Γράφει ο Δημήτρης Ριζούλης
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Δημοκρατία”
Ο Ηλίας Ψινάκης ανακοίνωσε χθες ότι δεν θα διεκδικήσει την επανεκλογή του στον Δήμο Μαραθώνα. Λογικό. Κινδυνεύει να μη βρει ούτε την ψήφο του έτσι όπως τα έκανε. Το ερώτημα όμως δεν είναι αν θα συνεχίσει την πολιτική (ο Θεός να την κάνει) καριέρα του, αλλά αν μπορεί να κοιμάται τα βράδια. Αντέχει το βάρος των 100 νεκρών στο Μάτι, που χάθηκαν τόσο άδικα εξαιτίας και των δικών του παραλείψεων; Την απάντηση φρόντισε επίσης να μας τη δώσει χθες. Οχι μόνο κοιμάται χωρίς τύψεις, αλλά συνεχίζει να πουλάει τρέλα δείχνοντας πόσο χοντρόπετσος είναι. «Χρειάζομαι διακοπές, κουράστηκα» είπε με θράσος για να δικαιολογήσει την αποχώρησή του από τον δήμο. Και κάπως έτσι ο πολιτικός βίος της χώρας χάνει ένα λαμπρό αστέρι, που έδυσε πολύ γρήγορα και κατέρρευσε με κρότο. Ας πάει στο καλό ο άνθρωπος να απολαμβάνει τις παραλίες και τις πισίνες της ακριτικής -όπως την αποκαλεί- Μυκόνου με την ησυχία του, χωρίς να τον ζαλίζουν για πυρκαγιές και καταστροφές. Να κάνει τη βόλτα στα Ματογιάννια, βρε αδερφέ, ανεμίζοντας την εσάρπα του, και να απολαμβάνει ατάραχος ένα ποτήρι κρασί Βουργουνδίας. Πολλά ζητάει;
Εξαρχής άλλωστε ήθελε απλώς να κάνει ένα σόου περνώντας (σαν τουρίστας) από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. «Πούλησε» έξυπνα τις χαριτωμένες πτυχές του εαυτού του, τις κλασικές χαρωπές ατάκες που τον κατέστησαν σταρ της TV, και νόμιζε πως με αυτά τα «προσόντα» θα διοικήσει το ανόητο πόπολο! Ομως ο Ψινάκης δεν φταίει. Αυτός ήταν πάντα. Ενας γελωτοποιός της εποχής μας με άγνοια κινδύνου. Νόμιζε ότι η διοίκηση ενός δήμου είναι κάτι σαν δεύτερος ρόλος σε ριάλιτι, μια ευκαιρία για προβολή χωρίς ευθύνες και σκοτούρες. Αυτοί που φταίνε και λογικά εδώ και καιρό χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο είναι όσοι τον ψήφισαν και τον ανέδειξαν ανώτατο τοπικό άρχοντα της περιοχής τους. Ο Ψινάκης είναι η δική τους αποτυχία και ας μην κλαίγονται εκ των υστέρων.
Οι εκλογές δεν είναι χαβαλές ούτε ευκαιρία να κάνουμε πλάκα. Η ψήφος έχει βαρύτητα και αξία, αφού καθορίζει τις ζωές μας. Αποδείχτηκε στο Μάτι με τον πλέον δραματικό τρόπο. Αντίστοιχα φαινόμενα τύπου Ψινάκη είχαμε -και είμαι βέβαιος θα έχουμε- και σε άλλους δήμους της χώρας. Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουμε τις επιλογές μας, διότι σαν πολλά λάθη να κάναμε τα τελευταία χρόνια; Οχι μόνο σε τοπικό, αλλά και σε εθνικό επίπεδο. Τον Γιώργο Παπανδρέου, για παράδειγμα, που δεν απέχει και πολύ από τον Ψινάκη σε πολιτική αξία, θυμάστε πόσοι τον ψήφισαν; Εγινε πρωθυπουργός με το εξωπραγματικό ποσοστό 44%. Σχεδόν ένας στους δύο Ελληνες συναίνεσε να πάρει την τύχη της χώρας στα χέρια του και είδαμε όλοι πού την οδήγησε.
Η ψήφος λοιπόν είναι βαριά και οι συνέπειές της καθοριστικές. Πόσα στραπάτσα πρέπει να πάθουμε για να το καταλάβουμε;
Οι Ψινάκηδες, οι αλεξιπτωτιστές, οι χαβαλέδες και τα παιδιά του μπαμπά πρέπει μια και καλή στις επόμενες εκλογές (τοπικές και εθνικές) να πάρουν το μήνυμα. Ας βρουν άλλο παιχνίδι για να περνούν την ώρα τους και να καλύπτουν τη ματαιοδοξία τους. Η πολιτική απαιτεί σοβαρότητα, σχέδιο, πρόγραμμα και δουλειά. Η δύση του άστρου του αλαζόνα και ανίκανου δημάρχου Μαραθώνα ας γίνει μια καλή αρχή που θα συνεχιστεί με το «μαύρο» στους υπόλοιπους Ψινάκηδες που θα εμφανιστούν ως υποψήφιοι. Μαύρο λοιπόν στους μαυρογιαλούρους της σοουμπίζ και τους παρατρεχάμενους των καναλιών. Μαύρο στους αριβίστες που ονειρεύονται να γίνουν βασιλιάδες ακόμα και στα χωριά. Μαύρο στους ανίκανους Γιωργάκηδες, στους χαβαλέδες με το σοβαρό προσωπείο. Για να μην κλαίμε πάλι κατόπιν εορτής.