμαθα να κρίνω τους ανθρώπους από τη στάση τους στην πανδημία. Από το σεβασμό ή την αναισθησία τους απέναντι στη ζωή των συνανθρώπων τους. Από την αμφισβήτηση της γνώσης των ειδικών κόντρα στις δικές τους εξυπνάδες. Και κρίνοντας τους ανθρώπους, έμαθα καλύτερα τον εαυτό μου. Αποφάσισα να μη συναινώ πια στις ασυναρτησίες τους, προκειμένου να παραμείνω συμπαθής. Γιατί προσπαθώντας να πλησιάσω την παράλογη σκέψη των άλλων, νιώθω ότι χάνω τον εαυτό μου, τη λογική μου, το δικαίωμα μου να στηρίζω τη γνώμη μου. Εκείνη τη γνώμη που διαμόρφωσα όλα αυτά τα χρόνια με το να βάζω το μυαλό μου να σκεφτεί με γνώμονα το δίκαιο και το ορθολογικό. Εκείνη τη γνώμη που όσο και αν την περιγελάσουν ερήμην μου, εντούτοις δεν επηρεάζεται από παράπλευρους παράγοντες. Στοχεύει κατευθείαν στο πρόβλημα και λειτουργεί καθολικά αντικειμενικά. Και πάντα κόντρα σε όλους εκείνους τους παράλογους αρνητές, των οποίων οι πράξεις αποτελούν τροχοπέδη στην κοινωνική ζωή μας μέχρι εκείνη τη μαγική στιγμή που η πανδημία θα εξαλειφθεί. Και τότε θα ξεκινήσουμε να ζούμε με συναίσθηση της ευλογίας των στιγμών που πριν θεωρούσαμε δεδομένες μέχρι να έρθει ο covid να μας τις στερήσει.
Εργάζεται σε θυγατρική εταιρία χρηματοδοτικών μισθώσεων Τραπεζικού Ομίλου. Έχειπροϋπηρεσία στον Τραπεζικό κλάδο. Διαθέτει δίπλωμα “Public Relations” από το London Chamber of Commerce and Industry Examinations Board.
Λατρεύει τον κινηματογράφο και γράφει εθελοντικά παρουσίαση και κριτική για ταινίες σε siteτης Θεσσαλονίκης το «Φιλμ Νουάρ». Παράλληλα έχει ξεκινήσει να γράφει μυθιστορήματα.
