Γράφει η Ελισάβετ Ζητουνιάτη
Δημοσιογράφος
Ελλάδα 2020. Τα reality της ντροπής έχουν πρώτη θέση, στην προτίμηση των τηλεθεατών.
Των Ελλήνων τηλεθεατών, όπου εδώ και μια δεκαετία, θρηνούν θύματα, κοινωνικών συμπεριφορών.
Θύματα ρατσισμού, θύματα ομοφοβισμού, θύματα σεξισμού.
Και ενώ κάποιος θα θεωρούσε ότι η ελληνική κοινωνία, πλέον, είναι έτοιμη να προστατεύσει όλα τα θύματα των παραπάνω συμπεριφορών και να τα απομόνωσει, έρχονται δύο reality, να μας τριψουν στην μούρη, την πραγματικότητα.
Την πραγματικότητα, ότι τίποτα δεν αλλάζει και όλα ίδια μένουν.
Την τελευταία πενταετία , την ελληνική κοινωνία, έχουν συνταράξει τρία ειδεχθή εγκλήματα. Του Βαγγέλη Γιακουμακη, από πέντε μάτσο Κρητικούς που αποφάσισαν να τον βασανίζουν ζωντανό οδηγώντας τον στο θάνατο γιατί δεν ταίριαζε στα πολύ αντρίκια γούστα τους. Του Ζακ Κωστόπουλου, που έπεσε νεκρός από τα χέρια των απλών νοικοκυραιων γιατί θεώρησαν ότι είναι απλό πρεζάκι, κλεφτρονι (ακόμη και όλα αυτά να ήταν, δεν θα έπρεπε καν να τον αγγίξουν, αλλά να φωνάξουν την αστυνομία) και της Ελένης Τοπαλούδη όπου βιάστηκε, ημιλυπόθυμη και πετάχτηκε στον γκρεμό για να μην αποκαλύψει τους βιαστές της.
Τους βιαστές της, που την σκότωσαν, γιατί δεν ανταποκρινόταν στις ορέξεις τους. Έπραξαν κατά γράμμα δηλαδή αυτό που είπε και ο παίκτης του Big Brother :”θα πηγαίνω κάθε βράδυ να αδειάζω το πακέτο μου σε μια γκόμενα, αλλιώς έχει βιασμό”.
Βιασμό. Βιασμό σε κάθε γυναίκα που δεν υπακούει στη θέληση οποιουδήποτε άντρα. Βιασμό σε κάθε σύζυγο που αντιστέκεται στον βίαιο σύζυγο. Βιασμό σε κάθε έναν διαφορετικό άνθρωπο, που δεν υπακούει.
Ξέρετε ο βιασμός δεν είναι μόνο σωματικός, αλλά και ψυχικός.
Πολλες γυναίκες, σύζυγοι – σύντροφοι, μένουν σε σχέσεις – γάμους από φόβο. Από φόβο απέναντι στο πάλαι ποτέ, αγαπημένο τους άλλο μισό. Από φόβο και από εκβιασμό. Μήπως τους κάνουν κακό, μήπως τους πάρουν το παιδί τους (σύγχρονη απειλή για κάθε άντρα που τον χωρίζει η “κακια” σύζυγος), μήπως τις κατηγορήσουν στο κοινωνικό τους περιβάλλον, μήπως, μήπως….
Μονο μήπως, αν, και φόβος για τη σύγχρονη γυναίκα και όχι μόνο. Για οποιοδήποτε άνθρωπο είναι είτε πιο αδύναμος, σωματικα ή ψυχικά, ή απλά διαφορετικός από το πρότυπο που πλασάρεται τα τελευταία 50 χρόνια, σε αυτήν τη χώρα
Και τελικά τι κάνουμε, ως μια σύγχρονη-ευρωπαϊκή κοινωνία;
Αντί να γυρναμε την πλάτη σε όλα αυτά τα πρότυπα, αντί να προστατευτουμε, τις μειονότητες, αντί να διαλύσουμε πλέον αυτό το κατεστημένο, εμείς το αναπαράγουμε και μάλιστα σε prime time ζώνη.
Δείχνουμε πόσο δεν υπολογίζουμε την διαφορετικότητα, τις γυναίκες, τους ομοφυλόφιλους, τους ξένους, βάζοντας στην καθημερινότητα των ανθρώπων και των μικρών παιδιών, ανθρώπους που περνούν με τον τρόπο τους, την κουλτούρα του βιασμού, της ομοφοβίας, του bulling και του ρατσισμού.
Και το βαρέλι δεν έχει πάτο. Ενώ όλοι θα περίμεναν ότι η ίδια η παραγωγή, θα παρενέβαινε άμεσα και θα έδιωχνε τον εν λόγω παίχτη, χρειάστηκε υπουργική παρέμβαση προς το κανάλι, για να εκδιωχθεί ο παίκτης και φυσικά ακόμη δεν έχει παρέμβει το ΕΣΡ για το reality.
Όμως η παρακμή της ελληνικής τηλεόρασης – ελληνικής κοινωνίας δεν σταματάει εδώ.
Σήμερα ξεκινάει, σε ένα άλλο κανάλι, ένα άλλο reality που ονομάζεται Bachelor, όπου 20 γυναίκες κονταροχτυπιούνται- εξευτελίζονται για να παντρευτούν έναν αντρα. Μέσα από ένα χαρεμι, οι 20 αυτές κυρίες, που δεν έχουν άλλο σκοπό στην ζωή τους, θα υποβληθούν σε δοκιμασίες για να διαλέξει ο άντρας – πασας την κατάλληλη.
Εν έτει 2020, σε ευρωπαϊκή χώρα και όχι επί παραδείγματι στην Τεχεράνη, όπου ο ρόλος της γυναίκας είναι σαφώς υποδεέστερος και θεωρείται κάτι παραπάνω, από ένα απλό αντικείμενο.
Όλη αυτή η διαπόμπευση της γυναικείας φύσης, πρέπει να σταματήσει. Τώρα. Για τις κόρες μας, για εμάς τις ίδιες.
Για να σταματησουμε όλες πλέον να είμαστε δέσμιες μιας άρρωστης κοινωνίας, που δεν σέβεται τους πολίτες της και δημιουργεί πολίτες δύο ταχυτήτων.
